افرادی که پوکی استخوان دارند شنا نکنند

سلامت نیوز: افرادی که به بیماری پوکی استخوان دچار هستند برای انجام حرکات ورزشی باید با متخصصان مشورت کنند چرا که بعضی از ورزش ها می توانند این بیماری را تشدید نمایند.
 درمان پوکی استخوان با قرص دارو، ورزش و... به منظور پیشگیری از ایجاد شکستگی صورت می گیرد، بهتر است با مشاهده علائم پوکی استخوان به پزشک مراجعه کنید و در صورت بارداری باید تحت نظر پزشک باشید. ورزش و پوکی استخوان یکی از بحث های درمانی است که بسیار مورد توجه بیماران می باشد.
مهرداد نقی خانی، کارشناس ارشد فیزیوتراپی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: یکی از راههای درمان پوکی استخوان، ورزش درمانی و داشتن تحرک است که این تمرینات باید در محدوده طبیعی مفاصل بدن و بدون درد انجام گیرد.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد شنا و رفتن به استخر را برای کاهش انواع دردها از جمله دردهای ناشی از پوکی استخوان مفید می دانند، گفت : این باور نادرست بوده و طبق قانون ارشمیدس وزن افراد در آب کاهش یافته و تراکم استخوان کم می شود که این امر می تواند پوکی استخوان را تشدید نماید.

عضو گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد : ورزش همانگونه که می تواند در پیشگیری و درمان پوکی استخوان نقش داشته باشد، اگر به درستی انجام نگردد می تواند موجب تسریع فرآیند ابتلا به این بیماری شود.

نقی خانی ادامه داد : ورزش های سنگین و حرفه ای مانند بدن سازی خصوصاً در بانوان تعادل هورمون های بدن را برهم ریخته و باعث کاهش تراکم استخوان ها می گردد.

منبع:سلامت نیوز

 

لووتیروکسین و خطر شکستگی در سالمندان

سالمندان مبتلا به هیپوتیروئیدی نسبت به جوانان به دوزهای کمتر لووتیروکسین به عنوان درمان جایگزین 

نیاز دارند. با این حال بسیاری از سالمندان تحت درمان بیش از حد قرار می گیرند و در نتیجه، هیپرتیروئیدی

 ایاتروژنیک پیدا می کنند که یک عامل خطر شکستگی است. در این مطالعه مورد-شاهدی، محققان به

 ارزیابی اثرات دوز لووتیروکسین بر خطر شکستگی در 214 هزار فرد کانادایی

 (بیشتر یا مساوی 70 سال سن با میانگین سنی 82 سال) تحت درمان لووتیروکسین بین سالهای

 7-2002 پرداختند.

پس از میانگین پیگیری 3/8 سال، 22 هزار شرکت کننده (88% زن) دچار شکستگی شدند

. پس از تعدیل از نظر عوامل مخدوش کننده متعدد و در مقایسه با مصرف قبلی لووتیروکسین 

در گذشته دور (بر حسب تعریف یعنی قطع شده بیش از 180 روز قبل از بروز شکستگی)، 

مصرف لووتیروکسین در حال حاضر و در گذشته نزدیک (قطع شده بین 15-180 روز قبل 

از بروز شکستگی) با افزایش معنی دار خطر شکستگی همراه بود (نسبت شانس به ترتیب 1/9 و 1/3). 

دوز روزانه در مصرف کنندگان فعلی لووتیروکسین هم بر خطر شکستگی تاثیر داشت؛ به این صورت 

که در مقایسه با دوزهای کم لووتیروکسین (بر حسب تعریف کمتر از 0/04-0/09 میلی گرم)

 دوزهای بالا (بیشتر از 0/09 میلی گرم) و متوسط (بین 0/04-0/09 میلی گرم) به صورت

 معنی داری با خطر بیشتر هرگونه شکستگی همراه بودند (نسبت شانس به ترتیب 3/5 و 2/6).

 نتایج درمورد شکستگی هیپ به تنهایی و نیز برای هر دو جنس، مشابه گزارش شد.

رهنمود: این مطالعه مصرف فعلی و اخیر لووتیروکسین را با افزایش خطر شکستگی در

 سالمندان نشان داد. بعلاوه، یک ارتباط دوز-پاسخ مشاهده شد. یک محدودیت عمده این 

مطالعه این است که داده هایی در مرود استفاده از سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) 

برای هدایت دوز لووتیروکسین به دست نداده است. با وجود این، یافته های این مطالعه به 

ما یادآوری می کنند که بیماران تحت درمان با لووتیروکسین را پایش نماییم و از سرکوب

 سطح TSH که نشانگر هیپرتیروئیدی ایاتروژنیک است، جلوگیری کنیم

منبع:http://www.rheumoc.com

استئوپنی چیست؟

مفاهیم: استئوپنی چیست؟

سلامت > آموزش- همشهری آنلاین:
استئوپنی (osteopenia) اصطلاحی پزشکی برای کاهش تراکم استخوان است.

این تشخیص به معنای آن است که شما ممکن است در معرض خطر شکل شدیدتر تحلیل رفتن استخوان به نام استئوپوروز (پوکی استخوان) باشید.

اگر استئوپنی دارد، زمان محافظت از استخوان‌های‌تان از تحلیل‌رفتن بیشتر فرا رسیده است. هر چه میزان تراکم استخوانی‌تان کمتر شود، خطر شکستگی استخوان در شما افزوده می‌شود.

انجام ورزش‌های تحمیل‌کننده وزن، مصرف مقدار کافی کلسیم و ویتامین D،‌ مصرف نکردن الکل و سیگار نکشیدن می‌تواند به پیشگیری از این عارضه کمک کند.

برخی از افراد مبتلا به استئوپنی ممکن است نیاز به مصرف داروهایی برای پایدار کردن یا افزودن توده استخوانی داشته باشند.

همچنین ممکن است به طور مکرر به دیدار پزشک بروند و آزمایش‌های اندازه‌گیری تراکم استخوان انجام دهند. با دکترتان در مورد توصیه‌ها در این مورد مشورت کنید.

پوکی استخوان

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز (قسمت اول)

مقدمه:

استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوانی و یک بیماری همه گیر در جمعیت است. این بیماری یک عامل خطر ساز مهم برای شکستگی های پاتولوژیک بوده که موجب تحمیل مورتالیتی و موربیدیتی و هزینه های اضافی به جامعه انسانی می گردد.

مطالعات اپیدمیولوژیک متعدد در رابطه با استئوپروز در نقاط مختلف دنیا انجام گرفته است . مطابق این برآوردها حدود 75 میلیون نفر در اروپا، ژاپن و آمریکا مبتلا به استئوپروز هستند. به عنوان مثال 30% زنان آمریکایی در سنین پس از منوپوز، 87% زنان بالاتر از 70 سال استرالیایی و 50% زنان تایوانی در این سن با مشکل بروز استئوپروز روبرو هستند. همچنین میزان تراکم معدنی استخوان در نژادهای آسیایی و قفقازی پایین تر از سایر نژادها بوده است. این مسئله که با کوچکتر بودن جثه این افراد توجیه شده ، سبب بروز بیشتر شکستگی های لگن در آسیا گردیده، بنحوی که 30% از تمام این شکستگی ها در ناحیه آسیا اتفاق می افتد.

مطابق برآورد سازمان بهداشت جهانی(WHO) در سال 2050 حدود 530 میلیون زن و مرد بالای 65 سال در آسیا زندگی می کنند. بر این اساس پیش بینی می شود این افزایش جمعیت در کنار سایر عوامل خطر ساز نظیر فقر غذایی کلسیم، کمبود ویتامینD و زندگی کم تحرک، استئوپروز را به صورت یکی از مهمترین معضلات بهداشتی این جوامع در آورد.

با توجه به تبعات ناشی از شکستگی لگن که در 20% موارد در طی سال اول منجر به مرگ می شود و در 50% موارد نیز هرگز توانایی قبل از شکستگی حاصل نخواهد شد،اهمیت پیشگیری و یا به تاخیر انداختن ایجاد پوکی استخوان بیش از پیش روشن میگردد. طرح جامع پیشگیری، تشخیص و درمان استئوپروز در کشور که توسط مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران و با مشارکت وزارت بهداشت؛ درمان و آموزش پزشکی در حال اجراست، به بررسی وضعیت بیماری و همراهی عوامل خطر ساز درجمعیت تحت بررسی در پنج استان با شرایط اقلیمی متفاوت پرداخته و سعی در ارائه برنامه ای جهت پیشگیری ، کنترل و درمان این بیماری درسطح کشور دارد.

مطلبی که پیش رو دارید بخش اول از راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز است .

چکیده مطالب

پوکی استخوان بیماری ای بی سر و صدا است که تهدید جدی برای سلامت سالمندان بوده و بار مالی سنگینی را به دوش آنان تحمیل می نماید. پوکی استخوان اگر چه عموماً قابل پیشگیری و درمان است، لیکن اولین تظاهر بالینی آن معمولاً شکستگی استخوانی است که بعضاً نیز به ناتوانی و زمین گیر شدن بیمار می انجامد. پیشگیری ، تشخیص و درمان پوکی استخوان باید جزء لاینفک برنامه مراقبت های اولیه بهداشتی و درمانی، به ویژه در خانم های یائسه در معرض خطر باشد. این مطلب که بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پژوهشهای اخیر، تهیه گردیده ، توصیه های لازم و مفید را در رابطه با پیشگیری ، ارزیابی میزان خطر ، تشخیص و درمان شامل: رژیم غذایی ، ورزش و درمانهای دارویی ( در صورت نیاز ) برای خانم های یائسه ارائه می دهد.

گستره مشکل پوکی استخوان

پوکی استخوان که شایعترین بیماری متابولیک استخوان در انسان است با کاهش توده استخوانی و به هم خوردن و درهم ریختن اجزاء و تشکیلات ساختمانی بافت استخوان مشخص می شود. این تغییرات به افزایش قابلیت شکنندگی استخوان و بالا رفتن خطر شکستگی استخوانی متنهی می گردد. همانند برخی از بیماری های مزمن دیگر نظیر هیپرتانسیون و تصلب شرائین ( آترواسکلروز ) ، پوکی استخوان را می توان با رجوع به یک نتیجه حد واسط- در این مورد ، کاهش تراکم ماده معدنی استخوان (Bone Mineral Density, BMD)- تعریف کرد. همانگونه که هیپرتانسیون عامل خطری برای بروز حملات قلبی و سکته های مغزی محسوب می شود ، پوکی استخوان نیز عامل خطری برای شکستگی های استخوانی به شمار می رود.

جمعیت فراوانی در سرتاسر جهان از پوکی استخوان رنج می برند ، از سوی دیگر شیوع پوکی استخوان با افزایش سن افزایش می یابد. تخمین زده می شود که 13 تا 18 درصد خانم های سفید پوست یائسه در ایالات متحده آمریکا ( 4 تا 6 میلیون نفر) تراکم استخوان پایین تر از حد طبیعی دارند. بر پایه مطالعات اخیر و برآورد بنیان ملی پوکی استخوان بیش از 10 میلیون نفر در آمریکا مبتلا به پوکی استخوان ران بوده و قریب 19 میلیون نفر دیگر از کاهش توده استخوانی استخوانهای ران رنج می برند ، وضعیتی که مبتلایان را در معرض خطر پوکی استخوان و شکستگی های استخوانی قرار می دهد. از هر دو نفر خانم سفید پوست یک نفر در مرحله ای از زندگی خود طعم تلخ شکستگی ناشی از پوکی استخوان را خواهد چشید. همچنین خانم های غیر سفید پوست و مردان ( البته در مقیاس پایین تر از خانم های سفید پوست) نیز در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. در ایران از هر سه نفر زن مسن یک نفر مبتلا به پوکی استخوان است.

تأثیرات طبی پوکی استخوان

شکستگی های استخوانی و عوارض ناشی از آنها نتیجه بالینی پوکی استخوان است. اگر چه شایعترین محلهای شکستگی عبارتند از: قسمت پروگزیمال فمور( استخوان سر ران) ، فقرات( مهره ها) و قسمت دیستال استخوانهای ساعد (مچ) ولی از آنجا که پوکی استخوان یک بیماری منتشر استخوانی بوده و موجب کاهش توده استخوانی در سرتاسر سیستم اسکلتی می گردد ، لذا تقریباً تمامی شکستگی ها در افراد مسن تا حدودی از کاهش تراکم استخوانی ناشی می شود. شکستگی ممکن است بهبود کامل پیدا کند و یا منجر به دردهای مزمن ، ناتوانی فیزیکی و یا حتی مرگ شود.

خطرناکترین عارضه پوکی استخوان عبارتست از شکستی های استخوان ران ؛ عارضه ای که می تواند منجر به 10 تا 20 درصد افزایش مرگ و میر در طی سال اول بعد از شکستگی شود . به علاوه حدود 25درصد بیماران با شکستگی ران ممکن است نیاز به مراقبت های طویل المدت در خانه های سالمندان پیدا کنند و فقط 30% بیماران توانایی قبل از شکستگی خود را باز می یابند.

شکستگی های مهره ای نیز می توانند به پیدایش عوارض مهمی همچون درد پشت و کمر ، کاهش قد ، و گوژپشتی(کیفوز) منجر شوند. تغییرات قد و تغییرات شکل ستون فقرات همراه با کیفوز ممکن است موجب محدودیت در انجام فعالیت هایی نظیر خم و راست شدن و دراز کشیدن شود. شکستگی های متعدد در ناحیه ستون فقرات پشتی منجر به کاهش حجم قفسه سینه می شود و آسیب های فقرات کمری ممکن است آناتومی شکم را تغیر داده و به پیدایش یبوست، درد شکم، نفخ و اتساع شکم، کاهش اشتها و سیری زودرس بیانجامد.

شکستگی های ران و فقرات می توانند با ایجاد درد، محدودیت فیزیکی و اجبار به تغییراتی در شیوه زندگی، مشکلات روانی عمده ای نظیر افسردگی را در پی داشته باشند. اضطراب، ترس و خشم ناشی از وضعیت پیش آمده هم می توانند بهبود کامل را به تاخیر اندازند. ناتوانی و عجز ناشی از شکستگی ها و وابستگی به دیگران برای اداره خود، به روابط این افراد با دیگران و نقش اجتماعی آنان نیز لطمه وارد می کند.

هزینه های اقتصادی

شکستگی های ناشی از پوکی استخوان بار مالی سنگینی به جامعه تحمیل می کند. در طی سال 1995 در ایالات متحده آمریکا حدود 432000 مورد بستری در بیمارستانها با تقریباً 5/2 میلیون مرتبه ویزیت پزشکی و 180000 مورد بستری طویل المدت در خانه های سالمندان به علت شکستگی های استخوانی ناشی از پوکی استخوان گزارش شده است. هزینه های پزشکی مستقیم تنها برای شکستگی های استئوپروتیک در همان سال 8/13 میلیارد دلار تخمین زده شده است. با توجه به افزایش تعداد جمعیت سالمندان می توان پیش بینی کرد که این هزینه ها سیر صعودی خواهند داشت. بیشترین مقدار هزینه ها به اصلاح و بهبود شکستگی های ران اختصاص داده می شود. حدس زده می شود که تا سال 2040 میلادی تعداد شکستگی های ران و هزینه های مرتبط با آن به بیش از سه برابر افزایش یابد.

پاتوفیزیولوژی پایه

فرآیند تخریب استخوان و تشکیل استخوان جدید به جای آن (Bone remodeling ) که سلامت سیستم اسکلتی را حفظ می نماید نوعی مکانیسم حفاظتی و پیشگیری کننده مداوم است که در جریان آن استخوان قدیمی تخریب و بجای آن استخوان جدید ساخته می شود. این پروسه ، کلسیم مورد نیاز پدیده های متابولیکی بدن را نیز تأمین می کند . تراکم استخوان هنگامی کاهش می یابد که تعادل بین تخریب و ساخت استخوان به هم می خورد. بدین معنی که تخریب استخوان از ساخت استخوان جدید فزونتر است و بنابراین توده استخوان تخریب شده با استخوان جدید به طور کامل جایگزین نمی شود. نتیجه این عدم تعادل در فرآیند تخریب و ساخت استخوان عبارتست از کاهش توده استخوان و در نتیجه افزایش خطر شکستگی آن.

در شکل 1 تغییرات ایجاد شده در استخوان اسفنجی (cancellous bone) در اثر کاهش تراکم استخوان نشان داده شده است. از بین رفتن ترابکولهای استخوانی موجب ضعف بنیه استخوان و کاهش قابل ملاحظه تراکم ماده معدنی استخوان گردیده است.

مدارک و شواهد موجود نشان می دهند که کاهش سریع در تراکم ماده معدنی استخوان در اثر تخریب پیشرونده استخوان ( که با اندازه گیری شاخص های تخریب و تشکیل استخوان مشخص می شود) می تواند شکنندگی آن را افزایش دهد.

کاهش در توده استخوانی منجر به افزایش خطر شکستگی استخوان می شود.عوامل دیگر ناشی از افزایش سن نظیر افزایش احتمال سقوط و زمین خوردن نیز زمینه پیدایش شکستگی را دوچندان می کند.

ارزیابی عوامل خطر

درکلیه خانم ها باید عوامل خطر برای پوکی استخوان مورد بررسی قرار گیرد. پوکی استخوان ، هم قابل پیشگیری و هم قابل درمان است؛ ولی از آنجا که تا قبل از وقوع شکستگی استخوان علائم و نشانه های هشدار دهنده ای وجود ندارد، لذا در حال حاضر تنها در تعداد محدودی از بیماران ، پوکی استخوان به موقع تشخیص داده و در مراحل اولیه بیماری درمان می شود. بررسی انجام شده در سال 1991 توسط بنیاد ملی پوکی استخوان نشان می دهد که سه چهارم کلیه خانم های 45 تا 75 ساله – گروهی که بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند- هرگز در مورد پوکی استخوان با پزشکان خود مطلبی رد و بدل نکرده اند.

بعد از شروع یائسگی، خانم ها باید از نظر خطر شکستگی استخوانی مورد بررسی قرار گیرند تا بدین ترتیب نیاز به انجام مطالعات و اقدامات بیشتر در مورد آنان مشخص شود. بر هر پزشکی واجب است تا اطلاعات لازم در مورد پوکی استخوان و خطر شکستگی را در اختیار همه خانم های یائسه قرار دهد.

عوامل خطر شکستگی ناشی از پوکی استخوان را می توان به دو دسته "قابل تغییر یا حذف " و "غیر قابل حذف"  تقسیم نمود. بطور کلی هر اندازه تعداد عوامل خطر بیشتر باشد ، به همان اندازه خطر شکستگی بالاتر است. در هر فردی که یک یا چند عامل خطر وجود داشته باشد ، انجام تست سنجش تراکم ماده معدنی استخوان ( Bone Mineral Density Testing) به منظور تعیین نیاز به درمان مناسب ، ضروریست.

منبع :تبيان

عوارض پوكي استخوان

پوکی استخوان با شما چه می کند؟

شکستگی ها بیشترین عارضه ی جدی و مکرر استئوپروز یا پوکی استخوان هستند که اغلب در ناحیه لگن و ستون فقرات که وزن بدن را تحمل می کنند رخ می دهند.

شکستگی های لگن بیشتر به دنبال یک زمین خوردن یا افتادن رخ می دهند.

اگر چه بیشتر مردم درمان های جراحی پزشکی را به خوبی انجام می دهند اما شکستگی های لگن در اثر ناتوانی و حتی مرگ به ویژه در افراد مُسن تر، از عوارض بعد از جراحی هستند.

شکستگی ناحیه کمر در اثر افتادن نیز متداول می باشد.

در برخی موارد، شکستگی ستون فقرات حتی بدون افتادن و یا آسیب فیزیکی مشخص رخ می دهد.

استخوان های پشت( مهره ها) ممکن است چنان ضعیف شوند که شروع به فرو ریختن کنند. فشار شکستگی ها می تواند باعث درد شدیدی گردد که  نیاز به یک دوره ترمیم طولانی دارد.

چنان چه شکستگی های این چنینی زیادی داشته باشید، ممکن است به مرور به علت خمیده شدن دچار کوتاهی قد شوید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

از آن جایی که استئوپروز به ندرت تا مراحل پیشرفته علامت یا نشانه ای دارد، متخصصین در شرایط زیر آزمایش چگالی استخوانی را توصیه کرده اند:

* زنان بالای 65 سال و مردان بالای 70 سال، صرف نظر از فاکتور های خطر

* زنان بعد از یائسگی با حداقل یک فاکتور خطر استئوپروز

* مردان بین 50 تا 70 سال با حداقل یک فاکتور خطر استئوپروز

* سنین بالای 50 سال با سابقه شکستگی استخوان

* دریافت داروهایی مثل پردنیزون، داروهای بازدارنده آروماتاز و داروهای ضد حمله عصبی که با استئوپروز ارتباط دارند.

* زنان بعد از یائسگی که به تازگی درمان های هورمونی را قطع کرده اند.

* زنانی که با یائسگی زودرس مواجه هستند.

آمادگی برای ملاقات پزشک

ممکن است پزشک خانوادگی تان یا یک پزشک عمومی اولین فردی باشد که تست چگالی استخوان را برای تان تجویز کند. به هرحال شاید بعد از آن به یک دکتر متخصص غدد، روماتولوژیست و یا متخصص تغذیه و متابولیسم ارجاع داده شوید.

در ادامه اطلاعاتی آورده شده که به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آماده شده و بدانید چه انتظاری باید از وی داشته باشید.

چه کاری می توان انجام داد؟

* هر نوع علامتی که متوجه شده اید را یادداشت کنید.  به یاد داشته باشید که ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید.

* اطلاعات شخصی کلیدی خود را یادداشت کنید. شامل هر نوع استرس مهم یا تغییرات اخیر در زندگی

* لیستی از تمام داروهای مصرفی تهیه کنید . تمام ویتامین ها و مکمل هایی که در حال حاضر یا در گذشته مصرف می کردید. به ویژه اگر نوع و دوز مصرفی مکمل های کلسیم و ویتامین D را ثبت کنید بسیار کمک کننده خواهد بود زیرا انواع مختلفی از آن ها موجود است. چنان چه مطمئن نیستید چه اطلاعاتی مورد نیاز است، می توانید بسته داروی خود را همراه داشته باشید.

* سوالاتی برای پرسیدن از پزشک خود یادداشت کنید.

از آن جا که زمان ملاقات شما محدود است، تهیه لیست سوالات به شما کمک می کند که بیشترین زمان مفید را با پزشک داشته باشید.

سوالات را به ترتیب اهمیت لیست کنید.

در مورد استئوپروز، برخی سوالات به شرح زیر است:

- آیا من مبتلا به استئوپروز هستم؟

- چه آزمایشاتی برای تایید تشخیص باید انجام دهم؟

- چه درمان هایی وجود دارد و شما کدام یک را توصیه می کنید؟

- این روش درمانی چه عوارض جانبی خواهد داشت؟

- آیا جایگزینی برای این دارو وجود دارد که به من تجویز کنید؟

- جایگزین هایی برای روش درمانی اولیه برای پیشنهاد به من وجود دارد؟

- من مشکلات پزشکی دیگری هم دارم، چگونه این موارد را به بهترین شکل کنار هم مدیریت کنم؟

- آیا ممانعتی برای فعالیت بدنی دارم؟

- آیا باید ر‍ژیم غذایی خود را تغییر دهم؟

- آیا نیاز به مکمل دارم؟

- آیا بروشور یا مورد دیگری وجود دارد که به خانه ببرم؟ چه وب سایتی را برای بازدید توصیه می کنید؟

- آیا برنامه درمانی فیزیکی که برای من سودمند باشد وجود دارد؟

- چه کاری برای جلوگیری از بدتر شدن وضعم می توانم انجام دهم؟

علاوه بر این سوالات نباید در پرسیدن مطالبی که در طول زمان ملاقات به خوبی متوجه نمی شوید تردید کنید.

انتظار چه سوالاتی از پزشکتان داشته باشید؟

احتمالا پزشک تان از شما سوالاتی خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ دهی به سوالات به حفظ زمان کمک خواهد کرد. پزشک احتمالا از شما خواهد پرسید:

* آیا تا به حال شکستگی استخوانی داشته اید؟

* آیا متوجه کاهشی در قدتان شده اید؟

* ر‍ژیم تان چگونه است ؟ فکر می کنید مقدار کافی کلسیم و ویتامین D دریافت می کنید؟

* آیا ویتامین یا مکمل دریافت می کنید؟

* چه قدر ورزش می کنید؟

* قبلا بیشتر ورزش می کردید یا کمتر؟

* آیا کسی در خانواده شما استئوپروز دارد؟

* آیا در خانواده سابقه شکستگی استخوان وجود دارد؟

* آیا جراحی معده یا روده داشته اید؟

* آیا اسهال مزمن دارید؟

* آیا داروهای کورتیکواستروئیدی(پردنیزون، کورتیزون) به شکل قرص، تزریقی، شیاف یا پماد استفاده می کنید؟

در مطالب بعدی در رابطه با تغییرات شیوه ی زندگی و تغذیه ی مناسب در این بیماری و همچنین دارو درمانی آن توضیحاتی داده خواهد شد.

برای مشاهده ی وب سایت دکتر فرشچی می توانید به آدرس اینترنتی www.novindiet.com مراجعه نمایید.

دکتر حمیدرضا فرشچی - همکار تبیان

متخصص تغذیه - فوق تخصص دیابت و چاقی
آدرس مطب دكتر دقاق زاده در تهران و اراك:

 

1: اراك:ميدان شهدا(باغ ملي)،خيابان مخابرات،كلينيك تخصصي وفوق تخصصي قدس(جانبازان)

تلفن: [phone] الي 14
كد:0861
جهت هماهنگي تلفني در اراك: 09374715665

2: تهران :اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی -كلينيك طب فيزيكي و توانبخشي تبسم
تلفن:[phone](ده خط)
66576422-3

پشگيري ودرمان پوكي استخوان

چگونه استخوان‏های مان را قوی‏تر کنیم؟

استحکام و قدرت استخوان‏ها برای حفظ سلامت کل بدن، ضروری است. سعی کنید، عادات غذایی و ورزشی خود را طوری تنظیم کنید که باعث افزایش قدرت استخوان‏هایتان شوند.

1- غذاهای غنی از کلسیم و ویتامین D را در برنامه غذایی روزانه خود مصرف کنید.

بهترین غذاها برای تامین کلسیم شامل: شیر و لبنیات، ماهی، بروکلی و سبزیجات برگی شکل سبز تیره هستند.

منابع غذایی ویتامین D روغن کبد ماهی، کره، زرده تخم مرغ، خامه و جگر است .

2- غلات و نان سبوس‏دار را همزمان با غذاهای غنی از کلسیم نخورید، زیرا سبوس حاوی ماده‏ای است که به کلسیم متصل می‏شود و مانع جذب آن می‏شود.

3- غذاهای حاوی گوگرد را مصرف کنید که بهترین آنها سیر و پیاز است.

4- غذاهای حاوی فسفات (اسید فسفریک) را خیلی کم مصرف کنید مثل نوشابه‏های گاز‏‏دار، زیرا فسفات باعث دفع کلسیم از بدن می‏شود.

5- غذاهای حاوی پروتئین حیوانی را به میزان کم بخورید مثل گوشت، زیرا مصرف زیاد این نوع غذاها باعث دفع کلسیم از بدن می‏شود.

6- مصرف کافئین را کاهش دهید، مثل چای و قهوه و کاکائو.

7- اگر می‏توانید، هر روز ورزش کنید. ورزش‏هایی مثل دویدن، بلند کردن وزنه و نرمش بدنی، برای حفظ سلامت استخوان‏ها، بهتر از بقیه هستند.

8- اگر فکر می‏کنید به میزان کافی کلسیم، منیزیم و ویتامین D را از طریق غذاها دریافت نمی‏کنید، می‏توانید از مکمل آنها استفاده کنید.

9- غذاهای حاوی سیلیس را مصرف کنید، زیرا سیلیس به جذب بهتر، کلسیم کمک می‏کند. منابع غذایی سیلیس شامل: پوست سیب زمینی ، فلفل سبز، فلفل قرمز، خیار و جوانه حبوبات مثل جوانه لوبیا است.

10- گیاهان دارویی استخوان‏ساز را مصرف کنید. یونجه، سبزه ی دانه جو، ریشه گیاه قاصدک، گزنه، جعفری، غوزه گل رز (قسمت گرد پایین گلبرگ‏ها) تعدادی از این گیاهان دارویی هستند. شما می‏توانید دم کرده، تنتور یا قرص این گیاهان را مصرف کنید.

تذکرات:

1- در هر سنی می‏توان استخوان‏های سالمی ساخت، ولی اگر در سنین کمتر و جوانی این کار را شروع کنید، شانس بیشتری برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان خواهید داشت.

2- همیشه قبل از مصرف هر نوع مکمل یا گیاه دارویی با یک پزشک مشورت کنید.

3- تحقیقات نشان داده که پیاده روی و دویدن در ساخت استخوان‏های قوی و محکم، موثرتر از بقیه ورزش‏ها هستند.

4- اگر هر نوع سوال یا نگرانی در این رابطه دارید، قبل از هر اقدامی با یک پزشک یا متخصص مشورت کنید. اطلاعات بالا نمی‏تواند جای توصیه‏ها و درمان‏های پزشکی را بگیرد.

نیره ولدخانی – کارشناس تغذیه تبیان

آدرس مطب دكتر دقاق زاده در تهران و اراك:

1: اراك:ميدان شهدا(باغ ملي)،خيابان مخابرات،كلينيك تخصصي وفوق تخصصي قدس(جانبازان)

تلفن: [phone] الي 14
كد:0861
جهت هماهنگي تلفني در اراك: 09374715665

2: تهران :اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی -كلينيك طب فيزيكي و توانبخشي تبسم
تلفن:[phone](ده خط)
66576422-3

ورزش های مخصوص پوکی استخوان

---

پوکی استخوان يا استئوپروز (که به معنای نازک و ضعیف شدن استخوان هاست) نگرانی اصلی اکثر خانم ها در سنین یائسگی است. از این رو لازم است پیشگیری را مدت ها پیش از یائسگی شروع کنیم. صرف نظر از مصرف کلسیم و ویتامین D کافی، ورزش مهم ترین عامل پیشگیری از پوکی استخوان به شمار می رود.

---

کار با وزنه

یک صندلی محکم با پشتی و نشیمنگاه مناسب، کفش ورزشی مناسب با پاشنه های ضدسرخوردگی، حصیر مخصوص تمرینات ورزشی (یک گلیم یا حوله تمیز ضخیم نیز کافی است) و وزنه هایی برای تمرینات دست ها و مچ دست ها داشته باشید.

مناسب ترین وسایل عبارتند از وزنه های دمبل شکل دستی و قوزک بندهای جیب دار برای قرار دادن وزنه های اضافی. برای شروع حداقل 5 تا 10 دقیقه تمرین کنید تا عضلات تان گرم شده و از حالت سختی و سفتی بیرون آید.

می توانید به قدم زدن (در بیرون یا داخل منزل و یا بر روی تردمیل) بپردازید، یا از ماشین های پاروزنی، پله های مصنوعی، یا هر وسیله دیگر ویژه ورزش های داخل منزل استفاده کنید.

برای آنکه بهترین نتیجه را بگیرید، هفته ای دو یا سه بار اقدام به این کار کنید تا عضلات تان 48 ساعت وقت برای بازیابی در فاصله بین ورزش ها داشته باشد.

 

استفاده از صندلی

یک صندلی را طوری قرار دهید که پشتش به دیوار باشد. با زانوهای خمیده، کف پاها بر روی زمین و پاهای باز شده به عرض لگن روی صندلی بنشینید.

کف دست ها را به حالت ضربدری بر روی شانه ها قرار داده، به پشتی صندلی تکیه دهید. سر، گردن و پشت را در خطی مستقیم قرار داده، نیمه بالایی تنه را بلند کنید. سپس به آهستگی بر روی دو پا بایستید. اندکی مکث کنید. سپس به همان شیوه که بلند شدید، بنشینید و در همان وضعیت اولیه قرار گیرید.

این کار را 8 تا 15 بار تکرار کنید. زمانی که از آمادگی بیشتری برخوردار شدید، وزنه ای در هر دست بگیرید و دست هایتان را به حال ضربدری بر روی سینه قرار دهید.

انجام برخی تمرینات خم شدن مانند درازونشست، خطر شکستگی ستون فقرات را در افرادی که در آنها احتمال پوکی استخوان وجود دارد، افزایش می دهد

ورزش های تعادلی

در حال حاضر شما تعادل خوبی دارید و مراقب هستید تا از زمین خوردن و شکستن استخوان هایتان جلوگیری کنید، ولی با افزایش سن باید بتوانید از خودتان به طور مستقل نگهداری کنید.

- ورزش های تعادلی به حفظ تعادل و ایستادگی روی پاها کمک می کنند و مانع از افتادن فرد می شوند. این ورزش ها ویژه افرادی است که مشکلات تعادلی دارند یا دارای شرایط خاص ارتوپدیک هستند.

- اگر دارای شرایط خاص نمی باشید و تمایل دارید این ورزش ها را انجام دهید، قبل از شروع ورزش های تعادلی، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

- سعی کنید ورزش های تعادلی را روزی یک بار و در بیشتر روزهای هفته انجام دهید.

 

1- بلند کردن ساق پا به طرف جلو

- برای این ورزش و سایر ورزش های تعادلی، نیاز به یک تکیه گاه مانند میز، دیوار یا یک صندلی سنگین دارید، تا با یک دست و در حالت ایستاده به آن تکیه دهید. در حالت ایستاده با انگشتان دست به یک سطح تکیه دهید. اگر نمی توانید به جایی تکیه کنید، از کسی بخواهید که شما را کمک کند.

- یکی از پاهای خود را به آرامی از روی کف زمین بلند کنید و به مدت 5 ثانیه نگه دارید. این عمل را 5 بار تکرار کنید و سپس پای خود را عوض کنید.

- حالا سعی کنید بدون تکیه گاه این ورزش را تکرار کنید.

- سعی کنید این ورزش را یکبار هم با چشم بسته، بدون تکیه به جایی انجام دهید.

 

 

2- پنجه دست به طرف جلو

- پاها را به اندازه عرض شانه از هم باز کنید. دست ها را به اندازه شانه بالا آورید، طوری که کف دست‌ها به طرف جلو باشد.

- دست راست را از شانه تا نوک انگشت کشیده و پای چپ خود را به طرف جلو بگذارید و در حالی که پنجه پا با سطح زمین تماس دارد، پنجه پای چپ را به طرف پایین متمرکز کنید.

- این عمل را با دست و پای مخالف هم حداقل 5 بار تکرار کنید.

 

 

3- ایستادن روی یک پا

- پاهایتان را به اندازه عرض شانه باز کنید و دست هایتان را کاملا به طرف جلو بکشید.

- پای چپ را بلند کنید و آن را به طرف عقب خم نموده، به مدت 5 ثانیه نگه دارید.

- این عمل را 5 بار تکرار نموده و سپس پایتان را عوض کنید.

- همچنانکه سعی می کنید این عمل را بهبود بخشید، در طول روز هم ایستادن روی یک پا را تمرین کنید، برای مثال هنگام شستن ظروف روی یک پا بایستید.

- هر چه بیشتر تمرین کنید، تعادل شما بیشتر بهبود می یابد.

 

4- ورزش تای‌چی

- ورزش تای چی نوعی ورزشی رزمی ملایم چینی است که باعث سلامتی، افزایش طول عمر و آرامش روحی می گردد. این ورزش معمولا به صورت گروهی هنگام صبح انجام می شود.

- تای چی ورزش بدنی آرام، غیررقابتی و راه رفتنی است. برای انجام ورزش تای چی بایستید و یک سری حرکات مشخص و آرام را بدون توقف انجام دهید.

- مطالعات نشان داده است که تای چی تعادل بدن را بهبود می بخشد و مانع افتادن افراد مسن می شود. تمرین های تای چی در بلند مدت عملکرد تعادلی زانو را بهبود می بخشند.

- اگر چه تای چی عموما ورزش سالمی است، اما قبل از شروع آن با پزشک خود مشورت کنید. این ورزش برای رفع مشکلات مفاصل، ستون فقرات و قلب مناسب است.

 

چند نکته درباره ورزش پوکی استخوان

- افراد مبتلا به پوکی استخوان باید از تمریناتی که در آنها کمر خم می شود، اجتناب کنند.

- انجام منظم برخی تمرینات خم شدن مانند درازونشست، خطر شکستگی ستون فقرات را در افرادی که در آنها احتمال پوکی استخوان وجود دارد، افزایش می دهد.

- اگر یک فرد شکستگی چندگانه ای را در ستون فقرات نشان داد، یا توده استخوانی کم یا درد کمر داشت، شرکت در فعالیت های تمرینی تحمل وزن باید محدود شوند و به شنا کردن، راه رفتن در آب و برنامه های هوازی آبی و تمرینات روی صندلی تغییر یابند.

- به افرادی که به پوکی استخوان مبتلا هستند و همچنین سایر افراد سالم توصیه می شود شیر، ‌ماست، حبوبات، سویا و میوه را به میزان زیاد مصرف کرده و حتما در برنامه روزانه خود ورزش را بگنجانند، چرا که اگر فشار کافی به استخوان ها وارد نشود، استحکام آنها کمتر می شود.

منبع: تبیان

پوکی استخوان

پوکی استخوان(OSTEOPOROSIS) همواره به عنوان معضلی جدی برای زنان، مخصوصاً پس از دوران یائسگی مطرح بوده و هست اما در این بین کمتر توجهی به پوکی استخوان در مردان شده است. پوکی استخوان در مردان از آنجا اهمیت دارد که طبق آمار بهداشت جهانی تنها در آمریکا نزدیک به دو میلیون مرد، مبتلا به پوکی استخوان پیشرفته بود و سه میلیون نیز در معرض ابتلا و در مراحل اولیه این بیماری قرار دارند. پوکی استخوان زمانی آغاز می شود که به جای جذب و ذخیره کلسیم، از منابع کلسیم ذخیره شده در اسکلت استخوانی بدن استفاده می شود. در این صورت استخوان ها نازک و شکننده می شوند و مقاومت خود را در مقابل ضربه، حتی ضربه های خفیف از دست می دهند. مهمترین بخش هایی که در اثر ابتلا به پوکی استخوان در معرض شکستگی قرار می گیرند، لگن و ستون فقرات هستند.

 پوکی استخوان یک بیماری نهفته اما خطرناک است. نه از آن جهت که باعث مرگ انسان می شود بلکه از آن جهت که توان حرکت و تحرک و زندگی را از انسان سلب کرده و به دنبال آن فرد گوشه گیر، افسرده، عصبی و ... می شود و مرگ تدریجی و خاموشی را برای انسان رقم می زند.

بیش از 50 درصد مردانی که به شکستگی لگن دچار می شوند، تا پایان عمر با مشکل حرکتی مواجه اند و در بعضی موارد که استخوان به صورت ناقص ترمیم می شود، نیاز به پرستاری و مراقبت ویژه دارند.

علل ابتلا به پوکی استخوان

با آن که زمان آغاز دوران یائسگی، قطع ترشح هورمون های زنانه، ظرافت اسکلت استخوانی در زنان و بارداری عواملی مهم و تسریع کننده در پوکی استخوان به شمار می رود، اما مردان نیز با روندی کندتر و پس از سن 65 سالگی به پوکی استخوان مبتلا می شوند.

عواملی چون بالا رفتن سن، مسائل ژنتیک، ساختار اسکلت استخوانی و نژاد هر فرد عواملی غیر قابل کنترل هستند، اما بعضی عوامل نیز مثل کاهش ذخیره و جذب کلسیم، ترشح کورتیکوییدها (گروهی از هورمون های طبیعی که توسط بخش فشرده غده فوق کلیوی ساخته می شوند) کاهش ترشح تستسترون، مصرف سیگار، عصبانیت  و ناراحتی های روحی و روانی، افزایش وزن ، عدم تحرک، تغذیه نامناسب و بی اشتهایی عصبی (ANOREXIA NERVOSA) از جمله عوامل ثانویه و قابل کنترل برای تسریع روند پوکی استخوان هستند.

چگونه از ابتلا به پوکی استخوان جلوگیری کنیم؟

- با تجویز پزشک می توان از داروهایی استفاده کرد که میزان ترشح کورتیکوییدها را کنترل و میزان ترشح تستسترون را افزایش دهد. (اگرچه این روش امروزه به دلیل عوارض ثانویه آن چندان مورد تأیید نیست.)

- ترک سیگار عامل مهمی برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان است.

- آرامش اعصاب  و روان، جلوگیری از تشویش و نگرانی و ... نقش مهمی در جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان دارد.

- تغذیه مناسب یا به عبارتی مصرف روزانه انواع سبزی  ها و میوه  های تازه

- مصرف کلسیم  از طریق مصرف روزانه انواع لبنیات  مخصوصاً شیر  (روزی سه لیوان شیر) گاه قرص کلسیم  نیز به عنوان مکمل تجویز می شود.

- مصرف یا دریافت ویتامینD  از طریق مصرف قرص یا قرار گرفتن در معرض نور آفتاب  که با پیاده روی روزانه میسر می شود. ویتامین D باعث تسریع جذب و نگهداری کلسیم می شود.

و کلام آخر این که پوکی استخوان یک بیماری نهفته اما خطرناک است. نه از آن جهت که باعث مرگ انسان می شود بلکه از آن جهت که توان حرکت و تحرک و زندگی را از انسان سلب کرده و به دنبال آن فرد گوشه گیر، افسرده، عصبی  و ... می شود و مرگ تدریجی و خاموشی را برای انسان رقم می زند.

منبع:تبيان

پوکی استخوان

پوکی استخوان خبر نمی کند

---

پوکی استخوان یا استئوپروز، حالتی است که در اثر تخریب بافت استخوانی، توده‏ استخوان کاهش یافته و سرانجام به شکستگی استخوان منجر می‏شود.

---

این بیماری علائم زیادی نداشته و تنها زمانی بروز می‌کند که استخوان‌ها به راحتی می‌شکنند. در این زمان فرد متوجه می‌شود دچار پوکی استخوان شده، به همین دلیل معروف به بیماری خاموش قرن است.

تقریبا تمامی افراد مسن و خانم‌ها پس از یائسگی با این بیماری مواجه می‌شوند.

ماده اصلی که سختی و شکل استخوان را به وجود می آورد کلسیم است. ذخیره شدن کلسیم در استخوان قبل از تولد آغاز می‌شود و تا سن 30 سالگی ادامه دارد.

توده استخوان هر فرد معمولا در 30 تا 35 سالگی به بیشترین میزان خود می رسد. پس از این سن کاهش توده استخوانی به صورت یک روند طبیعی آغاز می‌شود که معمولا 30 درصد افرادی که به سن 75 سالگی می رسند، دچار شکستگی ناشی از پوکی استخوان می‌شوند.

 

چه عواملی باعث پوکی استخوان می شوند؟

علت اصلی پوکی استخوان، کمبود کلسیم و ویتامین D در بدن است. هر فرد باید روزانه معادل یک و نیم گرم کلسیم دریافت کند تا دچار پوکی استخوان نشود.

برای کامل شدن فرآیند جذب کلسیم باید دستگاه گوارش، کبد و کلیه فعال باشند. بروز مشکل در کار هر یک از این اندام‌ها موجب می‌شود جذب کلسیم به خوبی صورت نگیرد.

 

موادغذایی حاوی ویتامین D مانند زرده تخم‌مرغ، روغن ماهی و غلات غنی شده بهترین موادغذایی برای جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان‌ هستند. فراورده‌های لبنی هم کلسیم فراوانی‌ دارند. مصرف روزانه چهار لیوان شیر یا ماست می‌تواند کلسیم بدن را تامین کند. البته فردی که در صورت مصرف فراورده‌های لبنی دچار مشکل گوارشی (مثل نفخ و دل درد) می‌شود، می‌تواند کلسیم را به صورت دارویی مصرف کند. قرص‌های کلسیم باید روزانه در سه وعده همراه با غذا میل شوند تا جذب اندام‌های بدن شوند.

کم‌تحرکی نیز یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش پوکی استخوان در افراد است. تحرک و ورزش موجب افزایش تراکم استخوان‌ها می‌شود.

اگر فعالیت بدنی وجود نداشته باشد یا غذاهای حاوی کلسیم کم مصرف شود به تدریج کلسیم بدن کم شده و استخوان‌ها شکننده می‌شود که به این حالت پوکی استخوان می‌گویند

بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های ریوی و بیماری‌های قلبی و عروقی هم باعث می‌شوند، بدن میزان زیادی از کلسیم استخوان‌ها را از دست بدهد و تراکم استخوان‌ها کاهش یابد.

 

یائسگی و کمبود استروژن، یائسگی زودرس (زیر 45 سال)، سابقه پوکی استخوان در افراد درجه یک خانواده و سابقه شکستگی قبلی، استعمال دخانیات، مصرف زیاد کافئین، زندگی کم‌تحرک، افراد سفیدپوست و نژاد آسیایی، مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد انعقاد، ضد صرع و سیکلوسپورین به مدت طولانی، وجود یک‌سری بیماری‌های زمینه‌ای مانند کم‌کاری تیروئید، ناراحتی‌های کلیه و استخوان‌بندی ظریف و کوچک از دیگر عوامل مستعد کننده ابتلای فرد به پوکی استخوان هستند.

 

علائم ابتلا به پوکی استخوان چیست؟

خمیدگی ستون فقرات (قوز کردن) و کاهش قد از علائم ابتلا به پوکی استخوان هستند، ولی از آنجایی که این موارد تدریجی بوده و چندان مشهود نیست، تشخیص به موقع آن دشوار است.

کمردرد شدید در یک نقطه خاص، درد ناگهانی در ناحیه ستون فقرات و شکستگی‌های بدون دلیل و خودبه خودی استخوان از دیگر نشانه های بیماری پوکی استخوان به شمار می‌روند.

توده استخوانی هر فرد معمولا در سن 30 تا 35 سالگی به بیشترین حد خود می رسد و پس از آن کم شدن توده استخوان به صورت یک روند طبیعی آغاز می‏شود. در سن بالاتر از 60 سال، این بیماری بیشتر شایع بوده و با گذشت هر دهه از عمر بعد از 50 سالگی، خطر ابتلا 2 تا 3 برابر افزایش می‌یابد.

 

با افزایش سن استخوان‌ها از جمله سر استخوان ران، ستون مهره‌ها و مچ دست نازک و شکننده می‏شوند، به حدی که به راحتی و حتی به خودی خود یا با حرکات ساده‌ای مانند سرفه و عطسه می‏شکنند.

 

 چه افرادی بیشتر دچار پوکی استخوان می شوند؟

زنان مسن و یائسه، افراد کم تحرک، کسانی که در غذای روزانه آنها لبنیات و مواد حاوی کلسیم کم است، افراد سیگاری و کسانی که الکل مصرف می‌کنند بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار دارند.

این افراد باید نسبت به وضعیت جسمی خود حساسیت داشته باشند و پیگیر چکاپ‌های استخوانی خود باشند که از جمله این چکاپ ها می‌توان به انجام تست سنجش تراکم استخوان اشاره کرد.

 

چطور از ابتلا به پوکی استخوان جلوگیری کنیم؟

افرادی که در معرض خطر پوکی استخوان قرار دارند، باید برای تشخیص زودرس، قبل از شروع عوارض مورد ارزیابی قرار گیرند و در صورت مبتلا بودن، اقدامات پیشگیرانه صورت گیرد.

انجام تست سنجش تراکم استخوان، بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان در افراد مسن است

رژیم غذایی با کلسیم کافی و دریافت مناسب ویتامین D، انجام مرتب تمرینات ورزشی، ترک استعمال سیگار و عدم مصرف الکل، تغذیه مناسب و تحرک کافی از جمله راهکارها به منظور پیشگیری یا کاهش روند ابتلا به پوکی استخوان هستند.

جایگزین کردن هورمون‌های زنانه در زنان یائسه (استروژن درمانی) می‌تواند مانع پوکی استخوان زودرس شود.

 

چطور جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم؟

با اطلاع از وضعیت استخوان‌ها به ویژه در زنان در دوران نزدیک به یائسگی به وسیله مشورت با پزشک، به کاربردن روش تشخیص مناسب و در صورت نیاز تجویز داروهای ویژه می توان از پیشرفت این بیماری و عوارض حاصل از آن پیشگیری کرد.

منبع:
 تبیان

نقش ورزش در استحکام استخوانهاي زنان جوان از مصرف کلسيم مهمتر است

گرچه غالبا مصرف کلسيم بعنوان مهمترين عامل سلامت استخوان مطرح مي شود اما اين مطالعه پيشنهاد مي کند که درواقع ورزش شاخص مهمي براي تحکيم استخوان ها در زنان جوان است.بين مصرف کلسيم و متغيرهاي مربوط به استخوان رابطه مثبت ناچيزي ديده شد ، در حاليکه بين فعاليت هاي ورزشي و تراکم استخوان و استحکام آن در جوانان ارتباط قابل ملاحظه اي وجود داشته است.

هدف اين تحقيق رسيدن به يک ديدگاه جامع در باره ارتباط مصرف کلسيم ، استفاده از داروهاي ضد بارداري خوراکي و ورزش با ماکزيمم رشد تراکم استخوان و قدرت خم شدن استخوان لگن در زنان جوان بود.خم شدن استخوان و قدرت پيچش ، بهتراز تراکم ماده معدني آن نمايانگر استحکام استخوان هستند.

مطالعات نشان داده اند که اکثر توده استخواني يک زن بين سنين 13 و 15 سالگي ساخته مي شود و سپس بکندي در چهار دهه بعدي زندگيش دچار فرسايش مي شود بنابراين ، حفظ توده استخواني و استحکام آن در نوجواني شايد بهترين راه حفاظت در برابر پوکي استخوان احتمالي (فرسايش استخوان در زنان يائسه و مسن) باشد. اگر ما بدانيم چطور در جواني ساختن استخوان و تحکيم آن را به حد اپتيمم برسانيم ، شايد بتوانيم از بيش از 1.3 ميليون شکستگي استخوان در سال که هزينه هنگفتي را در بر مي گيرد ، جلوگيري کنيم.

با ارزيابي آماري که در مورد فعاليت ورزشي افراد در دوران نوجواني انجام دادند مشخص نمودند که ورزش ، 16 تا 22 درصد اختلاف در تراکم معدني استخوان لگن و قدرت خميدگي آن با ورزش ارتباط دارد.اطلاعات حاصل از اين بر نامه مطالعاتي نشان مي دهند که مصرف کلسيم بيش از 500 ميلي گرم در روز طي دوران نوجواني به لحاظ کلينيکي تاثير ارزشمندي درافزايش توده استخوان بدن يا افزايش جرم استخوان در بزرگسالي ندارد.

وي همچنين اضافه کرد مطالعات مشابه جغرافيائي از گروه هاي قومي نژادي ديگر مورد نياز است تا اهميت نتايج بدست آمده در مورد زنان آمريکائي کاملا مورد ارزيابي قرار گيرد.

منبع : www.prosport.ir