تاثیر مهم نحوه خوابیدن مادر باردار بر سلامت جنین

در بارداری، مجموعه‌ای از مشکل‌ها ممکن است خواب را مختل کند؛ از جمله تهوع، سوزش سردل، گرفتگی عضله‌های ساق و خرخر کردن. برخی از این مشکل‌ها البته اجتناب‌ناپذیر است ولی ممکن است به علت عادت‌های خوابی که یک زن از قبل از بارداری دارد نیز این مشکل‌ها تشدید شوند...

مشکل‌های جسمی که در دوران بارداری، خواب را مختل می‌کنند نیز عبارتند از:
1.نیاز مکرر به ادارار کردن:
کلیه‌ها در دوران بارداری برای تصفیه حجم خون اضافی (30 تا 50 درصد افزایش نسبت به پیش از بارداری) شدیدتر کار می‌کنند و این فرآیند، تصفیه ادارار بیشتری ایجاد می‌کند. همچنین جنین در حال رشد است و رحم بزرگ‌تر می‌‌شود و در نتیجه فشار بیشتری از بیرون روی مثانه وارد می‌شود. این تغییرها باعث می‌شود که مجبور شوید در روز و شب بیشتر به توالت بروید.

2.افزایش سرعت ضربان قلب:
ضربان قلب شما حین بارداری افزایش می‌یابد و از آنجایی که بیشتر خون شما به سمت رحم می‌رود، قلب شما باید سخت‌تر کار کند تا خون را به بقیه بدن برساند.

3.تنگی نفس:
در ابتدا، تنفس شما ممکن است تحت تاثیر افزایش هورمون‌‌های بارداری قرار گیرد، که باعث می‌شوند تنفس‌ عمیق‌تر شود. این وضعیت ممکن است این احساس را در شما ایجاد کند که برای تنفس هوا دارید تلاش بیشتری می‌کنید. در ادامه بارداری با بزرگ شدن رحم که فضای بیشتری در لگن و شکم را به خود اختصاص می‌دهد و بر دیافراگم (پرده‌ای عضلانی میان ریه‌ها و اندام‌های شکم) فشار می‌‌آورد، ممکن است احساس کنید تنفس برایتان مشکل‌تر شده است.

4 .گرفتگی عضله‌های ساق پا و کمردرد:
درد در ساق پا و کمر تا حدی ناشی از وزن اضافی جنین و رحم است. بدن شما در طول بارداری، هورمونی به نام ریلکسین تولید می‌کند که شما را آماده زایمان می‌کند. یکی از آثار این هورمون آن است که رباط‌ها را در سراسر بدن شل‌تر می‌کند و به این ترتیب، پایداری بدن شما کاهش می‌یابد و آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به صدمه‌ها، مخصوصا در کمرتان پیدا می‌کنید .

5.سوزش سردل و یبوست:
بسیاری از زنان باردار دچار سوزش سر دل می‌شوند که ناشی از بازگشت محتویات معده به درون مری است. فعالیت همه دستگاه گوارش در طول بارداری کند می‌شود، غذا مدت بیشتری در معده و روده باقی می‌ماند. هم سوزش سردل و هم یبوست ممکن است در ادامه بارداری بدتر شود، زیرا بزرگ‌تر شدن رحم بر معده و روده بزرگ فشار می‌آورد.

استرس هم ممکن است خواب را مختل کند. ممکن است در مورد سلامت جنین‌تان هم نگران باشید و در مورد توانایی‌تان به عنوان والد اضطراب داشته باشید و این شما را در طول یک شب بیدار نگه دارد.

بهترین وضعیت خواب در بارداری
از ابتدای بارداری باید سعی کنید به خوابیدن به پهلو عادت کنید. خوابیدن به پهلو و جمع کردن زانو احتمالا راحت‌ترین وضعیت برای شما خواهد بود. این وضعیت همچنین کار قلب را راحت‌تر می‌کند، چرا که مانع می‌شود وزن جنین روی ورید بزرگی (به نام ورید اجوف تحتانی) که خون را از پاهای شما به قلب باز می‌گرداند، بیفتد.
برخی از پزشکان به‌طور خاص توصیه می‌کنند زنان باردار روی پهلوی چپ بخوابند؛ زیرا کبد شما در سمت راست شکم شما قرار دارد و خوابیدن روی پهلوی چپ از فشار رحم روی کبد جلوگیری می‌کند. خوابیدن روی پهلوی چپ همچنین گردش خون به قلب را هم تسهیل می‌کند و بهترین وضعیت برای جریان خون برای جنین، رحم و کلیه‌ها را فراهم می‌آورد. نگران نباشید که ممکن است حین خواب بغلتید و روی پشت‌تان قرار بگیرید. غلتیدن در خواب بخشی طبیعی از خوابیدن است که تحت کنترل شما نیست. به هر حال به احتمال زیاد، در سه‌ماهه‌ سوم بارداری غلتیدن در خواب و روی پشت قرار گرفتن متوقف می‌شود، زیرا بسیار ناراحت‌کننده است. اگر روی پشت‌تان بغلتید و وزن جنین روی ورید اجوف تحتانی بیفتد، ناراحتی حاصل از آن، احتمالا شما را بیدار خواهد کرد. با دکترتان در این باره مشورت کنید. او ممکن است پیشنهاد کند که با استفاده از بالش بدن‌تان روی پهلوی‌تان نگه‌دارید. سعی کنید گذاشتن‌ها بالش‌ را امتحان کنید تا بهترین وضعیت‌ برای خواب را پیدا کنید. برخی از زنان با گذاشتن بالش زیر شکم یا میان ساق پاهای‌شان احساس راحتی می‌کنند. همچنین گذاشتن بالش تا‌شده یا پتوی لوله‌شده در گودی کمر ممکن است به کاهش فشار روی کمر کمک کند. در بازار نیز می‌توانید «بالش‌های بارداری» را پیدا کنید. اگر می‌خواهید از این بالش‌ها بخرید، اول با دکترتان مشورت کنید تا معلوم شود کدام یک از آنها برای‌تان مناسب‌تر است.

 

منبع: سیمرغ

کمر درد با مشکل کمر درد چه کار کنیم

 

 

تقریباً همه ی افراد ، كم و بیش در نقاطی از كمر خود احساس درد دارند. اغلب ما هنگام انجام فعالیت هایی نظیر نصب دستگاه تهویه، جابجا كردن جعبه های بزرگ و بلند كردن كودكان، كمردرد خود را جدی نمی گیریم. ما به این مسئله توجه نداریم كه كمردردها در نتیجه صدماتی است كه با رفتارهای روزانه ما تشدید می شود. اكثر ما هنگام ایستادن، نشستن و خم شدن ، وضعیت های نامناسبی در بدن خود ایجاد می كنیم. ما هنگام بلند كردن اشیاء به جای خم كردن زانو، كمر خود را خم می كنیم. انجام كارهایی كه برای سلامتی ما مضر است و پدر و مادر ما را از آن منع می كردند، بعد از سالها موجب می شود كمردرد ما شروع شود.

 

وارد آمدن فشار زیاد به عضلات كمر و به اصطلاح رگ به رگ شدن رباط های كمری كه نگه دارنده مهره ها هستند باعث كمردرد می شود. عضلات كمر برای مقابله با این فشار دچار گرفتگی و انقباض می شوند تا بتوانند كمر را از صدمه بیشتر محافظت كنند و این حالت ، خود باعث تشدید درد كمر است. در واقع این سیكل درد، سفتی و انقباض عضلانی درمان نمی شود مگر این كه شما فعالیت خود را كم كنید ، به كمر خود استراحت دهید و به تدریج ازعضلات خود استفاده نمایید.

 

در گذشته ، پزشكان استراحت طولانی مدت در بستر را توصیه می كردند اما اكنون به این نتیجه رسیده اند كه استراحت بیش از حد باعث طولانی شدن درمان كمردرد است. این مسئله در مورد رگ به رگ شدن عضلات هم صدق می كند. به همین دلیل امروزه شما كمتر مشاهده می كنید كه از گردن بندهای مخصوص درد گردن استفاده شود.

در حال حاضر كمردردهای شدید، حداكثر با چند روز استراحت و پس از آن با شروع فعالیت های سبك و كشش آرام عضلات درمان می شوند، این طریقه درمان باعث افزایش قدرت خم شدن بدن و توان حركت خواهد شد.

سایر علل كمردرد در بروز آرتروز و فتق دیسك كمر (غضروف بین مهره ها) مشاهده می شود. فتق دیسك در بین عوامل كمردرد شیوع كمتری دارد ولی بهتر شناخته شده است. دیسك بین مهره ها ، فضای نرمی را بین مهره ها ایجاد می كند، گاه این دیسك متورم شده و به اعصاب ناحیه فشار وارد می آورد. اغلب اعصابی كه از ران و بازو می گذرند تحت فشار قرار گرفته و گاه بی حسی، ضعف و مشكلاتی در كنترل ادرار ایجاد می كنند.

فتق دیسك مانند سایر علل كمردرد، خود به خود بر طرف می شود و اغلب نیازی به عمل جراحی نیست. در حقیقت سی درصد مردم مبتلا به فتق دیسك هستند و هرگز برایشان مشكل جدی ایجاد نمی شود.

درمان

 

برای برطرف كردن كمردرد، به پشت بخوابید، یك بالش زیر زانوهایتان قرار دهید. (در حالی كه زانوهایتان را جمع كرده اید). این طریقه خوابیدن فشار را از كمر شما بر می دارد. درمان اصلی همه كمردردها كم كردن فعالیت است. البته این كاهش فعالیت همان طور كه قبلاً گفته شد فقط برای چند روز پیشنهاد می شود و پس از آن با نرمش های مخصوص پایین كمر و «عضله چهار سر ران» می توان كمردرد را درمان كرد.

 

در اولین روزها برای كاهش التهاب می توان از یخ در موضع درد استفاده كرد و بعد از چند روز می توانید از گرمای موضعی كمك بگیرید تا انقباض مقاوم عضلات را برطرف كنید. همچنین داروهای ضد التهاب مثل ایبوبروفن، كتو بروفن و ناپروكسن در بر طرف كردن درد و التهاب مؤثر هستند. اگر یك دارو اثر نكرد، نوع دیگری از داروی کمر درد را مصرف كنید؛ زیرا افراد مختلف نسبت به داروها عكس العمل متفاوتی دارند. به خاطر داشته باشید كه داروهای ضد التهاب را حتماً همراه غذا میل كنید تا باعث ایجاد زخم معده شما نشوند.

داروهای جدید و گران قیمت « ویوكس» و « سلیركس» بهتر از داروهای قدیمی عمل نمی كنند ولی تحریكات معده در آنها كمتر است و به طور كلی برای درمان دردهای طولانی مدت و در افرادی با سابقه زخم معده مصرف می شوند.

استامینوفن نمی تواند كمك به رفع التهاب كند. ولی می تواند درد را بر طرف سازد. هم چنین بر روی معده نیز اثری ندارد. استامینوفن بی خطرترین دارو در درمان های طولانی مدت است ولی نباید بیش از 2 تا 3 هزار میلی گرم در روز مصرف شود؛ زیرا مصرف زیاد دارو ، كبد  را تحت تأثیر قرار می دهد.

داروهای شل كننده عضلات توصیه نمی شوند؛ زیرا بر كاهش درد كمر تأثیری ندارند.

 

 

 

 

 

آیا نیازی به گرفتن عكس هست؟

 

اكثر مردم سؤال می كنند آیا عكس برداری معمولی یا «ام. آر.آی» لزومی دارد؟ باید گفت همه كمردردها نیاز به عكس برداری ندارند. در مواردی كه مشكوك به صدمات استخوانی مثل صدمه به مهره ها در اثر ضربه، پوكی استخوان یا سرطان هستید عكس برداری می تواند مفید باشد. ولی عكس ها بافت های نرم عضله و رباط ها و دیسك ها را نشان می دهند.

 

زمانی كه تصمیم به جراحی داریم و یا در تشخیص علت دردهای بهبود ناپذیر ، انجام «ام.آر.آی» توصیه می شود. انجام ام.آر.آی برای فتق های دیسك ضروری نیست؛ زیرا درمان را تغییر خواهد داد.

درمان در زمانی كه كمردرد بهبود نمی یابد

 

جابجا كردن ستون فقرات ، طب سوزنی ، یوگا ، ماساژ درمانی و تزریق استروئید اپیدورال (كمری) که از روش های جراحی بسته ستون فقرات است، بستگی به نوع درد كمر دارد. ماساژ درمانی در مواردی كه علت كمردرد ناشناخته است مؤثر می باشد. بعضی از پزشكان با برگرداندن مهره ها و جابجا كردن آن موافق نیستند؛ زیرا معتقدند استخوان های كمر توسط عضلات حمایت می شوند و اگر درمانی صورت می گیرد باید روی عضلات انجام شود.

 

اگر كمردردی دارید كه بعد از هفته ها درمان نشده است به پزشك خود مراجعه كنید. اگر ضعف یا سستی در بازو یا ران خود احساس می كنید آن را جدی بگیرید.

یوگا تمرین كنید

 

بعضی از پزشكان معتقدند یوگا بهترین درمان دردهای مزمن كمر است؛ زیرا حالت مناسب را در بدن ایجاد می كند و با تنفس مناسب، كشش و فشار روی عضله را كم می كند. خیلی از بیمارانی كه از درمانهای دیگر نتیجه نگرفته اند می گویند یوگا در درمان آنها مؤثر بوده است.بعد از بهبود كمردرد، تمرینات نرمشی را ادامه دهید، وزن خود را كم كنید و به اصلاح حالت و كشش عضلات اهمیت دهید. نرمش عضلات مربوط به شكم را انجام دهید تا از كمردردهای آینده پیشگیری شود.

 

اگر در قسمت بالای كمر خود احساس ناراحتی می كنید، تمرینات خم شدن به سمت پایین و تمرینات نرمشی شانه ها را انجام دهید (شانه ها را به طرف یكدیگر كشیده و چند ثانیه نگه دارید سپس بر عكس عمل كنید).

بهترین تمرین برای اصلاح حالت كمر این است كه با فاصله 30 سانتیمتر از دیوار و در مقابل آن تكیه دهید شكم خود را به داخل بكشید، سینه را بیرون دهید بعد از چسباندن كمر به دیوار، سر، شانه ها و پشت و لگن همه در یك ردیف قرار می گیرند و به این طریق گودی كمر از بین می رود. این حالت شبیه حالت ایستادن سربازان است. صدها سال قبل این طور گفته می شد كه سربازان می توانند ساعت ها بدون احساس كمردرد روی پا بایستند مشروط به اینكه حالت ایستادن آنها درست باشد. آیا شما طور دیگری فكر می كنید؟ البته همه پدر و مادرها به نحوه صحیح ایستادن و نشستن فرزندان تأكید دارند ولی آنها نمی توانند تمام اوقات همراه فرزندان خود باشند و آنها را كنترل كنند! درست ایستادن و درست نشستن باید برای ما به صورت عادت درآید.

 

منبع:پزشکی

 

عوارض پس از آرتروپلاستی زانو

مانند هر عمل جراحی دیگر تعویض مفصل زانو ممکن است با عوارضی همراه باشد. وقوع این عوارض سیر بهبودی بیمار را طولانی کرده و میتواند مشکلات جدیدی را برای بیمار بوجود بیاورد. تعدادی از این عوارض عبارتند از :

عفونت مفصل زانو

گر چه احتمال عفونت مفصل زانو بعد از تعویض مفصل کمتر از دو درصد است ولی به علت اینکه در صورت وقوع بسیار خطرناک است اقدامات سخت گیرانه زیادی صورت میگیرد تا ایجاد نشود با این حال احتمال عفونت در کسانی که زخم های پوستی دارند، در کسانی که عفونت ادراری یا تنفسی دارند، در کسانی که مشکلات و عفونت های دهانی و دندانی دارند و در بیماران دیابتی و روماتیسمی بیشتر است. اگر سیستم دفاع ایمنی بدن فرد ضعیف باشد (مانند بیماری های مزمن کبدی یا کلیوی یا سرطان ...) احتمال عفونت بعد از جراحی بیشتر است.

لخته شدن خون در پا

شایعترین عارضه که بالقوه میتواند بسیار خطرناک باشد لخته شدن خون در رگ های اندام تحتانی  و لگن است. احتمال این عارضه در هر عمل جراحی بزرگی که در اندام تحتانی انجام میشود وجود دارد. خطر این عارضه اینست که در صورت وقوع، لخته خون میتواند به طرف ریه و قلب حرکت کرده و در کارکرد آنها اختلال ایجاد کند. برای پیشگیری از وقوع این لخته ها از داروهای خاصی استفاده میشود. استفاده از بانداژ و پوشش های مخصوص متصل به پمپ هم از دیگر اقدامات مورد استفاده است. بیمار باید مرتبا مچ پاها را حرکت دهد. با این کار عضلات ساق مرتبا فعالیت کرده و گردش خون در ساق بیشتر میشود و احتمال لخته شدن خون در ساق ها کمتر میشود.

تغییر طول اندام تحتانی

ممکن است طول اندام های تحتانی بعد از جراحی تغییر کند.

             

محدودیت حرکتی زانو

انتظار میرود زانو بعد از جراحی بتواند حدود 110 درجه خم شود ولی ممکن است به علت چسبندگی بافت های نرم اطراف زانو بعد از عمل جراحی و یا محدودیت حرکتی شدیدی که بیمار از قبل از عمل جراحی داشته است، حرکت زانو بعد از عمل به این حد نرسد.

آسیب عروق و اعصاب

عوارض دیگر مثل آسیب اعصاب یا عروق ناحیه زانو یا شکستگی استخوان ها ممکن است در حین عمل جراحی بوجود بیاید.

باقی ماندن درد

ممکن است مقداری از دردی که بیمار قبل از جراحی احساس میکرده است بعد از جراحی باقی بماند و یا ممکن است درد جدیدی در ناحیه بوجود آید.

خراب شدن مفصل مصنوعی

با گذشت چند سال ممکن است مفصل مصنوعی دچار سائیدگی شود یا اجزاء آن اتصالشان را بااستخوان ران  یا ساق بیمار از دست داده و لق شوند.

تخریب استخوان اطراف مفصل مصنوعی

ممکن است با گذشت چند سال کم کم قسمت های از استخوان اطراف مفصل مصنوعی جذب شده و از بین برود.

 

منبع:ایران ارتوپد

درمان معجزه‌آساي دردهاي سياتيكي

به گفته يك متخصص ارتوپدي، راه رفتن در آب كم عمق در پيشگيري و درمان دردهاي سياتيك بسيار موثر است.

 
دكتر محمد جواد جزايري در گفت‌وگو با ايسنا، در اين رابطه اظهار كرد: در اين روش فرد ابتدا بايد آرام آرام طول استخر را راه رفته و به سمت عقب بازگردد زيرا اين كار در كشش عضلات و شل كردن آنها بسيار موثر است و تاثير شگفت‌انگيزي بر بدن بيمار دارد.

 
وي در خصوص علل دردهاي سياتيكي، گفت: تورم، بيرون زدگي يا پارگي ديسك بين مهره‌ها، مهم‌ترين علت دردهاي سياتيكي است كه ممكن است متعاقب يك حركت سنگين مثل بلند كردن جسم سنگين در حالت ايستاده با خم شدن ناگهاني و چرخش كمر به وجود بيايد.

 
وي افزود: در بعضي از مواقع ضربه محكم به عصب يكي از دلايلي است كه اين دردها را به وجود مي‌آورد. در اين حالت درد از كمر به باسن و ران مي‌رود و به پشت زانو، ساق و پشت پا مي‌رسد و همه اين اعضا را در بر مي‌گيرد.

 
وي ادامه داد: اين دردها با بالا رفتن فشار داخل شكم، هنگام سرفه و عطسه افزايش پيدا مي‌كند.

 
اين متخصص ارتوپدي درباره حركات ورزشي و بروز دردهاي سياتيكي، اظهار كرد: انجام حركات ورزشي سنگين به تشديد اين دردها مي‌انجامد.

 
وي تاكيد كرد: پوزيشن‌هاي بد مانند نشستن به مدت طولاني، بلند كردن جسم سنگين به شكل غلط نيز افراد را دچار مشكل مي‌كند كه فرد بايد براي پيشگيري از اين دردها هنگام بلند كردن جسم سنگين ابتدا زانو زده، به گونه‌اي كه زانوي راست در جلو باشد و زانوي چپ در عقب و سپس آن جسم را با دو دست تا ناف بلند كرده و در حالت خميده حمل كند و چون در اين حالت فشار در همه قسمت‌هاي كمر، ران، زانو و مچ پا پخش مي‌شود، اين راه، بهترين روش براي بلند كردن اجسام سنگين است.

 
به گفته وي، نشستن‌هاي طولاني مدت كه بيشتر در مورد كارمندان مشهود است نيز در اصلاح وضعيت نشستن قابل اصلاح است و تا ميزان زيادي از فشار بر عصب سياتيك مي‌كاهد.

 
وي ادامه داد: افراد هنگام نشستن پشت ميز نبايد خم شوند، بلكه بايد كمر خود را راست نگه داشته و به صندلي تكيه بدهند و اگر امكان داشت در پشت صندلي‌شان بالشي قرار داده يا از صندلي‌هايي استفاده كنند كه در قسمت كمر آنها يك برآمدگي به سمت جلو دارد. علاوه بر اين بايد چهارپايه‌اي را زير زانو قرار داده تا زانو خم شود به گونه‌اي كه سر زانو كمي بالاتر از كشاله ران قرار بگيرد.

 
اين ارتوپد افزود: قوس كمر كه به علت چاقي و بيرون زدگي شكم به وجود مي‌آيد يكي ديگر از عوامل اصلي در بروز دردهاي سياتيكي است.

 
به گفته وي، رانندگي‌هاي طولاني مدت نيز در اين رابطه نقش مهمي دارد كه به اين منظور فرد بايد نزديك فرمان اتومبيل نشسته و زانوهايش را به گونه‌اي خم كرده باشد كه در جهت كلاج و ترمز قرار گيرد.

 
وي همچنين به افرادي كه در طول روز زمان زيادي را سرپا مي‌ايستند، توصيه كرد: افرادي كه در طول روز زياد راه مي‌روند مانند خانم‌هاي خانه‌دار، بايد زمان ايستادن خود را كوتاه كرده و در وقفه‌هاي كاري خود هفت تا هشت دقيقه روي زمين خوابيده و پاهايشان را روي مبل يا سطح بلندتر از سطح زمين بگذارند.

 
دكتر جزايري در رابطه با نحوه درمان دردهاي سياتيكي افزود: درمراحل اوليه درمان براي فرد دو تا سه روز استراحت مطلق تجويز مي‌شود اما اگر فرد در حالت حاد قرار گيرد به گونه‌اي كه انگشتانش گزگز كند و با كاهش حس همراه باشد بايد حتما به پزشك مراجعه كرده و تحت معالجه جدي قرار گيرد.

 
وي افزود: در حالت استراحت مطلق فرد بايد از انجام هر كاري خودداري كرده و در بستر استراحت كند اما اين مدت استراحت نبايد طولاني شود زيرا عضلات بدن ضعيف شده و باعث درد شديد مي‌شود. بنابراين فرد بايد پس از 48 ساعت استراحت به تدريج و با ملايمت كارهاي روزانه‌اش را از سر بگيرد.

 
وي تاكيد كرد: در مواردي كه ديسك بين مهره‌ها پاره شده و به گونه‌اي شديد باشد كه بيمار نتواند راه برود، فرد بايد تحت نظر پزشك متخصص قرار گرفته و در صورت لزوم جراحي شود.

منبع:الف

 

اثر سرما بر درد مفاصل

سرما درد مفاصل را بدتر می کند

---

آیا تا به حال درد شدید در ناحیه زانو و یا احساس سفتی در مفاصل، شما را وادار به مراجعه به پزشک کرده است؟ آرتروز، بیماری بسیار شایعی است که بسیاری از افراد در سن بالا دچار آن می شوند. تقریباً 70 درصد افراد بالای هفتاد سال، دچار آرتروز مفاصل هستند. مشخصه این بیماری، تخریب پیش رونده غضروف مفصلی است.

---

افزایش سن مهمترین عامل این بیماری است. با افزایش سن ساختمان غضروف دچار تغییر و تحول می شود، به طوری که آب زیادتری داخل غضروف می رود و در نتیجه، تقریباً تمامی افراد مسن در صورت عکسبرداری متوجه آرتروز در مفاصل شان می شوند.

عامل دیگر آرتروز، ارث است، به خصوص آرتروزهایی که در خانم ها دیده می شود و به خصوص آرتروز بند انگشتان دست و پا، زمینه ژنتیکی دارند. بنابراین کسانی که در خانواده خود افراد مبتلا به آرتروز بند انگشت داشته اند، در معرض ابتلا به آرتروز هستند.

متأسفانه این بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود و هنوز درمان قطعی برای آن یافت نشده است، اما با کمک برخی روش‌های درمانی می‌توان درد ناشی از این بیماری را کاهش داد و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید.

حدود یک سوم بیماران مبتلا به آرتروز ممکن است دچار ناتوانی‌های شدیدی شوند. گاهی درد و ناراحتی مفصل آنقدر شدید می‌شود که بیمار نمی‌تواند از آن مفصل استفاده کند.

مهم‌ترین علت درد مفاصل در فصول سرد سال، سرمازدگی و گرفتگی عضلات است

یک از روش‌های کاهش درد، استراحت دادن به مفصل دردناک است. بیمار باید در هر ساعت دست کم ده دقیقه به مفصل خود استراحت دهد و سعی کند تا حد امکان فعالیت‌های بدنی خود را طوری تنظیم کند که مفصل مبتلا کمتر فعال باشد.

روش دیگر ورزش کردن است که باید حتما با نظارت و اجازه پزشک متخصص انجام شود تا مشکل مفصل را بدتر نکند یا باعث بروز درد جدیدی نشود. ورزش‌های سبک و مفرح مثل پیاده‌روی و شنا بیشتر توصیه می‌شوند.

با ورزش کردن،عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و پایداری مفصل افزایش پیدا می‌کند. البته ورزش کردن نباید باعث بروز درد در مفصل شود و اگر چنین اتفاقی رخ داد، فورا ورزش را متوقف کنید.

در افرادی که اضافه وزن دارند، کاهش وزن ضروری است. البته رژیم گرفتن و ورزش کردن برای کاهش وزن باید تحت نظر پزشک انجام شود.

در اغلب موارد پزشک برای بیمار داروهای ضد‌درد و ضد‌التهاب تجویز می‌کند که در کاهش درد مفصل مؤثر است.

«مهم‌ترین علت درد مفاصل در فصول سرد سال، سرمازدگی و گرفتگی عضلات است. در واقع سرمای شدید باعث می شود بدن فرد از خود انقباض نشان دهد که منجر به بروز دردهایی همچون کمردرد، زانودرد و ... ‌شود.

همچنین سرما منجر به درد در سطوح مفصلی می‌شود، به طوری که می‌توان گفت بدن نیز در برابر این موضوع عکس العمل نشان می‌دهد.

گاهی اوقات جابه‌جاشدن از محیط گرم به محیط سرد سبب می‌شود تا سرما روی مفاصل و عضلات اثر گذاشته و تولید درد کند و در واقع عضلات دچار تحریک عصبی می‌شوند.

برای مقابله با این مشکلات، بهتر است افراد روزانه برای گرم شدن بدن، ورزش‌های ملایم انجام دهند تا از افت حرارتی بدن جلوگیری شود.»

منبع:تبيان

دكتر عباس دقاق زاده

پزشك-متخصص طب فيزيكي و توانبخشي -بيماري هاي عضلات،استخوان،مفاصل، ديسك وستون فقرات،كمردرد وگردن درد،
ورزش درماني ،طب سوزني،دردهاي اسكلتي وعضلاني،درمان غير جراحي ديسك وستون فقرات
نوار عصب وعضله،ليزر درماني وفيزيوتراپي

كفش مناسب و نامناسب

روش انتخاب كفش مناسب

بدترین کفش‌ها برای پاهای شما

---

پزشکان علت رگ به رگ شدن مچ پا و درد شدید پاها را مربوط به کفش های پاشنه بلند می دانند.

---

1- کفش های پاشنه بلند

پزشکان علت رگ به رگ شدن مچ پا و درد شدید پاها را مربوط به کفش های پاشنه بلند می دانند.

مشکلات این کفش ها شامل موارد زیر است:

الف- برآمدگی پاشنه

اگر پاشنه بلند بپوشید، یک برآمدگی دردناک در پشت پاشنه به وجود می آید.

مواد خشک کفش، بر پا فشار وارد می کنند. این فشار وارده منجر به بروز برآمدگی استخوانی، تاول، ورم و درد در تاندون آشیل پا می شود.

یخ درمانی، بستن و گذاشتن پد پاشنه، درد را تسکین می دهد. برآمدگی استخوانی، همیشگی است.

ب- غیرطبیعی بودن پا

کفش هایی با پاشنه های خیلی بلند، فشار زیادی را بر روی پنجه پا وارد می کند. فشار بیش از حد بر روی این قسمت، استخوان ها و اعصاب آن را ملتهب می کند.

فشار طولانی مدت به استخوان های پا، می تواند منجر به شکستگی مچ پا شود.

ج- رگ به رگ شدن مچ پا

همه پاشنه های بلند موجب رگ به رگ شدن مچ پا می شوند. بیشترین و شایع ترین پیچ خوردگی پا وقتی رخ می دهد که پای شما از درون کفش به بیرون بلغزد.

رگ به رگ شدن شدید ممکن است باعث پارگی رباط شود.

زمانی که مچ پای شما، رگ به رگ شود، باید از حرکت دادن پا خودداری کرده و به یک مرکز فیزیوتراپی بروید.

اگر آرتروز دارید، این را بدانید که شما در معرض پیچ خوردگی شدید پا و یا شکستگی مچ پا قرار خواهید داشت.

راه حل: اندازه مناسب پاشنه کفش

کفش های با پاشنه های کمتر از 5 سانتی متر مناسب می باشند. پاشنه کفش نباید از 2 سانتیمتر نیز کمتر باشد.

2- کفش هایی با پاشنه های نازک و بلند

گرچه همه کفش های پاشنه بلند مشکل آفرین می باشند، اما این نوع کفشها بسیار خطرناک تر هستند.

هنگام پوشیدن این نوع کفش ها، سنگینی بدن در یک نقطه وارد می شود. این کفش ها باعث تلوتلو خوردن می شوند. در نتیجه احتمال پیچ خوردن مچ پا در این نوع کفش ها بیشتر است.

راه حل: پاشنه پهن

پاشنه پهن دارای سطح بیشتری روی زمین است و وزن شما را بهتر تحمل می کند. این پاشنه ها باعث ثبات بیشتر پا می گردند.

گرچه کلفتی و ضخامت پاشنه بلند، باعث ایجاد فشار بر پای شما می گردد، اما می تواند جلوی لغزش پا و تلوتلو خوردن پا را بگیرد.

3- کفش های عروسکی

این نوع کفش ها، دارای هیچ قوسی نیستند. آنها از عملکرد مناسب پا جلوگیری می کنند و مشکلات زانو، لگن و کمر را بوجود می آورند.

کفشی که از قوس مناسب برخوردار نباشد، منجر به دردناک شدن پا و یا التهاب کف پا می شوند.

راه حل: گذاردن کفی مناسب

اگر شما عاشق کفش های عروسکی هستید، می توانید با کمک این کفی ها، از درد پا جلوگیری کنید. با استفاده از کفی مناسب، از فشار بر پا جلوگیری کرده و از قوس موجود در پا محافظت می کند.

پد پاشنه نیز می تواند برای درد پاشنه مفید باشد.

شما می توانید این کفی ها و پدها را از داروخانه تهیه کنید.

4- صندل ها

خطر شکستن و صدمات پا در این کفش ها بسیار است.

افراد مبتلا به دیابت، نباید این کفش ها را بپوشند، زیرا کوچکترین بریدگی و خراش پا می تواند منجر به عوارض جدی در آنها گردد.

به علاوه برخی از این نوع کفش ها دارای هیچ گونه قوسی نیستند و از قوس پا محافظت نمی کنند و می توانند منجر به التهاب کف پا شوند و مشکلات زانو، لگن و کمر را تشدید کنند.

پوشیدن صندل های تخت لا انگشتی می تواند منجر به کشیدگی بیش از حد، پارگی و یا التهاب بافت کف پا شود. این وضعیت می تواند باعث افزایش درد پاشنه گردد و تنها درمان این وضعیت، استراحت پا می باشد.

راه حل: کفش های صندل مناسب

صندل های ورزشی و صندل هایی که قابلیت ارتجاعی دارند، مناسب اند. ضخامت و کلفتی کف این نوع صندل، باعث برخورد پا با زمین نمی شود. علاوه بر این، این صندل ها دارای قوس مناسبی می باشند.

منبع: تبیان

روش‌های پیشگیری از سکته‌ مغزی وحوادث عروقي مغز

 

 

در قسمت اول این مطلب چگونگی شکل ‌گیری سکته مغزی توضیح داده شد و در این متن انواع سکته ‌های مغزی و روش ‌های پیشگیری از آن، مورد بررسی قرار می ‌گیرد که امیدواریم برای خوانندگان محترم مفید باشد.

انواع سکته های مغزی

حمله‌ های مغزی به چند نوع تقسیم می ‌شود.

سکته آمبولی(embolic stroke)

از شایع‌ ترین موارد سکته مغزی، بروز لخته‌ های شریانی یا آمبولی است. این حمله با اختلال در ریتم قلب و ایجاد آسیب در عروق گردن و عروق داخل مغز باعث انسداد رگ مغزی و در نهایت سکته می‌ شود.

در سکته آمبولی نوع لخته آزاد شده از محل آسیب رگ به سمت بالا و داخل عروق مغز وارد شده و در عروق انتهایی جایگزین می ‌گردد که این امر موجب قطع جریان خون به آن قسمت از مغز شده و باعث بروز سکته می ‌شود.

سکته ترومبوز(thrombosis stroke)

در برخی مواقع در اثر چربی خون بالا و سفتی رگ‌ ها، فضای داخلی رگ تنگ شده و به مرور مسدود می ‌شود که به آن ترومبوز می ‌گویند.

در این مورد انسداد در همان محل که داخل مغز نیز هست باعث بروز سکته مغزی می ‌شود.

سکته ‌های خفیف

این شکل از سکته مغزی گذرا است و اگر چه خیلی جدی نیست ولی، علامتی برای بروز سکته ‌های بزرگ ‌تر می ‌باشد و باید جدی گرفته شود.

علائمی چون بی ‌حسی گذرا، ناتوانی اندام‌ ها و تاری دید همراه آن است که علت آن نیز تشکیل لخته‌ های ریزتر در رگ‌ های کوچک ‌تر است و می‌ تواند از چند دقیقه تا 24 ساعت طول بکشد.

سکته ‌های انوریسم(aneurysm stroke)

20 درصد از حوادث مغزی عروقی منجر به خونریزی و در نهایت سکته مغزی می ‌گردد. در یکی از این نمونه‌ ها جداره خارجی رگ نازک شده و حالت بادکنکی پیدا می‌ کند که به این موضوع انوریسم می ‌گویند.

در این حالت رگ نازک در اثر افزایش فشار خون پاره شده و منجر به خونریزی مغزی می ‌شود.

در هر دو حالت لخته و خونریزی بسته به منطقه ‌ای از مغز که آسیب دیده علائمی ایجاد می ‌گردد.

سر درد، سرگیجه، اختلال دید و تکلم، ضعف و بی حسی یک سمت از بدن و شلی عضلات یک سمت از صورت، از علائم هشدار دهنده هستند.

روش ‌های پیشگیری از سکته مغزی

* جهت پیشگیری از سکته مغزی، کنترل فشار خون مهم ‌ترین فاکتور است. فشار خون باید به طور منظم چک شود و اگر به طور مداوم بالاتر از 140 روی 90 باشد باید با پزشک مشورت شود.

* همچنین سیگار خطر سکته مغزی را 2 برابر می ‌کند و حتی افراد نزدیک به دود سیگار هم در خطر ابتلا هستند.

* رژیم غذایی مثل مصرف کم‌ نمک و چربی و انجام ورزش به‌ طور مرتب در کاهش فشارخون و در نهایت کاهش خطر سکته مفید است.

مصرف سیر نیز ضمن کاهش کلسترول و فشار خون موجب کاهش تشکیل لخته می ‌شود. خوردن میوه و سبزیجات تازه مانند کلم، کنگر و شاهی به عنوان جایگزین غذاهای گوشتی و چربی می‌ تواند موجب پیشگیری از سکته مغزی شود.

چه ورزشهايي براي در د مفاصل واستخوان مفيد است؟

ورزش‌های مفید وموثر برای درد مفاصل واستخوان

---

ورزش کردن باعث کاهش استرس، خواب بهتر، افزایش قدرت عضلانی، تقویت استخوان، افزایش انرژی، کنترل وزن و افزایش اعتماد به نفس می‌شود. همه این عوامل باعث کاهش درد مفصل می‌گردند. عضلات و مفاصلی که قدرت خود را از دست می‌دهند، دچار درد، سفتی و سختی می‌گردند.

---

ورزش‌های کششی

ورزش‌های کششی باعث تقویت عضلات و استحکام مفاصل بدن می‌شوند. تحرک بدنی باعث تقویت مفاصل، بهبود قابلیت انعطاف و بهتر ایستادن و بهتر تنفس کردن می‌شود. بسیاری از افراد آرتریتی (درد مفاصل)، به خاطر درد از ورزش کردن می‌ترسند و برای همین کم ورزش می‌کنند. این خود باعث از بین رفتن عضلات و ضعیف شدن مفاصل می‌گردد.

ورزش‌های قدرتی

ورزش‌های قدرتی با سفت و شل کردن عضلات انجام می‌شوند. ورزش‌های قدرتی، باعث ساخت عضلات می‌شوند. همانطور که می‌دانید، عضلات از مفاصل نگهداری می‌کنند. بهترین ورزش برای این منظور، وزنه برداری می‌باشد.

ورزش‌های هوازی (ایروبیک)

ورزش‌های هوازی باعث افزایش سوخت و ساز بدن، تقویت قلب، افزایش استقامت، کاهش وزن، بهبود خواب، تقویت استخوان‌ها، کاهش افسردگی و بهبود عملکرد عضلات می‌گردند. از این نوع ورزش‌ها می‌توان به پیاده روی تند، دوچرخه سواری و تنیس اشاره کرد.

اگر در حین ورزش دچار سرگیجه، مشکلات دید و یا افزایش درد شدید، آن ورزش را متوقف کنید

ورزش‌های قدرتی زیر را می‌توانید 10 بار در هر مرتبه انجام دهید. تعداد این ورزش‌ها را به طور مرتب زیاد کنید. در هر بار ورزش، عضلات را به مدت 5 تا 10 ثانیه سفت کنید.

ورزش دست و مچ

1- یک تکه کاغذ را با یک دست محکم بگیرید. سعی کنید با دست دیگر، آن کاغذ را از دست اولی بیرون بیاورید.

2- ساعد یک دست خود را بر روی ران و یا میز قرار داده و دست دیگر را بر روی کف دست اولی قرار دهید و سعی کنید که دست زیری را به بالا فشار دهید.

3- مانند ورزش شماره 2 انجام دهید. با این تفاوت که کف دست اولی رو به زمین باشد.

4- یک توپ را بردارید و آن را به مدت 5 تا 10 ثانیه فشار دهید. توجه: اگر آرتریت روماتوئید دارید، این ورزش را انجام ندهید.

ورزش قوزک پا

1- بر روی یک صندلی بنشینید. پاهایتان روی زمین باشد. پای راست خود را بر روی پای چپ بگذارید. سعی کنید پای چپ را بالا ببرید و در همان حال، پای راست از بالا رفتن پای چپ جلوگیری کند. این ورزش را با پای دیگر نیز تکرار کنید.

2- بر روی یک صندلی بنشینید. یک کش ورزشی و یا جوراب را به دور یک پا ببندید. با این کش، انگشتان پا را به سمت زمین بیاورید. این ورزش را با پای دیگر تکرار کنید.

ورزش پشت و کمر

1- به پشت بر روی زمین دراز بکشید، زانوها خمیده و کف پاها بر روی زمین باشد. با فشار پشت، شکم را سفت کنید. در همان حال بمانید و سپس شل کنید.

2- به پشت بر روی زمین دراز بکشید، زانوها خمیده و کف پاها بر روی زمین باشد. زانو را بالا آورده تا به سینه برسد و آن را بغل کنید. برای 10 ثانیه در همان حالت بمانید و سپس با زانوی دیگر و بعد با هر دو زانو این کار را انجام دهید و 10 ثانیه در همان حالت بمانید.

3- به شکم بر روی زمین دراز بکشید. بازوهایتان در مقابل شما قرار گیرد. خود را بلند کنید. کف دستانتان روی زمین قرار داشته باشد. به آرامی، خود را پایین بیاورید.

ورزش ران

1- به پشت دراز بکشید. عضلات ران خود را سفت کنید و به پشت زانوهایتان فشار بیاورید. به مدت 10 ثانیه در همان حال بمانید و سپس شل کنید.

2- به پشت بر روی زمین دراز بکشید، زانوها خمیده و کف پاها بر روی زمین باشد. باسن خود را بالا بیاورید و دو قسمت باسن را به هم فشار دهید.

3- به طرف راست دراز بکشید. پای راست خود را خم کنید. پای چپ در امتداد بدن باید باشد.

عضلات ران پای چپ را سفت کنید و سپس بالا ببرید (در حدود 20 سانتی متر) و نگه دارید. با پای دیگر نیز همین ورزش را تکرار کنید.

ورزش ران و زانو

1- بر روی شکم دراز بکشید. عضلات شکم را سفت کنید. پای خود را بالا ببرید، زانو صاف باید باشد. نگه دارید و سپس پای خود را پایین بیاورید.

2- به طرف راست دراز بکشید. پای چپ خود را بر روی پای راست به صورت ضربدری بگذارید. پای راست را بالا بیاورید و نگه دارید و سپس پایین بیاورید. با پای دیگر نیز همین ورزش را انجام دهید.

ورزش زانو

1- به پشت دراز بکشید. در زیر زانو یک بالش و یا حوله بگذارید. یکی از زانوهای خود را صاف کنید و پاشنه آن پا را بالا بیاورید.

2- به پشت دراز بکشید. پاهایتان صاف باشد. انگشتان پایتان را به طرف سقف بکشید. در نتیجه احساس کشیدگی عضلات زیر زانو خواهید شد. تا مدتی به همان حالت بمانید و سپس شل کنید. این ورزش را می‌توانید ایستاده نیز انجام دهید.

3- دراز بکشید و یا بایستید. زانو را به زمین فشار بیاورید. پای خود را بالا ببرید. بعد به آرامی پایین بیاورید. نکته: در این حالت باید پای شما مستقیم باشد. برای راحت انجام دادن این ورزش، می‌توانید زانوی مخالف را خم کنید.

4- بنشینید. زانوهای خود را صاف کنید. مدتی به همان حال بمانید و سپس به آرامی زانوهای خود را پایین بیاورید.

نوع ورزشی که انجام می‌دهید، بستگی به نوع آرتریت و نوع مفصل درگیر دارد. برخی از ورزش‌ها ممکن است برایتان سخت باشد، لذا باید با فیزیوتراپ و یا پزشکتان مشورت کنید

دیگر ورزش‌های مفید برای بیماران آرتریتی

پیاده روی ، شنا ، یوگا، پیلاتس و دوچرخه سواری

نکته : دوچرخه سواری برای افرادی که مشکل درد زانو دارند، این ورزش مفید نیست.

جارو کردن نیز نوعی ورزش هوازی می‌باشد. بهتر است 20 تا 30 دقیقه در طول روز جارو کنید.

شستن ظروف با آب گرم باعث شل شدن مفاصل انگشتان می‌گردد.

بافتن بافتنی کردن نیز یکی از ورزش‌ها برای کشش انگشتان می‌باشد.

باغبانی کردن نیز یکی از ورزش‌های کشش مفاصل می‌باشد.

اگر مشکلی در زانو یا ران ندارید، از پله بالا و پایین بروید.

چگونگی درست ایستادن

برای بیماران آرتریتی، موقعیت ایستادن و نشستن بسیار مهم است. اگر شما بد بایستید و یا بنشینید، باعث می‌شوید عضلات و رباط‌هایتان سفت و ضعیف گردند. برای مثال، عضلات و رباط‌های جلوی بدن، ممکن است کوتاه شوند و عضلات و رباط‌های پشت بدن بلند گردند.

برای درست ایستادن فکر کنید که یک تاج بر روی سر شما قرار دارد. سر و گردن خود را صاف کنید. شانه‌ها به سمت پایین باشند. شکم تو باشد.

با پاهای کمی باز بایستید.

گوش‌هایتان باید بالای شانه قرار گیرند.

ران‌ها باید در یک خط با زانوها و پاها قرار داشته باشند

منبع:تبيان

دكتر عباس دقاق زاده

پزشك-متخصص طب فيزيكي و توانبخشي -بيماري هاي عضلات،استخوان،مفاصل، ديسك وستون فقرات،كمردرد وگردن درد،
ورزش درماني ،طب سوزني،دردهاي اسكلتي وعضلاني،درمان غير جراحي ديسك وستون فقرات
نوار عصب وعضله،ليزر درماني وفيزيوتراپي

علايم شكستگي استخوان چيست؟

---

استخوان‌ها سخت و محکم هستند، اما با این حال آن‌ها هم گاهی می‌شکنند. مانند یک مداد، استخوان‌ها تحت فشار، خم می‌شوند، اگر فشار را بالاتر ببریم یا ناگهانی وارد کنیم، می‌شکنند؛ به طور مثال اگر در حین بازی زمین بخورید، یا از میله‌های بارفیکس پایین بیفتید، ممکن است استخوان‌هایتان بشکند.

---

شکستگی یا ترک‌خوردگی، در اثر از بین رفتن تداوم و پیوستگی استخوان‌های بدن ایجاد می‌شود. شکستگی به دو نوع باز و بسته تقسیم می‌شود. در شکستگی باز، پوست روی قسمت شکسته بر اثر بیرون زدن استخوان یا بر اثر ضربه مستقیم هنگام شکستگی، بریده یا پاره می‌شود، اما در شکستگی بسته پوست پاره نشده و هیچ زخمی در محل شکستگی دیده نمی‌شود.

معمولا در شکستگی‌های باز، به دلیل وجود زخم خونریزی دهنده، احتمال عفونت بسیار زیاد است و در مقایسه با شکستگی‌های بسته خطرناک‌ترند.

مشکل واقعی خود شکستگی نیست، بلکه خطری است که استخوان شکسته برای اعضای حیاتی کنار خود به وجود می‌آورد

علايم شکستگی استخوان

1 ـ تورم: این علامت بلافاصله بعد از شکستگی اتفاق می‌افتد. معمولا در شکستگی‌ها، لبه‌های تیز استخوان شکسته باعث پاره یا بریده شدن قسمتی از بافت و برخی عروق کنار محل آسیب دیده شده و منجر به خونریزی و التهاب ناحیه می‌شود.

2 ـ تغییر شکل: معمولا بر اثر بروز شکستگی ممکن است تغییر شکل، کوتاه‌شدگی یا زاویه‌دار شدن استخوان در محل آسیب دیده رویت شود. البته در ترک‌خوردگی یا مو برداشتن، بد شکلی قابل رویت نیست. برای بررسی تغییر شکل، عضو آسیب‌دیده را با عضو سالم طرف دیگر مقایسه کنید.

3 ـ لمس دردناک: یکی از علائم قابل اعتماد شکستگی، لمس دردناک است. معمولا حساسیت به درد تنها در محل آسیب‌دیده وجود دارد و غالبا مصدوم می‌تواند نقطه درد را با انگشت نشان دهد. برای پیدا کردن محل شکستگی، پوشش عضو را کنار بزنید و به آرامی طول استخوان را لمس کنید. نقطه‌ای که به لمس حساس بود و درد گرفت می‌تواند محل شکستگی باشد.

4 ـ ناکار شدن عضو آسیب‌دیده: اگر عضو شکسته باشد، با حرکت دادن دردناک می‌شود. در این زمان مصدوم به دلیل درد زیاد از به کارگیری عضو، امتناع ورزیده و عضو در حرکت ناتوان می‌شود. البته توجه داشته باشید، احتمال دارد مصدوم با تحمل درد، عضو را تکان دهد.

5 ـ احساس ساییده شدن دو سر شکسته‌ی استخوان: گاهی مصدوم هنگام بروز شکستگی، صدای شکسته شدن استخوان یا در زمان حرکت عضو، صدای ساییده شدن دو سر استخوان را احساس می‌کند. این علامت، نشانه حتمی شکستگی است.

6 ـ لمس فاصله بین دو سر استخوان شکسته: در صورت لمس این فاصله، شکستگی حتمی است.

7- تغییر رنگ ناحیه آسیب‌دیده: معمولا آخرین و دیررس‌ترین علامتی که نشان‌دهنده شکستگی است، رنگ پریدگی یا کبودی در محل شکستگی است که معمولا یک ساعت بعد از شکستگی اتفاق می‌افتد.

انواع شکستگی استخوان

انواع شکستگی استخوان از یک ترک برداشتن تا تکه تکه شدن است:

- شکستگی کامل : به شکستگی می‌گویند که استخوان دو تکه شود.

- شکستگی ساده : به شکستگی می‌گویند که استخوان از یک سمت ترک بردارد.

- شکستگی تک : به شکستگی می‌گویند که استخوان در یک جا بشکند.

- شکستگی مرکب : به شکستگی می‌گویند که استخوان قطعه قطعه شده یا خرد شود.

- خمیدگی استخوان : اغلب در بچه‌ها پیش می‌آید و استخوان دچار خمیدگی می‌شود، ولی نمی‌شکند.

- شکستگی باز : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون می‌زند.

- شکستگی بسته : در این حالت استخوان شکسته از پوست بیرون نمی‌زند.

وقتی استخوان می‌شکند چه باید کنیم؟كي بايد به پزشك مراجعه كنيم

اگر کسی دیگر دچار شکستگی شود، مهم‌ترین کارهایی که باید برای او انجام دهید، از این قرار است :

- آرامش خود را حفظ کنید.

- مطمئن شوید که فرد آسیب دیده در وضعیت راحتی قرار بگیرد.

- بزرگ‌تر ها را با خبر کنید.

- اگر کسی نبود با شماره 115 ، اورژانس را باخبر کنید.

- بدترین کار برای شکستگی، حرکت دادن فرد آسیب دیده است. این کار ممکن است شدت جراحت را بیشتر کند. هنگامی که شکستگی در ناحیه بازو یا پا باشد، در این صورت باید قبل از حرکت، با بالش یا حوله، عضو آسیب دیده را طوری بست که در هنگام حرکت زیاد تکان نخورد.

اگر مطمئن نیستید که کدام استخوان شکسته است یا حدس می‌زنید که فرد از ناحیه گردن یا کمر آسیب دیده است، هرگز او را حرکت ندهید. منتظر کمک از طرف شخصی ماهر و اورژانس بمانید

پزشک برای بهبود شکستگی استخوان چه می‌کند؟

پزشک اول باید بفهمد که شکستگی از چه نوع است. به همین منظور اول از استخوان عکس می‌گیرد. وقتی وضعیت روشن شد، پزشک استخوان‌های شکسته را در جاهای خود، درست مرتب می‌کند. اگر شکستگی از نوع مرکب باشد و یا استخوان چند تکه شده باشد، پزشک برای کنار هم قرار دادن تکه‌ها از پین استفاده می‌کند. البته در این لحظه بیمار را بیهوش می‌کند. وقتی شکستگی بهبود یافت، پزشک پین‌ها را بر می‌دارد.

مرحله بعد از شکسته بندی ، بستن صحیح عضو است، یعنی عضو مصدوم را گچ می‌گیرند.

بسته به سن فرد و نوع شکستگی، گچ گرفتن می‌تواند یک تا دو ماه طول بکشد. وقتی استخوان شکسته، ترمیم شد، گچ را به کمک اره می‌برند و عضو را خارج می‌کنند.

بعد از باز کردن گچ، محل گچ گرفتگی ممکن است رنگ پریده یا خشک یا پوسته پوسته به نظر آید. موها سیاه‌تر و عضو به نظر کوچکتر آید، زیرا در این مدت به خاطر استراحت عضو، ماهیچه‌ها کمی ضعیف و لاغر می‌شوند. ولی نباید نگران شد، همه این‌ها موقتی است.

بچه‌ها خیلی سریع‌تر سلامتی خود را به دست می‌آورند. پزشک گاهی بعضی ورزش‌ها را توصیه می‌کند که باعث تقویت بیشتر عضو آسیب دیده می‌شود. نکات ایمنی را پزشک حتما به بیمار گوشزد می‌کند.

سخن پاياني

در انتها باید گفت که به کمک ورزش و تغذیه‌ی کامل می‌توانیم استخوان‌های سالم و قوی داشته باشیم، طوری که در برابر ضربه‌ها و تصادفات مقاومت بیشتری داشته باشند و به راحتی نشکنند.

ورزش‌هایی مانند پریدن، دویدن و استفاده از مواد غذایی کلسیم دار (مثل لبنیات و شیر . . . ) بیشترین تاثیر را در استحکام استخوان‌ها می‌توانند داشته باشند.

دكتر عباس دقاق زاده

پزشك-متخصص طب فيزيكي و توانبخشي -بيماري هاي عضلات،استخوان،مفاصل، ديسك وستون فقرات،كمردرد وگردن درد،
ورزش درماني ،طب سوزني،دردهاي اسكلتي وعضلاني،درمان غير جراحي ديسك وستون فقرات
نوار عصب وعضله،ليزر درماني وفيزيوتراپي

---

منابع:

مجله پزشکی مادر

جام جم آنلای

چگونه یک بیمار ناتوان را جابجا کنیم؟

اگر شما از یکی از اعضاء خانواده تان که دچار بیماری سختی شده و در بستر است مراقبت می کنید در معرض خطر کمردرد هستید.

وقتی می خواهید کسی را که در بستر دراز کشیده به حالت نشسته درآورید، وقتی می خواهید فرد را از تخت به روی صندلی چرخدار بکشانید و یا وقتی برای مراقبت از فرد دراز کشیده مجبور هستید برای مدتی روی او خم شوید، کمر شما تحت فشارهای زیادی قرار می گیرد.

در این موارد به نکات زیر توجه کنید:

* امتداد طبیعی سر و گردن و ستون مهره ی خود را همیشه حفظ کنید.

* وقتی کسی را حمل می کنید کمرتان را نچرخانید.

* کسی را که جابجا می کنید کاملاٌ به خود نزدیک نگه دارید.

* در حین جابجایی بیمار، پاهای خود را به اندازه ی عرض شانه باز نگه دارید تا تعادل شما حفظ شود.

* برای بلند کردن یا کشیدن فرد، از عضلات پاهای تان استفاده کنید نه از عضلات کمرتان

* اگر بیمارتان خیلی سنگین است کمک بگیرید.

چه گونه بیمار را از حالت دراز کش به حالت نشسته در آوریم؟

یکی از دستان تان را زیر ساق های بیمار و دست دیگرتان را زیر کمر او قرار دهید.

ساق ها و ران های بیمار را به کنار تخت بچرخانید و در همان حال با دست دیگرتان تنه ی او را هم در عکس جهت بچرخانید؛ به طوری که بیمار در کنار تخت بنشیند.

چگونه بیمار را سرپا کنیم؟

روبروی بیمار بایستید.

پاهای تان را به اندازه ی عرض شانه های تان از هم باز کنید، زانو های تان را خم کرده و کمر تان را مستقیم نگه دارید.

پاهای بیمار را روی زمین قرار دهید و کمی از هم باز کنید. دست های بیمار باید روی تخت یا روی شانه های شما باشد.

بازوان تان را دور کمر بیمار حلقه کنید و انگشتان دست های خود را در پشت بیمار به هم گره بزنید.

بیمار را به طرف خودتان کشیده و به خود بچسبانید. سپس کمی به عقب خم شده و وزن خود را کاملاٌ روی پاهای تان بیندازید.

چگونه بیمار را روی صندلی چرخدار بنشانیم؟

صندلی چرخدار را باید از قبل کنار تخت بیمار قرار داده و قفل کنیم. بیمار و خودتان را با هم به طرف صندلی چرخدار بچرخانید.

زانوهای تان را خم کنید تا بیمار را پایین بیاورید. بیمار در این حالت با هر دو دستانش دسته های صندلی را می گیرد تا به تعادل خود کمک کند.

زانو های خود را کاملاٌ خم می کنید تا جایی که بیمار روی صندلی بنشیند.

منبع:دکتر مهرداد منصوری – ایران ارتوپد