حركاتی برای رفع گرفتگی گردن


 آسیب‌های شایع گردن شامل گرفتگی (اسپاسم)‌، كشیدگی عضلات ناحیه و شكستگی می‌شوند. تصادفات، آسیب‌های ورزشی و حتی برخی از وسیله‌هایی كه در شهربازی سوار می‌شوید می‌توانند موجب آسیب‌ گردن شوند.

گرفتگی گردن كه اكثر شما تا به حال آن را تجربه كرده‌اید عبارت است از به انقباض افتادن ماهیچه‌های گردن. در این حالت ماهیچه‌ها سفت و دردناك می‌شوند. استفاده بیش از اندازه، وضعیت نامناسب یا استرس موجب بروز این حالت می‌شوند. انجام حركات زیر به بهبود گرفتگی عضلات گردن كمك می‌كنند.

 حركت اول:

سر خود را به سمت راست بچرخانید و دستان خود را در پشت سر به هم قفل كنید. اجازه دهید وزن دستانتان چانه شما را به قسمت راست سینه نزدیك كند. 15 ثانیه در این حالت بمانید و مجددا به حالت عادی برگردید. این حركت را در سمت چپ نیز تكرار كنید.

حركت دوم:
سر خود را به سمت راست بچرخانید تا جایی كه بتوانید پشت شانه خود را ببینید.
حال دست راست خود را بلند كرده و كف دست را روی سمت چپ شانه قرار دهید. با كف دست، چانه خود را به سمت شانه نزدیك كنید و برای مدت 10 ثانیه نگه دارید. این حركت را 3 مرتبه دیگر تكرار كنید. برای سمت چپ نیز به همین صورت عمل كنید.

حركت سوم:
در حالی كه ایستاده یا نشسته‌اید و دستانتان در دو طرف بدن آویزان است، كتف‌های خود را از پشت به هم نزدیك كنید و 5 ثانیه نگه دارید. این حركت را 3 مرتبه در روز و هر بار 10 دفعه تكرار كنید.

منبع:سیمرغ

با گرفتگی عضلات گردن چه کنیم؟

 

 

صبح که از خواب بیدار می‌شوید، اگر به علت درد و گرفتگی عضلات گردن نتوانید سرتان را بچرخانید چه می‌کنید؟

تا به‌ حال برایتان پیش آمده است که حین انجام کارهای عادی روزانه، به‌ طور ناگهانی دچار گرفتگی عضلات گردن شده و یا دچار درد شدیدی در قسمتی از بدنتان ‌شوید؛ مثلا وقتی خم شده‌اید تا شیئی را از روی زمین بردارید یا هنگامی که سرتان را موقع خروج از پارکینگ برای احتیاط و نگاه‌ کردن به عقب بر‌گردانده‌اید و دچار گرفتگی عضلات گردن و شانه شده اید. حتی ممکن است تنها بعد از کش ‌دادن بدنتان پس از یک سفر هوایی طولانی، دچار این نوع دردهای ناگهانی شدید و به رگ به رگ شدن گردن دچار شوید.

این دردها معمولا آن ‌قدر شدید هستند که شاید حتی به سختی بتوانید از جایتان تکان بخورید، زیرا ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات ، از قوی‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین نقاط بدن هستند و گرفتگی آنها می‌تواند منجر به بروز درد گردن و دردهای ناراحت ‌کننده  در ناحیه پشت شود.

گرفتگی عضلات و گرفتگی گردن یکی از شایع‌ترین عوامل ایجاد درد شدید در پشت و گردن افراد است. این گردن درد اگرچه گاهی با بعضی روش‌های سنتی معمول قابل کنترل است و نیازی به درمان از طریق روش‌های جراحی ندارد، اما در صورت مشاهده بعضی علائم باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.

گرفتگی و خشکی عضلات یکی از عکس‌العمل‌های حفاظتی و طبیعی بدن نسبت به مشکلاتی است که در ماهیچه یا رشته‌های عصبی اطراف آن پیش آمده است. گرفتگی رگ گردن ممکن است به دلایل مختلفی بروز کند. معمولا حرکات ناگهانی نامناسب ممکن است باعث کشش‌های شدید در بافت ماهیچه‌ای و عصبی این قسمت شده و درد و ناراحتی برای ما ایجاد کند. گرفتگی عضلات پشت گاهی هم می‌تواند نشانه‌ای از وجود صدمات و مشکلات در قسمت‌های درونی خود ستون فقرات مثل مهره‌ها یا دیسک‌ها و زردپی‌ها (رشته‌های پیوندی که مهره‌ها را به هم متصل می‌کنند) باشد.

 این درد معنی ‌دار

از اولین نشانه‌های گرفتگی عضلات گردن، درد شدیدی است که بسته به موقعیت ناحیه صدمه‌ دیده، در پشت یا گردن ظاهر می‌شود. این درد که با انقباض دردناک ماهیچه همراه است، ممکن است بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

این درد و انقباض معمولا دو هدف دارد: یکی این که شما را متوجه وجود مشکل در بدنتان کند و دیگر این که حرکات شما را محدود سازد تا مانع صدمات بیشتر در آن ناحیه از بدنتان گردد. این علائم معمولا‌ بر اثر فعالیت بدنی زیاد تشدید می‌شوند و عموما پس از یک دوره استراحت، کمتر شده یا از بین می‌روند.

 چه باید کرد؟

بیشتر اوقات اگر گرفتگی عضله علت پزشکی جدی نداشته باشد،  با یک دوره درمانی ساده در چند روز یا چند هفته بهبود پیدا می‌کند. اما اگر هر یک از علائم زیر را در خود مشاهده کردید، برای درمان درمان گرفتگی عضلات گردن فورا به پزشک مراجعه کنید:

* تغییر در نحوه عملکرد روده‌ها و مثانه، به طوری که در کنترل آنها دچار مشکل شوید.

* ضعف ماهیچه‌ها در ناحیه بازوها و ساق پاها و عدم تعادل هنگام راه ‌رفتن، و احساس کاهش تــدریجــی توانایی در طی مسیری که معمولا به راحتی پیاده‌روی می‌کرده‌اید.

* احساس گسترش درد و بی‌حسی در دست و پا به ویژه هنگام عطسه، سرفه یا موقع نشستن.

* بدتر شدن درد در حالت دراز کشیدن و بی‌خوابی در طول شب از شدت درد.

* درد همراه با تب، کاهش وزن و دیگر نشانه‌های بیماری.

اگر هیچ یک از علائم ذکر شده در بالا را نداشتید، شاید با انجام کارهایی بتوانید خودتان درد و گرفتگی ماهیچه‌هایتان را کاهش دهید، یا بعضی از علائم آزاردهنده و مشکل‌ساز آن را از بین ببرید.

 از تو حرکت

انجام فعالیت‌های روزانه و معمول (البته شاید با سرعت کمتر و مطمئنا با خودداری از انجام کارها و حرکاتی که ممکن است دوباره شما را دچار مشکلاتی کند) بهترین و مناسب‌ترین راه برای شروع یک دوره ی درمانی است. استراحت کوتاه‌ مدت مشکلی ایجاد نخواهد کرد،اما خوب است بدانید که انجام فعالیت‌های سبک، بهبود وضعیت شما را تسریع می بخشد. بنابراین از دراز کشیدن و استراحت‌های طولانی ‌مدت خودداری کنید.

 کمپرس سرد

در 72 ساعت (سه روز) اولیه‌ پس از شروع گرفتگی عضلات،‌ فورا تعدادی قطعه یخ را در کیسه و سپس پارچه‌ای بپیچید و حداکثر 20 دقیقه روی موضع دردناک قرار دهید. این کار را چندین بار در طول روز تکرار کنید. کمپرس سرد، درد و ورم ناحیه دردناک را کاهش می‌دهد و با بی‌حس کردن بافت عضلانی آن منطقه، تحریکات عصبی را کم می‌کند.

البته باید مراقب باشید، زیرا کمپرس سرد طولانی (بیش از 20 دقیقه) در ناحیه مورد نظر می‌تواند باعث انقباض بیشتر عضلات و افزایش درد شود.

 کمپرس گرم

پس از گذشت سه روز از آغاز درد ، می‌توانید روش کمپرس گرم را شروع کنید. کمپرس گرم باعث شل ‌شدن ماهیچه‌های منقبض‌ شده و افزایش جریان خون در آنها می‌شود. این کار حتما باید پس از 72 ساعت اولیه گرفتگی عضلات آغاز شود تا التهاب فروکش کند. استفاده از گرمای مرطوب بهتر از گرمای خشک است، زیرا میزان از دست‌دهی آب بدن را کاهش می‌دهد. برای این کار می‌توانید از انواع کمپرس‌های مرطوب مانند کیسه‌های آب‌ گرم مخصوص کمپرس، حمام آب‌گرم یا جکوزی استفاده کنید.

 داروهای ضد‌درد و آرام‌بخش

انواع داروهای ضد درد مانند آسپیرین، ایپوبروفن، استامینوفن یا ناپروکسن می‌توانند درد را کاهش دهند و ورم و گرفتگی عضلات را کم کنند. داروهای متنوعی وجود دارند که بدون نیاز به نسخه پزشک قابل‌‌ خریداری هستند، اما حتما در مورد مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. او به شما کمک می کند تا مناسب‌ترین دارو را تهیه کنید.

 موضع‌بند‌های طبی

استفاده کوتاه‌ مدت از سینه ‌‌بند‌های طبی نیز می‌تواند برای کاهش درد گرفتگی عضلات مفید باشد. این‌گونه تجهیزات طبی (سینه‌بند یا گردن‌بند طبی) با ثابت نگه‌ داشتن و گرم کردن ماهیچه‌های محل مورد نظر، درد را کاهش می دهند. فراموش نکنید که در مورد استفاده از انواع کمربند، گردن‌بند و سینه‌بندهای طبی و سایز و نوع مناسب آن حتما با پزشک خود مشورت کنید تا راهنمایی‌های لازم را به شما بدهد.

 البته هرگز روی این نگهدارنده‌های خارجی برای درازمدت حساب نکنید، زیرا رها گذاشتن عضله‌ها و اجازه حرکت به آنها می‌تواند برای بهبود مشکلات و صدمات شما مفید باشد.

اگر هیچ یک از روش‌های پیشنهادی بالا کارساز نبود و با هیچ‌کدام از مراقبت‌های خانگی نتوانستید درد، التهاب و گرفتگی عضلات خود را کم کنید، حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید؛ شاید آنها روش‌های مراقبتی و درمانی دیگری را به شما ارائه بدهند.

 عضله هم بگیر نگیر داره

برای جلوگیری از ایجاد دوباره صدمات در پشت و گردن و پیشگیری از گرفتگی دردناک عضلات باید قدرت و توانایی‌ عضلات خود را زیاد کنید و برای انعطاف‌پذیری ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و زرد‌پی‌هایی که ستون فقرات پشت‌تان را نگهداری ‌می‌کنند، برنامه‌ریزی و تلاش کنید. روش‌های زیر به این منظور پیشنهاد می‌شود:

* برای انجام ورزش‌های هوازی سبک - که به پشت و ستون فقرات و مفاصل فشار وارد نمی‌کنند - مثل دوچرخه ‌سواری ، پیاده ‌روی یا شنا برنامه‌ریزی کنید. اگر ورزش در فضای باز برایتان ممکن نیست، از دستگاه‌ها و وسایل ورزشی مانند دوچرخه‌های ثابت و ... که در سالن‌های ورزشی موجود هستند، استفاده کنید. حتی می‌توانید یکی از آنها را خریداری کرده و در خانه داشته باشید و مرتبا از آن استفاده کنید.

* با تقویت عضلات شکم و پشت خود (بدن ‌سازی) یک سینه‌ بند طبی طبیعی برای نگهداری ستون فقرات خود خواهید داشت.

* کشش آرام عضلات، انعطاف‌پذیری آنها را زیادتر می‌کند. همچنین باعث می‌شود خون بیشتری به سمت عضلات‌تان جریان پیدا کند.

 

هشدار، هشدار!

اگر به طور مرتب دچار گرفتگی عضلات می‌شوید، پیش از برنامه‌ریزی برای انجام هر گونه فعالیت کششی و ورزشی، حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید (حتی اگر به انجام فعالیت‌های ورزشی عادت دارید!).

زمانی‌ که ماهیچه‌ها، اعصاب و دیگر بافت‌های بدن تحت تاثیر گرفتگی، التهاب دارند، یا در مراحل اولیه بهبود به سر می‌برند، باید از تحرک زیاد و وارد کردن هر نوع فشار بر آنها خودداری کنید، زیرا ممکن است صدمات بیشتری به آنها وارد نمایید یا روند درمان را آهسته کنید.

 

منبع: تبیان

 

 

کوفتگي و خونمُردگي در عضلات

کوفتگي و خونمُردگي در عضلات

خونمُردگي

کوبيدگي عضله(Muscle contusion) بيشتر در حين ورزش هاي پُرتحرک ايجاد شده و بعد از کشيدگي عضله، شايع ترين آسيب ورزشي است.

اکثر کوبيدگي ها خفيف هستند و ورزشکار مي تواند به ورزش ادامه دهد. ولي گاهي اوقات کوبيدگي عضله آن قدر شديد مي شود که ورزشکار را از ادامه ي ورزش باز داشته و وي را نيازمند مراقبت هاي پزشکي مي کند.

کوبيدگي عضله به علت اصابت يک ضربه يا ضربات متوالي توسط يک جسم غير برنده به عضله به وجود مي آيد.

بر اثر ضربه ي شديد، فيبرهاي عضله دچار پارگي شده و در بافت آن خونريزي به وجود مي آيد ولي پوست روي اندام پاره نمي شود.

کوبيدگي عضله ممکن است بر اثر افتادن يا گير کردن بين دو سطح سخت هم ايجاد شود.

علايم کوبيدگي عضله

در اين آسيب، محل کوبيدگي دردناک مي شود. لمس عضله و حرکت مفاصل اطراف عضله نيز دردناک است.

ممکن است عضله متورم شده و ممکن است پوست روي آن کبود شود.

گاهي اوقات خونريزي در داخل بافت عضله جمع شده و يک حوضچه خوني در محل ايجاد مي شود که به آن هماتوم Hematoma مي گويند. در حالات شديد ممکن است اين خونريزي به قدري شديد باشد که منجر به شوک شود.

ممکن است کوبيدگي عضله همراه با آسيب هاي ديگري مانند شکستگي يا دررفتگي باشد.

درمان کوبيدگي عضله

به محض کوبيده شدن يک عضله بايد بر حسب شدت آن، اقدامات زير انجام شود:

* سرد کردن موضع براي 20 دقيقه با کيسه پلاستيکي حاوي خرده هاي يخ و در صورت لزوم تکرار آن

* قطع فعاليت ورزشي و استراحت و در صورت لزوم بي حرکت کردن مفاصل اطراف عضله ي آسيب ديده

* کمپرس و بانداژ اطراف عضله براي کاهش تورم

* بالا نگه داشتن اندام براي کاهش تورم

دقت کنيد که نبايد عضله ماساژ داده شود. پزشک معالج ممکن است داروهاي ضد التهابي براي شما تجويز کند. در صورت لزوم اقدامات ذکر شده را 24 تا 48 ساعت ادامه دهيد. اگر تجمع خون در عضله زياد باشد ممکن است پزشک معالج تصميم به خروج آن توسط عمل جراحي بگيرد.

بازپروري

بعد از چند روز که درد و تورم کاهش پيدا کرد مي توانيد از گرماي موضعي براي تسريع در بهبودي استفاده کنيد.

کم کم شروع به انجام نرمش هاي کششي بکنيد.

بعد از اين که توانستيد مفاصل اندام را کاملا بدون درد حرکت دهيد بايد نرمش هاي قدرتي را براي تقويت عضله ي آسيب ديده شروع کنيد. دقت کنيد بازگشت به ورزش بايد بسيار به آرامي و مرحله به مرحله باشد.

فشار زياد به اندام و عضله ممکن است موجب آسيب بيشتر به عضله شده و عوارض ماندگاري را به جا بگذارد. وقتي دامنه ي حرکت و قدرت انعطاف اندام به وضعيت اول برگشت و عضلات قدرت و استقامت کافي را به دست آوردند مي توانيد به ورزش اوليه برگرديد.

بهتر است در هفته هاي اول بازگشت به ورزش از پدها و حفاظ هايي که روي اندام قرار مي گيرند استفاده کنيد تا عضله ي آسيب ديده را تا مدتي از ضربات جديد محافظت کنيد.

عوارض کوبيدگي عضله

درمان سريع و به موقع مي تواند از بسياري عوارض که ممکن است بعد از کوبيدگي عضله به وجود بيايد پيشگيري کند. با اين حال گاهي ممکن است عوارضي ايجاد شود.

مهم ترين آن ها عبارتند از:

* سندرم کمپارتمان Compartment syndrome: ممکن است خونريزي و تورم در داخل عضله به حدي زياد شود که فشار داخل عضله را به شدت بالا ببرد.

با بالا رفتن فشار داخل عضله ممکن است عروق خوني عضله بسته شد و به علت کاهش يا حتي قطع خون رساني، عضله دچار کم خوني شده و از بين برود.

در اين موارد بيمار قبل از اين که به وضعيت خطرناکي برسد بايد سريعا تحت عمل جراحي قرار بگيرد.

ميوزيت اسيفيکان

* ميوزيت اسيفيکان Myositis ossificans: در اين عارضه در داخل توده ي عضله، استخوان ساخته مي شود.

اين حالت بيشتر در کساني ايجاد مي شود که خيلي سريع بعد از کوبيدگي شديد عضله به ورزش برگشته و عضله را تحت فشار زياد قرار مي دهند. علايم به صورت درد و تورم شديد در روي عضله است.

استخوان به وجود آمده مي تواند حرکت عضله را به شدت محدود کند. انجام نرمش هاي کششي شديد با عضله ي آسيب ديده اين وضعيت را بدتر مي کند.

منبع:تبيان



دكتر عباس دقاق زاده

پزشك-متخصص طب فيزيكي و توانبخشي -بيماري هاي عضلات،استخوان،مفاصل، ديسك وستون فقرات،كمردرد وگردن درد،
ورزش درماني ،طب سوزني،دردهاي اسكلتي وعضلاني،درمان غير جراحي ديسك وستون فقرات
نوار عصب وعضله،ليزر درماني وفيزيوتراپي