برنامه مطب دكتر دقاق زاده(متخصص استخوان،عضلات،مفاصل،ديسك وستون فقرات) اراک

نکته بسیار مهم: بعضی از مطالب سایت بعنوان مثال مطالب مربوط به دندانپزشکی وسایر مطالب جهت اطلاعات عمومی درسایت درج شده است.
وممکن است مربوط به حوزه تخصصی بنده(طب فیزیکی وتوانبخشی) نباشد.
لطفا قبل از نوبت گرفتن ومراجعه حتما به حوزه تخصصی بنده توجه فرمایید ویا اینکه بصورت تلفنی از منشی سوال کنید.درمان در کلینیک دکتر دقاق زاده انجام می شود وارجاع به سایر مراکز درمانی وفیزیوتراپی طرف قرارداد نداریم.در صورت تمایل به درمان درمراکز دیگر لطفا برای مطب دکتر دقاق زاده نوبت ویزیت نگیرید.

دکتر عباس دقاق زاده (حوزه تخصصی)
متخصص طب فيزيكي و توانبخشي -بيماري هاي عضلات،استخوان،مفاصل،اعصاب محيطي، ديسك وستون فقرات،ناهنجاریهای اسکلتی و گودی کمر وقوزپشتی وزانوی ضربدری وپرانتزی ،كمردرد وگردن درد،درد کتف وشانه ،صافی وگودی کف پا وتجویزکفی وکفش طبی ،سوزش وگزگز وداغی پاها ودستها،سردرد های مقاوم به درمان ،ورزش درماني وحركت درماني و تمرين درماني ،طب سوزني،دردهاي اسكلتي وعضلاني،درمان غير جراحي ديسك وستون فقرات ،نوار عصب وعضله،ليزر درماني وفيزيوتراپي،عمل بسته دیسک،اوزون درمانی

آدرس مطب دكتر دقاق زاده متخصص طب فیزیکی،مفاصل ،دیسک وستون فقرات،طب سوزنی،پی آرپی،سلول بنیادی،عمل بسته دیسک در اراک


آدرس مطب اراک : سه راه ارامنه،روبروی بانک ملی، جنب داروخانه شبانه روزی دکتر آذربانی(اکسیر سابق)

تلفن تماس:08632232396 - 09374715665 -ساعت تماس :11 الی 14 و17:30 الی 20

لینک صفحه اینستاگرام دکتردقاق زاده

متخصص ارتوپدي در تهران , متخصص طب فيزيكي وتوابخشي در تهران , متخصص فيزيوتراپي درتهران واراك, متخصص مغز واعصاب وستون فقرات در تهران واراك, متخصص روماتيسم ومفاصل درتهران واراك, زانودرد, درمان كمردرد باورزش،دكتر آب درماني،دكتر متخصص واريس،متخصص پلاكت درماني وprpجهت درد مفاصل،متخصص ديسك كمر وگردن،كمر درد،گردن درد،آرتروز زانو

درمان درد‌هاي مفصلي با استفاده از غضروف كوسه

مولكولی موسوم به «كوندروتین» كه از غضروف كوسه ماهی گرفته می شود، تأثیر شگفت انگیزی در بهبود درد های مفصلی دارد.

 سرویس «بهداشت و درمان» ، در یك بررسی جدید بالاخره تایید شد كه كوندروتین برای بهبود مفاصل دردناك موثر است.

متخصصان علوم پزشكی طی یك آزمایش شش ماهه روی ۱۶۲ بیمار مبتلا به آرتریت در دست هایشان به این نتایج دست یافته اند، آن ها دریافتند بیمارانی كه در روز ۸۰۰ میلی گرم كوندروتین مصرف كردند، درد دست های آن ها كاهش یافت و توان آنها در گرفتن اشیاء با دست های شان نیز بیشتر شد.

 ۸۰۰ میلی گرم كوندروتین در واقع دو برابر دوزی است كه به طور معمول برای مصرف این ماده توصیه می شود.

ما تركیب فوق را روی حیوانات آزمایشگاهی مطالعه كرده و متوجه شدیم كه یك «دارونما» به هیچ وجه نمی تواند تأثیر شفا بخش شبیه به كوندروتین را در بهبود درد های مفصلی و درمان آرتروز داشته باشد.

كوندروتین به طور طبیعی در بدن تولید می شود اما تولید آن با افزایش سن كاهش پیدا می كند. بنابراین متخصصان معتقد هستند كه مصرف مكمل های این تركیب می تواند كمبود آن را جبران كند و از میزان درد و التهاب در مفاصل بكاهد.

 منبع: تبیان

 

استئوآرتریت چیست؟


 http://img.tebyan.net/big/1390/04/42474116920516117068243161011901302489097.jpg

استئوآرتریت چیست؟

استئوآرتریت، ساییدگی غضروف مفاصل می‌باشد که در نتیجه افزایش وزن و کمی فعالیت بدنی به وجود می‌آید.

 درمان استئوآرتریت

مصرف دارو، کاهش وزن و ورزش کردن.

 تأثیر ورزش در آرتریت ها

ورزش منظم یکی از بهترین روش‌ها برای کاهش علائم استئوآرتریت است. ورزش، عضلات اطراف مفاصل را محکم می‌کند و باعث تأخیر در تخریب مفاصل می‌گردد. همچنین باعث حفظ وزن مناسب بدن می‌شود و فشار کمتری به مفاصل وارد می‌کند.

ورزش ملایم بهتر از ورزش شدید است، زیرا ورزش شدید باعث درد و تخریب مفاصل می‌گردد؛ لذا سعی کنید هر روز مقدار کمی ورزش کنید.

 فواید ورزش برای آرتریت روماتوئید

سعی کنید هر روز مقداری ورزش کنید تا فعال بمانید و باعث بهبودی در حرکت خود شوید. هنگامی که کمتر خسته هستید، ورزش کنید.

ورزش کردن در صبح، از سفتی و سختی مفاصل صبحگاهی کم می‌کند.

ورزش کردن باعث تقویت و ساخت عضلات می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، عضلات از مفاصل محافظت می‌کنند.

شنا، دوچرخه سواری و پیاده روی سریع فشار کمتری به مفاصل وارد می‌کنند. بنابراین برای افراد دچار آرتریت روماتوئید مناسب هستند.

افرادی که دارای آرتریت روماتوئید هستند، می‌توانند سه نوع ورزش را می‌توانند انجام دهند: کششی، قدرتی و هوازی.

 

منبع:  تبیان

 

تشخیص و درمان آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید باعث درد و ورم مفاصل کوچک انگشتان دست، مچ دست، پاها و زانوها می شود. هدف از درمان این بیماران عبارت است از کاهش التهاب و درد مفاصل، افزایش عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

روماتولوژیست، یک پزشک متخصص است که در درمان غیرجراحی بیماری های روماتیسمی، به خصوص آرتریت، تخصص دارد.

 روماتولوژیست مهارت خاصی در درمان بثورات بدون علت، تب، آرتریت، کم‌خونی، ضعف، کاهش وزن، خستگی، درد عضلات یا مفاصل، بیماری خودایمنی و آنورکسیا دارد.

 تشخیص آرتریت روماتوئید

- پزشک علائم را از بیمار می پرسد، مفاصل را بررسی می کند، پوست را از نظر وجود گره روماتوئید معاینه می کند و قسمت های دیگر بدن را برای وجود التهاب، بررسی می کند.

 - آزمایش خون و تصویربرداری با استفاده از اشعه X

 - آرتروسنتز: در این روش، مایع مفصلی را با سوزن و سرنگ استریل شده برمی دارند و برای مطالعه به آزمایشگاه می برند. گاهی اوقات به همراه این روش، داروی کورتیزون را نیز تزریق می کنند تا التهاب مفصل و سایر علائم را کاهش دهد.

 درمان آرتریت روماتوئید

هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد.

هدف از درمان این بیماران عبارت است از کم کردن التهاب و درد مفاصل، بالا بردن عملکرد مفاصل و جلوگیری از تخریب و بد شکل شدن مفاصل.

درمان شامل ترکیب داروها، استراحت کردن، ورزش های قدرتی مفاصل، محافظت کردن از مفاصل و آموزش دادن به بیمار و اطرافیان بیمار راجع به این بیماری می باشد.

اگر خوب نخوابید، تعادل هورمون گرسنگی (لپتین) و هورمون سیری (گرلین) به هم می خورد و باعث پرخوری و چاقی می شود. اضافه وزن موجب تشدید درد و التهاب مفاصل می گردد

درمان های دیگر عبارتند از:

داروهای ضددرد مانند استامینوفن و همینطور پمادهایی که بر روی پوست مالیده می شوند نیز اغلب مفید می باشند.

استفاده از اشک مصنوعی و دستگاه بخور، درمان مناسبی می باشد.

قطره های چشم نیز برای جلوگیری از خشک شدن چشمان موثر می باشند (تحت نظر پزشک).

 جراحی نیز یکی از روش های درمان است.

جراحی ممکن است برای حرکت دادن مفاصل و جلوگیری از تخریب مفاصل توصیه گردد.

مفاصل کوچک تخریب شده مثل انگشتان دست، با مواد پلاستیکی جایگزین می گردند.

مفاصل بزرگ تر تخریب شده از قبیل باسن و زانو، با فلزات جایگزین می شوند.

 9 توصیه به بیماران آرتریتی

بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دچار بیماری های قلبی، سکته و پوکی استخوان می شوند. بنابراین پیشنهاد می شود که نکات زیر را رعایت کنند:

1- خواب کافی

اگر خوب نخوابید، تعادل هورمون گرسنگی (لپتین) و هورمون سیری (گرلین) به هم می خورد و باعث پرخوری و چاقی می شود. اضافه وزن موجب تشدید درد و التهاب مفاصل می گردد.

همچنین خواب تنظیم کننده ترشح هورمون کورتیزول (هورمون استرس) می باشد. کورتیزول، سلول هایی که باعث تقویت سیستم ایمنی می شوند را تحریک می کند. سیستم ایمنی قوی به دفاع در برابر سرماخوردگی و دیگر بیماری ها کمک می کند.

 2- بلند کردن وزنه

منظور از وزنه، وزنه های مخصوص وزنه برداران نیست. بلکه وزنه های کوچکی است که با هر دست بلند می کنند.

 تحقیقات نشان داده که ورزش های قدرتی دارای فواید درازمدت برای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید می باشد.

 3- خوردن ماهی

ماهی های چرب را دو بار در هفته میل کنید.

ماهی های چرب منبع خوبی از پروتئین، مقدار کمی چربی اشباع و غنی از اسید چرب امگا-3 می باشند.

امگا 3 باعث کاهش سرطان و بیماری های قلبی می گردد.

روغن ماهی باعث کاهش درد و خشکی مفاصل می شود.

 4- ترک سیگار

بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که سیگار می کشند، پاسخ کمتری به داروهای آرتریت می دهند.

 5- مراجعه منظم به پزشک

شمایی که دچار این بیماری شده اید، باید واکسن آنفلوانزا و ذات الریه و دیگر واکسن های مورد نیاز را بزنید.

ماموگرافی و کولونوسکوپی برای تشخیص سلول های سرطانی لازم است.

کلسترول و قند خون را چک کنید.

داروهایی که پزشک برای آرتریت و یا دیگر بیماری ها می دهد را مصرف کنید.

اگر برای بیشتر از 15 تا 20 دقیقه در مقابل نور خورشید قرار گرفتید، بهتر است عینک آفتابی بزنید، کلاه بر سر بگذارید و کرم ضدآفتاب بمالید

6- مراقبت از دندان و لثه

به طور مرتب مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید.

اگر باکتری در پلاک دندان جمع شود، وارد جریان خون شده و موجب مسدود شدن عروق و بیماری های قلبی می شود.

پس شمایی که دارای آرتریت روماتوئید هستید، برای دچار نشدن به بیماری قلبی، به دهان و دندان خود رسیدگی کنید.

 7- حفظ وزن مناسب

داشتن اضافه وزن، موجب افزایش فشار بر مفاصل می گردد.

همچنین باعث می شود که قلب به سختی خون را پمپاژ کند و در معرض بیماری قلبی و سکته قرار بگیرید.

پس غذای کم چرب و پرفیبر مصرف کنید و به طور منظم ورزش کنید.

ورزش های کششی، قدرتی و پیاده روی و یا شنا برای این بیماران مفید می باشد.

 8- خندیدن

خندیدن باعث آرامش عضلات و کاهش فشار می گردد.

همچنین، درد را کاهش می دهد و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

 9- حفاظت در برابر نور خورشید

اگر برای درمان آرتریت روماتوئید، داروهایی از قبیل داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب مصرف کنید، ممکن است حساسیت زیادی نسبت به نور خورشید پیدا نمایید.

هنگامی که بیرون می روید، مراقب اشعه های خطرناک خورشید باشید تا موجب سرطان پوست نگردد.

اگر برای بیشتر از 15 تا 20 دقیقه در مقابل نور خورشید قرار گرفتید، بهتر است عینک آفتابی بزنید، کلاه بر سر بگذارید و کرم ضدآفتاب بمالید.

کرم ضدآفتاب از تاثیر اشعه های مضر ماورای بنفش A و B بر پوست جلوگیری می کند. اگر کرم از بین رفت، دوباره آن را بزنید.

 

 منبع: تبیان

آرتریت یا آرتروز یا ورم مفاصل

مفصل قسمتی از بدن است که دو استخوان را به هم وصل می‌کند. عملکرد مفصل عبارت است از حرکت دادن قسمتی از بدن که متصل به استخوان می‌باشد. آرتروز به معنای التهاب یک یا چند مفصل می‌باشد. انواع مختلفی از آرتروز وجود دارد. انواع مختلف از ساییدگی و پارگی غضروف‌ها (استئوآرتریت) تا التهاب مفاصل (آرتریت روماتوئید) که در نتیجه افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن و بیماری نقرس می‌باشد.

دلایل آرتروز بستگی به نوع آرتروز دارد. دلایل شامل آسیب (که منجر به استئوآرتریت)، عدم تعادل متابولیکی (مانند نقرس)، عوامل ارثی، عفونت باکتریایی و ویروسی و همچنین ضعف سیستم ایمنی بدن (مانند آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی) می‌باشد.

 نشانه‌ها و علائم آرتریت

درد و کاهش عملکرد مفاصل جزو نشانه‌های آرتریت می‌باشند. ورم مفاصل به وسیله سفتی، قرمزی و گرمی مفاصل مشخص می‌گردد.

نشانه‌ها می‌تواند شامل تب، ورم غده‌ای (ورم گره‌های لنفاوی)، کاهش وزن، خستگی، احساس کسالت و گاهی هم نشانه‌هایی از خوب کار نکردن یک عضو (مثل ریه، قلب و یا کلیه‌ها) باشد.

 تشخیص بیماری آرتریت

آزمایش خون، ادرار، مایع مفصلی و یا x-ray (اشعه ایکس) در تشخیص و درمان روماتیسم مفصلی کمک می‌کنند.

 

تفاوت آرتریت روماتوئید با استئوآرتریت

آرتریت روماتوئید اغلب مفاصل کوچک بدن مثل مچ دست و پا را مبتلا می‌کند، ولی استئوآرتریت، مفصل زانو، ران و کمر را درگیر می‌کند.

گلوکزآمین و کندرویتین سولفات، دو مکمل می‌باشند که برای حفظ سلامت مفاصل تحت نظر پزشک مصرف می‌شوند

آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید، یک بیماری خود ایمنی می‌باشد که بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد و باعث آسیب به غضروف و استخوان می‌گردد. آرتریت روماتوئید در میان زنان شایع‌تر است.

علت این بیماری مشخص نیست، ولی داشتن سابقه فامیلی و سیگار کشیدن در ایجاد آن موثرند.

 نشانه‌های آرتریت روماتوئید

درد مفصل دوم یا سوم انگشتان، درد مچ دست، عدم توانایی حرکت انگشتان دست بعد از بیدار شدن از خواب، کاهش وزن، احساس خستگی فوری، احساس خواب آلودگی بعد از غذا خوردن، درد مفصل زانو.

 درمان آرتریت روماتوئید

1- کاهش وزن: هر 350 گرم افزایش وزن، باعث افزایش فشار در زانو می‌گردد. اگر شما 3 تا 4 کیلو وزن کم کنید، درد شما نصف می‌گردد و مدت بیماری کوتاه می‌شود.

2- ورزش کردن و کشش بدن برای تقویت عضلات و مفاصل

3- پیاده روی

4- شنا کردن و انجام ورزش‌های آبی

5- شرکت در کلاس‌های یوگا باعث کاهش مقدار ورم می‌گردد.

6- گلوکزآمین و کندرویتین سولفات، دو مکمل می‌باشند که به طور طبیعی در غضروف نیز وجود دارند. این 2 مکمل برای حفظ سلامت مفاصل تحت نظر پزشک مصرف می‌شوند.

7- مصرف روغن ماهی، موجب کاهش ورم آرتروز می‌شود.

8- ویتامین D و کلسیم نیز به حفظ سلامت غضروف کمک می‌کنند. تحقیقی نشان داد که مقدار کم ویتامین D ممکن است موجب افزایش بروز بیماری آرتریت روماتوئید گردد.

9- ویتامین‌های C، E و B6 در درمان این بیماری موثر نیستند، اما می‌توانند از این بیماری پیشگیری کنند. ویتامین C کمک می‌کند که سیستم ایمنی بدن کار خود را به خوبی انجام دهد. همچنین ترشح هورمون‌های استروئید را تحریک می‌کند که در کاهش درد و تقویت مفاصل موثرند. بهتر است این ویتامین را بعد از غذا مصرف کنید. این ویتامین در گوجه فرنگی، لیمو، توت فرنگی، گریپ‌فروت و سبزیجات سبز رنگ یافت می‌شود.

ویتامین E باعث ازدیاد رگ‌های خونی در اطراف مفاصل و در نتیجه گردش خون بهتر و سوخت و ساز بیشتر می‌گردد. این ویتامین را نیز بعد از غذا مصرف کنید. منابع غذایی این ویتامین عبارت است از روغن کنجد، دانه آفتاب گردان، سبزیجات سبز رنگ، زرده تخم مرغ، روغن سبوس گندم و آجیل (بادام زمینی، گردو، بادام، فندق).

ویتامین B6 تولید کننده پروتئین می‌باشد و باعث تقویت سیستم ایمنی می‌گردد. این ویتامین را بعد از غذا مصرف کنید. منابع غذایی این ویتامین عبارت است از غلات سبوس دار، شیر، تخم مرغ و کشمش.

 

 

منبع: تبیان

نکاتی برای سالم نگه داشتن مفاصل

حرکت کنید تا از درد مفاصل جلوگیری کنید. تحرک بدنی باعث حفظ سلامت مفاصل بدن می شود. هر چه قدر بیشتر مفاصل را حرکت دهید، کمتر دچار خشکی و درد مفاصل خواهید شد.

هنگامی که مشغول خواندن کتاب هستید و یا مشغول تماشای تلویزیون هستید، هر از چند گاهی موقعیت خود را تغییر دهید.

موقع کار نیز گاهی از پشت میزتان بلند شوید و حرکت کنید.

 درد مفاصل و آرتریت

کار کشیدن زیاد از مفاصل و یا آسیب مفاصل باعث می شود غضروفی که در انتهای مفصل وجود دارد از بین برود و استخوان ها به هم مالیده شوند.

این عامل باعث می شود که استخوان ها درد بگیرند و دچار ورم، سفتی و احتمالا استئوپروز (یکی از انواع شایع آرتروز) گردد.

 محافظت از بدن و مفاصل

آسیب مفاصل باعث تخریب آنها می شود.

هنگام اسکی و دیگر فعالیت های پرخطر، بهتر است آرنج و زانوهای خود را با لباس محافظ (گارد) بپوشانید.

اگر مفاصل‌تان درد دارد، توصیه می شود موقع ورزش آنها را ببندید.

 وزن سالم برای مفاصل سالم

آیا مفاصل‌تان درد می کنند؟

اگر چاق هستید، وزنتان را کم کنید تا ببینید که فشار بر روی مفاصل ران، زانو و کمر کم خواهد شد.

افزایش وزن و افزایش فشار آن روی مفاصل باعث از بین رفتن غضروف مفصل می شود.

با کاهش کمی وزن، می توانید از این آسیب جلوگیری کنید.

با کاهش نیم کیلوگرم از وزن اضافی خود، چهار برابر فشار حاصله بر روی مفاصل را کم می کنید.

بهترین ورزش ها برای محافظت از مفاصل، ورزش هایی با شدت کم مانند راه رفتن، دوچرخه سواری کردن و شنا می باشد

قبل از ورزش، بدنتان را گرم کنید

بسیاری از متخصصان بر این باورند که ورزش های کششی یکی از بهترین ورزش ها برای مفاصل می باشند.

سعی کنید هر روز و یا حداقل سه بار در هفته، ورزش های کششی را انجام دهید.

اما این نکته را فراموش نکنید که عضلات را قبل از گرم کردن، ورزش ندهید.

ابتدا مقداری بدنتان را گرم کنید و بعد از اینکه مفاصل، رباط ها و تاندون ها گرم شدند، ورزش های کششی را انجام دهید.

 ورزش هایی با شدت کم

چه ورزشی برای مفاصل خوب است؟

بهترین ورزش ها برای محافظت از مفاصل، ورزش هایی با شدت کم مانند راه رفتن، دوچرخه سواری کردن و شنا می باشد.

ورزش های شدید و طولانی مدت، باعث افزایش صدمه به مفاصل شده و به مرور زمان باعث از بین رفتن غضروف می شود.

وزنه برداری با وزنه های سبک می تواند مضر باشد، اما اگر دارای آرتروز هستید، بهتر است قبل از هر ورزشی، با پزشک خود صحبت کنید.

 تقویت عضلات اطراف مفاصل

همانطور که می دانید اطراف مفاصل، یک سری عضله وجود دارند و تقویت این عضلات به کاهش فشار وارده بر مفاصل کمک می کند.

تحقیقات نشان داده است که عضلات ضعیف ران، موجب افزایش خطر استئوآرتریت می گردد.

اگر عضلات بدن شما تقویت شوند زیاد شود، خطر ابتلا به آرتروز مفاصل کم می شود.

از انجام حرکات بدنی تند و تکراری دوری کنید تا مفاصل تان آسیب نبینند.

 طیف گسترده ای از حرکات، کلیدی برای محافظت از مفاصل

طیف گسترده ای از حرکات را انجام دهید تا سفتی و خشکی مفاصل را کم کرده و انعطاف پذیری آنها را حفظ کند.

اگر شما دارای آرتروز هستید، پزشک و یا فیزیوتراپیست می تواند دامنه حرکتی روزانه شما را تعیین کند.

دامنه حرکتی و حرکات داده شده می تواند نشاندهنده طبیعی بودن مفاصل و حرکت دادن مفاصل در جهات مختف باشد.

 درونتان را تقویت کنید

چگونه می توان با تقویت عضلات شکم، سلامت مفاصل را حفظ کرد؟

تقویت عضلات شکم و کمر، به حفظ تعادل بدن کمک می کنند.

هر چقدر تعادل تان بیشتر باشد، موقع افتادن یا حادثه، آسیب کمتری به مفاصل تان وارد می شود.

بنابراین عضلات شکم، کمر و ران هایتان را تقویت کنید.

امگا 3 برای کاهش التهاب و درد مفاصل و جلوگیری از سفتی مفاصل مفید است

خیلی از مفاصل کار نکشید

بعد از انجام حرکات ورزشی، درد عضلات طبیعی است.

اما اگر درد بیشتر از 48 ساعت طول بکشد، ممکن است بیش از حد از مفاصلتان کار کشیده باشید، بنابراین بهتر است دفعه بعد، سخت ورزش نکنید.

ورزش کردن در حالی که درد دارید، باعث آسیب و یا از بین رفتن مفاصل می شود.

برای کاهش التهاب مفاصل، ماهی بخورید

اگر شما دچار درد مفصل ناشی از آرتروز هستید، زیاد ماهی بخورید.

ماهی های چرب منبع خوب امگا 3 می باشند.

امگا 3 برای سلامت و کاهش التهاب و درد مفاصل و جلوگیری از سفتی مفاصل مفید است.

اگر ماهی دوست ندارید مصرف کنید، به جای آن، کپسول روغن ماهی مصرف کنید.

 برای تقویت استخوان ها، شیر مصرف کنید

کلسیم و ویتامین D موجب تقویت استخوان ها می شوند.

تقویت استخوان ها شما را از افتادن و آسیب مفاصل حفظ می کند.

لبنیات بهترین منابع کلسیم می باشند، سبزیجات برگ سبز همانند بروکلی و کلم نیز از منابع دیگر کلسیم می باشند.

اگر شما به مقدار کافی کلسیم غذایی دریافت نمی کنید، بهتر است با پزشک صحبت کنید تا او برای شما قرص کلسیم تجویز کند.

 حرکات صحیح بدنی

- صاف بایستید و بنشینید.

خوب ایستادن و نشستن از تمام مفاصل شما محافظت می کند.

یک راه ساده برای بهبود وضعیت ایستادن و نشستن، راه رفتن می باشد.

شنا کردن نیز یکی از ورزش های مفید برای بهبود وضعیت ایستادن و نشستن است.

 - مراقب بلند کردن و حمل اشیاء باشید.

هنگامی که یک شیئی را می خواهید بلند و یا حمل کنید، به سلامت مفاصل خود توجه کنید.

حمل یک جعبه در قسمت بازوهای دست باعث می شود عضلات بزرگ تر و مفاصل، وزن جعبه را به خوبی تحمل کنند، تا اینکه آن را با کف دست نگه داریم.

 یخ درمانی برای درد مفاصل

یخ یک مسکن ضددرد می باشد.

یخ باعث بی حس شدن و کاهش ورم می شود.

اگر شما درد مفصل دارید، یخ را در یک حوله ای بپیچید و به مدت 20 دقیقه وی محل درد بگذارید.

هیچگاه، یخ را مستقیما روی پوست خود نگذارید.

 گلوکزآمین برای آرتروز زانو

گلوکزآمین یک ماده طبیعی می باشد که در غضروف مفاصل سالم بدن وجود دارد.

برخی تحقیقات نشان داده که مکمل گلوکزآمین همراه با کندرویتین ممکن است درد متوسط تا شدید ناشی از آرتروز زانو را آرام کند.

 دیگر مکمل ها برای درد مفاصل

علاوه بر گلوکزآمین، بهترین دارو SAMe می باشد. SAMe هم یک ماده شیمیایی طبیعی در بدن می باشد و برای افراد مبتلا به آرتروز نیز به عنوان یک مکمل داده می شود.

برخی از تحقیقات نشان داده که داروهای ضدالتهاب از قبیل: ایبوپروفن و ناپروکسن نیز می تواند برای تسکین درد آرتروز مفید باشد.

طب سوزنی نیز یکی دیگر از درمان های آرتروز می باشد.

اگر می خواهید از مکمل ها استفاده کنید، حتما با پزشک متخصص مشورت کنید تا تداخل دارویی بین مکمل و داروی مورد استفاده برای آرتروز ایجاد نشود.

 درمان آسیب مفاصل

آسیب های بدنی می تواند به خرابی و از بین رفتن غضروف و ایجاد آرتروز کمک کند.

اگر یکی از مفاصل شما آسیب ببیند، فورا به پزشک مراجعه کنید تا درمان زودتر صورت بگیرد.

بعد باید مراقب باشید تا آسیب بیشتری صورت نگیرد و نیز از فعالیت هایی که فشار زیادی بر مفاصل وارد می کنند دوری کنید و یا برای ثابت کردن مفصل آسیب دیده، آن را محکم ببندید.

 

منبع: تبیان

تأثیر ورزش در التهاب مفاصل ( آرتریت)

اگر شما دچار آرتریت ( التهاب مفاصل) باشید، موقع راه رفتن ، مفاصل استخوان هایتان آسیب می بینند. وقتی كه از خواب بیدار می شوید، عضلات و تاندون های آنها خیلی سفت می شوند، طوریكه به سختی می توانید از رختخواب بیرون بیایید و  به زحمت بلند می شوید. اما مقداری كه حركت كنید، دردتان كمتر می شود و می توانید سریع تر راه بروید.

آیا بعد از راه رفتن و كمتر شدن درد ماهیچه ها و مفاصل، بدنتان عكس العملی نشان می دهد؟

استراحت كردن، وضعیت آرتریت را بدترمی كند ولی انجام ورزش های استقامتی ، باعث كاهش درد آرتریت می شود. بیشتر افرادی كه دچار آرتریت هستند، فكر می كنند باید عضلات و مفاصل استخوان ها استراحت كنند و حركتی نداشته باشند ، ولی استراحت بدترین چیزی است كه یك فرد آرتریتی می تواند انجام دهد.

داشتن آرتریت به این معناست كه غضروف های موجود در مفاصل ، تخریب می شوند و موجب درد مفاصل گردند .

استراحت ، عضلات را ضعیف كرده و باعث می شود موقع راه رفتن، مفاصل بیشتر از هر زمانی، تكان بخورند. می توان گفت ماشینتان هم به همین روش كار می كند . وقتی كه ماشین روی یك جاده پر دست انداز حركت می كند، فنرهای ماشین ، تكان ناشی ازهربرآمدگی را جذب كرده و آن را از بین می برند. وقتی شما راه می روید یا می دوید، غضروف مفاصل هم مانند فنر ماشین، تكان ها را از بین برده و جذب می كنند.

استراحت بی مورد، غضروف را ضعیف كرده و احتمال شكستن آن را زیاد می كند. همچنین با تضعیف ماهیچه ها، دیگر قادر به كنترل مفاصل نبوده و با هر حركت بدن، مفاصل تكان خورده و تخریب غضروف ها بیشتر خواهد شد.

افراد دچار آرتریت ، باید ورزش كنند اما نباید بدوند یا تند پیاده روی كنند. وقتی می دوید یا سریع راه می روید ، پاهایتان به شدت به زمین خورده و به طور ناگهانی از حركت باز می مانند و این تكان شدید از ساق پا به سمت مفاصل زانو و ران رفته و می تواند غضروف را بشكند. بنابراین افراد آرتریتی نباید  بدوند ، سریع راه بروند  یا بپرند یا  تنیس و بسكتبال بازی كنند، زیرا ضربات ناشی از این حركت ها ، به مفاصل آسیب رسانده  و آنها را می شكند. در عوض ، این افراد می توانند دوچرخه سواری كنند( به طریقه دوچرخه متحرك روی یك یك محور صاف متحرك) زیرا با دوچرخه سواری روی  محور متحرك و هموار، پاها به طورناگهانی نمی ایستند و در نتیجه ، غضروف مفاصل تكان نخورده ونمی شكنند.

افراد مبتلا به آرتروز باید وزنه هم بلند كنند چون این كار عضلات را تقویت و مفاصل را تثبیت می كند و غضروف را تقویت می كند ومانع شكستگی آن می شود . در شرایط ایده آل ، مبتلایان به ورم مفاصل باید به دستگاههای وزنه دسترسی داشته باشند و آموزش داده شوند تا به شكل صحیح دو یا سه بار در هفته  وزنه ها را در دسته های ده تایی بالا ببرند . این عده همچنین باید چندین بار در هفته دوچرخه بزنند .

انجام منظم و مداوم دوچرخه سواری ، در مكان هموار ، بلند كردن وزنه های ماشینی تحت نظارت مربی  تخریب مفاصل و درد ناشی از آرتریت ( التهاب مفاصل) را كاهش می دهد. شنا  پارو زدن یا هر ورزش دیگری كه حركت روان  و هموار داشته باشد، می تواند جایگزین دوچرخه سواری شود.

 

منبع: تبیان

 

راه رفتن درون استخر يكي از بهترين روش‌هاي كاهش دردهاي مفاصل


افراد براي شل كردن عضلات و شادابي پوست و اندام‌هاي خود بايد هر هفته ورزش‌هايي مانند شنا را در برنامه خود داشته باشند كه يكي از بهترين روش‌هاي كاهش دردهاي مفاصل راه رفتن در درون استخر است.

وسواس زنان در نظافت منازل يكي از شايع‌ترين دلايل آسيب‌ديدگي عضلات بدني و ستون فقرات آنان محسوب مي‌شود و بايد در اين راستا و براي جلوگيري از عارضه‌هاي كمردرد و مچ‌ درد زنان خانه‌دار در بين فعاليت‌هاي منزل به خود استراحت‌هاي مكرر و متعدد دهند و از فعاليت‌هاي تكراري نيز پرهيز كنند. اين راستا بايد براي جلوگيري از دردهاي عضلاني و استخواني از منابع غذايي كه ويتامين‌ C و كلسيم دارند استفاده شود كه فرآورده‌هاي لبنياتي به خصوص شير يكي از بهترين منابع تغذيه‌اي محسوب مي‌شود.افرادي كه داروهاي فشارخون براي آنان تجويز شده است بايد از چربي و نمك جهت كاهش دردهاي مفاصل دوري كنند.

شناخت نوع نشستن صحيح و زمان‌ بندي ايستادن در محل كار و ديگر فعاليت‌هاي جسمي و اندامي افراد بايد توسط يك متخصص بهداشت حرفه‌اي به افراد آموزش داده شود كه اين امر مستلزم استخدام اين متخصصين در محل‌هاي اشتغال در تمام سازمان‌ها و نهادهاي كشور است تا از بيماري‌هاي جسمي و حركتي كه بسيار نيز هزينه‌بر پيشگيري شود.

پياده‌روي و شنا در طول هفته بسيار در شل كردن عضلات و درمان‌هاي دردهاي عضلاني تاثيرگذار است.

يكي از بهترين روش‌هاي آب‌درماني براي كاهش دردهاي عضلاني و مفاصل راه رفتن در داخل استخر به صورت مرتب در طول هفته است كه بسيار نيز باعث شادابي افراد و كاهش فشار بر روي مفاصل مي‌شود.


منبع: پرشین

معاینه یک بیمار ارتوپدی چگونه انجام میشود ؟؟؟

بعد از اینکه متخصص ارتوپد با بیمار صحبت کرد و اطلاعات کافی در مورد مشکلات وی را بدست آورد او را معاینه میکند. معاینه سیستم حرکتی بیمار به توسط پزشک مراحلی را طی میکند. دکتر ارتوپد خوب ابتدا نگاه میکند. سپس لمس میکند. پس از آن اندام را حرکت میدهد و در نهایت اندام و بخصوص مفصل را تحت استرس قرار میدهد. اینها چهار مرحله معاینه سیستم حرکتی بدن انسان هستند.

 

برای معاینه بیمار به توسط پزشک باید بیمار به پزشک اعتماد داشته باشد. بیمار باید حس کند که پزشک به او صدمه نمیزند و حس کند که پزشک کار خود را بلد است و به خوبی انجام میدهد. بعضی معاینات پزشکی ممکن است کمی دردناک باشند. پزشک سعی میکند این معاینات را در آخر انجام دهد. ممکن است پزشک بجز معاینه محلی که مورد شکایت بیمار است محل های دیگر را هم معاینه کند. در این صورت بهتر است معاینه محل درد در آخر انجام شود.

 
 
در بدو ورود بیمار به اطاق پزشک، او ابتدا با والدین بیمار صحبت میکند. چند دقیقه وقت لازم است تا کودک متوجه شود پزشک فرد مورد اطمینانی است و قصد صدمه زدن به او را ندارد
 

بچه ها دوست ندارند دراز بکشند و معاینه شوند. در صورتی که عملی باشد پزشک ممکن است ترجیح دهد بچه در بغل مادرش بنشیند و معاینه شود

 

بچه ها دوست ندارند غریبه ها بدن آنها را معاینه کنند ولی دوست دارند از لباسشان تعریف شود. به همین علت بسیاری از پزشکان در حالی که از کفش زیبای یک بچه تعریف میکنند این فرصت را بدست میاورند تا لگن و زانوی او را در حین حرکت دادن پای او معاینه کنند

 

بچه ها دوست ندارند لخت شوند. به همین علت در صورتی که نیار به درآوردن لباس های بچه باشد این کار در آخر معاینه انجام میشود

 

http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2013/06/4253_orig.jpg

 

 
 

نگاه کردن

 

نگاه کردن اولین مرحله معاینه ارتوپدی است. برای معاینه اندام بیمار باید لباس آن قسمت از اندام کاملا کنار زده شود. نمیشود یک زانو را به درستی از ورای شلوار معاینه کرد. به همین خاطر به بیماران توصیه میشود قبل از معاینه یک لباس راحت بپوسند تا درآوردن و پوشیدن آن در مطب پزشک راحت باشد. در حین نگاه کردن پزشک به نکات زیر بیشتر دقت میکند.

 

مستقیم بودن اندام و درازی و کوتاهی آن و هر گونه تغییر شکل دیگر

 

متورم بودن مفاصل

 

لاغر بودن عضلات

 

محل زخم قبلی یا زخم جراحی قبلی

 
 

لمس کردن

 

در لمس کردن پزشک به نکات زیر دقت میکند. نکته مهم اینست که پزشک ها معمولا محل دردناک اندام را آخر همه لمس میکننند

 

گرم بودن پوست

 

سفت بودن بافت

 

فشار دادن بافت برای یافتن محلی که با فشار آن شدت درد بیشتر میشود

 

بررسی حس لمس در مشکلات عصبی

 
 

حرکت دادن اندام

 

در مرحله بعد پزشک حرکت اندام را بررسی میکند. این حرکت دو نوع است. یک بار پزشک از بیمار میخواهد تا با اراده خودش اندام را حرکت دهد. این را حرکت فعال یا اکتیو Active میگویند و یا ممکن است پزشک خود اندام بیمار را حرکت داده و دامنه حرکتی آن را بررسی کند. این را حرکت غیر فعال یا پاسیو Passive میگویند.

 

بررسی حرکت اندام ها در غالب اوقات برای بررسی صحت کارکرد مفاصل آن است چون حرکت اندام بطور معمول در مفصل صورت میگیرد. پزشک مفاصل قرینه را با هم مقایسه میکند مثلا حرکات خم و راست شدن زانو ها را دو دو طرف با هم مقایسه میکند. مسلما دامنه حرکتی هر مفصل میتواند بطور طبیعی در انسان های مختلف متفاوت باشد. این بدان معنا است که زانوی یک فرد ممکن است از زانوی فرد دیگر کمتر خم شود و هر دو این افراد طبیعی باشند. به همین علت مقایسه حرکتی در مفاصل دو طرف میتواند غیر طبیعی بیودن را بهتر نشان دهد.

 

در حین حرکت دادن مفصل پزشک به نکات دیگری هم توجه میکند

 

آیا حرکت مفصل به راحتی انجام میشود یا مفصل خشک است

 

آیا حرکت مفصل نرم است یا با خرت خرت همراه است

 

آیا مفصل در حین حرکت دادن شل و ناپایدار است

 

آیا حرکت مفصل موجی صدا میشود

 

اندازه گیری میزان حرکت مفاصل برحسب درجه زاویه باز و بسته شدن یا چرخیدن آنها است. مفاصل ممکن است فقط در یک جهت یا در چند جهت حرکت کنند. بطور مثال مفصل زانو فقط خم و باز میشود ولی بعضی مفاصل حرکات بیشتری دارند. مثلا مفصل ران میتواند خم و راست شود، میتواند از بدن دور و یا به آن نزدیک شود و یا میتواند بچرخد. تمام این حرکات را میتوان برحسب زاویه آنها اندازه گیری کرد

 

 

 

استرس دادن به مفصل و معاینه قدرت عضلات

 

مرحله آخر معاینه استرس به مفصل است. در این معاینه پزشک اندام بیمار را گرفته و سعی میکند مفصل را در جهتی که بطور معمول نباید حرکت کند به حرکت درآورد. بطور مثال زانو فقط به جلو و عقب خم و راست میشود و نمیتواند به داخل و خارج خم شود. پزشک با فشار دادن زانو به خارج یا داخل بررسی میکند که آیا رباط های اطراف آن سالم هستند یا خیر

 

بررسی دیگر اندازه گیری قدرت عضلات اطراف مفصل است. حرکت مفصل در هر جهتی به توسط یک یا تعدادی عضلهصورت میگیرد. میتواند قدرت این عضله یا عضلات را اندازه گیری کرد. به این صورت که

 

صفر :  هیچ قدرتی در عضله وجود ندارد

 

یک :  انقباض عضله را میتوان با دست گذاشتن بر روی عضله لمس کرد

 

دو :  عضله میتواند مفصل را فقط وقتی نیروی جاذبه حذف شده است حرکت دهد. بطور مثال وقتی بازو و ساعد هر دو بر روی میز قرار گرفته اند انقباض عضله جلو بازو بتواند آرنج را خم کند

 

سه :  عضله میتواند اندام را برعلیه جاذبه حرکت دهد. مثلا فرد میتواند وقتی بر روی صندلی نشسته است زانوی خود را راست و صاف کند که به معنای قدرت سه برای عضلات جلو ران است

 

چهار :  قدرت عضله بیش از سه و کمتر از پنج است

 

پنج :  قدرت عضله طبیعی است

 

منبع: ایران ارتوپد

بیماری  رفلاکس چیست؟

شما هم به رفلاکس مبتلا هستید؟

 

رفلاکس, علایم رفلاکس, درمان رفلاکس,

معده ام درد میکند،ترش کرده ام،اشتهایم یا کم است یا زیاد!نمیدانم چه کنم و چگونه مشکلم را حل کنم. اینها علایم بیماری شایع این روزهاست:رفلاکس
در این مطلب سعی میکنیم شما را با این بیماری اشنا کنیم و راههای درمان و رژیمهای غذایی مورد تائید آن را هم بیان کنیم.

رفلاکس چیست؟
غذایی که می خوریم از طریق لوله ای به نام مری وارد معده می شود. هضم غذا در معده توسط اسید و شیره معده آغاز می گردد. دیواره معده به دلیل تماس مداوم با اسید و شیره معده در مقابل اثرات مخرب آنها مقاوم شده است و بالعکس دیواره مری به دلیل اینکه بطور معمول در معرض تماس با اسید و شیره معده نیست دفاع مناسبی هم در برابر این عوامل ندارد. در حالت طبیعی دریچه ا ی بنام دریچه مری بین مری و معده قرار دارد که اجازه می دهد غذا از مری وارد معده شود، ولی از بازگشت غذا و شیره معده به مری جلوگیری می کند.
اگر دریچه مری وظیفه خود را به درستی انجام ندهد، یعنی به خوبی بسته نشود یا بی موقع باز شود، اسید و شیره معده به داخل مری بر می گردند. همانطور که قبلا ذکر شد دیواره مری در برابر اسید و شیره معده آسیب پذیر است. بنابراین در شرایطی که دریچه مری کار خود را به درستی انجام ندهد، بازگشت اسید و شیره معده به داخل مری باعث آزردگی مری می گردد. به بازگشت غیر عادی اسید و شیره معده به داخل مری و آزرده شدن مری در اثر تماس با این عوامل، بیماری رفلاکس معده به مری یا اصطلاحاً رفلاکس گفته می شود.

علایم رفلاکس کدامند؟
مهمترین علایم رفلاکس عبارتند از:
1- ترش کردن: یعنی احساس بازگشت مایع تلخ یا ترش از معده به دهان
2- سوزش زیر جناغ سینه: احساس سوزش در ناحیه ای که در شکل صفحه قبل با حاشور سبز نشان داده شده است. علاوه بر اینها، بیماران مبتلا به رفلاکس ممکن است علایم دیگری هم داشته باشند. این نشانه ها عبارتند از: درد در زیر جناغ سینه، گیر کردن غذا، حالت تهوع (به خصوص هنگام صبح)، باد گلو و آروغ زدنهای مکرر، جمع شدن بیش از حد بزاق در دهان و سرفه های مکرر بدون علت، تلخ شدن دهان و برگشت آب و مواد غذایی از معده به دهان.
باید توجه داشت که اگر چه علایم مهم رفلاکس، ترش کردن و سوزش زیر جناغ سینه هستند، اما بسیاری از بیماران مبتلا به رفلاکس این علایم را ندارند و فقط از سایر علایم ذکر شده شکایت می ک

رفلاکس باعث چه مشکلاتی می شود؟
رفلاکس اصولا بیماری آزار دهنده ای است. علایم رفلاکس فرد مبتلا را آزار می دهند و می توانند در فعالیتهای کارهای روزانه او اختلال ایجاد می کنند. همچنین برخی علایم رفلاکس با بیماریهای دیگر اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. مثلا درد قفسه سینه ناشی از رفلاکس با دردهای قلبی اشتباه می شوند. در چنین مواردی حتما باید بیماری خطرناکتر (در این مورد بیماری عروق قلب) به دقت بررسی شود و از نبودن مشکل قلبی مطمئن شویم و سپس به رفلاکس بپردازیم چرا که همانطور که گفته شد رفلاکس عمدتا بیماری آزاردهنده ایست نه خطرناک.
از سایر عوارض رفلاکس بروز خراشیدگی و زخم در ناحیه مری می باشد. با تشخیص به موقع و درمان مناسب رفلاکس به راحتی می توان این عوارض را کنترل نمود.

چرا رفلاکس ایجاد می شود؟
هنوز به درستی علت ایجاد رفلاکس مشخص نشده اما به خوبی می دانیم که برخی عوامل باعث بروز و تشدید رفلاکس می شوند. مهمترین این عوامل عبارتند از:
1. پرخوردی
2. سریع غذا خوردن و کامل نجویدن غذا یا غذا خوردن با استرس و نگرانی
3. مصرف غذاهای بسیار چرب، تند و شور
4. مصرف ادویه و فلفل زیاد، سیب زمینی سرخ شده
5. مصرف غذاهای حاوی ادویه و سیر و پیاز و نگهدارنده های نظیر سوسیس و کالباس و سایر آنچه که به Fast food معروف هستند (ساندویچ و پیتزا و ...)
6. مصرف انواع سس های چرب و پرنمک (به خصوص سس قرمز)
7. مصرف مرکبات ترش (مثل پرتقال و نارنگی ترش)
8. مصرف کافئین زیاد (شکلات، قهوه، نسکافه)
9. مصرف زیاد چای به خصوص اگر پررنگ بوده و تازه دم نباشد (به مقدار زیاد)
10. مصرف نانهای که خمیر آنها به خوبی نمی پزد مثل نان باگت، نان سفید و نان بربری
11. چاقی و افزایش وزن
12. دراز کشیدن در فاصله کوتاه پس از غذا
13. سیگار کشیدن و مصرف دخانیات
14. مصرف الکل و نوشابه های گازدار
15. استرس و فشار روانی و عصبی
16. پوشیدن لباسهای تنگ     


چگونه می توان از بروز علایم رفلاکس جلوگیری کرد؟
پرهیز از مواردی که در بالا ذکر شده است می تواند به بهبود علایم رفلاکس و پیشگیری از بروز آن کمک کند. بنابراین خوردن غذا به اندازه، پرهیز از پرخوری، کاهش مصرف Fast food، نوشابه های گاز دار، سس آماده به خصوص سس قرمز و غذاهای سنگین و بسیار چرب، کم کردن نوشیدن چای، ترک سیگار و قلیان، کاهش وزن و داشتن برنامه منظم ورزشی (حداقل روزانه 30 دقیقه پیاده روی) در کاهش علایم یا پیشگیری از رفلاکس موثر هستند. همچنین کنترل استرس و تعدیل فشارهای روانی در کنترل رفلاکس بسیار موثر است. ممکن است آدامس جویدن در بهبود علایم در بعضی افراد موثر باشد.

روش مناسب در برخورد با رفلاکس کدام است؟
همانطور که گفته شد رعایت برخی توصیه های تغذیه ای، روش زندگی مناسب و کاهش استرس می توانند رفلاکس را کنترل کنند. اگر با این روشها در مدت کوتاه علایم بهبود چشمگیر نیابند بهتر است به پزشک مراجعه کنیم. پزشک معالج با توجه به علایم و انجام معاینات لازم بررسیهای مناسب را انجام خواهد داد و درمان را شروع خواهد کرد. براساس مطالعات انجام شده در کشور ما، حدود یک پنجم افراد مبتلا به رفلاکس همزمان زخم های معده یا اثنی عشر دارند و حدود نیمی از افراد مبتلا به رفلاکس روده تحریک پذیر نیز دارند. بنابراین بررسی و تشخیص و درمان مناسب بیماریهای همزمان از اهمیت به سزایی برخوردار است. همانطور که اشاره شد استرس و فشارهای روانی از عوامل مهم تشدید و بروز رفلاکس هستند. توجه کافی به این مطلب و در صورت لزوم برخورداری از کمک مشاورین و روانپزشکان میتوانند بسیار کمک کننده باشد. بیماریهای کمیابی هم هستند که می توانند با علایم رفلاکس خود را نشان دهند. پزشک شما می تواند در مواقع لزوم به بررسی و تشخیص این موارد نیز بپردازد.

درمان رفلاکس چگونه است و چه مدت طول می کشد؟
خوشبختانه امروزه داروهای بسیار موثری برای رفلاکس وجود دارند. مهمترین داروهایی که به این منظور به کار می روند داروی امپرازول و هم خانواده هایش نظیر پانتوپرازول، رابیپرازول و لانسوپرازول هستند. علاوه بر اینها داروهایی نظیر رانیتیدین و فاموتیدین نیز می توانند در برخی موارد موثر باشند. پزشک معالج درمان را شروع می کند و برحسب نیاز آن را ادامه خواهد داد. در بیش از نیمی از موارد فرد مبتلا به رفلاکس نیاز به درمان دراز مدت (سالها) با دارو دارد. داروهایی نظیر امپرازول را می توان برای مدت طولانی (حتی سالها) استفاده نمود. اگر چه عوارض معدودی با این داروها گزارش شده است، اما در مجموع کنترل علایم رفلاکس در دراز مدت با این دسته داروها بسیار موفقیت آمیز و مطمئن است.

آیا عمل جراحی برای درمان رفلاکس کمک کننده است؟
در بیمارانی که به خوبی به درمان با دارو جواب می دهند و علایم ایشان کنترل می شود اما با کم کردن یا قطع دارو علایم برمی گردد امکان انجام اعمال جراحی ضد رفلاکس وجود دارد. عمل جراحی برای افرادی که پاسخ مناسبی به درمان دارویی نداده اند مناسب نیست. امروزه این اعمال جراحی به روش لاپاراسکوپیک انجام می شوند. انجام عمل جراحی می تواند عوارضی داشته باشد که معمولا کوتاه مدت و گذرا هستند. در مورد میزان موفقیت عمل و نتایج درازمدت آن بطور خلاصه می توان گفت که حدود 75 % افرادی که عمل آنها موفقیت آمیز بوده باشد پس از ده سال نیز مشکلی نخواهد داشت. اما در حدود 30-20% افراد ممکن است پس از عمل نیز مجددا نیاز به مصرف دارو داشته باشند. ضروری است که قبل از تصمیم به عمل جراحی به پزشک متخصص گوارش مشورت شود.



منبع:http://www.beytoote.com