وررزش جهت بورسيت عضلات پنجه غازي

ورزش جهت بورسيت عضلات پنجه غازي



بورسيت پنجه غازي

مقدمه: پنجه غازي به منطقه اي در پروگزيمال تيبيا در قسمت آنترو مديال گفته مي شود كه محل اتصال تاندون سه عضله سارتوريوس، گراسيليس و سمي تاندينوزوس مي باشد. از لحاظ باليني دردهاي اين منطقه به بورسيت پنجه غازي مرتبط مي گردد. علايم و نشانه هاي آن شامل درد لوكاليزه، حساسيت و تورم در اين ناحيه است. از جمله ريسك فاكتورهاي شايع موثر در ايجاد بورسيت پنجه غازي به چاقي، استئو آرتريت و راه رفتن غير طبيعي ميتوان اشاره نمود.

روشهاي رايج براي درمان بورسيت پنجه غازي شامل تزريق موضعي نوعي كورتون طولاني اثر در ناحيه بورس پنجه غازي و يا استفاده از يك مسكن ضد التهابي غير استروئيدي، ماساژ و روشهاي فيزيوتراپي مي باشد ( درمان هاي نگهدارنده). به ندرت در درمان اين ضايعه به جراحي نياز مي شود.
هدف: هدف از تحقيق مقايسه نتايج درمان بورسيت پنجه غازي با دو روش درمان نگهدارنده و يا تزريق تريامسينولون است و اينكه ميزان رضايتمندي بيماران و پاسخ به درمان در كدام گروه درماني بيشتر است.
مواد و روش ها: از ميان بيماراني كه با بورسيت پنجه غازي به درمانگاه سرپايي بيمارستان آريا، بيمارستان 22 بهمن و مطب مراجعه كرده بودند، 58 بيمار در اين مطالعه شركت كردند. بيماران به دو گروه تقسيم شدند. يك گروه با درمان نگهدارنده و گروه ديگر با تزريق موضعي تريامسينولون مورد درمان قرار گرفتند. نتايج درمان، سه هفته بعد با معيارهاي ارزيابي درد (VAS(Visual Analouge Scale و عملكرد western Ontario and McMaster Universities ارزيابي شدند.
نتايج: بر اساس معيار (VAS(Visual Analouge Scale در هر گروه بيماران، در ميانگين شدت درد زانوي چپ (5.9±55) و بعد از درمان (5.79±33.61) اختلاف معني داري مشاهده شد. (P=0.0113) اما نتيجه درمان در بين دو گروه اختلاف معني داري نشان نداد. (P=0.338) بر اساس معيار WOMC(Western Ontario and McMaster Universities) نيز پس از تحليل لوجستيك (آزمون والد)، شدت درد زانوي چپ قبل و بعد از درمان (Wald Chi- squares=14.9) اختلاف معني داري نشان داد (P=0.0108)، اما در بين دو گروه درماني، ميزان كاهش شدت درد(Wald Chi- squares) تفاوتي نشان نداد. (P=0.151)
براساس معيار VS نيز بين ميانگين شدت درد زانوي راست قبل (6.20±44.74) و بعد از درمان (6.08±24.21) اختلاف معني داري مشاهده شد (P=0.0195)، اما باز هم در بين دو گروه مورد مطالعه اختلاف معني داري ديده نشد. (P=0.968) براساس معيار WOMC نيز پس از تحليل لوجستيك (آزمون والد)، در شدت درد زانوي راست قبل و بعد از درمان (Wald Chi-squares=4.88) اختلاف معني داري مشاهده شد (P=0.3002)، اما در بين دو گروه درماني (Wald Chi-squares=1.51) شدت درد تفاوتي نشان نداد. (P=0.825)
نتيجه گيري: تزريق موضعي تريامسينولون و درمانهاي نگهدارنده در درمان بورسيت پس انسرينوس روش مناسبي محسوب مي شوند و نتيجه درمان با اين دو روش تفاوت عمده اي با يكديگر ندارد.

کليدواژگان: Pes anserinus، Bursitis، Osteoarthritis، Local injection، Triamcinolone