تست تراکم استخوان (Densitometry)

تست تراکم استخوان (Densitometry) یا DEXA scan برای اندازه‌گیری تراکم مواد معدنی در استخوان‌ها و ارزیابی خطر ابتلا به پوکی استخوان (استئوپروز) استفاده می‌شود. این تست معمولاً برای افراد در معرض خطر پوکی استخوان انجام می‌شود و در سنین خاص و گروه‌های خاص بیشتر توصیه می‌شود.

زمان و شرایط توصیه به انجام تست تراکم استخوان:

1. زنان یائسه

زنان بالای 65 سال: توصیه می‌شود که تمام زنان بالای 65 سال، به ویژه کسانی که سابقه خانوادگی پوکی استخوان دارند، تست تراکم استخوان انجام دهند.

زنان یائسه با خطرات خاص: اگر زنانی که زیر 65 سال هستند، فاکتورهای خطر دیگری مانند سابقه شکستگی استخوان، وزن کم، مصرف طولانی‌مدت داروهای کورتیکواستروئیدی (مثل پردنیزولون) یا سابقه خانوادگی پوکی استخوان داشته باشند، ممکن است پزشک انجام تست را توصیه کند.

2. مردان

مردان بالای 70 سال: معمولاً برای مردان بالای 70 سال نیز توصیه می‌شود که تست تراکم استخوان انجام دهند.

مردان با عوامل خطر: مردانی که سابقه شکستگی استخوان دارند، یا در معرض فاکتورهای دیگری همچون مصرف داروهای کورتیکواستروئید، یا کاهش سطح تستوسترون (کمبود هورمون مردانه) هستند، باید تست تراکم استخوان را انجام دهند.

3. افراد با عوامل خطر پوکی استخوان

برخی از شرایط و عوامل خطر که موجب می‌شوند فرد نیاز به تست تراکم استخوان داشته باشد، عبارتند از:

سابقه شکستگی استخوان در سنین پایین

مصرف طولانی‌مدت داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها (برای بیماری‌هایی مانند آرتریت یا آسم)

کمبود کلسیم یا ویتامین D

بیماری‌هایی مانند بیماری تیروئید، دیابت نوع 1، بیماری کرون یا کولیت زخمی

سبک زندگی نامناسب (مثل سیگار کشیدن، مصرف الکل زیاد یا عدم فعالیت بدنی)

4. افراد مبتلا به بیماری‌های خاص

افرادی که بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، بیماری کلیوی مزمن یا اختلالات هورمونی دارند، نیز ممکن است تست تراکم استخوان توصیه شود.

نتیجه‌گیری

تست تراکم استخوان به‌طور کلی برای زنان بالای 65 سال و مردان بالای 70 سال توصیه می‌شود، اما اگر فرد دارای فاکتورهای خطر خاصی باشد (مانند مصرف داروهای خاص یا سابقه خانوادگی)، ممکن است پزشک انجام این تست را در سنین پایین‌تر نیز تجویز کند. انجام این تست به پزشک کمک می‌کند تا میزان تراکم استخوان‌ها را ارزیابی کرده و در صورت لزوم درمان‌های پیشگیرانه یا درمانی برای جلوگیری از پوکی استخوان تجویز کند.

داروهای جدید پوکی استخوان

[ پوکی استخوان[/caption]

داروهای جدید پوکی استخوان

پوکی استخوان (استئوپروز) یکی از بیماری‌های شایع است که به تدریج باعث کاهش تراکم و استحکام استخوان‌ها می‌شود، و در نتیجه خطر شکستگی‌ها افزایش پیدا می‌کند. این بیماری معمولاً در افراد مسن، به خصوص زنان پس از یائسگی و افرادی که در معرض خطرات خاصی هستند، مشاهده می‌شود. درمان پوکی استخوان به طور عمده با هدف کاهش شکستگی‌ها و بهبود کیفیت زندگی انجام می‌شود. در این متن، به معرفی داروهای جدید پوکی استخوان و نحوه عملکرد آنها خواهیم پرداخت.

1. درمان‌های رایج برای پوکی استخوان

در گذشته، درمان‌های اصلی پوکی استخوان شامل داروهای قدیمی مانند بیسفسفونات‌ها (Bisphosphonates) مانند آلندرونات (Alendronate) و ریزدرونات (Risedronate) بودند. این داروها معمولاً با هدف کاهش جذب استخوان و کاهش سرعت از دست رفتن تراکم استخوان تجویز می‌شدند. علاوه بر این، داروهای هورمونی (استروژن و پروژسترون) و کلسی تونین نیز برای درمان به کار می‌رفتند.

اما به دلیل مشکلات جانبی و محدودیت‌های این داروها، درمان‌های جدیدتری برای مقابله با پوکی استخوان وارد بازار شده‌اند که اثرگذاری بهتری دارند و عوارض کمتری را به همراه دارند.

2. داروهای جدید پوکی استخوان

الف) داروهای تقویت‌کننده ساخت استخوان

این دسته از داروها به طور مستقیم به ساخت استخوان کمک می‌کنند و به تقویت آن می‌پردازند. چند مورد از مهم‌ترین داروهای جدید در این گروه عبارتند از:

1. ترپارایتاید (Teriparatide)
   ترپارایتاید فرم مصنوعی از هورمون پاراتورمون است که نقش حیاتی در تنظیم متابولیسم کلسیم و فسفر در بدن دارد. این دارو باعث تحریک ساخت استخوان جدید و افزایش تراکم استخوانی می‌شود.
   • کاربرد: ترپارایتاید بیشتر در بیماران مبتلا به پوکی استخوان شدید که شکستگی‌های مکرر دارند و یا در افرادی که از داروهای دیگر نتیجه نگرفته‌اند، تجویز می‌شود.
   • دوز و روش مصرف: معمولاً به صورت تزریق روزانه تجویز می‌شود و درمان معمولاً از 18 تا 24 ماه ادامه دارد.
   • عوارض جانبی: برخی عوارض ممکن شامل درد در محل تزریق، سردرد، سرگیجه و در موارد نادر دردهای عضلانی و استخوانی است.
2. ابالاپاراتاید (Abaloparatide)
   ابالاپاراتاید مشابه ترپارایتاید است و به طور مصنوعی برای افزایش تراکم استخوان طراحی شده است. این دارو نیز با تحریک ساخت استخوان‌های جدید، ریسک شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان را کاهش می‌دهد.
   • کاربرد: ابالاپاراتاید در درمان پوکی استخوان شدید به ویژه در زنان پس از یائسگی و مردان مبتلا به پوکی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
   • دوز و روش مصرف: ابالاپاراتاید به صورت تزریق روزانه به مدت 6 ماه تجویز می‌شود.
   • عوارض جانبی: عوارض جانبی معمول شامل واکنش‌های پوستی، درد در محل تزریق، سردرد و سرگیجه است.
3. سوترپراتید (Sotatercept)
   سوترپراتید یک داروی جدید است که از طریق مهار مسیرهای مولکولی خاصی که موجب تخریب استخوان می‌شوند، باعث تحریک ساخت استخوان جدید می‌شود. این دارو اخیراً در فازهای بالینی آزمایش شده است و نوید اثرات بالقوه مثبت در درمان پوکی استخوان را می‌دهد.

ب) داروهای ضد جذب استخوان

داروهای ضد جذب استخوان به کند کردن روند از دست رفتن استخوان کمک می‌کنند و از آسیب به ساختار استخوان جلوگیری می‌کنند. برخی از داروهای جدید این گروه عبارتند از:

1. رالی کلاس (Romosozumab)
   رالی کلاس یک آنتی‌بادی انسانی است که در دو مرحله عملکردی عمل می‌کند:
   • فعال‌سازی ساخت استخوان: این دارو از طریق مسدود کردن یک پروتئین به نام sclerostin باعث تحریک ساخت استخوان جدید می‌شود.
   • کاهش تجزیه استخوان: رالی کلاس همچنین از تخریب استخوان‌ها جلوگیری می‌کند.
   • کاربرد: این دارو برای درمان زنان پس از یائسگی و بیماران مبتلا به پوکی استخوان شدید تجویز می‌شود.
   • دوز و روش مصرف: رالی کلاس به صورت تزریق ماهانه به مدت 12 ماه تجویز می‌شود.
   • عوارض جانبی: عوارض شامل سردرد، درد مفاصل، و در موارد نادر خطر ایجاد لخته خون است.
2. دنیوزوماب (Denosumab)
   دنیوزوماب یک آنتی‌بادی است که به پروتئینی به نام RANKL متصل می‌شود و باعث کاهش فعالیت سلول‌های استئوکلاست می‌شود. استئوکلاست‌ها سلول‌هایی هستند که استخوان را تجزیه می‌کنند. به همین دلیل، دنیوزوماب می‌تواند به جلوگیری از از دست رفتن استخوان کمک کند.
   • کاربرد: این دارو برای درمان پوکی استخوان در زنان یائسه و مردان مبتلا به پوکی استخوان استفاده می‌شود.
   • دوز و روش مصرف: دنیوزوماب معمولاً هر 6 ماه یک‌بار به صورت تزریق زیرجلدی تجویز می‌شود.
   • عوارض جانبی: عوارض جانبی شامل عفونت‌های دستگاه ادراری، درد در محل تزریق، و در برخی موارد عفونت‌های جدی استخوان (osteonecrosis) است.

پ) داروهای ترکیبی و داروهای جدید نسل دوم

1. بیسفسفونات‌ها و آنتی‌بادی‌های ترکیبی
   در حال حاضر تحقیقات برای ترکیب داروهای بیسفسفونات (مانند آلندرونات) با آنتی‌بادی‌های جدید مانند رالی کلاس یا دنیوزوماب در حال انجام است. این داروها می‌توانند ترکیبی از ساخت استخوان و جلوگیری از تجزیه استخوان را فراهم کنند.
2. هورمون‌های جدید
   برخی هورمون‌ها مانند ترادیفورین (tradiporin) در حال آزمایش هستند که ممکن است به طور موثر به افزایش تراکم استخوان کمک کنند. این داروها معمولاً در بیمارانی که دیگر روش‌ها مؤثر نبوده‌اند یا درمان‌های کنونی را نمی‌توانند تحمل کنند، در نظر گرفته می‌شوند.

3. چالش‌ها و ملاحظات

با اینکه داروهای جدید برای درمان پوکی استخوان مزایای زیادی دارند، برخی چالش‌ها نیز وجود دارد:

• هزینه بالا: بسیاری از داروهای جدید قیمت بالایی دارند که می‌تواند دسترسی به آنها را محدود کند.
• عوارض جانبی: بعضی از داروها ممکن است عوارض جانبی جدیدی ایجاد کنند که در طولانی‌مدت باید تحت نظر پزشک باشند.
• عدم درمان قطعی: هیچ‌یک از این داروها به طور قطعی پوکی استخوان را درمان نمی‌کنند، بلکه تنها به مدیریت و کاهش عوارض آن کمک می‌کنند.

درمان پوکی استخوان در حال حاضر شامل مجموعه‌ای از داروهای جدید است که به طور مؤثرتر از درمان‌های قدیمی تراکم استخوان را حفظ کرده و خطر شکستگی‌ها را کاهش می‌دهند. با این حال، به علت خطرات و عوارض احتمالی، بهتر است که این داروها تحت نظر پزشک متخصص و با دقت تجویز شوند. این داروها می‌توانند گزینه‌های مؤثری برای افرادی باشند که به درمان‌های سنتی پاسخ نداده‌اند یا نیاز به درمان‌های پیشرفته‌تری دارند.

پیشگیری از سقوط در افراد مسن

پیشگیری از افتادن در افراد مسن یک مسئله حیاتی برای حفظ سلامت، استقلال، و کیفیت زندگی آنهاست. با افزایش سن، تغییرات جسمی (مانند کاهش تعادل، ضعف عضلانی، و کاهش بینایی) و عوامل محیطی (مانند زمین خوردن ناشی از موانع خانگی) خطر افتادن را افزایش می دهند. افتادن می تواند منجر به شکستگیها، آسیبهای جدی (مانند شکستگی لگن)، بستری شدن طولانی مدت، یا حتی مرگ شود.

عوامل خطر اصلی برای افتادن در سالمندان

۱. عوامل جسمی و پزشکی

• ضعف عضلانی و کاهش تعادل: کاهش قدرت عضلات پا و هسته بدن.
• مشکلات بینایی: آب مروارید، گلوکوم، یا دژنراسیون ماکولا.
• بیماریهای مزمن: آرتریت، پوکی استخوان، دیابت، یا بیماریهای عصبی (مانند پارکینسون).
• سرگیجه یا افت فشار خون: ناشی از داروها، کم آبی بدن، یا مشکلات قلبی.
• مصرف داروهای خاص: آرامبخشها، داروهای ضدافسردگی، یا داروهای کاهنده فشار خون.

۲. عوامل محیطی

• سطح لغزنده یا ناهموار: کفپوشهای صیقلی، فرشهای شل، یا پله های بدون نرده.
• نورپردازی ضعیف: راهروها، حمام، یا پله های کم نور.
• لوازم خانگی نامناسب: صندلیهای ناپایدار، توالتهای کوتاه، یا نبود دستگیره در حمام.

۳. عوامل روانی-اجتماعی

• ترس از افتادن: محدود کردن فعالیتهای روزانه و کاهش تحرک.
• انزوا و افسردگی: کاهش انگیزه برای مراقبت از خود.

راهکارهای پیشگیری از افتادن

۱. بهبود قدرت بدنی و تعادل

• تمرینات ورزشی منظم:
  • تمرینات تقویتی: اسکات نشسته، بلند کردن پا، یا استفاده از وزنه های سبک.
  • تمرینات تعادلی: تایچی، ایستادن روی یک پا، یا راه رفتن پاشنه-پنجه.
  • ورزشهای هوازی ملایم: پیاده روی، شنا، یا دوچرخه ثابت.
• فیزیوتراپی: برنامه های شخصی سازی شده برای بهبود تحرک و قدرت.

۲. اصلاح محیط خانه

• حذف موانع خطرناک:
  • جمع کردن سیمهای برق، فرشهای شل، یا اسباب بازیها از مسیر رفت وآمد.
  • نصب نرده‌های محکم در دو طرف پله ها.
• تغییرات در حمام و توالت:
  • نصب دستگیره های دیواری، صندلی حمام، و کفپوش ضدلغزش.
  • استفاده از توالتهای مرتفع یا صندلیهای کمکی.
• بهبود نورپردازی:
  • چراغهای شبانه در راهروها و اتاق خواب.
  • کلیدهای برق در دسترس در ورودی هر اتاق.

۳. مدیریت پزشکی و دارویی

• بررسی منظم داروها:
  • مشورت با پزشک برای کاهش یا قطع داروهای ایجادکننده سرگیجه.
  • پرهیز از مصرف خودسرانه آرامبخشها.
• معاینات دورهای:
  • چکاپ بینایی سالانه و تعویض بموقع عینک.
  • ارزیابی سلامت قلب و فشار خون.
• تغذیه و هیدراتاسیون:
  • مصرف کافی کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوانها.
  • نوشیدن آب کافی برای جلوگیری از کم آبی و افت فشار خون.

۴. استفاده از تجهیزات کمکی

• وسایل کمک حرکتی:
  • عصا، واکر، یا ویلچر با مشورت متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی.
• لباس و کفش مناسب:
  • کفشهای تخت با کف ضد لغزش و پشتیبانی مناسب قوس پا.
  • پرهیز از دمپاییهای شل یا کفشهای پاشنه‌بلند.
• دستگاههای هشداردهنده:
  • ساعتهای هوشمند با تشخیص افتادن یا سیستمهای اعلام خطر اضطراری.

۵. آموزش و آگاهی

• کارگاههای پیشگیری از افتادن:
  • آموزش تکنیکهای بلند شدن ایمن پس از زمین خوردن.
  • تمرینات گروهی برای افزایش تعادل.
• حمایت روانی:
  • مشاوره برای کاهش ترس از افتادن و تشویق به فعالیتهای ایمن.

اقدامات اورژانسی پس از افتادن

• نصب سیستمهای تماس اضطراری: استفاده از دکمه‌های هشدار دور گردن یا مچ‌بند.
• آموزش خانواده و پرستاران: نحوه کمک به فرد بدون ایجاد آسیب بیشتر.
• مراجعه سریع به پزشک: در صورت وجود درد شدید، تورم، یا ناتوانی در حرکت.

نقش جامعه و سیاستگذاری

• ساختمانهای دوستدار سالمند: طراحی رمپ به جای پله، عرض مناسب درها برای ویلچر.
• برنامه های اجتماعی: تشویق به فعالیتهای گروهی مانند پیاده‌روی یا کلاسهای تایچی.
• حمایت مالی: کمک به سالمندان کم‌درآمد برای خرید تجهیزات ایمنی.

نتیجه‌گیری

پیشگیری از افتادن در سالمندان نیازمند رویکرد چندوجهی شامل بهبود سلامت جسمی، اصلاح محیط زندگی، مدیریت پزشکی، و افزایش آگاهی است. مشارکت فرد، خانواده، و جامعه در اجرای این راهکارها ضروری است. با اقدامات پیشگیرانه، می‌توان تا ۳۰٪ از موارد افتادن را کاهش داد و سالهای زندگی سالمندان را با کیفیت بالاتری سپری کرد

محافظ لگن وران

• محافظ لگن وران
• 

محافظ لگن وران یک وسیله طبی یا پد مخصوص است که برای کاهش خطر شکستگی لگن در افراد مسن یا افرادی با استخوانهای ضعیف (مثلاً مبتلایان به پوکی استخوان) طراحی شده است. این وسیله با جذب ضربه در صورت زمین خوردن، از آسیب به استخوان لگن جلوگیری میکند.

موارد استفاده محافظ لگن وران

• افراد سالمند با خطر بالای زمین خوردن.
• بیماران مبتلا به پوکی استخوان (استئوپروز).
• بیماران با اختلالات تعادلی یا ضعف عضلانی.

انواع محافظ لگن وران:

۱. پدهای قابل قرارگیری در لباس زیر: نرم و سبک، به صورت مستقیم روی لگن قرار میگیرند.
۲. شورتهای مخصوص با پد داخلی: پدها درون شورت جاسازی شده اند.
۳. محافظ های بیرونی: به لباسهای معمولی وصل میشوند.

نکات مهم: محافظ لگن وران

• محافظ لگن باید به درستی اندازه شود تا اثربخشی داشته باشد.
• استفاده از آن در کنار تمرینات تقویت تعادل و عضلات توصیه میشود.
• برای انتخاب نوع مناسب، با پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مشورت کنید.

اگر برای فرد سالمند یا بیمار محافظ لگن وران خریداری میکنید، به دنبال گزینه های سبک، ضدآب و قابل شستشو باشید

منابع ویتامین دی

شیر غنی‌شده با ویتامین D و ماهی تن از منابع مفید ویتامین D است. زرده تخم‌مرغ حاوی ویتامین D است و به همین دلیل توصیه می‌شود زرده و سفیده تخم‌مرغ حتما با هم مصرف شوند. جگر گاو نیز منبع ویتامین D به همراه بسیاری دیگر از مواد مغذی مانند ویتامین A، آهن و پروتئین است. ماهی‌های چرب مانند ماهی آزاد از منابع اصلی و غنی ویتامین D محسوب می‌شوند.

دکتر عباس دقاق زاده: متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی، مفاصل،دیسک وستون فقرات

ویزیت حضوری وآنلاین

دریافت نوبت (ویزیت آنلاین وحضوری) از طریق واتساپ یا روبیکا :09374715665

تماس تلفنی واس ام اس پاسخ داده نمیشود

عوامل پوكي استخوان‌ها

عوامل پوكي استخوان‌ها
عوامل زير مي‌توانند در افزايش احتمال بروز پوكي استخوان موثر باشند:
‌ مصرف كم كلسيم ؛ كمبود كلسيم نقش عمده‌اي در بروز پوكي استخوان خواهد داشت، ‌ استفاده از تنباكو ؛ ميزان نقش تنباكو در ايجاد پوكي استخوان هنوز مشخص نيست، اما محققين بر اين عقيده‌اند كه تنباكو در تضعيف استخوان‌ها نقش دارد،‌ عدم تحرك؛ افرادي كه زمان زيادي را به صورت نشسته مي‌گذرانند نسبت به افراد همسال خود بيشتر در معرض ابتلا به اين مشكل قرار دارند.
مصرف برخي از داروها نيز مي‌تواند منجر به بروز اين مشكل شود كه در اين موارد بايد با پزشك مشورت كرد. همچنين عواملي مانند جنسيت، سن، نژاد، سابقه خانوادگي و اختلالات تيروئيد نيز مي‌توانند در بروز پوكي استخوان موثر باشند.

دکتر عباس دقاق زاده: متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی، مفاصل،دیسک وستون فقرات

ویزیت حضوری وآنلاین

دریافت نوبت (ویزیت آنلاین وحضوری) از طریق واتساپ یا روبیکا :09374715665

تماس تلفنی واس ام اس پاسخ داده نمیشود

مزایای مگنت درمانی یا مغناطیس درمانی. دکتردقاق زاده.متخصص طب فیزیکی وفیزیوتراپی

مزایای مگنت درمانی چیست؟

تسکین طبیعی درد

مغناطیس درمانی روشی ایده آل برای تسکین درد است که قرن‌ها در سراسر جهان استفاده می‌شود. اگر از کمردرد ،زانودرد، آرتروز، تاندونیت یا حتی میگرن وسردردرنج می‌برید مگنت تراپی روشی ایمن، آسان و مؤثر برای رسیدن به تسکین طبیعی درد است. در اغلب موارد، مگنت به‌طور مستقیم در منطقه که در آن درد را تجربه می‌کنید قرار می‌گیرد. مگنت همچنین می‌تواند در نقاط طب سوزنی در مناطق مختلف بدن مورداستفاده قرار گیرد.
تحقیقات کنونی نشان می‌دهد که مگنت‌ها روی کانال‌های یونی تأثیر می‌گذارند که می‌توانند سیگنال‌های درد عصبی را کاهش و یا مسدود کنند. یون‌ها الکترومکانیکی هستند که دارای بار مثبت یا منفی هستند. حرکت آن‌ها از طریق دروازه‌های سلولی، به نام کانال‌های یونی است که کنترل علائم درد، انقباض عضلات و تقریباً تمام فرآیندهای بیولوژیکی دیگر را کنترل می‌کند. کانال‌های یونی می‌تواند به‌صورت شیمیایی با داروها، به‌صورت دستی با تحریک الکتریکی و به‌طور طبیعی با مگنت‌ها متأثر شوند.
استفاده از مگنت برای کاهش درد مزیت بزرگی دارد زیرا آن‌ها بی‌خطر و غیرتهاجمی هستند، اثرات ماندگار دارند و عوارض جانبی ندارند. مطالعات تحقیقاتی و پزشکان بر این باورند که شما می‌توانید هرزمان که نیاز است از مغناطیس درمانی استفاده کنید. هنگامی‌که مغناطیس درمانی باکیفیت بالا و به‌درستی اعمال می‌شود تا 90٪ مؤثر است.

بهبودی پس از جراحت یا جراحی

یخ و گرما به‌طورمعمول بر جریان خون تأثیر می‌گذارد و از آسیب بیشتر منطقه آسیب‌دیده جلوگیری می‌کند. بااین‌حال، یخ و گرما هر دو برای تأثیر بر بافت عضلانی زمان‌بر هستند. همچنین در این روش بیمار باید بین استعمال فاصله بیندازد که می‌تواند باعث عود کردن تورم شود. مگنت درمانی مزایای سرد و گرم کردن را بسیار سریع‌تر فراهم می‌کند. مطالعات و آزمایش‌های بالینی نشان است که مگنت‌های قوی به‌سرعت می‌توانند تورم، کبودی و درد را کاهش دهند و می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی سرعت بهبود را در شکستگی‌های استخوانی و جراحی‌ها افزایش دهند.
میدان مغناطیسی قوی به‌سرعت تأثیر می‌گذارد زیرا قادر به رسیدن به بافت عضلانی عمیق است. این به این معنی است که آن‌ها می‌توانند جریان خون بیشتر را در زمان کمتری تحت تأثیر قرار دهند، که منجر به تسکین سریع‌تر می‌شود. آهن‌ربا همچنین می‌تواند بدون توقف در درمان تا زمانی که ضروری است برای کاهش سرعت بهبودی استفاده شود.

استاندارد اطاق برای جلوگیری از افتادن در افراد مسن ودارای پوکی استخوان

     اتاق: کلید برق اتاق، باید در نزدیک ترین محل به درب ورودی باشد تا مجبور نباشید برای روشن کردن لامپ، در تاریکی راه بروید.

 

5. فرش کف اتاق را طوری قرار دهید که لبه های آن به پاگیر نکندو
5. پتو یا روفرشی  روی فرش پهن نکنید؛ زیرا امکان جمع شدن و لیز خوردن و گیر کردن به پا را زیاد می کند.
5. وسایل خانه را طوری بچینید که سر راه نباشند، بخصوص در مسیر اتاق خواب به توالت و آشپزخانه که نیاز است شب ها مورد استفاده قرار گیرند.
5. در مورد وسایل برقی مثل تلویزیون، رادیوو... دقت کنید که سیم آنها از کنار دیوار رد شده باشد و در مسیر عبور و مرور نباشد.
5. بهتر است در انتخاب خانه، خانه ای را انتخاب کنید که بین اتاق ها اختلاف سطح یا پله وجود نداشته باشد؛ زیرا وجود پله یا اختلاف سطح داخل منزل خطر زمین خوردن را افزایش می دهد.
5. برای انجام کارهایی مثل نشستن شیشه پنجره یا دیوارها، از دیگران کمک بگیرید و تا جایی که امکان دارد از بالا رفتن از نردبان یا ایستادن روی چهار پایه خودداری کنید.

یکی از عوارض بسیار مهم پوکی استخوان شکستگی است.

یکی از عوارض بسیار مهم پوکی استخوان شکستگی است.

فرد مبتلا به پوکی استخوان با چه مشکلاتی روبرو است؟

فرد مبتلا به پوکی استخوان با چه مشکلاتی روبرو است؟

5. استخوان های او با یک ضربه خفیف می شکنند.
5. حتی ممکن است استخوان های او بدون هیچ ضربه ای، خود به خود بشکنند.
5. در این افراد جوش خوردن شکستگی خیلی سخت و طولانی است. بنایراین باید مدت طولانی تری در بیمارستان بستری شوند

گاهی این افراد از دردهای استخوانی هم رنج می برند.