خلاصه‌ای از فصل «بیماری دیسک کمری» از کتاب اصلی رفرنس جراحی اعصاب یومنز

خلاصه‌ای از فصل «بیماری دیسک کمری» از کتاب Youmans and Winn Neurological Surgery

1. پاتوفیزیولوژی و اپیدمیولوژی

با افزایش سن، دیسک‌های بین‌مهره‌ای دچار دژنراسیون می‌شوند که می‌تواند منجر به کاهش ارتفاع دیسک، فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی شود.

عوامل خطر شامل سن بالا، فعالیت‌های فیزیکی سنگین، سیگار کشیدن و ژنتیک هستند.

2. علائم بالینی

کمردرد مکانیکی: دردی که با فعالیت تشدید و با استراحت بهبود می‌یابد.

رادیکولوپاتی: درد تیرکشنده به اندام تحتانی، بی‌حسی یا ضعف عضلانی ناشی از فشار بر ریشه‌های عصبی.

سندرم دم‌اسب: وضعیتی اورژانسی با علائمی مانند بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع و بی‌حسی ناحیه زین‌مانند.

3. ارزیابی تشخیصی

شرح حال و معاینه فیزیکی: ارزیابی دقیق علائم و نشانه‌های بالینی.

تصویربرداری:

MRI: ابزار اصلی برای تشخیص فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی.

CT: در مواردی که MRI قابل انجام نیست یا برای ارزیابی استخوان‌ها.

رادیوگرافی ساده: برای بررسی ناهنجاری‌های ساختاری.

الکترومیوگرافی (EMG): در مواردی که تشخیص بالینی و تصویربرداری نیاز به تأیید دارند.

4. درمان

الف. درمان‌های غیرجراحی

دارودرمانی:

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب.

شل‌کننده‌های عضلانی در موارد اسپاسم عضلانی.

داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای یا داروهای ضدصرع مانند گاباپنتین برای دردهای نوروپاتیک.

فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود عملکرد و کاهش درد.

تزریق استروئید اپیدورال: برای کاهش التهاب و درد در موارد خاص.

ب. درمان‌های جراحی

اندیکاسیون‌ها:

عدم پاسخ به درمان‌های غیرجراحی پس از 6 تا 12 هفته.

وجود علائم عصبی پیشرونده یا سندرم دم‌اسب.

روش‌ها:

دیسککتومی: برداشتن قسمت فتق‌شده دیسک برای کاهش فشار بر ریشه عصبی.

لامینکتومی: برداشتن بخشی از لامینا برای کاهش فشار بر نخاع یا ریشه‌های عصبی.

فیوژن مهره‌ای: اتصال دو یا چند مهره برای تثبیت ستون فقرات در موارد بی‌ثباتی.

تعویض کامل دیسک (Total Disc Replacement): جایگزینی دیسک آسیب‌دیده با پروتز برای حفظ حرکت بین مهره‌ها.

5. پیش‌آگهی و پیگیری

بیشتر بیماران با درمان‌های غیرجراحی بهبود می‌یابند.

در مواردی که جراحی انجام می‌شود، انتخاب مناسب بیمار و تکنیک جراحی مؤثر در نتایج بلندمدت تأثیرگذار است.

پیگیری منظم برای ارزیابی بهبود علائم و پیشگیری از عوارض ضروری است.

این فصل با تأکید بر رویکرد چندرشته‌ای در مدیریت بیماری دیسک کمری، به پزشکان کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری‌های بالینی مؤثری داشته باشند.

درمان درد گردن

درمان درد گردن

درد گردن یکی از مشکلات شایع است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این درد می‌تواند موقتی و ناشی از عوامل محیطی باشد یا به دلیل مشکلات ساختاری و بیماری‌های مزمن ایجاد شود. در اینجا علل مختلف درد گردن و درمان‌های مرتبط با آن آورده شده است:

علل درد گردن

1. کشیدگی عضلات و رباط‌ها
   یکی از شایع‌ترین علل درد گردن، کشیدگی عضلات و رباط‌ها است که معمولاً به دلیل وضعیت نادرست بدن، نشستن طولانی مدت، یا حرکات ناگهانی گردن (مانند چرخش سریع یا بلند کردن اجسام سنگین) ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد ثابت در ناحیه گردن که ممکن است به شانه‌ها یا پشت سر انتشار یابد.

2. آرتروز گردن (سرویکال اسپوندیلوآرتروز)
   آرتروز گردن به تدریج باعث فرسایش و کاهش حرکت مفاصل گردن می‌شود. این بیماری در افراد مسن‌تر رایج است و ممکن است باعث درد و خشکی گردن شود.

   • علائم: درد مزمن گردن، سفتی، کاهش دامنه حرکتی گردن، و گاهی درد منتشر شده به دست‌ها.

3. فشردگی عصبی (رادیکولیت گردن)
   زمانی که دیسک‌های بین مهره‌ای گردن به دلایل مختلف مانند پارگی دیسک یا التهاب مفاصل، به اعصاب گردن فشار وارد می‌کنند، درد و بی‌حسی در نواحی مختلف مانند شانه‌ها، بازوها یا دست‌ها ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد شدید، احساس سوزش، یا بی‌حسی در گردن و اندام‌های بالایی بدن.

4. دیسک گردن (هرنی دیسک سرویکال)
   پارگی یا جابجایی دیسک‌های بین مهره‌ای گردن می‌تواند به فشار بر روی اعصاب و در نتیجه درد گردن و شانه‌ها منجر شود. این وضعیت معمولاً به دلیل افزایش سن یا آسیب‌های ناشی از فشار زیاد ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد مداوم گردن، بی‌حسی یا ضعف در بازوها، و در بعضی موارد، سردرد.

5. پوسچر (وضعیت نادرست بدن)
   استفاده طولانی‌مدت از کامپیوتر یا تلفن همراه در وضعیت نامناسب می‌تواند به گردن فشار وارد کند. وضعیت نادرست بدن مانند خم کردن سر به جلو برای مدت طولانی می‌تواند باعث درد گردن و تنش عضلانی شود.

   • علائم: درد گردن که بیشتر در هنگام تغییر وضعیت یا پس از نشستن طولانی‌مدت بدتر می‌شود.

6. تروما یا آسیب‌های حاد (مانند ضربه ناشی از تصادف خودرو)
   ضربه و تصادفات می‌توانند باعث آسیب به عضلات، رباط‌ها، و مهره‌های گردن شوند. یکی از آسیب‌های شایع در تصادفات، آسیب به استخوان‌های گردن و اعصاب است.

   • علائم: درد شدید و ناگهانی گردن، گرفتگی عضلات، سردرد، و در برخی موارد، بی‌حسی در اندام‌های فوقانی.

7. التهاب مفاصل گردن (آرتریت التهابی)
   التهاب مفاصل گردن می‌تواند به علت بیماری‌های التهابی مانند روماتیسم مفصلی یا آرتریت پسوریاتیک ایجاد شود. این نوع درد معمولاً با ورم و قرمزی مفاصل همراه است.

   • علائم: درد مداوم گردن، سفتی، محدودیت در حرکت گردن، و التهاب مفاصل گردن.

8. سندروم درد گردن مزمن
   برخی افراد ممکن است به درد گردن مزمن مبتلا شوند که در آن درد گردن برای مدت طولانی بدون بهبود ادامه می‌یابد. این مشکل ممکن است به دلیل استرس مزمن یا اضطراب ایجاد شود.

   • علائم: درد یا تنش عضلانی در گردن و شانه‌ها که برای مدت طولانی ادامه دارد.

درمان‌های درد گردن

1. استراحت و تغییر وضعیت

   • استراحت مناسب: در صورتی که درد گردن ناشی از کشیدگی عضلات باشد، استراحت و اجتناب از حرکت‌های شدید می‌تواند کمک‌کننده باشد. در عین حال، مهم است که از مدت زمان طولانی در وضعیت‌های نامناسب اجتناب کنید.
   • تغییر وضعیت بدن: اصلاح وضعیت بدن و استفاده از بالش گردنی مناسب هنگام خواب می‌تواند به کاهش فشار از روی گردن کمک کند.

2. داروها

   • مسکن‌های بدون نسخه: داروهای ضد درد مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب مفید هستند.
   • داروهای ضدالتهابی: داروهای NSAIDs (داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی) مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
   • داروهای شل‌کننده عضلات: در صورتی که درد به دلیل گرفتگی عضلات باشد، داروهای شل‌کننده عضلات می‌توانند مفید باشند.

3. فیزیوتراپی و درمان دستی

   • فیزیوتراپی: درمان‌های فیزیوتراپی مانند تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات گردن می‌تواند به بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد کمک کند.
   • ماساژ درمانی: ماساژ درمانی برای کاهش تنش عضلانی گردن می‌تواند بسیار موثر باشد.
   • درمان دستی: تکنیک‌های درمان دستی، مانند مانوال تراپی، می‌تواند برای کاهش درد و سفتی گردن مفید باشد.

4. آب درمانی

   • آب درمانی در آب سرد یا گرم می‌تواند به کاهش درد و التهاب گردن کمک کرده و حرکات گردن را تسهیل کند. این روش معمولاً برای افرادی که از دردهای مزمن گردن رنج می‌برند، مؤثر است.

5. استفاده از یخ یا گرما

   • یخ درمانی در ۲۴ ساعت اول بعد از آسیب می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. پس از آن، استفاده از کمپرس گرم می‌تواند عضلات را شل کرده و به تسکین درد کمک کند.

6. تغذیه و مکمل‌ها

   • مصرف مواد غذایی ضدالتهابی مانند اومگا-۳ (موجود در ماهی‌های چرب) و استفاده از مکمل‌های ویتامین D یا کلسیم برای تقویت استخوان‌ها و مفاصل می‌تواند به کاهش درد گردن کمک کند.

7. جراحی (در موارد شدید)

   • در موارد نادر و شدید که درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد. این روش‌ها می‌توانند شامل عمل بسته دیسک گردن یا عمل‌های فشردگی عصبی باشد.

درد گردن می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود و درمان آن بستگی به علت دقیق مشکل دارد. اغلب اوقات، درمان‌های غیرجراحی مانند استراحت، دارو، فیزیوتراپی، و تغییر وضعیت بدن می‌تواند به کاهش درد و بهبود وضعیت گردن کمک کند. در موارد حادتر یا مزمن، درمان‌های پیشرفته‌تر مانند درمان‌های طب فیزیکی و توانبخشی، آب درمانی و در موارد خاص جراحی ممکن است نیاز باشد. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، همیشه بهتر است به یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی یا پزشک مربوطه مراجعه کنید.

علل مختلف درد گردن و درمان‌های مرتبط با آن

درمان درد گردن

درد گردن یکی از مشکلات شایع است که می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. این درد می‌تواند موقتی و ناشی از عوامل محیطی باشد یا به دلیل مشکلات ساختاری و بیماری‌های مزمن ایجاد شود. در اینجا علل مختلف درد گردن و درمان‌های مرتبط با آن آورده شده است:

علل درد گردن

1. کشیدگی عضلات و رباط‌ها
   یکی از شایع‌ترین علل درد گردن، کشیدگی عضلات و رباط‌ها است که معمولاً به دلیل وضعیت نادرست بدن، نشستن طولانی مدت، یا حرکات ناگهانی گردن (مانند چرخش سریع یا بلند کردن اجسام سنگین) ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد ثابت در ناحیه گردن که ممکن است به شانه‌ها یا پشت سر انتشار یابد.

2. آرتروز گردن (سرویکال اسپوندیلوآرتروز)
   آرتروز گردن به تدریج باعث فرسایش و کاهش حرکت مفاصل گردن می‌شود. این بیماری در افراد مسن‌تر رایج است و ممکن است باعث درد و خشکی گردن شود.

   • علائم: درد مزمن گردن، سفتی، کاهش دامنه حرکتی گردن، و گاهی درد منتشر شده به دست‌ها.

3. فشردگی عصبی (رادیکولیت گردن)
   زمانی که دیسک‌های بین مهره‌ای گردن به دلایل مختلف مانند پارگی دیسک یا التهاب مفاصل، به اعصاب گردن فشار وارد می‌کنند، درد و بی‌حسی در نواحی مختلف مانند شانه‌ها، بازوها یا دست‌ها ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد شدید، احساس سوزش، یا بی‌حسی در گردن و اندام‌های بالایی بدن.

4. دیسک گردن (هرنی دیسک سرویکال)
   پارگی یا جابجایی دیسک‌های بین مهره‌ای گردن می‌تواند به فشار بر روی اعصاب و در نتیجه درد گردن و شانه‌ها منجر شود. این وضعیت معمولاً به دلیل افزایش سن یا آسیب‌های ناشی از فشار زیاد ایجاد می‌شود.

   • علائم: درد مداوم گردن، بی‌حسی یا ضعف در بازوها، و در بعضی موارد، سردرد.

5. پوسچر (وضعیت نادرست بدن)
   استفاده طولانی‌مدت از کامپیوتر یا تلفن همراه در وضعیت نامناسب می‌تواند به گردن فشار وارد کند. وضعیت نادرست بدن مانند خم کردن سر به جلو برای مدت طولانی می‌تواند باعث درد گردن و تنش عضلانی شود.

   • علائم: درد گردن که بیشتر در هنگام تغییر وضعیت یا پس از نشستن طولانی‌مدت بدتر می‌شود.

6. تروما یا آسیب‌های حاد (مانند ضربه ناشی از تصادف خودرو)
   ضربه و تصادفات می‌توانند باعث آسیب به عضلات، رباط‌ها، و مهره‌های گردن شوند. یکی از آسیب‌های شایع در تصادفات، آسیب به استخوان‌های گردن و اعصاب است.

   • علائم: درد شدید و ناگهانی گردن، گرفتگی عضلات، سردرد، و در برخی موارد، بی‌حسی در اندام‌های فوقانی.

7. التهاب مفاصل گردن (آرتریت التهابی)
   التهاب مفاصل گردن می‌تواند به علت بیماری‌های التهابی مانند روماتیسم مفصلی یا آرتریت پسوریاتیک ایجاد شود. این نوع درد معمولاً با ورم و قرمزی مفاصل همراه است.

   • علائم: درد مداوم گردن، سفتی، محدودیت در حرکت گردن، و التهاب مفاصل گردن.

8. سندروم درد گردن مزمن
   برخی افراد ممکن است به درد گردن مزمن مبتلا شوند که در آن درد گردن برای مدت طولانی بدون بهبود ادامه می‌یابد. این مشکل ممکن است به دلیل استرس مزمن یا اضطراب ایجاد شود.

   • علائم: درد یا تنش عضلانی در گردن و شانه‌ها که برای مدت طولانی ادامه دارد.

درمان‌های درد گردن

1. استراحت و تغییر وضعیت

   • استراحت مناسب: در صورتی که درد گردن ناشی از کشیدگی عضلات باشد، استراحت و اجتناب از حرکت‌های شدید می‌تواند کمک‌کننده باشد. در عین حال، مهم است که از مدت زمان طولانی در وضعیت‌های نامناسب اجتناب کنید.
   • تغییر وضعیت بدن: اصلاح وضعیت بدن و استفاده از بالش گردنی مناسب هنگام خواب می‌تواند به کاهش فشار از روی گردن کمک کند.

2. داروها

   • مسکن‌های بدون نسخه: داروهای ضد درد مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب مفید هستند.
   • داروهای ضدالتهابی: داروهای NSAIDs (داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی) مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
   • داروهای شل‌کننده عضلات: در صورتی که درد به دلیل گرفتگی عضلات باشد، داروهای شل‌کننده عضلات می‌توانند مفید باشند.

3. فیزیوتراپی و درمان دستی

   • فیزیوتراپی: درمان‌های فیزیوتراپی مانند تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات گردن می‌تواند به بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد کمک کند.
   • ماساژ درمانی: ماساژ درمانی برای کاهش تنش عضلانی گردن می‌تواند بسیار موثر باشد.
   • درمان دستی: تکنیک‌های درمان دستی، مانند مانوال تراپی، می‌تواند برای کاهش درد و سفتی گردن مفید باشد.

4. آب درمانی

   • آب درمانی در آب سرد یا گرم می‌تواند به کاهش درد و التهاب گردن کمک کرده و حرکات گردن را تسهیل کند. این روش معمولاً برای افرادی که از دردهای مزمن گردن رنج می‌برند، مؤثر است.

5. استفاده از یخ یا گرما

   • یخ درمانی در ۲۴ ساعت اول بعد از آسیب می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. پس از آن، استفاده از کمپرس گرم می‌تواند عضلات را شل کرده و به تسکین درد کمک کند.

6. تغذیه و مکمل‌ها

   • مصرف مواد غذایی ضدالتهابی مانند اومگا-۳ (موجود در ماهی‌های چرب) و استفاده از مکمل‌های ویتامین D یا کلسیم برای تقویت استخوان‌ها و مفاصل می‌تواند به کاهش درد گردن کمک کند.

7. جراحی (در موارد شدید)

   • در موارد نادر و شدید که درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد. این روش‌ها می‌توانند شامل عمل بسته دیسک گردن یا عمل‌های فشردگی عصبی باشد.

درد گردن می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود و درمان آن بستگی به علت دقیق مشکل دارد. اغلب اوقات، درمان‌های غیرجراحی مانند استراحت، دارو، فیزیوتراپی، و تغییر وضعیت بدن می‌تواند به کاهش درد و بهبود وضعیت گردن کمک کند. در موارد حادتر یا مزمن، درمان‌های پیشرفته‌تر مانند درمان‌های طب فیزیکی و توانبخشی، آب درمانی و در موارد خاص جراحی ممکن است نیاز باشد. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، همیشه بهتر است به یک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی یا پزشک مربوطه مراجعه کنید.

ترمیم دیسک پاره شده

ترمیم دیسک پاره شده

آیا دیسک پاره شده ترمیم میشه؟

پارگی دیسک بین‌مهره‌ای بسته به شدت آسیب و شرایط بیمار ممکن است به درجاتی ترمیم شود یا کنترل گردد، اما بهبودی کامل به شکل ترمیم بافتی مانند قبل معمولاً رخ نمی‌دهد. با این حال، بسیاری از افراد با درمان‌های طب فیزیکی و توانبخشی بدون نیاز به جراحی بهبود پیدا می‌کنند.

مراحل ترمیم و بهبودی دیسک پاره شده:

1. کاهش التهاب: در مرحله اول، بدن با استفاده از مکانیسم‌های طبیعی خود التهاب ناشی از پارگی دیسک را کاهش می‌دهد.
2. جذب بخش‌های پاره‌شده: اگر پارگی باعث بیرون‌زدگی دیسک شده باشد، در برخی موارد بدن به‌طور طبیعی قسمتی از این مواد را جذب می‌کند و فشار روی اعصاب کمتر می‌شود.
3. تقویت ساختارهای اطراف دیسک: عضلات قوی‌تر و بهبود الگوی حرکتی می‌توانند فشار روی دیسک را کاهش داده و از علائم جلوگیری کنند.

درمان‌های غیرجراحی برای ترمیم و کنترل دیسک پاره‌شده:

✅ درمان‌های طب فیزیکی و توانبخشی: شامل تمرینات تقویتی، اصلاح الگوی حرکتی، ماساژ درمانی و کشش‌های تخصصی
✅ تزریقات داخل مفصلی و اپیدورال: مانند اوزون‌تراپی، پی‌آر‌پی یا بلوک عصبی برای کاهش التهاب و درد
✅ تکنیک‌های پیشرفته طب فیزیکی: مانند شاک‌ویو‌تراپی، لیزر‌درمانی پرتوان، و درای نیدلینگ
✅ اصلاح سبک زندگی: پرهیز از نشستن طولانی، کاهش وزن و انجام حرکات صحیح

آیا جراحی لازم است؟

✅ در موارد شدید که ضعف عضلانی، بی‌اختیاری ادرار یا درد غیرقابل‌کنترل وجود دارد، ممکن است جراحی مانند دیسککتومی یا لامینکتومی ضروری باشد.

اگر پارگی دیسک دارید، متخصص طب فیزیکی می‌تواند با روش‌های غیرجراحی به بهبود شما کمک کند.

تزریق ترانس فورامینال (Transforaminal Injection)

تزریق ترانس فورامینال (Transforaminal Injection) یکی از روش‌های درمانی است که برای کاهش دردهای ناشی از مشکلات ستون فقرات، به ویژه مشکلات عصبی مانند دردهای سیاتیک، فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی، به کار می‌رود. این تزریق به صورت دقیق به ناحیه‌ای خاص از ستون فقرات انجام می‌شود که در آن اعصاب فشرده یا ملتهب هستند.

در این توضیح، به طور جامع و کامل به مراحل، کاربردها، مزایا، معایب، عوارض و نحوه انجام این روش می‌پردازیم.

1. تعریف و هدف تزریق ترانس فورامینال

تزریق ترانس فورامینال به نوعی تزریق دارو (معمولاً شامل یک ترکیب از داروهای استروئیدی و بی‌حسی موضعی) گفته می‌شود که از طریق فورامین‌های نخاعی (فضای کوچکی که از آن اعصاب به بیرون از ستون فقرات می‌روند) وارد ناحیه آسیب‌دیده می‌شود. هدف از این تزریق، کاهش التهاب و تسکین درد است.

فورامین (Foramen) چیست؟

فورامین‌ها کانال‌هایی هستند که اعصاب از داخل آنها عبور کرده و به سایر نقاط بدن می‌روند. در مواقعی که دیسک‌ها، مفاصل یا استخوان‌های اطراف این فورامین‌ها دچار فشار یا التهاب شوند، به عصب‌هایی که از آنها عبور می‌کنند آسیب می‌رسد و درد ایجاد می‌شود.

2. چرا تزریق ترانس فورامینال انجام می‌شود؟

این تزریق معمولاً زمانی انجام می‌شود که سایر درمان‌ها مانند داروهای خوراکی، فیزیوتراپی، یا داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) نتواسته‌اند به بهبود وضعیت بیمار کمک کنند.

موارد استفاده از تزریق ترانس فورامینال

• دردهای سیاتیکی: دردهایی که در اثر فشرده شدن عصب سیاتیک در ناحیه کمر ایجاد می‌شوند.
• فتق دیسک: زمانی که دیسک بین مهره‌ها به بیرون فشار می‌آورد و به عصب‌های اطراف آسیب می‌زند.
• تنگی کانال نخاعی: که در آن فضای کانال نخاعی تنگ می‌شود و به عصب‌ها فشار می‌آورد.
• دردهای عصبی ناشی از مشکلات مفاصل بین مهره‌ای.
• التهاب عصبی: در نواحی مختلف ستون فقرات.
• آسیب‌های رباط‌ها و تاندون‌ها که ممکن است به فشردگی عصب‌ها منجر شوند.

3. چگونگی انجام تزریق ترانس فورامینال

آماده‌سازی قبل از تزریق:

• مشاوره و ارزیابی پزشک: قبل از انجام این تزریق، پزشک باید تاریخچه پزشکی بیمار را بررسی کند و از علت اصلی درد آگاه شود.
• آزمایش‌ها و تصویربرداری: معمولاً پیش از تزریق، پزشک از MRI یا CT اسکن برای شناسایی دقیق محل درد و مشکلات ستون فقرات استفاده می‌کند.
• آماده‌سازی پوست: معمولاً پوست ناحیه‌ای که تزریق در آن انجام خواهد شد، ضدعفونی می‌شود.

مراحل انجام تزریق:

1. بی‌حسی موضعی: در ابتدا ناحیه تزریق با بی‌حسی موضعی، بی‌حس می‌شود تا بیمار درد کمتری احساس کند.
2. دستگاه تصویربرداری: در طول تزریق از دستگاه فلوروسکوپی (نوعی رادیولوژی که تصاویری لحظه‌ای از درون بدن می‌دهد) استفاده می‌شود تا پزشک به طور دقیق محل فورامین‌ها و عصب‌ها را مشاهده کند و تزریق را دقیقاً به محل مناسب هدایت کند.
3. تزریق دارو: پس از شناسایی دقیق ناحیه آسیب‌دیده، پزشک دارو را به داخل فورامین وارد می‌کند. داروی تزریقی معمولاً شامل یک کورتیکواستروئید (داروی ضدالتهاب قوی) و یک بی‌حسی موضعی است. این دارو به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.

مدت زمان انجام تزریق:

تزریق ترانس فورامینال معمولاً حدود 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.

4. مزایای تزریق ترانس فورامینال

• درد سریع‌تر کاهش می‌یابد: داروهای استروئیدی و بی‌حسی به سرعت در ناحیه التهاب جمع شده و اثر خود را می‌گذارند.
• روش کم‌تهاجم: این تزریق به صورت سرپایی انجام می‌شود و نیازی به جراحی ندارد.
• دقت بالا: با استفاده از فلوروسکوپ، پزشک قادر است تزریق را دقیقاً در ناحیه مورد نیاز انجام دهد.
• نتایج سریع: برخی بیماران بلافاصله پس از تزریق، کاهش درد را احساس می‌کنند.

5. عوارض و معایب احتمالی

علیرغم اینکه تزریق ترانس فورامینال روشی کم‌تهاجم است، ممکن است برخی عوارض جانبی و معایب وجود داشته باشد:

• عوارض جانبی مربوط به دارو: برخی افراد ممکن است به استروئیدها حساسیت نشان دهند و عوارضی مانند افزایش قند خون، افزایش فشار خون، یا افزایش وزن تجربه کنند.
• عفونت: هر تزریق می‌تواند خطر عفونت را به همراه داشته باشد، اگرچه این خطر بسیار کم است.
• آسیب به اعصاب یا بافت‌های اطراف: در صورتی که تزریق به درستی انجام نشود، ممکن است به اعصاب یا بافت‌های اطراف آسیب وارد شود.
• درد موقتی در محل تزریق: ممکن است برخی افراد پس از تزریق درد خفیفی در محل تزریق یا احساس سوزش و تحریک در ناحیه مورد نظر داشته باشند.
• آسیب به رگ‌های خونی: در صورتی که تزریق به دقت انجام نشود، ممکن است به رگ‌های خونی آسیب وارد شود.

6. مراقبت‌های بعد از تزریق ترانس فورامینال

بعد از تزریق ترانس فورامینال، پزشک معمولاً به بیمار توصیه می‌کند که:

• استراحت: در روزهای اول بعد از تزریق از انجام فعالیت‌های سنگین و ورزش‌های شدید خودداری کند.
• کنترل درد: ممکن است پزشک مسکن‌های ملایمی برای کمک به تسکین درد پس از تزریق تجویز کند.
• پیگیری با پزشک: بعد از تزریق، بیمار باید پیگیر جلسات معاینه و ارزیابی‌های بعدی با پزشک خود باشد.

7. نتایج و پیش‌بینی‌های درمان

تزریق ترانس فورامینال ممکن است به طور موقت درد بیمار را کاهش دهد و این امکان را برای بیمار فراهم کند که به درمان‌های دیگر مانند فیزیوتراپی یا اصلاح سبک زندگی ادامه دهد. معمولاً پس از چند هفته از تزریق، بیمار نتایج بهتری را احساس می‌کند و درد کمتر می‌شود.

تزریق ترانس فورامینال یکی از روش‌های درمانی مؤثر برای مشکلات عصبی و دردهای ستون فقرات است. این روش کم‌تهاجم می‌تواند برای بیمارانی که دچار درد شدید ناشی از فتق دیسک، تنگی کانال نخاعی یا مشکلات مشابه هستند، مفید واقع شود. اگرچه این روش عوارض محدودی دارد، اما برای اطمینان از نتایج مطلوب، باید تحت نظر پزشک متخصص طب فیزیکی ودرد انجام شود.

انیمشن عمل جراحی باز دیسک کمر-دکتر دقاق زاده

دکتر عباس دقاق زاده: متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی، مفاصل،دیسک وستون فقرات

ویزیت حضوری (تهران) وآنلاین

دریافت نوبت (ویزیت آنلاین و حضوری تهران) از طریق پیام متنی در واتساپ یا روبیکا :09374715665

تماس تلفنی واس ام اس پاسخ داده نمیشود

کرست ها وکمربند های طبی برای کمردرد

بریس های کمری ممکن است باعث حمایت، ثبات، تسکین درد و کمک به روند بهبودی بشوند.

برخی از بیماران متوجه می شوند که می توان از بریس کمر برای ایجاد راحتی و احتمالاً کاهش درد استفاده کرد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از بریس‌های غیرالاستیک به سبک کرست، که روزانه استفاده می‌شود، همراه با یک برنامه تمرینی طب فیزیکی وتوانبخشی، می‌تواند سرعت بهبودی و کاهش درد را داشته باشد.بریس کمر نیز ممکن است بعد از جراحی کمر مفید باشد

استراحت در رختخواب به مدت طولانی برای کمردرد اشتباه است.

بحث استراحت در رختخواب

وقتی کمرتان درد می کند، ممکن است حوصله بلند شدن از رختخواب نداشته باشید. اما اگر مشکل گرفتگی عضلانی باشد، پزشکان توصیه می کنند هر چه زودتر به فعالیت های عادی خود بازگردید. مطالعات نشان می دهد که استراحت بیش از یک یا دو روز در رختخواب می تواند درد را بدتر کند و قدرت ماهیچه ها و انعطاف پذیری را کاهش دهد.

مقصر کمر درد: کیف شما

مقصر کمر درد: کیف شما

اگرچه ممکن است کیف، کوله پشتی یا کیف خود را روی شانه خود ببندید، این قسمت پایین کمر است که از بالاتنه پشتیبانی می کند - از جمله وزن اضافی که حمل می کنید. بنابراین یک کیف سنگین می تواند کمر را تحت فشار قرار دهد، به خصوص اگر آن را همیشه وبصورت روز به روز حمل کنید. اگر مجبور هستید بار سنگینی را حمل کنید، از یک کیف چرخدار استفاده کنید.

چگونه سر خوردن مهره یا اسپوندیلولیستزی (اسپوندیلولیستزیس) در ستون مهره موجب کمردرد میشود

چگونه سر خوردن مهره یا اسپوندیلولیستزی (اسپوندیلولیستزیس) در ستون مهره موجب کمردرد میشود

اسپوندیلولیستزی Spondylolysthesis به معنای سر خوردن یک مهره به سمت جلو روی مهره پایینی است. شایعترین محل بروز آن محل اتصال مهره های کمری به خاجی است یعنی معمولاً مهره پنجم کمری روی مهره اول خاجی یا ساکروم به سمت جلو سر میخورد.

اگر این سر خوردن و به جلو آمدن مهره شدید باشد کانال نخاعی تنگ شده و به ریشه های عصبی فشار وارد میشود که این خود موجب بروز علائم عصبی در بیمار میگردد. اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره از بیماری های مهم استخوان و مفاصل بوده و وظیفه تشخیص و درمان های جراحی و غیر جراحی بیمار مبتلا، به عهده پزشک ارتوپد است.

اسپوندیلولیستزی یا سر خوردن مهره چه انواعی دارد

اسپوندیلولیستزی دو نوع عمده دارد

• سر خوردگی مهره ناشی از پیری Degenerative spondylolysthesis :

شروع این بیماری با پیر شدن دیسک بین مهره ای است. با افزایش سن دیسک بین مهره ای محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده و کوچک میشود. کاهش ارتفاع دیسک موجب میشود مهره ها به یکدیگر نزدیک تر شوند و این نزدیک شدن مهره ها به هم، فشار بیشتری به مفاصل بین مهره ها وارد میکند. نتیجه آن سائیدگی مفصل بین مهره ای است.

بر اثر این سائیدگی، مفصل و لیگامان هایی که مهره را سرجایش نگه میدارند ضعیف میشوند. این ضعف همراه با مشکلاتی که در دیسک ایجاد شده است موجب سر خوردن مهره بالایی روی مهره پایینی میشود. سر خوردن مهره موجب تنگ شدن کانال نخاعی و تنگ شدن محلی است که از آنجا ریشه های عصبی از بین دو مهره خارج میشوند. این عارضه در خانم ها و در سنین بالای 50 سال بیشتر است.

• سر خوردگی اسپوندیلولیتیک Spondylolytic spondylolysthesis :

قسمتی از مهره به نام قسمت بین مفصلی Pars interarticularis شکسته میشود. این شکستگی معمولاً در زمان نوجوانی ایجاد شده ولی فرد متوجه آن نمیشود. سپس در سنین بالاتر که دیسک بین مهره ای کم کم محتوای آب خود را از دست داده و چروکیده میشود فشار بیشتری به این قسمت وارد شده و موجب میشود کاملاً از هم باز شود.نتیجه آن سر خوردن مهره است.

این عارضه بیشتر در مردان میانسال دیده میشود. چون در این نوع سر خوردگی، فقط قسمت تنه مهره به جلو سر میخورد و قسمت های پشتی مهره سر جایشان باقی میمانند محلی که از آنجا ریشه های عصبی از بین دو مهره خارج میشوند تنگ نشده و عصب تحت فشار قرار نمیگیرد.