چگونه با وجود دیابت روزه داری کنیم ؟؟؟

حفظ مقدار قند خون در حد طبیعی (140- 60 میلی‌گرم درصد)، هدف درمان دیابت است زیرا افزایش دراز مدت قند خون، سبب بروز عوارض دیابت می‌شود که در آن صورت، درمان دیابت بسیار پرهزینه و گاه غیرممکن خواهد شد. در این چگونه به شما میگوییم چه کسانی با وجود دیابت مجاز به روزه داری هستند.

چگونه

1.افرادی که تحت درمان با انسولین هستند؛ به دنبال تزریق انسولین، به دفعات نیز باید غذا میل نمایند، لذا توصیه نمی‌شود روزه بگیرند. در صورت تمایل شدید به روزه‌داری، به شرط نداشتن نوسانات شدید قند خون و نیز عوارض پیشرفته دیابت (عوارض چشمی، کلیوی، عصبی و قلبی-عروقی) زیر؛ نظر پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند.

2.لازم است افراد تحت درمان با داروهای خوراکی (قرص)با پزشک معالج خود مشورت نمایند و پیش از ماه رمضان به طور آزمایشی روزه گرفته و قند خون خود را آزمایش نمایند اگر قند خون ایشان
قبل از سحر (حداکثر 120 میلی‌گرم درصد(
 2
ساعت بعد از سحر (حداکثر 160 میلی‌گرم درصد(
 
بین ساعت 1 تا 3 بعدازظهر (کمتر از 70 میلی‌گرم درصد نباشد)
 
قبل از افطار (حداکثر 120 میلی‌گرم درصد)
 2
ساعت بعد از افطار (حداکثر 160 میلی‌گرم درصد)
بود و نیز دچار عوارض پیشرفته دیابت هم نباشند قادر خواهند بود روزه بگیرند که در آن صورت باید هنگام افطار، قبل از خوردن هر غذایی، قرص خود را میل کرده و پس از مدتی، شروع به خوردن غذا کنند. هنگام سحر نیز باید مقدار دارو را تقریباً به نصف کاهش دهند و حتماً فراموش نشود 2 ساعت بعد از افطار و 2 ساعت بعد از خوردن سحری، قند خون یا قند ادرار خود را آزمایش کنند.

3.افرادی که بدون دارو قند خون خود را کنترل می‌نمایند با مشورت پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند. علاوه بر این، باید مقدار غذای افطار خود را نیز به 2 تا 3 وعده تقسیم و هنگام افطار، از خوردن همه مواد غذایی در یک زمان، جداً خودداری کنند. در هر حال، نباید فراموش کنید که طی روزه‌داری مقدار کالری دریافتی روزانه باید به دو سوم مقدار معمول کاهش یابد یعنی: ”یک سوم کمتر از حد معمول، غذا میل شود.

4.روزه داری در آن دسته از بیماران دیابتی که بیماریشان کنترل شده نیست ویا به رژیم دارویی خود عمل نمیکنند؛همچنین بیمارانی که سابقه کمای دیابتی DKA دارند یا هم زمان دچار عفونت در جایی از بدن هستند ویا علاوه بر دیابت عارضه جدی دیگری مثل فشار خون کنترل نشده یا بیماری قلبی دارند، ممنوع است.
درضمن بیماران مبتلا به دیابت که باردار می‌شوند و بیمارانی که در بارداری دچار دیابت می‌شوند و نیز بیماران دیابتی مسنی که اختلال تمرکز و حواس دارند،از روزه داری معافند.

نکات و هشدارها

وقتی قصد دارید روزه خود را باز کنید، فقط مقدار اندکی غذاهای حاوی قند و چربی مصرف کنید و در پخت و پز از مقدار کمتری روغن استفاده کنید و سعی کنید برای پختن غذا ها از روش کبابی، تنوری یا تفت دادن بدون روغن با استفاده از ماهیتابه تفلون استفاده نمایید.
مقدار زیادی نوشیدنی بدون قند و بدون کافئین بنوشید، تا از کم شدن میزان آب در بدن جلوگیری نمایید و اگر به نوشیدنی های شیرین علاقه دارید به جای قند از شیرین کننده ها استفاده کنید.
اگر با نشانه های عارضه کم بودن قند خون روبرو شدید، مانند حالت لرزش و تشنج، تعریق و گیجی، باید فوراً روزه خود را بشکنید و مداوای معمول عارضه کم بودن قند خون را انجام دهید.
اگر به دیابت نوع 1 مبتلا هستید، این خطر وجود دارد که سطح قند خون شما بسیار بالا برود، اگر میزان قند خون شما بالا ماند، با گروه درمانی خود مشورت کنید.

منبع: سلامتی

تأثير ورزش بر ديابت

تأثير ورزش بر ديابت


آيا مي دانيد ورزش تاثير بسيار زيادي از طريق کنترل قند خون در بهبود بيماران ديابتي دارد؟ بيماران ديابتي ( 1 و 2 ) چه ورزش هايي بايد انجام دهند؟
ديابت -ورزش

ورزش در درمان ديابت بسيار مؤثر است زيرا نه تنها باعث پايين آوردن قند خون و کاهش مقاومت بدن به انسولين ميشود؛بلکه خطربيماريهاي قلبي و عروقي و نياز به دارو در ديابت نوع دو(ديابت غير وابسته به انسولين)را کاهش ميدهد.در ديابت نوع دو،ورزش تا حدود زيادي باعث افزايش حساسيت سلولها نسبت به انسولين و کاهش مقاومت به انسولين مي شودو از آنجايي که اين حساسيت ايجادشده به انسولين 48 ساعت بعد از ورزش ازبين ميرود تکرار ورزش در دوره هاي منظم براي کاهش مقاومت به انسولين در ديابت نوع 2 لازم است.ورزش همچنين از اثر هورمونهاي ضد انسولين مي کاهد و باعث بهبود کنترل کلوگز بدن مي شود .

ديابت نوع اول که در جريان آن يا انسولين توليد نمي شود يا به مقدار اندک توليد ميشود.

ديابت نوع دوم که در جريان ان انسولين توليد مي گردد ولي بدن نمي تواند از آن استفاده کند .

ديابت حاملگي

اختلال در تحمل گلوکز

تمرينات هوازي نياز به انسولين را کاهش مي دهد

تحقيقات انجام شده بر روي بيماران ديابتي نشان ميدهد که ورزش نقش مهمي در بهبود سلامت افراد ديابتي دارد ورزش؛کلوگز و کليگوژن را در داخل ماهيچه هاي بدن مي سوزاند و در حين و بعد از ورزش قند خون وارد ماهيچه ها مي شود و سطح کلوگز و کليگوژن را به حد طبيعي مي رساند. همچنين وجود برنامه هاي منظم ورزش در بيماران ديابتي عکس العمل شديد انسولين را از بين ميبردچون به عضلات و کبد عادت داده ميشود که کليگوژن بيشتري ذخيره کنند.

ديابت نوع دو،ورزش تا حدود زيادي باعث افزايش حساسيت سلولها نسبت به انسولين و کاهش مقاومت به انسولين مي شودو از آنجايي که اين حساسيت ايجادشده به انسولين 48 ساعت بعد از ورزش ازبين ميرود تکرار ورزش در دوره هاي منظم براي کاهش مقاومت به انسولين در ديابت نوع 2 لازم است

و همچنين در ورزشهاي درازمدت مشاهده مي شود که حساسيت سلولها به انسولين افزايش مي يابد که اين امر در بهبود وضعيت بيماران ديابت به خصوص بيماران ديابت غير وابسته به انسولين با اهميت است.يک برنامه صحيح کنترل بيماري قند در بيماران ديابتي غير وابسته به انسولين به کاهش وزن اين بيماران کمک مي کند.کاهش وزن بر اثر ورزش باعث کاهش بافت چربي مي شود بنابر اين مقاومت به انسولين در سلولها کاهش و به اين ترتيب مصرف داروهاي خوراکي پايين اورنده قند خون کم مي شود

پزشکان اعتقاد دارند ورزش بيماران ديابتي بايد به صورت هوازي باشد .تمرينات هوازي به تمريناتي گفته ميشود که با مصرف اکسيژن توأم باشد.بهترين تمرين هوازي دويدن در مسافتهاي طولاني و با آهنگ آرام است و اين تمرينات شامل اسکي؛صحرانوردي؛شنا؛دويدن آرام؛دوچرخه سواري؛پياده روي است.امروزه محققان دريافته اند که استراحت بيماران ديابتي کار نادرستي است.مطالعات نشان داده که استراحت بر روي تخت حد اقل به مدت 7 روز باعث اختلال در متابوليسم قند خون مي شود

ديابت -ورزش

ورزش و ديابت نوع اول

بررسي ها روي اثر ورزش در افراد بالغ مبتلا به ديابت نوع 1 نتايج مثبتي داشت،بررسي کاستيل و همکارانش در يک گروه 12 نفري مبتلا به ديابت نوع 1 و مقايسه آنان با گروه شاهد و سالم پس از 10 هفته دوي استقامت نشان داد که غلظت قند خون ناشتا کاهش يافته بود.افراد مبتلا به ديابت نوع 1 پس از تمرينات بدني حساسيت بيشتري نسبت به انسولين تزريق شده نشان دادند

در مطالعه با کوبسن و همکارانش يک کاهش 12 درصدي در مقدار انسولين تجويري بيماران مورد مطالعه را ثابت کرد

 

به نظر مي رسد افزايش حساسيت انسولين به تعداد جلسات ورزشي و شدت ورزش وابسته باشد.ورزشهاي شديد و سخت نهايتا براي 24 ساعت نياز به انسولين را کاهش مي دهندولي تمرينات مستمر و مداوم با شدت متوسط براي چند روز اثرات خود را در اين زمينه به صورت پايدار نشان مي دهند .برداشت ،انتقال و متابوليسم گلوکز بعد از ورزش افزايش مي يابد و گاهي تا 48 ساعت پس از اخرين جلسه تمرين ادامه مي يابد.

 

توصيه هاي عمومي فعاليت ورزشي ويژه ديابت نوع اول

نوع

هوازي:پياده روي،دوي نرم،دوچرخه سواري،اسکي،

قدرتي:برنامه هاي تمريني دوره اي با استفاده از وزنه هاي سبک با 10 تا 15 تکرار

شدت

60 تا90 درصدحداکثر تواتر قلبي يا 50 تا 85درصد حداکثر اکسيژن مصرفي

مدت

20 تا 60 دقيقه علاوه بر 5 تا 10 دقيقه براي گرم کردن و سرد کردن

دفعات

روزانه براي اطمينان از کنترل مطلوب گلوکز خون

 

ورزش در ديابت نوع 2

ارزش منحصر به فرد تمرينات ورزشي در افراد مبتلا به ديابت نوع 2:

توانمند شدن عظلات اسکلتي در برداشت گلوکز ،بدون آنکه نياز به انسولين داشته باشند.اين پاسخ براي عظلاتي که فعاليت ورزشي دارند جنبه اختصاصي دارد و به عظلات ديگر سرايت نمي کند.اگر تمرينات ورزشي از نظر مدت و شدت کافي باشند اين ويژگي مي تواند براي يک دوره زمان طولاني حفظ شود

اثرات و فوائد درماني ورزش در افراد مبتلا به ديابت نوع 2

*کاهش سطح گلوکز و انسولين خون

* بهبود پاسخ ترشح انسولين به محرکهاي خوراکي گلوکز

* بهبود حساسيت محيطي و کبدي نسبت به انسولين

*افزايش سطح سلامت بدن

* بهبود وضع چربي خون و کاهش فشار خون

*بهبود وضعيت رواني

توصيه هاي عمومي فعاليت ورزشي ويژه ديابت نوع 2

همانند ديابت نوع اول است فقط تعداد دفعات تمرين 3 تا 5 بار در هفته مي باشد

رزا خاموشي

بخش ورزشي تبيان