چرا سردرد میگرنی شما درمان وکنترل نمیشود

اگر به نظر می رسد درمان های شما برای درد میگرن موثر نبود، چه کاری می توانید انجام دهید؟ پزشک می‌تواند درمان‌های دیگری را که ممکن است برای شما مؤثرتر باشد، پیشنهاد کند. برای بسیاری از افراد، ترکیب دارو و درمان های طبیعی یک راه موثر برای مدیریت درد میگرن است.

چرا درمان های میگرن با شکست مواجه می شوند؟

در اینجا دلایلی وجود دارد که نشان می دهد درمان میگرن شما ممکن است موثر نباشد:

• تشخیص ناقص میگرن انواع مختلفی دارد. هر کدام به درمان های متفاوتی پاسخ می دهند. ممکن است لازم باشد به یک متخصص سردرد مراجعه کنید تا بتواند نوع سردرد شما را به درستی تشخیص دهد و درمان صحیح را برای آن تجویز کند.
• تشخیص نادرست سردرد شما ممکن است میگرن نباشد، بلکه نوع دیگری از سردرد یا شرایط درد باشد.
• سایر شرایط. ممکن است یک بیماری ناشناخته دیگر داشته باشید که قبل از اینکه بتوانید به طور موثر میگرن خود را درمان کنید، باید درمان شود.

محرک های ناشناس

آیا مطمئن هستید که همه محرک های حملات میگرنی خود را می دانید؟ در مورد سایر محرک هایی که ممکن است نادیده گرفته باشید با پزشک خود صحبت کنید. برای ردیابی زمانی که سردرد شما اتفاق می‌افتد، یک دفتر خاطرات داشته باشید تا بتوانید محرک‌های احتمالی را شناسایی کنید که می‌توانید از آنها اجتناب کنید.

انتظارات

• آیا از داروی خود انتظار نتایج درستی دارید؟ داروی میگرن که در طول حمله مصرف می‌شود ممکن است بلافاصله درد را از بین نبرد.
• درمان های پیشگیرانه برای میگرن نیز برای اثربخشی نیاز به زمان دارد. مصرف یک قرص برای چند روز به این معنی نیست که دیگر سردرد نخواهید داشت. ممکن است لازم باشد داروی میگرن خود را تا 8 هفته مصرف کنید تا ببینید آیا قبل از اینکه به داروی دیگری بروید، کار می کند یا خیر.
• در طول میگرن، ممکن است حالت تهوع یا استفراغ داشته باشید که معده شما را از جذب دارو باز می دارد. پزشک ممکن است یک اسپری بینی یا یک داروی تزریقی برای تسکین درد تجویز کند که ممکن است بهتر عمل کند. آنها همچنین ممکن است دارویی برای کمک به کاهش علائم تهوع و استفراغ در طول میگرن تجویز کنند

پیشگیری از سردرد میگرنی

میگرن

میگرن یک حالتی از سردرد می‌باشد که در این نوع سردرد معمولاً یک نیمه ی سر گرفتار می‌باشد، ضربان دار است و معمولاً از قسمت پیشانی و گیجگاهی شروع می‌شود.

شیوع سردرد (میگرن) ۴ الی ۶ درصد در افراد مذکر و ۱۳ الی ۱۷ درصد در افراد مونث جامعه می‌باشد. به عبارت دقیق‌تر در زنان امکان ابتلا به این بیماری نسبت به مردان بیشتر است. طبق آمارهای موجود دخالت مسایل ارثی و ژنتیکی در ۶۰ الی ۷۰ درصد این بیماران مشهود است. انتقال ژنتیکی این بیماری عمدتاً به صورت اتوزومال غالب و گاهی هم به صورت اتوزومال مغلوب می‌باشد.

سنینی که برای این بیماری در نظر می‌گیرند اساساً سنین قبل از بلوغ است. گاهی اوقات در کودکی و نهایتاً در سنین بعد از ۵۰ سالگی (شروع یائسگی) هم ایجاد می‌شود.

روش های پیشگیری از سردرد میگرنی

۱-کنترل استرس :

بسیاری از افرادی از طریق کنترل استرس می توانند سردرد و میگرن خود را درمان کنند. هرچند نمی توان وقایع پراسترس زندگی را حذف نمود، اما امکان تغییر در نحوه برخورد با این وقایع وجود دارد. تکنیک هایی مثل مدیتیشن، ماساژ و طب سوزنی از جمله روش هایی هستند که می توانند به کنترل استرس کمک موثری کنند.

۲-ورزش:

ورزش های ملایم بهترین روش برای رهایی از استرس و سردردهای عصبی است. پیاده روی بهترین انتخاب می باشد، زیرا روش فوق العاده ای برای رهایی از سردردهای عصبی می باشد. زمانی که شما راه می روید، حرکت آونگی دستان باعث رلکس شدن ماهیچه های گردن و شانه می شود. باز کردن این گره ها، ریشه سردردهای عصبی را از بین می برد.

۳-تغذیه مناسب و عدم حذف وعده های غذایی:

تغذیه مناسب و در فواصل زمانی نه چندان زیاد باعث حفظ تعادل قند خون می شود. بنابراین لااقل سردرد ناشی از گرسنگی بروز نمی کند. خوردن مایعات کافی نیز شرط لازم است زیرا یکی دیگر از دلایل بروز سردرد کم آبی است.

۴-درمان فیزیکی:

درمان فیزیکی به همراه ورزش و آموزش باعث بهبود سردرد و احساس می شود. در افراد مبتلا به سردرد عصبی، این روش می تواند بسیار موثر واقع شود. در چنین متدی انجام حرکات کششی گردن و آموزش روش درست نشستن، آموزش داده می شود.

۵- داروها:

داروهای غیر استروئیدی و ضد التهابی، مثل آسپرین و ایبوبروفن برای درمان بسیاری از سردردها مفید است. اما از مصرف بیش از حد و طولانی مدت این داروها باید اجتناب کرد. زیرا استفاده دراز مدت آنها نتیجه عکس دارد. برای درمان سردردهای میگرنی متوالی بهتر است به پزشک مراجعه نموده تا داروی مناسبی تجویز شود.
هر نوع سردرد غیر معمولی و شدید که بیش از دو سه روز ادامه دارد باید توسط پزشک متخصص بررسی شود. همچنین اگر الگوی سردرد دچار تغییر شده و یا محرک جدیدی برای سردرد ایجاد شده به پزشک اطلاع دهید. چنانچه به همراه سردرد علائمی نظیر دوبینی، گیجی و منگی، سفتی گردن و تب بروز کرده سریعا به پزشک مراجعه کنید.

مطالب مرتبط:

• علل و درمان سرگیجه

• سردرد تنشی و خوشه ای

• علل و درمان میگرن

 

منبع:  تبیان     سیمرغ

 

 

 

علل و درمان میگرن

علل میگرن

علل میگرن مختلط است از جمله:

نارا حتى كبد، به وضع بد راه رفتن و نشستن، داشتن دندان فاسد و یا ابتلاء به ضعف چشم، انجام كار زیاد و خسته كننده، برانگیختن عواطف منفى در خود از قبیل كینه، نفرت، حسادت و غیره ، جدال با خود و نازك نارنجى بودن، بی نظمى عادت ماهانه خانمها، خوردن غذاهاى ناسازگار و چرب و ادویه دار و یا زیاده روى در نوشیدن چاى و قهوه، و یا عامل وراثت (میگرن در افرادى بیشتر دیده می شود كه پدر و یا مادر و یا یكى از اجداد او به درد مزبور مبتلا بوده است).

درمان میگرن

 موقع ابتلاء به این نوع سردرد، مریض باید از خوردن هر نوع غذا امساك كند و فقط آب سیب بنوشد و در یك اطاق نسبتا ساكت و آرام استراحت كند. ماساژ ملایم روى شانه و گردن در هنگام شروع سردرد كمك بسیار در تخفیف آن می كند. همچنین چنانچه مریض حوله‌اى را كه در آب سرد خیس شده است پشت گردن بگذارد و پا را در آب گرم فرو برد، سر دردش زود تر بهبود خواهد یافت.

در میگرنهاى عادى، ورزش زیاد مهم است بخصوص پیاده روى براى خانمهایى كه ناراحتى زنانه دارند خیلى مفید است. علاوه بر این باید روزى نیم ساعت بالش را زیر شكم گذارده به استراحت پرداخت و باید به ملایمت پشت گردن

و شانه را ماساژ داد و چند دقیقه نفس عمیق كشید.

افرادى كه مبتلا به میگرن هستند باید در مسابقات ورزشى شركت نكنند چون احساسات هیجان آور ممكن است به بروز سردرد كمك كند. بعلاوه بیمار باید از خوردن غذاها و نوشابه‌هاى نامبرده زیر بپرهیزد:

١ - نان سفید - شكر - انواع و اقسام شیرینیجات (مخصوصا شكلات) - حبوبات - كلم - بیسكویت - كیك - نوشابه‌هاى الكلى - چاى - قهوه.

بیمار باید از خوردن غذاهاى مانده، سرخ شده، ادویه دار، سركه، چاى پر رنگ، بستنى و شیرینیجات بشدت بپرهیزد.

وقتى سر شما درد گرفت و دچار میگرن شدید، گیلاس را له كنید و روى پیشانى خود بگذارید پس از چند دقیقه درد را ساكت می كند.

برگها و ساقه‌هاى خرفه براى رفع سردرد ضماد مفید و مؤثرى است.

در هنگام میگرن و انواع سردرد پنج تا ده گرم از ریحان را در یك فنجان آب جوش مدت دوازده دقیقه بگذارید دم بكشد بعد آن را صاف كنید و با عسل یا شكر شیرین كنید و بعد از هر غذا یك فنجان از آن را مصرف نمائید.

آب لیمو انواع سردرد و سرگیجه را بر طرف می كند.

شبدر اثر خوبى در درمان میگرن و سر درد دارد.

پرتقال مقوى سر است. سر، مغز و اعصاب و جمجمه را آزاد و تقویت می كند.

سنجد، سردرد را تسكین می دهد.

خوردن آب برگ چغندر جهت سردرد مفید است.

دم كرده برگ درخت گلابى درد سر و میگرن را تسكین می دهد. براى تهیه آن باید صد و ده گرم برگ خشك درخت گلابى را در یك لیتر آب جوش دم كنید و بیست دقیقه بگذارید بماند. بعد آن را صاف كرده و یك گلابى درشت را

بدون آنكه پوست بكنید به قطعات نازكى ببرید و در آن بریزید و موقعى كه درد میگرن شروع شد یك فنجان از آن بنوشید، خواهید دید كه درد سر و میگرن تسكین خواهد یافت.

دمكرده سبك سوسن سردردهاى شما را چه عصبى و چه مربوط به سوء هاضمه باشد درمان مىكند. طرز تهیه و مقدار مصرف براى معالجه سردرد اینست:

دو عدد برگ سوسن تازه را یك فنجان آب جوش و پانزده گرم برگ خشك سوسن را در یك لیتر آب جوش دم كنید تا دوازده دقیقه بماند، سپس آن را صاف كنید و با عسل شیرین كنید و هر روز چهار فنجان از آن را بنوشید.

دمكرده آویشن در سر دردهاى شدید نیمه سر مصرف می شود.

١٠ گرم آویشن تازه یا خشك را در یك لیتر آب دم كرده مصرف نمائید.

تحریكى كه در موقع پوست كندن پیاز می شود دردهاى شدید نیمه ی سر (میگرن) را بر طرف می كند.


منبع:گیاهان دارویی

میگرن

روشهای پیشگیری ودرمان میگرن و سردرد!!

میگرن با همه ‌ی اعصابی که از شما با درد سرهای سخت خود خورد می کند ولی به آسانی با روشهائی آسان و کنترلهائی ساده قابل درمان است،اما با چه راه حل هایی ؟

  
1-کنترل استرس :
بسیاری از افرادی از طریق کنترل استرس می توانند سردرد و میگرن خود را درمان کنند.اگرچه نمی توان وقایع پراسترس زندگی را حذف نمود ،اما امکان تغییر در نحوه برخورد با این وقایع وجود دارد.تکنیک هایی مثل مدیتیشن،ماساژ و طب سوزنی از جمله روش هایی هستند که می توانند به کنترل استرس کمک موثری کنند.

2-ورزش:
ورزش های ملایم بهترین روش برای رهایی از استرس و سردردهای عصبی است.پیاده روی بهترین انتخاب می باشد،زیرا روش فوق العاده ای برای رهایی از سردردهای عصبی می باشد. زمانی که شما راه می روید،حرکت آونگی دستان باعث رلکس شدن ماهیچه های گردن و شانه می شود.باز کردن این گره ها،ریشه سردردهای عصبی را از بین می برد.

3-تغذیه مناسب و عدم حذف وعده های غذایی:
تغذیه مناسب و در فواصل زمانی نه چندان زیاد باعث حفظ تعادل قند خون می شود.بنابراین لااقل سردرد ناشی از گرسنگی بروز نمی کند.خوردن مایعات کافی نیز شرط لازم است زیرا یکی دیگر از دلایل بروز سردرد کم آبی است.

4-درمان فیزیکی: 
درمان فیزیکی به همراه ورزش و آموزش باعث بهبود سردرد و احساس می شود.در افراد مبتلا به سردرد عصبی،این روش می تواند بسیار موثر واقع شود.در چنین متدی انجام حرکات کششی گردن و آموزش روش درست نشستن،آموزش داده می شود.

5- داروها:داروهای غیر استروئیدی و ضد التهابی،مثل آسپرین و ایبوبروفن برای درمان بسیاری از سردردها مفید است.اما از مصرف بیش از حد و طولانی مدت این داروها باید اجتناب کرد.زیرا استفاده دراز مدت آنها نتیجه عکس دارد.برای درمان سردردهای میگرنی متوالی بهتر است به پزشک مراجعه نموده تا داروی مناسبی تجویز شود.
هر نوع سردرد غیر معمولی و شدید که بیش از دو سه روز ادامه دارد باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.همچنین اگر الگوی سردرد دچار تغییر شده و یا محرک جدیدی برای سردرد ایجاد شده به پزشک اطلاع دهید.چنانچه به همراه سردرد علائمی نظیر دوبینی ،گیجی و منگی، سفتی گردن و تب بروز کرده سریعا به پزشک مراجعه کنید.
منبع:

www.seemorgh.com/health

سردردهای سینوسی و میگرنی چه تفاوتی دارند؟

سردردهای سینوسی - سردردهای سینوسی موجب درد شدید در استخوان های گونه ها، پیشانی و استخوان بینی می شوند. معمولا درد با هر حرکت ناگهانی تشدید میابد. تخلیه ی بینی، پرشدن گوش ها، تب و ورم صورت از دیگر علائم می باشند.

اگر چه خیلی از سردردهای مزمن تحت عنوان سردرد سینوسی شناخته می شوند اما بیشتر این سردردها در واقع سردردهای میگرنی یا سردردهای تنشی می باشند. درمان سردرد بر اساس نوع آن متفاوت می باشد. به این دلیل است که برای پزشک شما مهم است تعیین کند که آیا علائم سردرد شما واقعا مربوط به سینوس است یا نه. اگر سردرد شما واقعا مربوط به سینوس باشد به احتمال زیاد تب خواهید داشت.

اما تاریخچه و سوابق جسمانی شما برای تعیین اینکه آیا سینوس های شما مسدود هستند یا نه کافی است اما در برخی موارد نیاز به سی تی اسکن و ام آر آی می باشد.

درمان سردردهای سینوسی:
در درمان سردرد سینوسی در واقع باید عفونت درمان شود. در درمان این نوع سردرد از آنتی بیوتیک ها و آنتی هیستامین یا ضد احتقان ها برای بهبود علائم استفاده می شود. استنشاق ضد احتراق می تواند به مدت سه روز مورد استفاده قرار گیرد اما استفاده ی طولانی مدت از آن بر بهبود علائم تاثیر گذاشته و ممکن است بیماری شما را بدتر بکند.
به گزارش سلامت نیوز اقدامات ساده ای مانند استفاده از نوشیدنی های بیشتر یا آب نمک گرفتن بینی می تواند برای بهبود سردرد مفید واقع شود. توصیه میکنیم قبل از استفاده از هر دارویی به مدت طولانی با پزشک مراجعه کنید چرا که استفاده ی طولانی مدت از برخی داروها ممکن است بیماری شما را بدتر کند.

گفتنی است ضداحتقان ها می توانند فشار خون را افزایش دهند اگر فشار خونتان بالا است قبل از استفاده از این داروها با پزشک خود مشورت بکنید.
این تصور که آلرژی ها مسبب سردردهای سینوسی هستند غلط است. اگر چه آلرژی ها می توانند موجب ازدحام سینوس ها شوند و این امر منجر به سردرد می شود.

اگر آلرژی داشته باشید درمان آلرژی شما سردرد شما را بهبود نخواهد بخشید. دو درمان جدا برای آن ها لازم است. برای اینکه از درمان درست بهره مند شوید باید به پزشک مراجعه فرمایید.

منبع:http://www.beytoote.com

شیوه های نوین پیشگیری از میگرن



 شیوه های  نوین پیشگیری از میگرن

شیوه های نوین پیشگیری از میگرن     

 

مشخصه میگرن مزمن عبارتست از حملات سردرد با خصوصیات میگرن، در حداقل ۱۵ روز در ماه به مدت حداقل سه ماه، به شرط آن كه این سردرد مزمن به علت مصرف بیش از حد داروهای مسکن برای درمان میگرن حاد نباشد.

درسال ۲۰۰۳، جمعیت بین المللی سردرد (HIS)، معیارهای تشخیصی جدیدی برای میگرن مزمن به عنوان عارضه میگرن دوره ای تعیین كرد. مشخصه میگرن مزمن عبارتست از حملات سردرد با خصوصیات میگرن، در حداقل ۱۵ روز در ماه به مدت حداقل سه ماه، به شرط آن كه این سردرد مزمن به علت مصرف بیش از حد داروهای مسکن برای درمان میگرن حاد نباشد.

به طور كلی شیوع میگرن، در نژادهای غربی حدود ۱۱% و شایعترین سن گزارش شده ۲۵ تا ۵۵ سال است.

زنان بیشترین بیماران دچار میگرن را تشكیل می دهند. بررسی بیماران دچار میگرن در ایالات متحده، نشان داده است كه طی ۱ سال ۲/۱۷ % بیماران زن و، ۶% آنها مرد بوده اند. بیش از ۵۰% بیماران بررسی شده هرگز و یا حداقل در یك سال گذشته به پزشك مراجعه نكرده بودند. میزان شیوع در آمریكا با میزانهای گزارش شده از انگلستان سازگار است (۳/۱۸% در بین زنان و ۶/۷ % در میان مردان) وبیشترین میزان آن در میان سفیدپوستان مشاهده شده است. بیشتر بیماران مبتلا به میگرن، كمك پزشكی دریافت نمی كنند وبه داروهایی كه اغلب به صورت نسخه نشده (OTC) تهیه می شود اكتفا می كنند.

در نتیجه تداخل بیماری با تحصیل و شغل شایع است،همچنین هزینه های غیر مستقیم بیماری بیشتر از هزینه مداخلات مستقیم پزشكی است.

یكی از فاكتورهای خطر اصلی در تبدیل میگرن به حالت مزمن، دفعات زیاد سردردهای دوره ای همراه با مصرف بالای داروهای مسكن می باشد. (با این حال، مصرف بیش از حد داروها از تعریف میگرن مزمن حذف شده وازمان ایجاد شده توسط مصرف بیش از حد داروها امروزه جداگانه طبقه بندی می شود.)

سایر فاكتورهای خطر برای تبدیل به فرم مزمن شامل عوامل ناتوان كننده روحی، ویژگیهای شخصیتی، استرس، ناراحتیهای جسمانی مانند فشار خون بالا، آلرژی ها، آسم، هیپوتیروئیدیسم، اختلالات خواب و مصرف بیش از حد كافئین است. میزان خطر همراه با هر كدام از حالات سوماتیك و فاكتورهای مربوط به شیوه زندگی به صورت زیر ارزیابی شده است: (OR بیماران مبتلا به میگرن مزمن با بیماران دچار میگرن غیرمزمن مقایسه شده است.) هیپوتیروئیدی ۴/۸ (P=۰.۰۰۰۴) ، فشار خون بالا ۹/۶ (P<۰.۰۰۰۱) ،آلرژی ۵/۳ (P=۰.۰۰۰۱)، مصرف روزانه كافئین ۹/۲ (P=۰.۰۰۰۸) ، آسم ۴/۲(۰.۰۳=(P .

فاكتورهای گوناگون مانند مصرف زیاد چربی، چاقی، مقاومت به انسولین، فعالیت بدنی شدید، گرسنگی، قرص های ضد بارداری خوراكی و مصرف سیگار نیز ممكن است باعث افزایش سطوح چربیها و اسیدهای چرب آزاد در گردش خون شوند كه خود به افزایش تجمع پلاكتی و افزایش سطوح پروستا گلاندین ها منجر می شود.

به دنبال این وقایع، اتساع عروق مغزی رخ می دهد لذا هرکدام از این فاكتورها می توانند موجب افزایش خطر تبدیل میگرن های دوره ای به انواع مزمن شوند. دو عامل پاتولوژیك دیگر كه با میگرن مزمن همراهی دارند عبارتند از ویروس اپشتین بار و ناهنجاری های ماده سفید كه این ناهنجاریها در تصویربرداری های رزونانس مغناطیسی دیده شده است (مورد آخر مطرح كننده اثر kindling است، به این معنی كه حمله های بیشتر منجر به تغییرات بیشتر می شود).

میگرن مزمن، همراه یا بدون استفاده از دارو، فرم شایع سردرد مزمن روزانه است (در ۴% از جمعیت بالغین دیده می شود و به عنوان سردردی كه بیشتر از ۴ ساعت در حداقل ۱۵ روز در ماه وبه مدت بیشتر از ۶ ماه طول بكشد، تعریف می شود.) تغییر میگرن دوره ای به نوع مزمن، با افزایش تناوب دردها و نیز كاهش شدت آنها، همراه با تثبیت الگوی مداوم روزانه درد، مشخص می شود. خطر ازمان در میان بیماران دچار میگرن بالاتر از افرادی است كه سردردهای غیر میگرنی دارند (به ترتیب ۸% در برابر ۵%).

به جز خطر تبدیل به وضعیت مزمن، میگرن های با تناوب بالا (مخصوصاً میگرن همراه اورا) موجب افزایش خطر سكته ایسكمیك می شود كه به دلیل همراهی آن با ریسك فاكتورهای بیماری قلبی ـ عروقی است. در یك مطالعه اپیدمیولوژیك با مقیاس وسیع در هلند، افراد دارای میگرن (در مقایسه با گروه كنترل) تمایل بیشتری به مصرف سیگار (۴۳/۱= (OR و تمایل كمتری به مصرف الكل داشتند (۵۸/۰ (OR، در حالیكه افراد دچار میگرن همراه اورا بیشتر دچار دیس لیپیدمی (۶۴/۱ ۴۳/۱ OR)، فشار خون بالا (۷۶/۱OR) و سابقه بیماری عروق كرونر یا سكته بودند (۹۶/۳ (OR.

در بیمارانی كه دچار حمله های دوره ای فراوان هستند، پیشگیری الزامی است. با این حال تصمیم گیری برای پیشگیری، یك قضاوت بالینی است كه نه تنها به فراوانی حملات بلكه به شدت حمله ها و همچنین میزان اختلال در كاركرد طبیعی هر فرد بستگی دارد.

مناسب ترین داروی پیشگیری در هر فرد، با توجه به اثرات جانبی و احتمالاً مضر هر دارو، متفاوت است. به طور متداول، پیشگیری باید در بیمارانی كه ۳ یا بیش از ۳ حمله حاد در ماه دارند، انجام شود. با وجودی كه بسیاری از پزشكان پیشگیری را زمانی شروع می كنند كه بیمار میگرنهای حاد بیشتری (مثلاً ۶ بار در ماه) داشته باشد، اما باید توجه داشت كه هدف از پیشگیری، تنها جلوگیری از حملات حاد بعدی نیست، بلكه در جلوگیری از تبدیل به حالت مزمن نیز اهمیت دارد.

داروهایی كه برای پیشگیری تأیید شده است شامل، داروهای ضد صرع مثل توپیرامات و divalproex و داروهای مهار كننده بتا ـ آدرنرژیك مثل پروپرانولول و تیمولول، بلوك كننده های كانال كلسیم، ضد افسردگی های سه حلقه ای، مهار كننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRIS)، ضد افسردگیهای جدیدتر (شامل venlafaxine, duloxetins, mirtazapine)، ضد جنون های آتیپك، مهار كننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، آنتاگونیستهای رسپتور آنژیوتانسین II، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (شامل فرمولاسیونهای (nonprescription، داروهای ضد صرع مانند گاباپنتین و زونی سامید، آنتی هیستامین ها مانند سیپروهپتادین و مكمل های حاوی منیزیم. در بعضی از موارد، منافع دارو باید با خطرات ناشی از آن سنجش شود.

سودمندی استفاده از داروهای ضد تشنج در پیشگیری از میگرن به این علت است كه هم صرع و هم میگرن، اختلالات دوره ای و معمولا ناتوان كننده سیستم عصبی مركزی هستند و هر دو علایم مشتركی دارند، البته، كاربرد این داروها در پیشگیری از میگرن به عنوان تثبیت كننده های عصبی است.

مكانیسم عمل divalproex در پیشگیری از میگرن ناشناخته است، اما افزایش سطح اسید گاما آمینوبوتیریك (GABA) به عنوان مكانیسمی برای فعالیت ضد تشنج آن پیشنهاد شده است. توپیرامات، مانند divalproex، ممكن است اثرات كلینیكی خود را از طریق افزایش فعالیت GABA اعمال كند، اما با مكانیسمهای دیگری نیز اثر خود را اعمال می كند كه شامل بلوك كانالهای سدیمی وابسته به ولتاژ و كاهش فعالیت كربنیك آنهیدراز و نیز كاهش فعالیت انواع مشخصی از گلوتامات است.

بازبینی ۱۵ مطالعه منتشر شده از ۲۰۲۴ بیمار نشان داد كه هر چند به طور كلی داروهای ضد تشنج در پیشگیری از میگرن مؤثر و نیز ایمن اند، اما نتایج آنها به طور قابل توجهی در میان داروهای مختلف این گروه متغیر است.

دو مطالعه تصادفی و بزرگ، با طراحی كاملاً یكسان در بیش از ۹۰۰ بیمار مبتلا به میگرن مزمن (۱۲ ۳ حمله در ماه)، نتایج مثبت مشابهی در استفاده از توپیرامات به عنوان داروی پیشگیری كننده نشان داد به این ترتیب كه مصرف توپیرامات با دوز mg/day۲۰۰ ۱۰۰ كاهش معناداری در تناوب سردردها در یك دوره ۶ ماهه ایجاد كرد. علاوه بر این، تعداد بیمارانی كه تناوب میگرن آنها با مصرف توپیرامات ۵۰% كاهش یافته بود، بسیار بیشتر از بیمارانی بود كه از Placebo استفاده می كردند. توپیرامات با دوز mg/day ۵۰ كمتر از دوز mg/day۱۰۰ آن مؤثر است. بازبینی شواهد بالینی تا به امروز، شامل دو مطالعه اخیر، نشان داد كه توپیرامات با دوز mg/day۱۰۰ در پیشگیری از میگرن مؤثر و ایمن است.

در میان این داروها، divalproex همراه با افزایش وزن است كه خود می تواند عامل خطر برای تبدیل از فرم دور ه ای به فرم میگرن مزمن باشد. در مقایسه، topiramate همراه با كاهش وزن قابل توجه است. اما پارستزی، اختلالات شناختی و اسیدوز متابولیك ثانویه به از دست دادن بیكربنات، در مصرف این دارو گزارش شده است.

منبع:http://www.beytoote.com