تاریخچه کایروپراکتیک چیست ؟

 

                 دستکاری ستون فقرات از هزاران سال پیش تا کنون انجام می شود و نوشته هايي مبنی بر آن در مصر باستــان و چين وجود دارد. گرچه ،اغلــب تاریخ پیدایش کايروپراکتــيک مدرن را 18 سپتامبر 1895 ذکر می کنند .در این روز، دانيل ديويد پالمر (Daniel David Palmer)يک عطار و کار آموز درمان مغناطيسی در Iowa ،شنوایی مردي را که به مدت 17 سال ناشنوا بود، فقط با تنظيم کردن ستون فقرات از محور خارج شده (misaligned)  به حالت اول بر گرداند. 

 
      در سالهاي بعد ، پالمر اولين مدرسه کایروپرکتیک را بر پا کرد و آن را با نظم خاصی آراست . این مدرسه در حال حاضر معتبرترین آموزشگاه کایروپراکتیک موجود است و هنوز توسط خانواده پالمر اداره می شود . کارها و نوشته های پالمر در جنبه های مختلف کايروپراکتيک امروزي به چشم می خورد. برای مثال او به اين باور رسيده بود که تنگ شدن و جابجايي مسیر رشته های عصبی بعلت خارج از راستا بودن (misalignment) ستون فقرات ، موجب بوجود آمدن تقريباً تمام بيماريها است.. 
 
اين شيوه چگونه عمل مي كند ؟ 
      رويكرد کايروپراکتيک  به بحث سلامتی، شامل جنبه های مختلفی نظیر ساختاري ، غذايي و معنوی است. هدف یک درمانگر کايروپراکتیک اين است که به آرامي، تعادل ذاتی طبيعي و ظریفی که در همه افرادسالم وجود دارد را به حالت اولیه برگرداند. براي انجام اين کار، کايروپراکتور استخوانهاي ستون فقرات را معاينه مي کند و آنهايي که به طور صحیح حرکــت نمي کنند و يا سر جای خود نیستند را، شناسایی می کند. اين مناطــق که  مبتلا به نیمه دررفتــگی (subluxation) می باشند، نه تنها در رشته های عصبی و ماهيچه هاي مجاور آن نیمه دررفتگی ،بلکه در اعضاي داخلي بدن که با آن رشته های عصبی مرتبط هستند نیز، باعث ایجاد درد و عدم کارآیی می شوند. 
 
  درمانگر کايروپراکتیک اين  نیمه دررفتگي ها (همچنین ماهيچه ها ، تاندونها و رباط هاي مرتبط) را به آرامی و ملایمت با دستهایش، توسط منظم و متعادل کردن ستون فقرات درمان مي کند. طبق تئوري کايروپراکتيک ، هنگامی که اين بی نظمیها برطرف مي شوند سلامت سيستم عصبي باز مي گردد و عملکرد بهینه کل بدن را تضمین می کند . 
 
از این روش چه انتظاري مي توان داشت ؟
 
      کايروپراکتور پس از مرور سابقه پزشکی بیمار در مورد وضع کلي سلامتي او سؤال می کند و يک تست فیزیکی کامل شامل ارزیابی ارتوپديک (orthopedic) و اعصاب و روان (neurological)  انجام مي دهد .جلسه مي تواند شامل يک بازبيني از راديولوژيهاي گذشته باشد یا ممکن است راديولوژي جديدی درخواست شود . دوره درمان بيشتر شامل يک سري تنظيمات براي متعادل کردن مهره های ستون فقرات ، گردن و ديگر مناطق مشكل دار بدن است. 
 
     کايروپراکتور ممکن است براي رديف کردن ستون فقراتتان از شما بخواهد که روي يک تخت ماساژ تشك دار دراز بکشید يا روي یک چارپایه يا صندلي بنشينيد بطوری که دسترسي به پشت شما امکانپذیر باشد.شما مي توانيد لباسهای خود را بر تن داشته باشید يا لباس بيمارستان را بپوشيد . 
 
     قبل از شروع هر کاری روی بدن، کايروپراکتور بايد دقیقا کل فرایند را توضيح بدهد.تکنیکهای کايروپراکتيک با فشار بسیار کمی انجام مي شود، هر چند تنوع آنها زیاد است. در حين اينکه کايروپراکتور به ستون فقرات شما فشار وارد مي کند ، ممکن است صداي (pop) مانند صدای ترق تروق بشنويد ، اما نبايد از اين صداها احساس ناراحتي کنید. اگر چنين بود، مهم است که فورا کايروپراکتور را مطلع کنید .بسياري از بيماران، کايروپراکتيک را بسيار آرامش دهنده مي دانند. پس از آن بسياري راجع به احساس کم شدن درد و گرفتگی کمتر و انعطاف پذیری بيشتر در محلهايي که روی آنها کار شده است، توضيح مي دهند. 
 
     بعضــي از کايروپراکتــورها (آنهايـي که بعنوان کايروپراکتــور مستقيم (straight)  شناختــه مي شوند ) بطور اکید به تئوري پالمر وفادار هستند و فقط از تنظيمات ستون فقرات براي درمان مشکلات استفاده مي کنند. ديگـران با عنــوان ترکیبی ها (mixers) ،تنظيمات ستون فقرات را با درمانهاي کمکی مثل ماساژ ، گرما درمانی، سرما درماني، تمرينات توانبخشي، ورزش،طب سوزنی،کرانیوساکرال و مشاوره غذايي ترکيب مي کنند. 
 
  جلسه آغازين معمولاً حداقل يکساعت طول مي کشد ولی جلسات بعدی ممکن است 10 تا 30 دقيقه طول بکشد . گاهی اوقات فقط يک جلسه با  کايروپراکتور براي از بين بردن درد کافي است. براي مشکلات شديد ، يک دوره متوسط 3 تا 5 جلسه در هفته بمدت 2 هفته نیاز است . 
 
     کايروپراکتورها اصولاً رابطه هاي کاري با M.D ها (پزشكان طب رایج)و D.O ها ( دکترهاي استئوپاتي ) دارند و اگر وضعيت شما بدون تغيير بماند یا تستها و درمانهاي بیشتری لازم باشد، اغلب شما را به یک متخصص داخلي يا متخصص اعصاب(نورولوژیست)، ارجاع مي دهند. 
 
منافع کایروپراکتیک برای سلامتي چیست ؟ 
     کايروپراکتيک به عنوان يک درمان مؤثر براي از بين بردن دردهاي شديد يا موقتي ناحیه تحتانی کمر شناخته شده است. در سال 1994 آژانس تحقيقات و قانون نويسي سلامتي آمريکا کايروپرکتيک را به عنوان يک درمان بی خطر براي دردهاي شديد پايين کمر در بزرگسالان پيشنهاد کرد.اين آژانس از بيماران خواست تا در ابتدا قبل از استفاده از درمانهاي خشن مثل داروها و جراحي ها، درمانهاي سنتي مثل کايروپرکتيک را امتحان کنند.
 
 همچنين کايروپراکتيک مي تواند درد در ناحيه وسط  کمر، گردن، مفاصل دست و کف دست و پاها را تسکین دهد. با وجود اينکه تحقيقات علمي هنوز تاثير قطعی این روش را تائيد نکرده، بسياري از افراد اظهار می کنند که کايروپرکتيک درد ناشی از ميگرن و سردردهاي ديگر ، اسپاسمهاي ماهيچه ای و التهاب اعصاب که باعث بي حسي و يا سوزش مي شود را رفع مي کند . 
 
از کایروپراکتیک برای درمان چه بیماریهایی استفاده می شود ؟ 
- اسپاسم عضلانی و در رفتگی مفاصل
- آرتریت ، بورسیت ، تاندونیت ،فاسئیت
- التهاب اعصاب محیطی(Peripheral neuritis)
- اسکولیوز (انحراف جانبی ستون فقرات)و کیفوز(قوز ستون مهره ها)
- نشانگان تونل مچ دستی(Carpal tunnel syndrome)
- آسیبهای ناشی از ضربه نظیر آسیب گردن(Whiplash injury)
- سردردها
- اختلالات تنفسی
- بیش فعالیتی(Hyperactivity)
- نشانگان دردهای حاد و مزمن 
 
آموزش کایروپراکتیک شامل چه مراحلی است ؟ 
    کایروپراکتیک در 65 کشور دنیا به علاقمندان آموزش داده می شود . آموزش کایروپراکتیک در 16 کالج ویژه این رشته در سراسر ایالت متحده انجام می شود و تعداد ساعات مورد نیاز برای دریافت مدرک 4800 ساعت می باشد . پزشكان کايروپراکتیک معمولا باید 4 سال (شامل سه سال تئوری و يک سال عملی) در این رشته آموزش ببینند. در ضمن اکثر بیمه ها این روش را پوشش می دهند.
 
موارد احتياط در کایروپراکتیک چیست ؟  
     اگر براي شما تشخيص رماتيسم ،  اختلال سياتيك و پوکی استخوان(osteoporosis) داده شده، از کايروپراکتور خود بخواهيد تا قبل از شروع درمان با پزشک شما مشورت کند. زیرا انواع خاص دستکاری ستون فقرات مي تواند این شرايط را بدتر کند . 
   اگر پشت درد شما به همراه تب است باید با پزشک خود مشورت کنيد يا اينکه از کايروپراکتور خود بخواهيد اين کار را انجام دهد.

     

 مكانيسم تاثير كايرو پركتيك

  بيش از 24 قرن است كه انسانها براي شفاي مشكلات سلامتي خود به پزشكان وابسته اند با اينحال بسياري از افراد دنيا هنوز بيمار هستند و تعداد آنها نيز رو به افزايش است. اما امروزه بيشتر از چهل ميليون آمريكايي به پزشكان كايروپركتيك روي آورده اند و هر ساله افراد بيشتري به درمان با اين روش علاقه مند مي گردند.

 با پيدايش علم باكتري شناسي (bacteriology )  پزشكي رايج به يك علم تبديل شد. پس از آن آموزش پزشكان بر نظريه ميكروبهاي بيماري زا متمركز شد و فقط ميكروب به عنوان عامل ايجاد بيماري مورد توجه قرار گرفت.

 هر چند كه علم پزشكي در مبارزه با ميكروبها پيشرفت نموده ، اما اكنون در آغاز درك اين مسئله است كه در حقيقت ميزان ايمني طبيعي، دفاع طبيعي بدن و انرژي حياتي است كه موفقيت يا شكست در درمان را تعيين مي نمايد.

 به دليل اينكه پزشكان غربي بر ميكروبها، ويروسها و سرايت بيماريها متمركز شده اند دلايل اصلي بيماريها كه باعث آزار انسان است ناديده گرفته شده است.

 15 ميليون آمريكايي از سردردهاي مزمن رنج مي برند، 28 ميليون نفر ديگر مبتلا به آرتريت هستند و بيماريهاي قلبي هنوز اولين عامل مرگ و مير است. خستگي مزمن، فشار خون بالا، زخم معده، اختلالات عصبي، تب يونجه، آسم، مشكلات سينوسها  و درد سياتيك صدها هزار نفر را درمانده كرده است و  موارد كمردرد مزمن هر روز بيشتر مي شود. پزشكي رايج در مواجه با اين مشكلات موفق نشد تا اينكه گروه جديدي از پزشكان (پزشكان كايروپركتيك) پديدار شدند .

 كايروپركتيك بيماران را درمان مي كند و از بيمار شدن افراد سالم جلوگيري مي نمايد.

 معجزه اي پر از نظم به نام انسان    

هيچ يك از عملكردهاي بدن شما تصادفي نيست. قلب شما تصادفي نمي طپد. ريه هاي شما تصادفي دم و بازدم را انجام نمي دهد. معده شما تصادفي غذا را هضم نمي كند. همه پزشكان مي دانند كه مغز و سيستم عصبي اين اعمال را هماهنگ مي كند، و نتيجه آن زندگي به جاي مرگ است و سلامتي به جاي بيماري.اين مغز و سيستم عصبي شما است كه سبب مي شود قلب شما 72 بار در هر دقيقه، و 60 دقيقه در هر ساعت و 103680 بار در هر شبانه روز بزند و 4320 گالن خون را در تقريبا 100000 مايل رگهاي خوني پمپ كند، كه در نتيجه آن، اكسيژن و غذا به همه سلولهاي بدن ( تقريبا 75-50 تريلون سلول) مي رسد.

 بدليل دستور مغز و سيستم عصبي ، امروز شما مي توانيد 23040 بار نفس بكشيد، حدود ¼3 پاوند غذا را هضم نماييد، حدود 3 ليتر آب بنوشيد ، با 4800 كلمه صحبت نماييد، بيشتر از 600 ماهيچه را حركت دهيد و ميليونها سلول مغري خود را به كار بگيريد. هيچ كدام از اينها تصادفي نيست. سيستم عصبي كه اغلب سيستم مدير ناميده مي شود همه عمليات بدن شما را مستقيم يا غير مستقيم كنترل مي نمايد. اين امر نشان مي دهد شما به جاي مجموعه اي از اعضا ، يك مجموعه كامل و نظام مند هستيد .

داستان كايروپركتيك    

  اصول كايروپركتيك در 18 سپتامبر 1895 توسط دكتر دانيل پالمر كشف شد. يك روز دكتر پالمر در مطب خود مشغول صحبت با سرايدار تقريباً ناشنواي ساختمان Harvey Lillard بود. Lillard داشت با فرياد براي او توضيح مي داد كه حدود 17 سال قبل هنگاميكه در حال كار با فشار در يك وضعيت خم شده يود، يك شيء محكم روي كمرش مي افتد و بعد از آن واقعه شنوايي او رو به كاهش گذاشته و دائم بدتر شده است. دكتر پالمر كه يك مرد كنجكاو و باهوش بود كمر Lillard را معاينه كرد و در همان محل ضربه 17 سال قبل، يك مهره دردناك را كه از جاي طبيعي خود خارج شده بود پيدا نمود. او به ارتباط بين اين مهره كه از جاي خود خارج شده بود و معيوب شدن شنوايي  Lillardمشكوك شد و نتيجه گرفت اگر اين مهره كه از محل طبيعي خود خارج شده باعث ناشنوايي اين مرد باشد تصحيح آن بايد شنوايي او را برگرداند.

   دكتر پالمر با استفاده از دستانش و با فشار ملايم مهره را به جاي اصلي خود برگرداند و بلافاصله شنوايي  Lillardبهبود پيدا كرد. در اين لحظه پالمر يكي از بهترين روشهاي درماني طب مكمل را ابداع نموده بود.

 در طول چند روز بعد ، پالمر به درمان ستون فقرات Lillard با دست ادامه داد. بعد از يك هفته Lillard به خوبي سايرين قادر به شنيدن بود و موضوع درمان ستون فقراتش با دست توسط دكتر پالمر را براي همه بازگو مي كرد. آوازه دكتر پالمر به عنوان فردي كه ادعا مي كند درمان با دست براي همه نوع بيماري و اختلال موثر است، به سرعت در همه جا پيچيد. پالمر به يك متخصص مشهور و جهاني در درمان ستون فقرات و سيستم عصبي بدل شد. تحقيقات او در زمينه علت بيماريها ، وي را به اين نتيجه رساند كه نامنظم بودن ستون فقرات ، در عملكرد طبيعي اعصاب اختلال ايجاد مي كند و در نتيجه درماني با يك رويكرد و روش متفاوت را پايه گذاري نمود.

 

 

درمان با دستکاری مهره ای

    درمان با دستکاری مهره ای

  (spinal manipulation therapy; SMT) که متخصصان کایروپراکتیک آن را تنظیم مهره ای

 (spinal adjustment) (ردیف کردن مهره ها) یا تنظیم کایروپراکتیک (chiropractic

 adjustment) می نامند، شایع ترین درمان مورد استفاده در کایرو پراکتیک است و در ایالات

 متحده، بیش از 90% تمام دست درمانی ها را تشکیل می دهد. دستکاری مهره ای، مانور دستی

 غیر فعال (پاسیو)ی است که طی آن در یک مجموعه سه مفصلی، دامنه طبیعی حرکتی برقرار

 می شود، بدون آنکه تغییر محل یا آسیب مفصلی بروزکند.

 

;

 عامل مشخصه این نوع درمان، استفاده از نوعی حرکت پویا و وارد آوردن نیرویی ناگهانی است که با هدف افزایش دامنه حرکت مفصل صورت می گیرد.

 

کایروپراکتیک

    کایروپراکتیک

·     زندگی نوین شهری از طریق آسیب ها یا ضایعات یا حوادث تلخ، وضعیت غلط نشستن،

ایستادن و راه رفتن، عادات و حرکات غیرمعقول و غیرطبیعی و فشارهای اجتماعی و جسمی و روانی به

 تدریج در طول سال ها، مجموعه ای از حالات غیرطبیعی را در عضلات و مفاصل تولید می کنند که

 بازتاب آن ها، دردها و بیماری های گوناگون و کاهش یا اتلاف انرژی های اساسی و حیاتی بدن است.

·     عملکرد بدن انسان همیشه به بهترین نحو ممکن نیست. مغز

به سلول های بدن پیام می فرستد و به آن ها دستور می دهد که 

در نقاط معین بدن چه اعمالی باید صورت گیرد. این پیام ها در 

سیستم پیچیده ای از اعصاب منتقل می شوند. در مسیر انتقال، 

پیام های مزبور می توانند تداخل کنند یا دچار انحراف یا کندی 

سرعت شوند. بیشتر این تداخلات در طول ستون مهره ها روی 

می دهد که در حقیقت، مرکز فرماندهی دستگاه عصبی است.

تمام اعصابی که از مغز خارج می شوند در طول کانال ستون مهره ها عبور می کنند ودر این مسیر، 

شاخه های اعصاب، از سوراخ های واقع در طول ستون مهره ها خارج می شوند تا به مقصد نهایی خود 

برسند.

·   

  گاهی ممکن است یک یا چند مهره از جای خود جابه جا شود که این عارضه را نیمه در رفتگی (در

رفتگی ناکامل یا جزیی) یا subluxation  می نامند. جا به جایی مزبور بر راه عبور عصب اثر می 

گذارد و آن را تنگ می کند و در نتیجه،

جریان عصبی باعث می شود که 

بدن، پیام صحیح را از مغز در 

یافت نکند و کارآیی طبیعی خود را

از دست بدهد، مانند هنگامی که 

جریان آب با قرار دادن پا بر روی

شیلنگ قطع می شود. چنان چه 

اعصاب، تحت فشار قرار بگیرد و

انتقال پیام عصبی دچار اختلال شود و بدن، کارآیی لازم را نداشته باشد، توانایی بدن برای مبارزه با 

بیماری ها تضعیف خواهد شد و اشکال در انتقال عصبی  و درد در ناحیه کمری یا سایر نقاط بدن روی 

می دهد.

جریان عصبی باعث می شود که بدن، پیام صحیح را از

مغز در یافت نکند و کارآیی طبیعی خود را از دست بدهد، 

مانند هنگامی که جریان آب با قرار دادن پا بر روی 

شیلنگ قطع می شود. چنان چه اعصاب، تحت فشار قرار 

بگیرد و انتقال پیام عصبی دچار اختلال شود و بدن، 

کارآییلازم را نداشته باشد، توانایی بدن برای مبارزه با 

بیماری ها تضعیف خواهد شد و اشکال در انتقال عصبی  

و درد در ناحیه کمری یا سایر نقاط بدن روی می دهد.

جریان عصبی باعث می شود که بدن، پیام صحیح را از

مغز در یافت نکند و کارآیی 

طبیعی خود را از دست بدهد، مانند 

هنگامی که جریان آب با قرار دادن 

پا بر روی شیلنگ قطع می شود. 

چنان چه اعصاب، تحت فشار قرار

بگیرد و انتقال پیام عصبی دچار 

اختلال شود و بدن، کارآیی لازم را

نداشته باشد، توانایی بدن برای مبارزه با بیماری ها 

تضعیف خواهد شد و اشکال در انتقال عصبی  و درد در 

ناحیه کمری یا سایر نقاط بدن روی می دهد.

جریان عصبی باعث می شود که بدن، پیام صحیح را از

مغز در یافت نکند و کارآیی طبیعی خود را از دست بدهد، 

مانند هنگامی که جریان آب با قرار دادن پا بر روی 

شیلنگ قطع می شود. چنان چه اعصاب، تحت فشار قرار 

بگیرد و انتقال پیام عصبی دچار اختلال شود و بدن، 

کارآیی لازم را نداشته باشد،

توانایی بدن برای مبارزه با بیماری

ها تضعیف خواهد شد و اشکال در 

انتقال عصبی  و درد در ناحیه

کمری یا سایر نقاط بدن روی می 

دهد.

 

·   

  کایرو پراکتیک (chiropractic) به مجموعه ای از 

تدابیر درمانی گفته می شود که دستگاه عصبی را تعیین 

کننده سلامتی و بیماری می داند و سعی می کند با 

دستکاری ساختار های بدن، به ویژه ساختمان های ستون

مهره ها، عملکرد هنجار را بر قرار نماید. کایرو 

پراکتیک، لغتی یونانی و مرکب از دو لغت « chiro » به

معنی «دست» و «practice» به معنی «انجام کار»است 

و در مجموع به معنی «درمان به

وسیله دست» به کار می رود. 

کایروپراکتیک نوعی تخصص

اولیه پزشکی است که به تشخیص، 

درمان و پیشگیری از اختلالات 

عصبی عضلانی می پردازد و در واقع، علم شناخت 

مفاصل، و به ویژه ستون مهره ها و هنر تنظیم و تطبیق آن 

ها، به منظور پیشگیری و درمان، آن هم بدون استفاده از 

دارو و اعمال جراحی است.

 

 

·     متخصصان کایروپراکتیک (کایرو پراکتورها) از

حرکات آرام دست های خود و یا دستگاه های مخصوص 

تنظیم کننده، برای دستکاری های تخصصی مهره ها 

استفاده می کنند تا از این طریق به هدف کایروپراکتیک، یعنی قراردادن دستگاه اسکلتی به شکل منظم 

(ردیف) دست یابند و در نتیجه ، بدن بتواند مشکلات خود را بهبود بخشد و دستگاه عصبی به طور 

صحیح عمل نماید .

·        
معمولاً اولین ویزیت دکتر کایروپراکتیک، علاوه بر 

مشاوره، به معاینه کامل ستون مهره ها اختصاص می یابد

تا از این طریق بتوان اختلالات بیومکانیک یا جابه جایی ها را تشخیص داد. ممکن است برای تشخیص 

کامل تر، از وسایل و روش های مختلفی استفاده شود که همگی بدون خطر و بدون درد و عوارض ا ند. 

برنامه درمانی کایروپراکتیک، شامل تنظیم ستون مهره ها، ورزش های مخصوص و یا تغییر در

 نحوه ی زندگی، به وسیله متخصص کایروپراکتیک مشخص می شود و به اطلاع بیمار می رسد.

 

·     علایم اختلالات بیومکانیکی، نامیزانی و کجی ستون مهره ها در رادیوگرافی نمایان می شوند ولی

ممکن است ضایعات بافت ها، اعصاب عضلات و دیسک ها مشخص نشوند. برای تشخیص کامل تر، از

MRI، توموگرافی،EMG  (نوار عضلانی) و سی تی اسکن (CT scan) نیز استفاده می شود.

فتق دیسک کمر

فتق دیسک کمر جز شایعترین فتق دیسک بین مهره ای در ستون فقرات  می باشد و می تواند در هر سنی بوجود آید. سن اکثر بیماران با فتق دیسک کمر بالاتر از 30 سال می باشد.

فتق دیسک کمر می تواند عامل درد کمر, درد پا, ودرد کمر و پا شود. در بعضی موارد بیمار احساس می کند پایش بی حس  یا ضعیف شده است و یا اکثرا به خواب می رود.

اگر بیماری از علایم ذکر شده مینالد باید پزشک معالج یک عکس MRI از مهرهای کمر مریض بگیرد. بوسیله این عکس پزشک میتواند فتق دیسک کمر را تشخیص بدهد. در حال حاضر MRI بهترین حربه برای تشخیص دیسک, غده یا خونریزی در ستون فقرات میباشد.

اگر فتق دیسک کمر عامل کمردرد و یا درد کمر وپا باشد پزشک مربوطه در روزهای اول به مریض داروهای تسکین دهنده و برای 2 تا 3 روز استراحت نسبی تجویز می کند. اکثر بیماران، حدود 80%، چند روز یا چند هفته بعد از بوجود آمدن فتق دیسک احساس بهبودی میکنند. البته در این زمان جّراح ستون فقرات می تواند با تزریق دارو در کانال نخاعی ،Epidural injection، و یا در کانال ریشه عصبی ،PRT، زمان بهبودی را تسریع کند.

اگر بیمار بعد از 6 هفته هنوز از درد پا و یا بی حسی پا شکایت می کند و در طول هفته های گذشته بهبودی چندانی را احساس نکرده باید بیمار را نزد جّراحی فرستاد که بتواند این فتق دیسک را جّراحی کند.

در حال حاضر فتق دیسک در اروپا و آمریکا به کمک میکروسکپ یا آندوسکپ جراحی می شود.

جراحی میکروسکپی فتق دیسک بدین صورت میباشد که جراح یک برش 1 تا 2 سانتیمتری در پوست روی دیسک مربوطه میزند و بعدا با کمک ابزارهای مخصوص و میکروسکپ فتق دیسک را خارج و عصب مربوطه را آزاد می کند. این جرّاحی بر حسب محل فتق دیسک و وزن و قامت بیمار 25 تا60 دقیقه طول می کشد. بیمار جرّاحی شده باید حدود 3 تا 4 ساعت استراحت مطلق بکند و در تخت بیمار بماند. بعد از این زمان بیمار میتواند به کمک پرستار برای مدت کوتاهی به دستشویی برود. مریض باید روز بعد از جرّاحی به مدت 15 دقیقه قدم بزند و بعد از این مدت دوباره به مدت 1 ساعت روی تخت استراحت کند. من بیماران جرّاحی شده ام را در آلمان بسته به سن مریض و نوع جرّای بعد از 24 تا 48 ساعت از بیمارستان مرخص می کنم.

بسته به نوع جرّاحی, بیماران می توانند روز بعد از جرّاحی هنگام غذاخوردن بمدت 10-15  دقیقه روی صندلی بنشینند.

بیماران جرّاحی شده می توانند هر روز 5 دقیقه بیشتر از روز قبل قدم بزنند یا بنشینند.معمولا نخ بخیه یک هفته بعد از جراحی کشیده می شود. بیما ران باید بعد از مرخص شدن از بیمارستان  بمدت 4 تا 6 هفته از کارهای بدنی و بلند کردن اشیائ سنگینتر از 5 کیلوگرم اجتناب کنند. افرادی که شغلشان راننده گی میباشد باید بمدت 2.5 تا 3 ماه از شغلشان صرفنظر کنند.

بیماران جرّاحی شده باید سعی کنند وزن اضافه شان را کم کنند و مرتبا نرمشهای مخصوصی  برای قوی کردن عضلات شکم و کمر انجام بدهند.

حدود 75 درصد بیماران جرّاحی شده بوسیله  میکروسکپ دردشان را از دست میدهند و از نتیجه جرّاحی دیسک خیلی راضی هستند. حدود 15 درصداز این  بیماران جرّاحی شده بعضی موارد هنوز از درد کمر و بندرت از درد پا مینالند. 10 درصد باقیمانده از این بیماران جرّاحی شده میگویند درد آنها بعد از عمل دیسک تغییری نکرده و یا حتی بیشتر شده است.

 

  

فتق دیسک کمر روی یک مدل: روی این مدل میشود نشان داد چگونه یک فتق دیسک ریشه عصبی را تحت فشار قرار می دهد.

منبع:http://dr-fakouri.com

 

سندروم مارفان چیست

سندروم مارفان نوعی بیماری مادرزادی و ژنتیکی است که در آن اختلالی در تولید بافت همبندی وجود دارد.

 بافت همبندی بافتی است که در همه بدن وجود دارد و مانند چسب سلول های بدن را به هم متصل میکند. در

 سندروم مارفان این چسب ضعیف تر از معمول است.

سندروم مارفان از هر 5000 تولد در یک نفر وجود دارد. این بیماری در اثر اختلال در ژنی که بر روی

 کروموزم 15 قرار دارد، به نام Fibrillin-1 ایجاد میشود. این ژن در تولید پروتئین خاصی بنام فیبریلین در

 بافت همبند بدن نقش مهمی دارد. اختلال در تولید این پروتئین موجب ضعیف شدن بافت همبند میشود و این

 ضعف بیشتر خود را در سیستم اسکلتال، قلبی عروقی، چشم و پوست نشان میدهد.

در 75 درصد موارد سندروم مارفان انتقال فامیلی دارد. در این موارد وقتی یکی از والدین به این بیماری 

دچار میشود 50 درصد احتمال انتقال آن به فرزندش وجود دارد یعنی نیمی از فرزندان وی به این بیماری 

دچار میشوند. در 25 درصد دیگر هیچکدام از والدین به این بیماری مبتلا نبوده اند ولی در اثر یک جهش 

ژنتیکی این بیماری در فرزند آنها ایجاد میشود. این بچه ها هم وقتی بزرگ شوند بیماری را به نیمی از 

فزرندان خود منتقل خواهند کرد.

 

علائم سندروم مارفان چیست

مهمترین علائم این بیماری عبارتند از

        
                  انگشتان بلند در یک فرد مبتلا به سندروم مارفان

• آنها اغلب (ولی نه همیشه) بسیار بلند قد تر از همسالان خود هستند. بدنی لاغر و کشیده با دست ها و پاهای دراز دارند. انگشتان دست و پای آنها لاغر و کشیده اند. بلند بودن انگشتان را آراکنوداکتیلی Arachnodactyly یا انگشتان شبیه عنکبوت مینامند

• مفاصل آنها شل و بسیار قابل انعطاف هستند

• دچار نزدیک بینی و دیگر اختلالات چشمی هستند

• صورتی باریک و کشیده، چشمان گود، فک کوچک، سقف دهان با قوس زیاد و دندان های نامنظم دارند.

• جلوی قفسه سینه آنها به داخل یا بیرون برآمده میشود

• کف پای صاف دارند

• دچار اسکولیوز یا انحراف جانبی ستون مهره هستند

• مشکلاتی در یادگیری دارند

 

پزشک در معاینه خود ممکن است مشکلات زیر را هم در بیمار پیدا کند

• آنوریسم یا گشاد شدن و اتساع آئورت

• کلاپس یا خوابیدن رگ روی خود

• مشکلات دریچه ای قلب

• مشکلاتی در عدسی چشم و یا کنده شدن شبکیه و اختلالات بینایی

 

البته هر کسی که این مشخصات را دارد لزوما دچار سندروم مارفان نیست. همه کسانی که ژن این بیماری 

را دارند علائم بیماری را با یک شدت از خود نشان نمیدهند. علائم بیماری در بعضی ها شدیدتر و در 

بعضی دیگر خفیف تر است. در بعضی افراد علائم بیماری خود را در کودکی نشان میدهد و در بعضی

 دیگر ممکن است تا آخر عمر هم نفهمند به این بیماری مبتلا هستند و این میتواند خطرناک باشد.

این بیماری در صورت وجود باید در سال های اولیه عمر تشخیص داده شود چون در صورت عدم کنترل

 ممکن است عوارض مهمی برای فرد ایجاد کند. مهمترین و شاید خطرناکترین عارضه این بیماری پاره شدن

 آئورت در اثر اتساع شدید آن است که موجب مرگ ناگهانی فرد میشود. مشکل دیگر نارسایی دریچه های

 قلب است که میتواند موجب افزایش فشار به قلب و بدنبال آن نارسا شدن خود قلب شود.

این بیماران باید بخصوص در دوران نوجوانی تحت نظر متخصص قلب و چشم پزشک و ارتوپد باشند.

 اسکولیوز ان بیماران در صورت شدید بودن نیاز به درمان با بریس و یا عمل جراحی دارد. بیماران مبتلا

به سندروم مارفان باید قبل از هر جراحی در ناهیه دهان و دندان آنتی بیوتیک مصرف کند تا خطر

آندوکاردیت یا عفونت دریچه ای قلب کاهش پیدا کند.

منبع:http://www.iranorthoped.ir

مهره‌هايتان را سريع به دست جراح نسپاريد

بررسي علل و روش‌ درمان ديسك كمر

مهره‌هايتان را سريع به دست جراح نسپاريد

گروه سلامت: بيماري فتق ديسك كمري كه مردم در اصطلاح‌ آن را «ديسك كمر» مي‌گويند، بيماري است كه با دردهاي مكرر كمر هنگام راه رفتن شروع و به پشت پاها منتشر مي‌شود، هر چند بيماري‌هاي متعدد ديگري از قبيل كشيدگي ربات‌ها يا عضلات كمر، تنگي كانال نخاع، آرتروز كمر، عفونت‌هايي مثل تب مالت، تومورها و بيماري‌هاي سيستم ادراري مثل سنگ كليه علائم مشابهي با اين بيماري داشته و مردم گاهي آنها را با هم اشتباه مي‌گيرند، اما اين دردها در ديسك كمر به گونه‌اي است كه فرد به راحتي نمي‌تواند خم شود و هنگام خم شدن احساس مي‌كند كه در پشت زانويش رگي كشيده مي‌شود و اين درد به قدري كلافه‌كننده است كه امكان ايستادن و انجام فعاليت‌هاي فيزيكي را از فرد مي‌گيرد.

ديسك چگونه به وجود مي‌آيد

از ديدگاه متخصصان ارتوپدي هر فرد معمولا 26 مهره در ستون فقرات خود دارد و اين مهره‌ها به وسيله صفحات انعطاف‌پذيري به نام ديسك بين مهر‌ه‌اي از يكديگر جدا مي‌شوند و ديسك به صورت بالشتك بين دو مهره عمل مي‌كند و ضربات وارده را با حالت بالشتكي كه دارد، بين ستون فقرات پخش مي‌كند. بنابراين هر چه در تعادل ديسك اختلال به وجود بيايد و به قسمت ژلاتيني فشار وارد شود و الياف نتوانند هسته ژلاتيني را در خود نگه دارند، ديسك به سمت بيرون برجسته مي‌شود و اين قسمت بيرون زده روي نخاع يا رشته‌هاي نخاع فشار وارد مي‌آورد.

مكان‌هاي شايع فتق ديسك و علائم آن‌

به گفته محمد عبادي، متخصص ارتوپدي فتق‌ديسك ممكن است در ناحيه گردن و پشت يا كمر ايجاد شود. اگر فتق در ناحيه گردن باشد بيمار دچار درد در ناحيه گردن و شانه و بازو مي‌شود، اگر فشار روي نخاع زياد باشد، بيمار علائمي نظير گزگز و مورمور، بي‌حسي، سرد يا گرم شدن، احساس ضعف و درد در ناحيه ساعد، كف دست و انگشتان پيدا مي‌كند. فتق ديسك در ناحيه كمري سبب بروز درد در ناحيه كمر و باسن و پشت يا جلوي ران مي‌شود و بيمار از ناحيه زانو به پايين علائمي نظير درد، بي‌حسي، گزگز و مورمور، سردي يا گرمي، گرفتگي مكرر عضلاني، ضعف يا لاغر شدن را تجربه مي‌كند.

فقط 10 درصد بيماران نياز به عمل دارند

درمان بيماري ديسك كمر بر حسب شدت بيماري فرق مي‌كند و در 90 درصد بيماران با روش طبي قابل درمان است.

دكتر حميد رحمت، رئيس انجمن جراحان مغز و اعصاب و استاد دانشگاه تهران در اين باره مي‌گويد: چنانچه بيرون زدگي ديسك بزرگ بوده و موجب فلج اندام‌هاي تحتاني و يا بي‌اختياري در دفع ادرار يا مدفوع شود، جراحي بايد صورت بگيرد و با توجه به وضعيت بيماران تنها 5 تا 10 درصد آنها نياز به عمل جراحي دارند و بيمار براي انجام عمل جراحي بايد شرايط خاصي داشته باشد.

او مي‌افزايد: در بيشتر موارد بيمار با روش‌هاي طبي و ورزش‌هاي منظم قابل درمان بوده و انجام عمل‌هاي جراحي ضرورت ندارد.

دكتر رحمت،  روش نوكلئو پلاستي را كه اخيرا توسط برخي جراحان صورت مي‌گيرد و از آن به عنوان پيشرفته‌ترين روش جراحي كه در فاصله زماني كوتاهي انجام مي‌شود نام مي‌برند را رد مي‌كند و معتقد است در اين روش ديسك تخريب مي‌شود نه ترميم.

ورزش كنيد

دكتر حميد رحمت توصيه مي‌كند افراد مبتلا به ديسك كمر بيش از هر چيزي ورزش كنند آن هم ورزش‌هاي سبك مثل شنا و پياد‌ه‌روي.

از نظر او پياده روي براي اين افراد بسيار موثر بوده و بويژه افرادي كه بيماري آنها زمينه‌اي بوده و به‌طور ارثي ساختمان ديسك ضعيف‌تري دارند اين ورزش بايد به‌طور مستمر صورت بگيرد و افراد از انجام ورزش‌هاي سنگين بپرهيزند. البته بيماراني كه بيماري آنها زمينه‌اي نبوده و اكتسابي است بايد به اين نكته توجه داشته باشند.

شكم بزرگ‌‌ها مواظب باشند

رئيس انجمن جراحان مغز و اعصاب كشور معتقد است كه با توجه به مراجعات و مطالعات چند ساله‌اش شهروندان مناطق شمال كشور بيش از ساير نقاط  به بيماري ديسك كمر مبتلا مي‌شوند و اين بيماري در ميان اين افراد شايع‌تر است بنابراين، اين افراد بايد در حفظ سلامتي خود بيشتر دقت كنند و اين در حالي‌است كه افرادي كه داراي شكم بزرگ بوده و تحرك كافي ندارند بايد بيشتر ورزش كنند، چرا كه داشتن شكم بزرگ يكي از علل بروز بيماري ديسك كمر است.

منبع:جام جم آنلاين