درمان سندروم تونل تارس

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTMF7MJqFnv37UKA6b1E_Z-9dpnXSL52IK-RsjgGl2rQ0tXFP28
 
تحت فشار قرار گرفتن عصب تیبیال خلفی در تونلی بافتی که در زیر قوزک داخلی مچ پا قرار گرفته است موجب بیماری تونل تارس میشود. برای تشخیص تونل تارس این بیماری پزشک معالج بعد از صحبت با بیمار در مورد دردتونل تارس پا بیمار را معاینه میکند. بررسی های پاراکلینیکی مانند تست نوار عصبی و عضلانی و یا روش های تصویر برداری مانند ام آر آی میتواند به تشخیص درست این مشکل کمک کند.


چه بیماری هایی میتوانند علائمی مشابه سندروم تونل تارس ایجاد کنند

مهمترین آنها عبارتند از

  • شایعترین آنها فاسئیت پلانتار است
  • تاندونیت آشیل معمولا موجب درد پشت پاشنه پا میشود.
  • شکستگی استرسی پاشنه
  • آتروفی پد پاشنه در افراد مسن و چاق میتواند موجب احساس درد منتشر در پاشنه شود
  • آسیب دیسک بین مهره ای و سیاتیک

 

درمان سندروم تونل تارس

اصول کلی درمان عبارتند از

  • استراحت : کاهش فشار به پا مثل کمتر سر پا ایستادن و کم کردن فعالیت هایی مانند راه رفتن، دویدن و یا فعالیت های ورزشی شدید برای مدتی، میتواند موجب کاهش فشار به عصب و کمک به بهبود عصب کند.
  • سرما : استفاده از سرمای موضعی ساعتی 20-15 دقیقه میتواند کمک کننده باشد
  •  داروهای ضد التهاب : استفاده از دارو های ضد التهاب مانند بروفن یا سلکوکسیب میتواند التهاب و تورم را در داخل تونل تارس کاهش دهد.
  • بیحرکتی : گاهی اوقات مدتی بیحرکت کردن مچ پا با پوشیدن بریس مناسب یا با گچ گیری پا میتواند موجب کاهش التهاب در محل شده و فرصتی به عصب بدهد تا کارکردش را مجددا بازیابد.
  • فیزیوتراپی مانند استفاده از اولتراسوند و یا انجام نرمش های مناسب میتواند کمک کننده باشد.
  • تزریق داروهای بیحسی موضعی و یا کورتیکوستروئید در محل میتواند به کاهش علائم و یا کاهش التهاب کمک کند.
  • ارتوز : استفاده از کفش های طبی مناسب برای کاهش حرکات ناخواسته در مچ پا و یا تنظیم قوس کف پا میتواند کمک کننده باشد.
  • جراحی : در صورت عدم بهبود گاهی اوقات پرشک معالج تصمیم به عمل جراحی برای آزاد سازی عصب میکند. در این عمل جراحی پزشک جراح فلکسور رتیناکولوم را برش میدهد و در نتیجه فضای تونل را آزاد میکند. بدین وسیله فشار از روی عصب برداشته شده و مشکلات بیمار از بین میرود. عمل جراحی در 90-85 درصد موارد موجب بهبودی میشود
 

علت کمر درد و چسبندگی مهره های کمری


بسیاری از کسانی که کمر درد دارند در مراجعه پزشکی با این جمله مواجه میشوند که " علت کمر درد شما چسبندگی مهره های کمر است"
ولی چسبندگی مهره چیست و تا چه حد در ایجاد کمر درد دخیل است.
چسبندگی مهره های کمری لفظی است که معمولا برای توصیف اتصال مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی استفاده میشود. عبارت تخصصی آن ساکرالیزاسیون Sacralization است.

ستون مهره از استخوان های استوانه ای شکل جدا از همی به نام مهره تشکیل شده که پشت سر هم و هر کدام روی دیگری قرار کرفته اند. بین تمام مهره ها دیسک بین مهره ای قرار دارد که وظیفه اصلی آن اینست که اجازه دهد مهره ها روی یکدیگر حرکت کنند و همچنین به عنوان یک بالشتک جذب کننده شوک و ضربه هم عمل میکند.

در ساکرالیزاسیون، مهره پنجم کمری و مهره اول خاجی از کنار به یکدیگر میچسبند. این چسبندگی میتواند از یک طرف یا دو طرف مهره ها باشد. گاهی ممکن است دیسک بین این دو مهره هم وجود نداشته باشد. نتیجه آن اینست که این دو مهره به یکدیگر چسبیده اند و حرکتی نسبت به هم ندارند. این وضعیت در بسیاری از افراد جامعه وجود دارد و معمولا مادرزادی است به این معنی که از بدو تولد وجود دارد.

643 3 643 1 643 4 643 2

 محل اتصال بدون چسبندگی         چسبندگی یکطرفه           چسبندگی در طرف مقابل         چسبندگی دو طرفه

کمر درد عارضه بسیار شایعی است به طوریکه به نظر میرسد 85 درصد مردم در طول زندگی حداقل یک بار دچار کمر درد میشوند. سالها پیش این تصور وجود داشت که ممکن است این تغییر شکل ستون مهره ارتباطی با کمر درد داشته باشد ولی بررسی های بیشتر نشان داد که نمیتوان ارتباطی بین این دو برقرار کرد. در بسیاری از افرادی که در اطراف شما زندگی میکنند و شکایتی از کمر درد ندارند اگر
رادیوگرافی ار ستون مهره به عمل آید میتوان این وضعیت را مشاهده کرد.

در واقع این تغییر شکل ستون مهره را میتوان مانند تفاوتی دانست که مردم در اندازه قد، شکل بینی، رنگ چشم یا مو با یکدیگر دارند. همانطور که رنگ چشم قهوه ای و آبی هر دو طبیعی است و نمیتوان ضعف بینایی کسی را به رنگ چشم او مرتبط دانست، چسبیده بودن مهره پنجم کمری و اول خاجی و چسبیده نبودن این دو مهره هر دو طبیعی بوده و ارتباطی به کمر درد ندارند.

اگر فردی کمر درد داشته و در رادیوگرافی که پزشک از ستون مهره او به عمل میاورد این تغییر مشاهده شود، باید به دنبال علت دیگری برای کمر درد بود.

مطالب مرتبط:

درمان سل ستون فقرات


سل ستون مهره شایعترین سل استخوان و مفاصل بدن است بطوریکه نیمی از موارد ابتلاء سیستم اسکلتی بدن انسان به سل بصورت بروز این عفونت در ستون فقرات است.

 

سل چگونه ستون مهره را گرفتار میکند

در ستون فقرات شایعترین محل ابتلا به سل مهره های سینه ای و بعد از آن مهره های کمری است. عفونت سلی در ستون مهره معمولا بصورت درگیری چند مهره است. مهره های گرفتار معمولا در مجاورت هم قرار دارند ولی میتوانند با هم فاصله هم داشته و در بین آنها مهره سالم وجود داشته باشد. در مواردی ابتلا به سل ستون مهره همراه با عفونت سلی در مفاصل دیگر بدن است.

در سل ستون مهره معمولا دیسک بین مهره ای کمتر آسیب میبیند ولی گرفتاری اصلی در جسم مهره است. باسیل سل علاقه خاصی به تخریب یک سوم جلویی جسم مهره دارد. عفونت از پشت لیگامان طولی قدامی به بالا و پایین گسترش یافته و مهره های مجاور را هم درگیر میکند. با تخریب ثلث جلویی چند مهره مجاور و کاهش ارتفاع مهره های مبتلا در قسمت جلو، ستون مهره در قسمت مبتلا شده به سمت جلو تقعر پیدا کرده که موجب کیفوز میشود.

 

علائم سل ستون مهره

شروع علائم سل ستون مهره تدریجی است. معمولا علائم عمومی بصورت تب (که بیشتر در عصر است) و تعریق شبانه وجود دارد. بی اشتهایی، کاهش وزن، احساس ضعف و خستگی از دیگر علائم عمومی بیماری هستند.

مهمترین علائم موضعی ابتلا ستون مهره به سل عبارتند از

  • احساس درد بر روی مهره های گرفتار که با حرکت ستون مهره بیشتر شده و همراه با محدودیت حرکتی است. شدت درد در شب بیشتر میشود و ممکن است بیمار را از خواب بیدار کند. در بر روی مهره های گرفتار با فشار به آن ناحیه بیشتر میشود.
  • کیفوز و قوز که در مواردی همراه با انحراف جانبی ستون مهره بصورت اسکولیوز است
  • ترشح چرکی در اطراف ستون مهره
  • در مراحل پیشرفته بیماری تحت فشار قرار گرفتن نخاع با مهره تغییر شکل داده یا به توسط آبسه سلی در اطراف نخاع و بدنبال آن فلج اندام های تحتانی ( پاراپلژی) که ممکن است با اختلال در دفع ادرار و مدفوع همراه باشد.

 

تشخیص سل ستون مهره

در آزمایشات خون معمولا بیمار کم خونی و گاهی بالا رفتن ESR را نشان میدهد.
ممکن است تست پوستی سل (تست مانتو) مثبت باشد.

در رادیوگرافی ستون مهره در ابتدا کم شدن تراکم استخوان، کم شدن ارتفاع مهره های گرفتار در قسمت جلو، کم شدن ارتفاع دیسک بین مهره ای دیده میشود و در مراحل پیشرفته بیماری مهره ها به هم جوش میخورند.
تشخیص قطعی سل ستون مهره با کشف باسیل سل در بافت های آلوده است.

 

درمان سل ستون فقرات

اساس درمان سل ستون مهره درمان دارویی با آنتی بیوتیک های ضد باسیل سل همراه با عمل جراحی است. در عمل جراحی بافت های مرده خارج شده و مهره های گرفتار به هم جوش داده میشوند. عمل جراحی بخصوص در بیمارانی که دچار علائم عصبی شده اند و یا در کسانی که به علت تخریب چند مهره مجاور دچار کیفوز شدید شده اند انجام میشود.

مطالب مرتبط:

عمل جراحی دیسک کمر

http://www.iranorthoped.ir/iranorthoped_content/media/image/2010/10/348_orig.jpg

اگر بعد از سه ماه درمان منظم، شما همچنان درد در ساق پاداشتید ممکن است نیاز به عمل جراحی دیسک کمرداشته باشید. به یاد داشته باشید که جراحی دیسک کمر موجب درمان قطعی نمیشود و هدف از انجام آن فقط از بین بردن درد تیر کشنده اندام تحتانی است. این عمل جراحی تاثیری در روند مشکلاتی که در دیسک بین مهره ای یا مهره های کمری بوجود آمده ندارد و تاثیری هم در روند آینده دیسک و مهره ها ندارد.
عمل جراحی دیسک کمر تاثیر عمده ای بر روی درد کمر ندارد و بیشتر با هدف درمان درد تیر کشنده اندام تحتانی انجام میشود.

اگر بیمار بعد از جراحی مراقبت های لازم را انجام ندهد مشکلات وی میتواند مجددا عود کند.

 معمول ترین نوع جراحی که برای هرنی دیسک انجام میشود میکرودیسککتومی Microdiskectomy است. در حین جراحی قسمت ژلاتینی دیسک که جابجا شده و به روی عصب فشار میاورد خارج میشود. گاهی به علت هرنی دیسک کارکرد اعصابی دچار اختلال میشود که نتیجه آن از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع و احساس بیحسی در ناحیه اطراف مقعد و دستگاه تناسلی است. در این حال بیمار باید سریعاً تحت عمل جراحی دیسک کمر قرار بگیرد. عمل جراحی دیسک کمر بیشتر برای کاهش درد اندام تحتانی انجام میشود و تاثیر زیادی بر درد کمر ندارد.

 

 بعد از جراحی دیسک کمر

بسیاری از تکنیک‌های تسکین درد کمر ساده هستند و بیمار می‌تواند به راحتی آنها را فرابگیرد و در خانه یا محل کار طی روز انجام دهد. اکثر بیماران شگفت‌زده می‌شوند هنگامی که درمی‌یابند تکنیک ساده‌ای مانند قرار دادن کمپرس یخ و یا تغییر در شیوه حرکت کردن، حفظ حالت اندامی مناسب و نرمش های مناسب تا چه اندازه در تخفیف کمر درد پس از جراحی کمر مؤثر است.

حدود 95 درصد بیمارانی که به علت هرنی دیسک تحت عمل جراحی قرار میگیرند بعد از جراحی دردشان بطور محسوسی کم میشود. بیماران معمولاً میتوانند بعد از 2-1 هفته به کار و فعالیت بدنی برگردند. بعد از جراحی باید تا حداقل یک ماه از رانندگی، نشستن به مدت طولانی، بلند کردن اجسام و خم شدن به جلو اجتناب کنید. انجام نرمش های مخصوص دیسک کمر برای تقویت عضلات کمر و شکم بعد از جراحی ضروری است وگرنه عارضه ممکن است عود کند. در پنج درصد موارد بعد از جراحی ممکن است علائم پارگی دیسک کمر و هرنی مجدداً عود کند.

 

دیسک گردن و گردن درد

http://www.razy.ir/uploads/images/dard/disk.jpg

خراب شدن یا دژنرسانس  بیماری است که در آن جنس ماده تشکیل دهنده دیسک تغییر میابد. دیسک چروکیده و نازک تر میشود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهد. به زبان دیگر خراب میشود. در نتیجه این تغییرات دیسک گردن دیگر نمیتواند بخوبی قبل شوک ناشی از ضربات وارده به را جذب کند و فشار بیشتری به مهره ها و مفاصل آن وارد میشود. بعضی علت دیسک گردن را ضربات وارده به گردن و بعضی دیگر وارد شدن فشارهای زیاد به گردن بر اثر ضعف عضلات اطراف آن و یا کارهایی که در آن سر و گردن باید مدتها در وضعیت های ناجور قرار گیرند ذکر میکنند.


علائم خراب شدن دیسک بین مهره ای

دژنرسانس دیسک بین مهره ای بیشتر در دیسک بین مهره های 5 و 6 گردنی و یا 6 و 7 گردنی ایجاد میشود. این بیماری بیشتر در سنین جوانی دیده میشود و شیوع آن در زن ها بیش از مردان است. شایعترین علامت این بیماری درد است. درد در ناحیه پشت سر و گردن است و به ناحیه بین دو کتف و به پشت دو کتف انتشار میابد. فشار موضعی به پایین گردن و بین دو کتف ممکن است دردناک باشد. حرکت دادن سر و گردن شدت درد را بیشتر میکند و بیمار در حین حرکات گردن احساس خشکی میکند.
در معمولی به علت چروکیده شدن دیسک بین مهره ای فاصله بین مهره های گردن کاهش میابد. میتواند تغییرات بافتی در
دیسک گردن را نشان دهد.
از جمله
علائم دیسک گردن خصوصا وقتی مزمن می شود درد دستها با یک حالت انتشاری از بالا به پایین می باشد که بدون درد گردن است و بیمار ممکن است ارتباط ان با مشکل دیسک گردن را به راحتی نپذیرد.چه بسیارند بیمارانی که نزد ما مراجعه کرده اندو به دلیل درد انتشاری دست چپشان جهت پیگیری مسایل قلبی انژیوگرافی های متعدد شده اند و بارها بستری شده اند در حالیکه مشکل آنها ناشی از تحریک ریشه ای عصبی در کنار دیسک گردن و بدون درد گردن بوده است.

درمان خراب شدن دیسک بین مهره ای

مهمترین اصول
درمان دیسک گردن عبارتند از

  • گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به گردن اجازه میدهد مدتی استراحت کند. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.



 

  • فیزیوتراپی : میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن و درمان بیرون زدگی دیسک گردن به رفع علائم کمک کند.



 

  • دارو : پرشک معالج از داروهای ضد التهابی مثل بروفن و ناپروکسن، داروهای شل کننده عضلات برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند.

گردن دردهای خطرناک

http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS9gvwqMQvLy_n5yjpl4neAfJmnXKUM5894shZLjvgtKq2jlX_2

 

ستون فقرات هم مثل هر ساختمان دیگر به طور طبیعی در معرض تغییرات ناشی از افزایش سن است اما برخی مسایل مثل حرکات بیش از حد یا ناصحیح، استفاده نادرست، سوانح رانندگی که باعث خمیدگی ناگهانی سر به جلو و سپس عقب می شوند (Wiplash)، کارهای سنگین، حمل وسایل و اشیا روی سر (که در جامعه روستایی ما شایع است)، اختلالات مادرزادی و... سرعت و شدت پیدایش این تغییرات را بیشتر می کنند. از جمله این تغییرات می توان به تغییر ساختمان دیسک بین مهره ای، برجسته شدن آن به داخل کانال نخاعی یا سوراخ های بین مهره ای، پیدایش خارهای استخوانی در لبه مهره ها (اوستئوفیت) و حتی تغییر شکل و به هم خوردن انحنای طبیعی آنها اشاره کرد. هر کدام از این تغییرات، بسته به محل، می توانند باعث فشار بر ریشه های عصبی یا حتی نخاع شوکی شوند و بیمار را علامت دار کنند.

 

 


علایم اسپوندیلوز گردنی
اغلب بیماران با درد و محدودیت حرکتی ناحیه گردن مراجعه می کنند. بسته به محل فشار، ممکن است علایم محدود به اندام فوقانی باشند. علایم شایع عبارتند از: بی حسی، درد تیرکشنده به شانه یا دست و خصوصا پشت سر و کاهش قدرت عضلانی، یا اینکه اندام تحتانی را درگیر کنند و علایمی مثل سفتی و اختلال در قدرت عضلانی پاها، اختلالات حسی، بی اختیاری یا احتباس ادرار و مدفوع و بعضا علایم در هر چهار اندام مشاهده می شوند. برخی از سر دردها خصوصا  سردرد تیر کشنده در پشت سر که با حرکات یا برخی وضعیت های خاص پدید می آیند، درد بین دو کتف و درد شانه ها نیز از جمله علایمی هستند که می توانند در اثر اسپوندیلوز مشاهده شوند و متاسفانه پاسخ کمتری به درمان می دهند. برای بررسی و تایید تشخیص اسپوندیلوز گردن می توان از عکس رادیوگرافی ساده در چهار جهت، سی. تی. اسکن و ام.آر.آی استفاده کرد که هر یک ارزش خاص خود را دارند.

 


● اصول درمانی
بستن یقه های طبی مخصوص و محدود کردن حرکات گردن برای مدت کوتاه می تواند از شدت درد بکاهد، حرکات درمانی با احتیاط و فیزیوتراپی نیز در بسیاری از موارد مشکلات بیمار را کاهش می دهند اما در برخی موارد خصوصا در صورت وجود علایم عصبی یا شواهدی به نفع فشار بر نخاع، انجام عمل جراحی، کمک زیادی به بیمار خواهد کرد و علاوه بر کاهش درد از پیدایش علایم عصبی شدیدتر جلوگیری خواهد کرد. انجام یک سری حرکات کششی و تقویتی می تواند از پیدایش درد های گردن و شانه جلوگیری کرده و درصد زیادی از موارد را بهبود بخشد.

درمان فیزیوتراپی درد گردن

http://drmoghari.ir/wp-content/uploads/2013/09/%D8%B9%D9%84%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AF+%D8%AF%DB%8C%D8%B3%DA%A9-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%86.jpg

ستون فقرات گردنی شامل هفت مهره و دیسکهای بین مهره ای است. این مهره ها با تحمل وزن سر، عامل حرکات متنوع آن نیز هستند. ریشه های عصبی مربوط به اندامهای فوقانی از میان مهره های گردن عبور کرده و سپس به نواحی بازو، ساعد و انگشتان دست امتداد می یابند، عضلات بسیاری در ناحیه گردن وجود دارند، بعضی از آنها از ناحیه پس سری تا مهره های سینه ای کشیده شده اند.

تقریبا سخت ترین بیماری گردن دیسک گردن می باشد. ماده غضروفی بین مهره های گردنی جلو می اید و موجب فشار روی اعصاب گردنی می شود و همچنین یک واکنش التهابی بسیار شدید را ایجاد می کند.اغلب درد یا بی حسی یا گزگز مورمور به دست ها تیر می کشد . خصوصا وقتی این درد به دست چپ تیر میکشد عده ای ان را با درد قلبی اشتباه می گیرند و به دنبال درمان ان می روند. درد گاهی فقط در دست ها احساس می شود بدون انکه فرد دردی را در گردن خود به یاد اورد.

درمان فیزیوتراپی درد گردن

درمانهای فیزیوتراپی شامل جنبه های مختلف می باشد اظهار داشت :تمرینات دامنه حرکتی جهت اصلاح مشکلات حرکتی مدالیته های مختلف از جمله گرما ویا سرما، تحریکات الکتریکی، آب درمانی(هیدروتراپی) امواج صوتی، لیزر، امواج مغناطیسی و…. و همچنین تجویز بالشهای گردنی مناسب از جمله روشهای درمانی به صورت فیزیوتراپی می باشد .

همچنین درمان های متحرک سازی مفاصل(mobilization) برای کاهش فشارهای مکانیکی روی مفاصل کم تحرک مهره های پایینی گردن و بهبود قوز پشتی می توانند مفید باشند.

تمرینات ثباتی جهت بهبود ثبات در مهرهای میانی گردن قابل استفاده اند. با توجه به اینکه دراین بیماران اغلب راستای سر آنها جلوتر از خط شاقولی قرار میگیرد کوتاهی عضلات پس سری و ضعف عضلات عمقی گردن شیوع فراوانی دارد که درمانهای میو فاسیال ریلیز برای عضلات کوتاه استفاده می گردد.

 

مطالب مرتبط:

 

درمان کمردرد با یوگا

post_image



کمردرد، یکی از شایع‌ترین مشکلات انسان جوامع امروزی است و بسیاری از افراد در رده‌های سنی مختلف آن را تجربه می‌کنند. اما پژوهشگران دریافته‌اند که «یوگا» به طرز چشمگیری می‌تواند باعث درمان این بیماران و کاهش دردهای عضلانی استخوانی آنها شود. سالانه بیش از میلیون‌ها نفر در سطح جهان از کمردرد شکایت دارند. طبق آماری که سازمان بهداشت جهانی ارائه کرده است، تقریباً حدود سی درصد افراد در طول زندگی به دردهای پشت و کمر مبتلا می‌شوند.

تاثیر یوگا در درمان کمردرد

علاو بر سیاتیک،علل احتمالی زیادی برای درد کمر وجود دارد. برای مثال ممکن است رباط ها کشیده شده باشند. التهاب مفاصل نیز ممکن است از یک بند مفصل از طریق مهره ها به بند مفصل دیگر راه یابد. عوامل دیگر می توانند بر اساس مشکلات فرم بدنی و نحوه ایستادن، کج شدن تیره پشت از پهلو، آسیب ها و صدمات، عدم تراز و وضعیت نا مناسب دنده ها و مهره های کمری در یک ردیف باشد.

هرچه مشکل اساسی تر باشد، احتمال اینکه اسپاسم عضلانی به محل های دیگری به غیر از مکان اصلی سرایت کند بیشتر خواهد بود. بر این اساس شما می توانید در ابتدا متوجه شوید چه عاملی باعث بروز این مشکل گردیده، عواملی مانند فرم بدنی و نحوه ایستادن شما، احساسات و عواطف شما، کار و محیط زیست اطراف شما همه و همه در بروز مشکل کمردرد موثر هستند.

درمان کمردرد با یوگا

اگر تمرینات یوگا به‌طور منظم اجرا شوند بهترین وسیله برای غلبه بر دردهای جسمانی پشت هستند. تمرین‌های یوگا تنش‌های موجود در بدن را قبل از آن‌که ضایعه آفرین باشند از بدن خارج می‌کنند. تمرین‌های فیزیکی یوگا عضلات طرفین مهره‌های کمر را قوی کرده، با آرامشی که ایجاد می‌کند سلامتی مهره‌ها و  دیسک بین مهره ایی را تضمین کرده تاندون‌ها را قوی و محکم می‌سازند.

علاوه بر آن در اثر تمرین یوگا فشارهائی که بر روی عصب بین مهره‌ای وارد می‌شود. از بین می‌رود و سبب می‌شود که فرد قابلیت ارتجاعی مهره‌های خود را باز یابد. یوگا عضلات شکمی را تقویت می‌کند و سبب می‌شود آن‌ها نقش درست خود را در نگه داشتن وضعیت مناسب و حمایت از لگن ایفا کنند.

مطالب مرتبط:

کمردرد و درد های سیاتیکی


تنگی کانال نخاعی و هرنی دیسک کمر دو بیماری جداگانه هستند که هر دو آنها میتوانند موجب کمردرد و درد های سیاتیکی  با انتشار به اندام تحتانی شوند. البته این دو بیماری میتوانند با هم در یک بیمار وجود داشته باشند. با این حال هرنی دیسک بین مهره ای بیشتر در افراد جوان و تنگی کانال نخاعی بیشتر در افراد با سنین متوسط و بالا دیده میشود.

درمان هر دو این بیماری ها در بسیاری موارد با انجام اقدامات غیر جراحی امکانپذیر است. در واقع درمان در اکثر بیماران با اقدامات غیر جراحی شروع میشود. در صورتیکه اقدامات غیر جراحی نتواند درد بیمار را کاهش دهد ممکن است نیاز به انجام عمل جراح وجود داشته باشد.

مسلما انجام عمل جراحی بر روی دیسک بین مهره ای و یا اعمال جراحی که برای تنگی کانال نخاعی صورت میگیرد مانند هر عمل جراحی دیگر میتواند با عوارض احتمالی همراه باشد. یکی از این عوارض احتمالی آسیب به ریشه های عصبی نخاع است 

ریشه های عصبی نخاع ممکن است در حین جراحی به علت تحت فشار قرار گرفتن یا کشیده شدن یا پاره شدن و یا به علت تجمع خون در اطراف آنها بعد از عمل جراحی آسیب ببینند. احتمال بروز این آسیب ها کم است ولی صفر نیست. درصد بالایی از این آسیب ها در جراحی هایی که در دست یک جراح با تجربه انجام میشود کمتر است.

در صورتیکه درد سیاتیکی بیمار با انجام اقدامات غیر جراحی بهبود نیابد و یا بیمار دچار مشکلاتی مانند ضعف عضلات اندام تحتانی و یا اختلالاتی در کنترل ادرار و مدفوع شود معمولا نیاز به عمل جراحی خواهد داشت. انتخاب یک جراح متخصص با تجربه ممکن است بتواند تا حدودی احتمال آسیب به ریشه های عصبی نخاع در حین جراحی را کاهش دهد.


مطلب مرتبط:

اسپاسم یا گرفتگی عصب سیاتیک


july p251 درمان خانگی کمردرد سیاتیک

سیاتیک بیشتر در سنین ۵۰-۳۰ سالگی بوجود میاید و علت عمده آن پاره شدن دیسک بین مهره ای است. بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی ) نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا میکند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق میگویند.

اگر در شرایطی خاص دچار اسپاسم یا گرفتگی عصب سیاتیک شدید، می‌توانید برای کاهش میزان درد از یکی از شیوه‌های زیر استفاده کنید.

گرم کردن موضع درد در ناحیه لگن یا ران با کیسه آب گرم می‌تواند تاثیر زیادی در کاهش درد سیاتیک در افرادی که دچار اسپاسم‌های عصبی شده‌اند داشته باشد.
ورزش‌های کششی و نرمشی نیز در کاهش دردهای ناشی از سیاتیک بسیار موثر است. اما باید مراقب بود که از انجام ورزش‌های چرخشی و پرتابی پرهیز کرد.
نوشیدن چای گیاهی و دمنوش‌هایی نظیر گل گاوزبان و یا نعناع می‌تواند به کاهش درد و ریلکسی اعصاب کمک کند و دردهای ناشی از سیاتیک را تخفیف دهد.
ماساژ موضع درد با روغن زیتونی که در آن مقدار کمی زنجبیل رنده شده، می‌تواند به بهبود این دردها کمک کند.
افزودن چاشنی‌ها و ادویه‌های گرم مثل دارچین و عسل به برنامه غذایی مبتلایان به اسپاسم می‌تواند موثر باشد.

مطالب مرتبط: