حمام داغ و سونا در بارداری ممنوع!!!!

گرما و رطوبت زیاد حمام می تواند باعث افزایش درجه حرارت جنین و خطر سقط آن شود. لذا خانم های باردار نباید از سونا، جکوزی و حمام داغ استفاده کنند.

گرچه ممکن است یک حمام داغ راهی خوب برای تسکین درد عضلات در دوران بارداری باشد، اما گرم‌شدن بیش از حد در یک حمام داغ یا وان آب داغ ممکن است خطراتی برای جنین در حال رشد ایجاد کند. بنابراین عموما استفاد از حمام داغ در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.

 بر اساس آمار، خانم هایی که از حمام بخار یا آب داغ برای تسکین دردهای دوران بارداری و کاهش استرس استفاده می کنند، در مقایسه با سایرین بیشتر در معرض خطر ابتلا به حملات قلبی و گرفتگی رگ ها قرار دارند.

 با استفاده مکرر از حمام بخار یا سونا احتمال پیدایش نقص های جنینی مانند نقص در تکامل سیستم ایمنی یا نخاع افزایش پیدا می کند.

به دلیل بزرگ شدن شکم و کاهش توانایی خانم های باردار در کنترل بدن بهتر است در ماه های آخر حاملگی از وان استفاده نشود

استفاده کوتاه مدت چند دقیقه ای از حمام آب گرم و در فواصل طولانی مشکلی برای زنان باردار ایجاد نمی کند، اما استفاده از سونای بخار، جکوزی و سایر سیستم های بخارساز، ممکن است خطرات زیادی به دنبال داشته باشد.

 گرما و رطوبت زیاد حمام می تواند باعث افزایش درجه حرارت جنین و سقط او شود. لذا برای جلوگیری از خطر سقط  جنین، خانم های باردار از سونا، جکوزی و حمام داغ استفاده نکنند.

برای حمام‌گرفتن در دوران بارداری این نکات را رعایت کنید:

- بهتر است از سونا یا بخار زیاد در حمام اجتناب شود و طول مدت حمام کردن کوتاه باشد.

- به دلیل بزرگ شدن شکم و کاهش توانایی خانم های باردار در کنترل بدن بهتر است در ماه های آخر حاملگی از وان استفاده نشود.

 - بهتر است در سه ماهه سوم بارداری از استحمام در وان پرهیز شود، چون احتمال لیز خوردن و افتادن وجود دارد. پس بهتر است از دوش آب استفاده شود.

 - نگذارید آب دوش یا وان حمام بیش از حد داغ شود.

 - درجه حرارت 38 درجه سانتی‌گراد و بالاتر بدن می‌تواند برای جنین خطرناک باشد، بنابراین درجه حرارت بدنتان را به طور مرتب اندازه بگیرید تا مطمئن شوید خیلی بالا نرفته است.

- اگر شروع به احساس ناراحتی یا ناخوشی کردید، یا متوجه شدید که عرق‌کردن شما متوقف شده است، فورا از حمام خارج شوید.

منبع: تبیان

اقداماتی که زنان باردار در حین مسافرت باید انجام بدهند.

مسافرت برای باردارانی که مشکل خاصی ندارند، ممنوعیتی ندارد، اما کسانی که سابقه سقط مکرر، نازایی، مرده زایی یا زایمان زودرس دارند، نباید به مسافرت بروند و این مساله بخصوص در سه ماه سوم اهمیت بیشتری دارد. همین طور کسانی که بیماری هایی مثل بیماری قلبی، ریوی و... دارند، نباید به مسافرت بروند.

مسافرت در یک وسیله نقلیه راحت معمولا مشکلی ایجاد نمی کند، اما از آنجا که در دوران بارداری تغییراتی در خون ایجاد می شود که راحت تر خون لخته می شود بخصوص درشرایط بی حرکتی و در رگ های پاها این اتفاق بیشتر می افتد، به همه خانم های بارداری که به مسافرت می روند، توصیه می شود هر یک ساعت یک بار پاها را حرکت دهند و چند قدمی راه بروند تا ازخطر لخته شدن خون در رگ ها جلوگیری شود.

برای خانم باردار بستن کمربند ایمنی در ماشین و هواپیما لازم است حتی اگر بستن کمربند موجب احساس ناراحتی مختصری در مادر شود. کمربند ایمنی ماشین باید به نحوی بسته شود که یک باند آن زیر شکم و افقی و باند دیگر مورب و بین دو سینه باشد تا از آسیب به مادر و جنین حین تصادفات جلوگیری شود.

پرواز با هواپیما تا 36 هفتگی یعنی تا یک ماه قبل از زایمان بلامانع است، مگر این که مادر در خطر زایمان زودرس باشد.

به طور کلی باید مسافرت مادر باردار در شرایطی انجام شود که دسترسی به بیمارستان و پرسنل بهداشتی داشته باشد تا در صورت هرگونه تهدید بارداری مثل خونریزی یا، درد یا پاره شدن زود هنگام کیسه آب هر چه سریع تر به بیمارستان منتقل شود.

از مسائل مهم دیگر در مسافرت راحتی جای مادر است، زیرا احتمال کمردرد و دردهای عضلانی در بارداری بیشتر است و باید با استفاده از یک بالش در گودی کمر از این گونه دردها جلوگیری کرد. مسأله دیگر درجه حرارت محیط است. گرمای شدید برای جنین بسیار خطرناک است و باید این مسأله را حین مسافرت مد نظر قرار داد.

مواد غذایی سالم هم از اهمیت بالایی برخوردارند. زیرا هر گونه مسمومیت غذایی آسیب جدی به مادر و جنین می زند.

عفونت ها از خطرات دیگری هستند که در مسافرت همه افراد بخصوص فرد باردار را تهدید می کند. در صورت مسافرت به مناطقی از جهان که عفونت خاصی در آن شایع است (مثل مالاریا یا تب زرد) باید قبلا دارو یا واکسن برای پیشگیری از عفونت خاص برای مادر تجویز شود.

از نکات جالب مسافرت حین بارداری مسافرت برای کسانی است که ویار بارداری دارند. در این افراد مسافرت و تغییر آب و هوا توصیه می شود و دیده شده با مسافرت حال این بیماران بهتر می شود.

 

منبع: نت گویا

چگونه با وجود دیابت روزه داری کنیم ؟؟؟

حفظ مقدار قند خون در حد طبیعی (140- 60 میلی‌گرم درصد)، هدف درمان دیابت است زیرا افزایش دراز مدت قند خون، سبب بروز عوارض دیابت می‌شود که در آن صورت، درمان دیابت بسیار پرهزینه و گاه غیرممکن خواهد شد. در این چگونه به شما میگوییم چه کسانی با وجود دیابت مجاز به روزه داری هستند.

چگونه

1.افرادی که تحت درمان با انسولین هستند؛ به دنبال تزریق انسولین، به دفعات نیز باید غذا میل نمایند، لذا توصیه نمی‌شود روزه بگیرند. در صورت تمایل شدید به روزه‌داری، به شرط نداشتن نوسانات شدید قند خون و نیز عوارض پیشرفته دیابت (عوارض چشمی، کلیوی، عصبی و قلبی-عروقی) زیر؛ نظر پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند.

2.لازم است افراد تحت درمان با داروهای خوراکی (قرص)با پزشک معالج خود مشورت نمایند و پیش از ماه رمضان به طور آزمایشی روزه گرفته و قند خون خود را آزمایش نمایند اگر قند خون ایشان
قبل از سحر (حداکثر 120 میلی‌گرم درصد(
 2 ساعت بعد از سحر (حداکثر 160 میلی‌گرم درصد(
 بین ساعت 1 تا 3 بعدازظهر (کمتر از 70 میلی‌گرم درصد نباشد)
 قبل از افطار (حداکثر 120 میلی‌گرم درصد)
 2 ساعت بعد از افطار (حداکثر 160 میلی‌گرم درصد)
بود و نیز دچار عوارض پیشرفته دیابت هم نباشند قادر خواهند بود روزه بگیرند که در آن صورت باید هنگام افطار، قبل از خوردن هر غذایی، قرص خود را میل کرده و پس از مدتی، شروع به خوردن غذا کنند. هنگام سحر نیز باید مقدار دارو را تقریباً به نصف کاهش دهند و حتماً فراموش نشود 2 ساعت بعد از افطار و 2 ساعت بعد از خوردن سحری، قند خون یا قند ادرار خود را آزمایش کنند.

3.افرادی که بدون دارو قند خون خود را کنترل می‌نمایند با مشورت پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند. علاوه بر این، باید مقدار غذای افطار خود را نیز به 2 تا 3 وعده تقسیم و هنگام افطار، از خوردن همه مواد غذایی در یک زمان، جداً خودداری کنند. در هر حال، نباید فراموش کنید که طی روزه‌داری مقدار کالری دریافتی روزانه باید به دو سوم مقدار معمول کاهش یابد یعنی: ”یک سوم کمتر از حد معمول، غذا میل شود.

4.روزه داری در آن دسته از بیماران دیابتی که بیماریشان کنترل شده نیست ویا به رژیم دارویی خود عمل نمیکنند؛همچنین بیمارانی که سابقه کمای دیابتی DKA دارند یا هم زمان دچار عفونت در جایی از بدن هستند ویا علاوه بر دیابت عارضه جدی دیگری مثل فشار خون کنترل نشده یا بیماری قلبی دارند، ممنوع است.
درضمن بیماران مبتلا به دیابت که باردار می‌شوند و بیمارانی که در بارداری دچار دیابت می‌شوند و نیز بیماران دیابتی مسنی که اختلال تمرکز و حواس دارند،از روزه داری معافند.

نکات و هشدارها

وقتی قصد دارید روزه خود را باز کنید، فقط مقدار اندکی غذاهای حاوی قند و چربی مصرف کنید و در پخت و پز از مقدار کمتری روغن استفاده کنید و سعی کنید برای پختن غذا ها از روش کبابی، تنوری یا تفت دادن بدون روغن با استفاده از ماهیتابه تفلون استفاده نمایید.

مقدار زیادی نوشیدنی بدون قند و بدون کافئین بنوشید، تا از کم شدن میزان آب در بدن جلوگیری نمایید و اگر به نوشیدنی های شیرین علاقه دارید به جای قند از شیرین کننده ها استفاده کنید.

اگر با نشانه های عارضه کم بودن قند خون روبرو شدید، مانند حالت لرزش و تشنج، تعریق و گیجی، باید فوراً روزه خود را بشکنید و مداوای معمول عارضه کم بودن قند خون را انجام دهید.

اگر به دیابت نوع 1 مبتلا هستید، این خطر وجود دارد که سطح قند خون شما بسیار بالا برود، اگر میزان قند خون شما بالا ماند، با گروه درمانی خود مشورت کنید.

منبع: سلامتی

7 نشانه دیابت بارداری

در طی عمل هضم غذاها در دستگاه گوارش، کربوهیدرات ها به گلوکز تبدیل می شوند. گلوکز وارد جریان خون می شود و توسط هورمونی به نام انسولین که از لوز المعده ترشح می شود، به داخل سلول های بدن منتقل می شود تا بسوزد و انرژی تولید کند.

در بیماران مبتلا به دیابت، انسولین به مقدار کافی تولید نمی شود و یا این که سلول ها نمی توانند از انسولین استفاده کنند و گلوکز وارد سلول ها نمی شود، در نتیجه میزان گلوکز (قند (خون بالا می رود.

دیابت بارداری یک نوع از بیماری دیابت است که در طی دوران بارداری در زنان بروز می کند و معمولا بعد از تولد نوزاد برطرف می شود.

دیابت بارداری در 3 تا 6 درصد زنان باردار دیده می شود و معمولا در سه ماهه دوم بارداری شروع می شود.

علائم شایع دیابت بارداری شبیه سایر نشانه های مرتبط با بارداری است. لذا تشخیص آن سخت است.

اگر هر یک از علائم زیر را در خودتان مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش سنجش قند خون را برای شما بنویسد.

1- افزایش اشتها

 پرخوری از علائم دیابت بارداری است، ولی علی رغم آن زن باردار ممکن است دچار کاهش وزن شود.

بدن در پاسخ به میزان بالای هورمون انسولین در خون، انسولین بیشتری را تولید و ترشح می کند. یک تاثیر انسولین این است که اشتها را زیاد می کند، در نتیجه میزان بیشتر انسولین، گرسنگی را بیشتر می کند.

2- تشنگی زیاد

زن باردار مبتلا به دیابت بارداری دچار تشنگی زیاد  می شود، زیرا بدن برای رقیق کردن گلوکز بالا در خون، آب و مایعات بیشتری طلب می کند.

همچنین بدن برای رقیق کردن خون، مایعات را از بافت ها به سمت خون بیرون می کشد؛ بعنوان مثال آب عدسی چشم را خارج می کند. این عمل مسیر تمرکز بینایی را تحت تأثیر قرار داده و باعث تاری دید می شود.

وقتی نوسانات قند خون زیاد شود باعث احساس خستگی می گردد، زیرا بدن نمی تواند به طور مناسب از قند خون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می شود

3- پرادراری

مصرف زیاد مایعات در اثر تشنگی زیاد باعث می شود زن باردار ادرار زیادی از بدن دفع کند.

همچنین پرادراری یکی از علائم دیابت است، زیرا کلیه ها با افزایش حجم ادرار می خواهند قند اضافی را از خودشان دور کنند.

این دفع زیاد ادرار با دفع متناوب مقادیر کم ادرار که طی بارداری شایع است متفاوت می باشد.

دادن آزمایش ادرار میزان بالای گلوکز را در ادرار مشخص می کند.

4- عفونت ها

زمانی که بیماری دیابت توانایی مبارزه بدن با عفونت ها را کم می کند، زن باردار دچار عفونت های مکرری در مثانه، واژن و پوست می شود.

گلبول های سفید خون از بدن در برابر باکتری ها دفاع می کنند، ولی با افزایش قند خون در دیابت، این گلبول ها نمی توانند به طور طبیعی عمل کنند. در نتیجه قدرت دفاعی بدن کم می شود.

 همچنین یک خانم باردار مبتلا به دیابت بارداری می تواند دچار عفونت قارچی در واژن یا پوست شود.

تعداد کمی قارچ به طور طبیعی در ناحیه واژن وجود دارد. در دیابت بارداری، ترشحات واژن و ادرار حاوی گلوکز (قند) بیشتری هستند. در نتیجه قارچ های واژن، به عنوان غذا از گلوکز استفاده کرده و تکثیر پیدا می کنند.

در اثر قند خون بالا سیستم ایمنی بدن در معرض خطر قرار می گیرد و باعث می شود سلول های قارچ به عفونت قارچی تبدیل شوند.

دیابت باعث رشد زیاد قارچ کاندیداآلبیکانس می شود، در نتیجه فرد دچار عفونت های مکرر قارچی می گردد.

5- قند خون بالا

زمانی که یک خانم باردار علامت قابل توجهی از دیابت بارداری را نشان ندهد و علائم آن شبیه علائم بارداری عادی باشند، انجام آزمایشات تشخیص دیابت بارداری، به عنوان بخشی از مراقبت های پیش از زایمان برای زنان در معرض خطر بین هفته های 24 تا 28 بارداری لازم است.

برای این تشخیص (غربالگری)، پزشک آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان گلوکز خون برای خانم باردار تجویز می کند.

6- تغییرات غیرعادی وزن

یک خانم باردار به طور متوسط در سه ماهه دوم بارداری، نیم کیلوگرم وزن در هفته اضافه می کند، ولی اگر خیلی بیشتر وزن اضافه کرد، یا افزایش وزن او متوقف شد و یا وزنش کم شد، باید به پزشک متخصص خودش مراجعه کند.

7- احساس خستگی

اگر سلول های بدن نتوانند از هورمون انسولین استفاده کنند، در نتیجه گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود و میزان آن در خون بالا می رود در نتیجه بدن مجبور می شود برای تأمین انرژی مورد نیاز سلول ها، عضلات و ذخایر چربی بدن را بسوزاند.

بنابراین زن باردار در اثر کاهش بافت ها و عضلات بدن دچار کاهش وزن و خستگی و بیحالی دائمی می شود، چون این عمل باعث می شود بدن انرژی بیشتری مصرف کند.

همچنین وقتی نوسانات قند خون زیاد شود باعث احساس خستگی می گردد، زیرا بدن نمی تواند به طور مناسب از قند خون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می شود.

  منبع : تبیان

مروري بر ديابت بارداري

ديابت اختلالي است که در آ‌ن سازگاري بدن با ميزان قند خون تغيير مي‌کند. ديابت به دو نوع تقسيم‌بندي مي‌شود: ديابت نوع اول و ديابت نوع دوم.

در ديابت نوع اول که معمولا در افراد جوان رخ مي‌دهد پانکراس يا لوز المعده قادر به توليد انسولين کافي نيست.

ديابت نوع دوم بيشتر شايع است و غالبا کودکان و بزرگسالان را مبتلا مي‌کند. در ديابت نوع دوم بدن نسبت به انسولين مقاومت مي‌کند. اين نوع ديابت با چاقی، بیماری قلبی عروقی و ساير مشکلات همراه است.

زناني که هرگز مبتلا به ديابت نبوده‌اند ممکن است در دوران بارداری به ديابت مبتلا شوند که به آن "ديابت بارداري" مي‌‌گويند.

اين حالت در بارداري نياز به ارزيابي، توجه و درمان ويژه دارد. ديابت بارداري معمولا بعد از زايمان از بين مي‌رود، اما ممکن است در بارداري‌هاي بعدي، مجددا نمايان شود يا ممکن است در سال‌هاي بعد، فرد را مستعد ابتلا به ديابت نوع دوم کند.

خطرات ديابت براي زنان باردار

* بزرگي يا ماکروزومي جنين(وزن جنين بيش از حد طبيعي است(

* نوزادي(کاهش قندخون در نوزاد(

* احتمال بيشتر براي سخت‌زايي (زايمان سخت به دنبال بزرگي جنين، به دليل اين که جنين قادر به عبور از لگن مادر نيست(

* تولد جنين با نقايص مادرزادي

* افزايش احتمال زايمان سزارين، يا زايمان طبيعي به همراه عمل جراحي کوچک و احتمال بيشتر براي استفاده از فورسپس

* افزايش خطر زايمان زودرس يا تولد نوزاد مرده

کنترل زنان باردار مبتلا به ديابت

آنچه که از اهميت خاصي برخوردار است، کنترل ديابت قبل از تصميم‌گيري براي بارداري است. بنابراين مراقبت‌هاي قبل از بارداري در زناني که ديابت دارند بسيار ضروري است. کنترل قند خون از بروز خطرات و عوارض ديابت در مادر و جنين مي‌کاهد. درمان ساير بيماري‌هاي مزمن که ممکن است همراه با ديابت اتفاق بيفتند، مانند بيماري‌هاي قلبي،پرفشاری خون و بيماري‌هاي عروق خوني محيطي بسيار مهم است و شانس به دنيا آوردن نوزادي سالم را افزايش داده و عوارض مرتبط با بارداري را در مادران کاهش مي‌دهد. بنابراين کنترل منظم قند خون ضروري است.

بسياري از داروهايي که براي ديابت استفاده مي‌شود، برای زنان باردار ممنوع است. پزشک داروهاي خاصي را براي درمان ديابت اين زنان تجويز مي کند. همچنين داروهاي رقيق‌کننده خون و درمان‌هايي را هم براي کنترل فشار خون براي او در نظر مي‌گيرد. گاهي هم ممکن است داروهاي بدون نسخه يا داروهای گیاهی با توصيه پزشک استفاده شود.

زنان باردار مبتلا به ديابت نوع دوم ممکن است به انسولين نياز داشته باشند، حتي اگر قبل از بارداري از انسولين استفاده نکرده باشد. زنان بارداري که انسولین دريافت مي‌کنند، لازم است تا ميزان انسولین را تنظیم  نمايند.

منبع : تبیان