7 نشانه دیابت بارداری

در طی عمل هضم غذاها در دستگاه گوارش، کربوهیدرات ها به گلوکز تبدیل می شوند. گلوکز وارد جریان خون می شود و توسط هورمونی به نام انسولین که از لوز المعده ترشح می شود، به داخل سلول های بدن منتقل می شود تا بسوزد و انرژی تولید کند.

در بیماران مبتلا به دیابت، انسولین به مقدار کافی تولید نمی شود و یا این که سلول ها نمی توانند از انسولین استفاده کنند و گلوکز وارد سلول ها نمی شود، در نتیجه میزان گلوکز (قند (خون بالا می رود.

دیابت بارداری یک نوع از بیماری دیابت است که در طی دوران بارداری در زنان بروز می کند و معمولا بعد از تولد نوزاد برطرف می شود.

دیابت بارداری در 3 تا 6 درصد زنان باردار دیده می شود و معمولا در سه ماهه دوم بارداری شروع می شود.

علائم شایع دیابت بارداری شبیه سایر نشانه های مرتبط با بارداری است. لذا تشخیص آن سخت است.

اگر هر یک از علائم زیر را در خودتان مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش سنجش قند خون را برای شما بنویسد.

1- افزایش اشتها

 پرخوری از علائم دیابت بارداری است، ولی علی رغم آن زن باردار ممکن است دچار کاهش وزن شود.

بدن در پاسخ به میزان بالای هورمون انسولین در خون، انسولین بیشتری را تولید و ترشح می کند. یک تاثیر انسولین این است که اشتها را زیاد می کند، در نتیجه میزان بیشتر انسولین، گرسنگی را بیشتر می کند.

2- تشنگی زیاد

زن باردار مبتلا به دیابت بارداری دچار تشنگی زیاد  می شود، زیرا بدن برای رقیق کردن گلوکز بالا در خون، آب و مایعات بیشتری طلب می کند.

همچنین بدن برای رقیق کردن خون، مایعات را از بافت ها به سمت خون بیرون می کشد؛ بعنوان مثال آب عدسی چشم را خارج می کند. این عمل مسیر تمرکز بینایی را تحت تأثیر قرار داده و باعث تاری دید می شود.

وقتی نوسانات قند خون زیاد شود باعث احساس خستگی می گردد، زیرا بدن نمی تواند به طور مناسب از قند خون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می شود

3- پرادراری

مصرف زیاد مایعات در اثر تشنگی زیاد باعث می شود زن باردار ادرار زیادی از بدن دفع کند.

همچنین پرادراری یکی از علائم دیابت است، زیرا کلیه ها با افزایش حجم ادرار می خواهند قند اضافی را از خودشان دور کنند.

این دفع زیاد ادرار با دفع متناوب مقادیر کم ادرار که طی بارداری شایع است متفاوت می باشد.

دادن آزمایش ادرار میزان بالای گلوکز را در ادرار مشخص می کند.

4- عفونت ها

زمانی که بیماری دیابت توانایی مبارزه بدن با عفونت ها را کم می کند، زن باردار دچار عفونت های مکرری در مثانه، واژن و پوست می شود.

گلبول های سفید خون از بدن در برابر باکتری ها دفاع می کنند، ولی با افزایش قند خون در دیابت، این گلبول ها نمی توانند به طور طبیعی عمل کنند. در نتیجه قدرت دفاعی بدن کم می شود.

 همچنین یک خانم باردار مبتلا به دیابت بارداری می تواند دچار عفونت قارچی در واژن یا پوست شود.

تعداد کمی قارچ به طور طبیعی در ناحیه واژن وجود دارد. در دیابت بارداری، ترشحات واژن و ادرار حاوی گلوکز (قند) بیشتری هستند. در نتیجه قارچ های واژن، به عنوان غذا از گلوکز استفاده کرده و تکثیر پیدا می کنند.

در اثر قند خون بالا سیستم ایمنی بدن در معرض خطر قرار می گیرد و باعث می شود سلول های قارچ به عفونت قارچی تبدیل شوند.

دیابت باعث رشد زیاد قارچ کاندیداآلبیکانس می شود، در نتیجه فرد دچار عفونت های مکرر قارچی می گردد.

5- قند خون بالا

زمانی که یک خانم باردار علامت قابل توجهی از دیابت بارداری را نشان ندهد و علائم آن شبیه علائم بارداری عادی باشند، انجام آزمایشات تشخیص دیابت بارداری، به عنوان بخشی از مراقبت های پیش از زایمان برای زنان در معرض خطر بین هفته های 24 تا 28 بارداری لازم است.

برای این تشخیص (غربالگری)، پزشک آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان گلوکز خون برای خانم باردار تجویز می کند.

6- تغییرات غیرعادی وزن

یک خانم باردار به طور متوسط در سه ماهه دوم بارداری، نیم کیلوگرم وزن در هفته اضافه می کند، ولی اگر خیلی بیشتر وزن اضافه کرد، یا افزایش وزن او متوقف شد و یا وزنش کم شد، باید به پزشک متخصص خودش مراجعه کند.

7- احساس خستگی

اگر سلول های بدن نتوانند از هورمون انسولین استفاده کنند، در نتیجه گلوکز نمی تواند وارد سلول ها شود و میزان آن در خون بالا می رود در نتیجه بدن مجبور می شود برای تأمین انرژی مورد نیاز سلول ها، عضلات و ذخایر چربی بدن را بسوزاند.

بنابراین زن باردار در اثر کاهش بافت ها و عضلات بدن دچار کاهش وزن و خستگی و بیحالی دائمی می شود، چون این عمل باعث می شود بدن انرژی بیشتری مصرف کند.

همچنین وقتی نوسانات قند خون زیاد شود باعث احساس خستگی می گردد، زیرا بدن نمی تواند به طور مناسب از قند خون (گلوکز) به عنوان سوخت برای تولید انرژی استفاده کند. لذا انرژی بدن کم می شود.

  منبع : تبیان

مروري بر ديابت بارداري

ديابت اختلالي است که در آ‌ن سازگاري بدن با ميزان قند خون تغيير مي‌کند. ديابت به دو نوع تقسيم‌بندي مي‌شود: ديابت نوع اول و ديابت نوع دوم.

در ديابت نوع اول که معمولا در افراد جوان رخ مي‌دهد پانکراس يا لوز المعده قادر به توليد انسولين کافي نيست.

ديابت نوع دوم بيشتر شايع است و غالبا کودکان و بزرگسالان را مبتلا مي‌کند. در ديابت نوع دوم بدن نسبت به انسولين مقاومت مي‌کند. اين نوع ديابت با چاقی، بیماری قلبی عروقی و ساير مشکلات همراه است.

زناني که هرگز مبتلا به ديابت نبوده‌اند ممکن است در دوران بارداری به ديابت مبتلا شوند که به آن "ديابت بارداري" مي‌‌گويند.

اين حالت در بارداري نياز به ارزيابي، توجه و درمان ويژه دارد. ديابت بارداري معمولا بعد از زايمان از بين مي‌رود، اما ممکن است در بارداري‌هاي بعدي، مجددا نمايان شود يا ممکن است در سال‌هاي بعد، فرد را مستعد ابتلا به ديابت نوع دوم کند.

خطرات ديابت براي زنان باردار

* بزرگي يا ماکروزومي جنين(وزن جنين بيش از حد طبيعي است(

* نوزادي(کاهش قندخون در نوزاد(

* احتمال بيشتر براي سخت‌زايي (زايمان سخت به دنبال بزرگي جنين، به دليل اين که جنين قادر به عبور از لگن مادر نيست(

* تولد جنين با نقايص مادرزادي

* افزايش احتمال زايمان سزارين، يا زايمان طبيعي به همراه عمل جراحي کوچک و احتمال بيشتر براي استفاده از فورسپس

* افزايش خطر زايمان زودرس يا تولد نوزاد مرده

کنترل زنان باردار مبتلا به ديابت

آنچه که از اهميت خاصي برخوردار است، کنترل ديابت قبل از تصميم‌گيري براي بارداري است. بنابراين مراقبت‌هاي قبل از بارداري در زناني که ديابت دارند بسيار ضروري است. کنترل قند خون از بروز خطرات و عوارض ديابت در مادر و جنين مي‌کاهد. درمان ساير بيماري‌هاي مزمن که ممکن است همراه با ديابت اتفاق بيفتند، مانند بيماري‌هاي قلبي،پرفشاری خون و بيماري‌هاي عروق خوني محيطي بسيار مهم است و شانس به دنيا آوردن نوزادي سالم را افزايش داده و عوارض مرتبط با بارداري را در مادران کاهش مي‌دهد. بنابراين کنترل منظم قند خون ضروري است.

بسياري از داروهايي که براي ديابت استفاده مي‌شود، برای زنان باردار ممنوع است. پزشک داروهاي خاصي را براي درمان ديابت اين زنان تجويز مي کند. همچنين داروهاي رقيق‌کننده خون و درمان‌هايي را هم براي کنترل فشار خون براي او در نظر مي‌گيرد. گاهي هم ممکن است داروهاي بدون نسخه يا داروهای گیاهی با توصيه پزشک استفاده شود.

زنان باردار مبتلا به ديابت نوع دوم ممکن است به انسولين نياز داشته باشند، حتي اگر قبل از بارداري از انسولين استفاده نکرده باشد. زنان بارداري که انسولین دريافت مي‌کنند، لازم است تا ميزان انسولین را تنظیم  نمايند.

منبع : تبیان