زانوی پرانتزی

زانوی پرانتزی

زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

زانوی پرانتزی یا ژنوواروم، وضعیتی است که در آن پاها به سمت بیرون خمیده می شوند. این یک وضعیت شایع در کودکان است و معمولاً تا زمانی که کودک ۲ ساله شود، به خودی خود برطرف می شود. با این حال، در برخی موارد، ژنوواروم ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.

علائم زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

شایع ترین علامت زانوی پرانتزی یا ژنوواروم، پرانتزی بودن پاها است. سایر علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • درد در زانوها
  • مشکل در راه رفتن
  • خستگی

علل

علت دقیق زانوی پرانتزی یا ژنوواروم ناشناخته است. با این حال، تصور می شود که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث ایجاد آن می شود. برخی از عوامل خطر برای زانوی پرانتزی یا ژنوواروم عبارتند از:

  • نارس بودن
  • داشتن وزن کم هنگام تولد
  • سابقه خانوادگی زانوی پرانتزی یا ژنوواروم
  • اضافه وزن یا چاقی
  • داشتن شرایط پزشکی خاص، مانند راشیتیسم یا بیماری بلانت

تشخیص زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

زانوی پرانتزی یا ژنوواروم بر اساس معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک شما به پاهای شما نگاه می کند و فاصله بین زانوهای شما را اندازه گیری می کند. آنها همچنین ممکن است برای تأیید تشخیص، اشعه ایکس تجویز کنند.

درمان زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

درمان زانوی پرانتزی یا ژنوواروم به شدت بیماری بستگی دارد. در اکثر موارد، درمان ضروری نیست. با این حال، اگر این وضعیت شدید باشد، پزشک ممکن است یکی از درمان های زیر را توصیه کند:

  • بریس
  • جراحی

پیشگیری زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ژنوواروم وجود ندارد. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهید، مانند:

  • حفظ وزن سالم
  • داشتن یک رژیم غذایی سالم
  • ورزش منظم
  • اجتناب از فعالیت هایی که فشار زیادی به زانوهای شما وارد می کند

چشم انداز زانوی پرانتزی یا ژنوواروم

چشم انداز ژنوواروم به طور کلی خوب است. اکثر کودکان مبتلا به این بیماری تا زمانی که ۲ ساله شوند، از آن خارج می شوند. با این حال، در برخی موارد، این وضعیت ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. اگر ژنوواروم دارید که باعث درد یا مشکل در راه رفتن شما می شود، در مورد گزینه های درمانی با پزشک متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی صحبت کنید.

تشخیص زانوی پرانتزی

تشخیص زانوی پرانتزی
زانوی پرانتزی به شیوه‌های زیر تشخیص داده می‌شود:
معاینه کامل بدن و بررسی دقیق سابقه پزشکی
پرتونگاری زانو در موارد زیر ضروری است:
۳ سال یا بیشتر سن داشتن کودک
تشدید زانوی پرانتزی
پرانتزی بودن متقارن پاها
پزشک برای تشخیص افتراقی و درمان زانوی پرانتزی و حذف احتمال ابتلا به بیماری بلانت یا راشیتیسم دستور انجام آزمایش خون می‌دهد.

دکتر عباس دقاق زاده: متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی، مفاصل،دیسک وستون فقرات

ویزیت حضوری (تهران) وآنلاین

دریافت نوبت (ویزیت آنلاین و حضوری تهران) از طریق پیام متنی در واتساپ یا روبیکا :09374715665

تماس تلفنی واس ام اس پاسخ داده نمیشود

عواملی که باعث پای پرانتزی یا ژنوواروم می گردند عبارتنداز:

عوامل پرانتزی شدن

عواملی که باعث پای پرانتزی یا ژنوواروم می گردند عبارتنداز:

-عدم هماهنگی در صفحه رشد(در کودکان)

-بیماریی‌های که باعث کاهش ماده معدنی استخوان می شوند(مثلاً بیماری راشیتیسم و استئومالاسی)

- به دنبال ضربات وارده(به ویژه به صفحه رشد)

- آرتروز (استئوآرتریت)

-پارگی رباطهای زانو

-شکستگی‌های انتهایی استخوان ران که منجربه بد جوش خوردن شده اند

-شکستگی قسمت فوقانی استخوان درشت نی(به علت بد جوش خوردن)

دکتر عباس دقاق زاده: متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی، مفاصل،دیسک وستون فقرات

ویزیت حضوری وآنلاین

دریافت نوبت (ویزیت آنلاین وحضوری) از طریق واتساپ یا روبیکا :09374715665

تماس تلفنی واس ام اس پاسخ داده نمیشود

نرمشهاي اصلاحی پای پرانتزی (هلالی)

نرمشهاي اصلاحی پای پرانتزی (هلالی)


زانوی پرانتزی از سایت دکتر اشرف

پای ضربدری(ژنووالگوم)-پای پرانتزی(ژنوواروم)

تغییر شکل مفصل زانو به چهار حالت دیده می شود که عبارتنداز:

-والگوس(valgus):زاویه دارشدن زانو به خارج (تمایل تیبیا به سمت خارج و مفصل زانو به سمت داخل)

-واروس(varus):زاویه دارشدن زانو به داخل (تمایل تیبیا به سمت داخل و مفصل زانو به طرف خارج)

-رکورواتوم(recurvatum):زاویه دارشدن زانو به سمت عقب که به این حالت هیپراکستنش(Hyperextension) نیز گفته می شود.این حالت در خانم ها و کسانی که دچار شلی لیگامانی هستند شایع تر است.

-آنتی ورژن(anteversion):زاویه دار شدن به طرف جلو.

اصطلاح والگوس به استخوانی که نسبت به مفصل در دیستال(قسمت پایین) قرار دارد مربوط می شود که در مفصل زانو این استخوان تیبیا(درشت نی) است.والگوس اصطلاحی است که به سمت خارج اشاره دارد.در حالت طبیعی و نرمال تیبیا در مقایسه با فمور(ران) مقدار کمی زاویه والگوس دارد(حدود 7 درجه).بنابراین در حالت ایستاده, استخوان تیبیا تقریبا در امتداد استخوان ران قرار می گیرد که در این وضعیت درحالیکه قوزک ها به هم چسبیده اند فاصله ای بین زانوها وجود ندارد.این زاویه(زاویه والگوس) درخانم ها نسبت به آقایان کمی بیشتر است.
 
 
دو تغییر شکل(Deformity) شایع در مفصل زانو,والگوس یا واروس بیش ازحد می باشد.


پای ضربدری(Genu Valgum or Knock Knees): زاویه والگوس بیش از حد طبیعی است و در حالت ایستاده, قوزک ها از هم فاصله می گیرند درحالیکه زانوها به یکدیگر چسبیده اند.

 

پای پرانتزی(Genu Varum or Bow Legs):در این بیماران درحالت ایستاده,زانوها از هم فاصله داشته,درحالیکه قوزک ها به هم چسبیده اند و پاها حالت پرانتز می گیرند.

علل تغییر شکل های مفصل زانو:

1- فیزیولوژیک
2-عدم یکنواختی صفحات رشد اتتهای تحتانی ران,انتهای فوقانی درشت نی و نازک نی(فیبولا).عدم یکنواختی صفحات رشد به چند دلیل اتفاق می افتد که عبارتنداز:تروما(ضربه), عفونت ها, استئوکندروز صفحه رشد انتهای فوقانی درشت نی, بیماری های متابولیک و تغذیه ای(مثل راشیتیسم) و موارد عدم تعادل عضلانی(مثل پولیومیلییت).
3-بد جوش خوردن شکستگی های اطراف مفصل زانو
4-بیماری های نادر مثل دیسپلازی های استخوانی و استئوژنزامپرفکتا
5-آسیب رباط ها(لیگامان ها)ی مفصل زانو
 
پرانتزی شکل شدن زانوها در اطفالی که تازه به راه افتاده اند غالبا فیزیولوژیک بوده و خود به خود اصلاح می شود.این تغییر شکل در کودکانی که زودتر از معمول راه می افتند شایع تر است.پرانتزی شکل شدن زانوها معمولا تا 18 ماهگی اصلاح شده و احتیاجی به درمان ندارد.
در کودکان بیش از دو سال,والگوس زانوها غالبا با کف پای صاف همراه بوده و می توان آن را با کفش طبی اصلاح کرد و در اکثر موارد تا 6 سالگی برطرف می شود.
گاهی والگوس زانو در سنین بالاتر در دختران چاق دیده می شود,که خود عامل مساعد کننده ای برای دررفتگی مکرر کشکک(پاتلا) است.

درمان (Treatment):

درمان بیماری اصلی که باعث تغییر شکل زانو شده ضروری است.
درصورتیکه دفورمیتی یا تغییرشکل خفیف باشد زاویه دار شدن زانو را می توان با کفش طبی درمان کرد.برای اصلاح والگوس از Medial heel wedge(بلندکردن قسمت داخلی پاشنه) و جهت اصلاح واروس از Lateral heel wedge(بلندکردن قسمت خارجی پاشنه) استفاده می شود.دراین کودکان درصورتیکه تغییرشکل شدیدتر باشد علاوه بر تجویز کفش طبی باید بریس مناسبی را به کار برد.
در کودکانی که درمان های فوق موثر نباشد و یا تغییر شکل خیلی شدید باشد باید آن را با عمل جراحی اصلاح کرد که ممکن است بستن صفحه رشد در یک طرف و یا استئوتومی انجام گردد.پس از بسته شدن صفحه رشد,کفش طبی و بریس تغییرشکل را اصلاح نکرده و باید عمل استئوتومی صورت گیرد.نوع ومحل استئوتومی باید در استخوانی انجام گردد که حداکثر تغییرشکل در آن وجود دارد.

عموما بعد ازعمل جراحی, بیمار باید تحت درمان تکمیلی فیزیوتراپی قرار گیرد.فیزیوتراپی با هدف کاهش درد, افزایش دامنه حرکتی مفصل, جلوگیری از ضعف و آتروفی عضلات و راه اندازی بیمار در اولین فرصت ممکن انجام می گردد.