تمام افراد ديابتي، بايد ساليانه از نظر تشخيص گروه پرخطر، معاينه شوند، كه شامل بررسی حس محافظتی، ساختمان پا، بيومكانيک آن، بررسی وضعيت عروقی و پوست پا مي‏باشد.

♻️ بيمارانی كه يک يا چند عامل خطر دارند، از نظر پيدايش ساير عوامل خطر مكرراً بررسي شوند.

♻️ بيمارانی كه نوروپاتی دارند، در هر ويزيت پای آنها مشاهده و بررسی شود.

♻️ در افراد كم‏ خطر، بررسی وضعيت نورولوژيک با استفاده از آزمون مونوفيلامان است.

♻️ بيماران ديابتی و پرخطر از نظر زخم بايد با توجه به عوامل خطر و درمان آن آموزش داده شوند.

♻️ بيماريابی اوليه برای عروق محيطی شامل پرسيدن شرح حال لنگيدن و بررسی نبض‏های پا است و نيز چون بسياری از بيماران مبتلا به عروق محيطی بدون علامت هستند، اندكس مچ پايی- بازويی(ankle-brachial index) را باید تعيين نمود؛

♻️پای سالم♻️
1- مونوفيلامان را به خوبی حس مي‏كند.
2- زخم ندارد
3- دفرميتی ندارد.
4- سابقه زخم يا قطع عضو ندارد.
👈👈پي‏گيری پای سالم
1- جلوگيري از پيدايش زخم.
2- مراقبت بيمار از پا.
3- اگر هر گونه تغييری در پا حاصل شد، مجدداً گروه‏بندی شود.


♻️ پای ناسالم♻️
۱. سابقه زخم قبلی يا قطع عضو.
۲.  عدم حس مونوفيلامان وجود دارد.
۳. دفرميتی وجود دارد.
۴. علايم ناشی از فشار به پا (اريتم)
۵.بيماری عروق محيطی (كاهش يا نبودن نبض)
۶.تغییرشکل ناخنها

👈👈 پي‏گيری پای ناسالم
1- جلوگيری از پيدايش زخم
2- كفش و جوراب مناسب
3- در صورت تغيير وضعيت پا، مجدداً گروه‏بندی شود.
4- در هر ويزيت، پای بيماران مشاهده شود.