خصوصیات کفش طبی یا کفش ارتوپدی

کفش طبی یا کفش ارتوپدی چه خصوصیات عمومی دارد

مهمترین خصوصیات کلی که هر کفش طبی یا ارتوپدی باید داشته باشد عبارتند از

    پنجه پهن و با ارتفاع : پنجه کفش یا Toe box از مهمترین قسمت های آن است. وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه کف پا و هالوکس والگوس را ایجاد میکند. انگشتان پا در کفش طبی باید در پنجه کفش فضای کافی داشته باشند تا از هم باز شوند و کمی به بالا و پایین بروند. بجای استفاده از کفش های نوک تیز از کفش های با پنجه گرد استفاده کنید.


    کفی قابل تعویض : سعی کنید کفشی بخرید که کفی Insole قابل عوض کردن داشته باشد. با این کار میتوان با عوض کردن کفی اندازه و حجم کفش را کم و زیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک میکند کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش میتواند موثر باشد. کفش مرطوب میتواند موجب ابتلا پا به بیماری های قارچی باشد.


    پشتی سفت و محکم : پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار میگیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش با شست خود بر روی آن فشار دهید. اگر فرو نرفت پشتی محکمی دارد.


    کف داخلی با شکل مناسب : کف کفش از داخل Foot bed باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی بصورت متناسب برروی تمام سطح کف آن توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی میکند. مهمترین قوس کف پا قوس طولی آن است پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد.


     پاشنه مناسب : پاشنه Heel کفش از قسمت های مهم آن است. کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه بلند هر دو مضر هستند. ادازه پاشنه بطور متعادل باید حدود ۱٫۵ تا ۴ سانتیمتر باشد.


    کف قوسی شکل کفش : کف بیرونی کفش Outsole باید قدری گوژ باشد تا وسط کفش پایین تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمیشود.


    سطح داخلی یکنواخت : با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش باید متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس های نرمی در درون کفش وجود دارد. این چنین کفش هایی در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست وارد میکنند.


    کفش نفس کش : جنس رویی کفش باید طوری باشد که تهویه داخل کفش برقرار باشد. این تهویه برای عرق نکردن پا ضروری است.

چه کفشی برای دانش آموزان مناسب است؟

کفش مناسب دانش آموزان چه شرایطی دارد؟

1- رویه کفش: رویه کفش باید چرمی و دارای انعطاف پذیری متوسط باشد. رویه، نباید خیلی خشک و خیلی نرم باشد و باید دارای بند یا چسب باشد تا هنگامی که بر اثر پوشش مکرر و گرمای پا، تغییر شکل می دهد با تنظیم بندهای آن بتوان استحکام دیواره های کفش را تنظیم کرد.

 

2- پنجه کفش: پنجه کفش باید پهن باشد، به گونه ای که انگشتان دچار فشردگی نشوند، زیرا انحراف انگشتان از کودکی و نوجوانی با پوشیدن کفش های بسیار تنگ به وجود می آید که منجر به تغییر قوس کف پا می شود.

 

3- پاشنه کفش: پاشنه پا محل شایعی برای تغییر در اندام تحتانی است. دو لایه بودن و قوام دار بودن پاشنه کفش، دو خصوصیت کفش مناسب می باشد که از انحراف پاشنه در جهت داخل و خارج جلوگیری می کند. کفش مناسب باید در قسمت پاشنه ارتفاع 2 سانتی متر و در قسمت پنجه ارتفاع 5/1 سانتی متر داشته باشد.

 

4- کف کفش: کف کفش باید ضمن انعطاف پذیری، دارای استحکام باشد تا به عنوان ضربه گیر عمل کند، زیرا کف خشک کفش ضربه را مستقیما به مفاصل و ستون فقرات وارد می کند.

منبع: تندرستی

ویژگی های کفش از نظر طبی

 

ویژگی های کفش از نظر طبی

پا تکیه گاه بدن است که تمام نیروی وزن را به زمین منتقل می کند و با برخورد به زمین، این نیرو به صورت عکس العمل از طریق پا به زانو، ستون فقرات و مفاصل منتقل می شود. به همین دلیل مراقبت از سلامت پاها و کنترل نیروهایی که از بدن و زمین به آنها وارد می شود، حائز اهمیت است.

 

 

یکی از مسائل مهمی که سلامت کودکان را تضمین می کند و طی سال تحصیلی آسودگی را برایشان به ارمغان می آورد انتخاب کفش طبی مناسب است.

 

تهیه کفش نامناسب علاوه بر آنکه عوارض مختلفی بر جسم و روح کودک بر جای می گذارد، می تواند در پیشرفت تحصیلی و یادگیری او  آثار منفی داشته باشد.

 

 

چگونه پای دانش آموز را درست اندازه گیری کنیم؟

برای اندازه گیری صحیح سایز پای کودک پیش از خرید انواع کفش طبی مدرسه، چند توصیه ساده زیر را در نظر داشته باشید:

 

از کودک بخواهید که روی یک صفحه کاغذی بزرگ بایستد. بزرگ ترین اندازه پا را علامت بزنید. این اندازه، فاصله میان نوک بلندترین انگشت تا پشت پاشنه پا است. این فاصله را بر حسب سانتیمتر اندازه بگیرید.

 

اندازه‌گیری پای کودک هر یک تا سه ماه یک بار تکرار شود.

 

اگر دانش آموز معمولا جوراب حوله ای یا پشمی به پا می کند، در هنگام خرید کفش برای کودکتان به اندازه به دست آمده، نیم الی یک سانتی متر اضافه کنید.

پنجه کفش باید پهن باشد، به گونه ای که انگشتان دچار فشردگی نشوند.

منبع: تندرستی