شکستگی استخوان کتف در ناحیه شانه - علائم


استخوان کتف یا اسکاپولا Scapula یک استخوان  مثلثی شکل در پشت قفسه سینه است. این استخوان بندرت دچار شکستگی میشود و شیوع شکستگی آن کمتر از یک درصد شکستگی های بدن است. یکی از علل این شیوع کم ممکن است توده عضلانی خوبی باشد که اطراف آنرا احاطه کرده است. 
شکستگی این استخوان معمولا در آسیب های با شدت زیاد مثل تصادفات وسایل نقلیه و سقوط از ارتفاع  دیده میشود و به همین خاطر این شکستگی در بسیاری اوقات با آسیب به دیگر قسمت های بدن مثل آسیب به جمجمه یا ستون مهره یا آسیب به ریه و شکستگی دنده ها همراه است. این شکستگی معمولا بر اثر ضربه مستقیم به استخوان کتف ایجاد میشود.

 

108 5

انواع شکستگی های استخوان کتف

شکستگی استخوان کتف ممکن است در قسمت های متفاوتی از استخوان ایجاد شود که عبارتند از:

  • شکستگی تنه استخوان کتف : شکستگی در این ناحیه گرچه ممکن است بصورت چند قطعه ای و خرد شده باشد ولی معمولا قطعات شکسته شده جابجایی زیادی ندارند. علت این جابجایی کم در حجم زیاد عضلاتی است که بخوبی اطراف تنه استخوان کتف را گرفته و به استخوان چسیده اند. این عضلات در حین شکستگی استخوان، قطعات شکسته شده را در کنار هم نگه داشته و اجازه جابجایی زیاد را به آنها نمیدهند.
  • شکستگی گردن استخوان کتف : در این شکستگی حفره گلنوئید از تنه اصلی استخوان جدا میشود. این نوع شکستگی معمولا بر اثر زمین خوردن و افتادن روی شانه ایجاد میشود.
  • شکستگی زائده آکرومیون
  • شکستگی زائده کوراکوئید

علائم شکستگی کتف در ناحیه شانه

مهمترین علائم شکستگی استخوان کتف عبارتند از

  • درد شدید در هنگام حرکت دادن اندام فوقانی و یا در هنگام فشار بر روی استخوان شکسته شده
  • تورم در ناحیه پشت شانه و کتف
  • خراشیدگی پوستی و خونمردگی در پشت شانه و کتف

درمان شکستگی های ساعد


شکستگی استخوان های ساعد چگونه درمان میشود 

    شکستگی ساعد ممکن است بصورت شکستگی منفرد استخوان رادیوس یا اولنا بوده و یا ممکن است هر دو استخوان ها شکسته شوند.

 

درمان شکستگی های ساعد

درمان این شکستگی ها بصورت جااندازی و سپس بیحرکت کردن شکستگی است. جااندازی ممکن است به طریقه بسته یا باز باشد

جااندازی بسته شکستگی ساعد

در شکستگی های ساعد جااندازی استخوان ها باید بسیار دقیق باشد. ساعد از دو استخوان تشکیل شده که با هم کار میکنند. اگر یکی از آنها در وضعیت مناسب جوش نخورد هماهنگی در حرکات بین دو استخوان از بین رفته و در نتیجه ممکن است چرخش ساعد دچار مشکل شود.

اگر محل شکستگی جابجایی نداشته باشد درمان بصورت گچ گیری  کل اندام فوقانی از کف دست تا بالای بازو است. آرنج را در این گچ در زاویه 90 درجه قرار میدهند. در این موارد پزشک معالج تا سه هفته هر هفته یک رادیوگرافی از ساعد تهیه میکند تا اگر شکستگی جابجایی پیدا کند زود متوجه آن شود.

ذکر این نکته مهم است که به علت عضلات قوی که به استخوان های ساعد میچسبند حتی اگر در ابتدا محل شکستگی جابجایی نداشته باشد و بیمار در مدتی که گچ دارد دستش را اصلا حرکت هم ندهد ممکن است قطعات شکسته شده بر اثر انقباض عضلات جابجا شوند. بعد از سه هفته معمولا امکان جابجایی وجود ندارد. در صورتیکه شکستگی تا سه هفته در گچ بدون جابجایی باقی ماند گچ بمدت 12-10 هفته باقی مانده تا استخوان های شکسته شده زمان کافی برای جوش خوردن داشته باشند. این زمان در بچه ها حدود 6-4 هفته است.

در صورتیکه شکستگی استخوان های ساعد جابجایی داشته باشند در بچه ها سعی در جااندازی بسته شکستگی میشود. در صورتیکه شکستگی جاافتاد درمان بصورت گچ گیری به صورتی است که ذکر شد. در صورتیکه جااندازی بسته موفقیت آمیز نباشد درمان بصورت عمل جراحی خواهد بود.

شکستگی استخوان های ساعد در بالغین اگر همراه با جابجایی باشند نیاز به عمل جراحی دارد. در بالغین جااندازی بسته استخوان های ساعد بسیار مشکل است و اگر هم امکان پذیر شود حفظ جااندازی با گچ عملی نیست.

 

جااندازی باز شکستگی ساعد

در جااندازی باز شکستگی ها ی ساعد، پزشک ارتوپد پوست و عضلات ساعد را برش داده و به کنار میزند، استخوان های شکسته شده را نمایان کرده و محل شکستگی را زیر دیده مستقیم دقیقا جااندازی کرده و با پیچ و پلاک به یکدیگر فیکس می کند. در بچه ها پزشک جراح ممکن است از نیل داخل استخوانی برای بیحرکت کردن شکستگی استفاده کند ولی در بالغین در غالب موارد از پیچ و پلاک استفاده میشود.

 

     1082 21082 3 
 جااندازی باز و تثبیت با پلاک در فرد بالغ        درمان جراحی و تثبیت با نیل در سنین پایین











پس از جراحی کل اندام فوقانی در یک آتل بلند گذاشته میشود. آتل معمولا پس از 2-1 هفته خارج شده و حرکات آرنج و مچ دست شروع میشود. شکستگی استخوان های بالغین معمولا به 12- 10 هفته زمان برای جوش خوردن نیاز دارد. در این مدت بیمار باید بطور مرتب نرمش های مخصوصی را برای حرکات آرنج و مچ دست انجام دهد تا دچار خشکی مفصلی نشود. در این مدت بیمار باید از بلند کردن اجسام با دست آسیب دیده امتناع کند. بعد از جوش خوردن شکستگی که معمولا با استفاده از رادیوگرافی مشخیص میشود بیمار میتواند اجسام را با دست خود بلند کند.

 

عوارض شکستگی های ساعد

مهمترین عوارض شکستگی استخوان های ساعد عبارتند از

 

دیر جوش خوردن یا جوش نخوردن شکستگی استخوان

دیرجوش خوردن  معمولا در شکستگی های یک سوم پایینی استخوان اولنا دیده میشود و علت آن معمولا اختلال در خونرسانی محل شکستگی و یا جااندازی ناکامل یا بیحرکتی ناکافی در محل شکستگی است. درمان جوش نخوردن  این شکستگی استفاده از عمل جراحی پیوند استخوان است. اگر شکستگی قبلا جراحی نشده باشد قطعات جوش نخورده با پلاک فیکس میشوند و اگر قبلا جراحی شده و با پلاک فیکس شده باشد ممکن است نیاز به تعویض پلاک وجود داشته باشد ( در مواردی که پلاک قبلی نتواند به اندازه کافی استخوان های شکسته شده را بیحرکت کند، باید عوض شود).

بد جوش خوردن استخوان

بد جوش خوردن شکستگی ساعد میتواند به صورت زاویه دار شدن استخوان ها در محل شکستگی و یا بصورت کوتاه شده یک یا هر دو استخوان باشد. گاهی هم ممکن است استخوان های رادیوس و اولنا در محل شکستگی به یکدیگر بچسبند. هر کدام از این موارد میتواند موجب محدودیت چرخش مچ دست شود. کوتاه شدن یک استخوان ساعد نسبت به دیگری هم میتواند موجب نیمه دررفتگی مفصل بین رادیوس و اولنا در مچ دست شده و موجب درد در ناحیه مچ دست بیمار شود. در صورت بد جوش خورگی شدید درمان بصورت عمل جراحی استئوتومی ( شکستن مجدد استخوان در محل بد جوش خوردن) و قرار دادن استخوان در وضعیت مناسب است.

سندرم کمپارتمان

گاهی اوقات به علت خونریزی یا تورم شدید در محل شکستگی فشار درون کمپارتمان های ساعد بالا رفته که ممکن است موجب سندروم کمپاتمان و متعاقب آن کنتراکچرولکمن شود.

منبع : ایران ارتوپد

 

شکستگی استخوان ساعد

 شکستگی استخوان های ساعد چگونه ایجاد میشود

ساعد دو استخوان دارد. این دو استخوان را رادیوس ( زند اعلی یا بالایی) و اولنا ( زند اسفل یا پایینی) مینامند. اگر سر پا بایستیم و دستهای خود را در کنار تنه خود آویزان کنیم بطوریکه کف دست ها به طرف جلو باشد. استخوانی از ساعد که به تنه نزدیک تر است را اولنا مینامند و به استخوانی که از تنه دورتر است استخوان رادیوس میگویند.

شکستگی ساعد ممکن است بصورت شکستگی منفرد استخوان رادیوس یا اولنا بوده و یا ممکن است هر دو استخوان ها شکسته شوند. چون درمان هر سه این موارد تقریبا شبیه یکدیگر است در این مبحث در مورد هر سه صحبت میشود.

 

       1082

شکستگی استخوان های ساعد چگونه ایجاد میشوند

مکانیسم شکستگی  استخوان های ساعد میتواند ضربه غیر مستقیم باشد مثل موقعی که فرد در حین زمین خوردن دستش را حائل قرار داده و با کف دست زمین میخورد و یا ممکن است ضربه مستقیم باشد مثل موقعی که با چوبدستی محکم به ساعد کوبیده میشود.

شکستگی منفرد رادیوس یا اولنا همیشه بر اثر ضربه مستقیم ایجاد میشود و وارد شدن نیروهای غیر مستقیم به ساعد یا موجب شکسته شدن هر دو استخوان آن میشود و یا اگر یک استخوان را بشکند همراه با شکستگی استخوان، آسیب در مفصل بالایی یا پایینی بین استخوان های رادیوس و اولنا هم ایجاد میشود.

در حین زمین خوردن، اگر مچ دست در حال چرخش باشد شکستگی استخوان های رادیوس و اولنا در مقابل هم نبوده و یکی بالاتر و دیگری پایین تر قرار میگیرد. همچنین در این موارد معمولا خط شکستگی بصورت مارپیچی است. وقتی شکستگی استخوان های ساعد بر اثر ضربه مستقیم ایجاد میشود معمولا خط شکستگی بصورت عرضی است و شکستگی دو استخوان ساعد در مقابل یکدیگر است. شکستگی اگر در یک استخوان باشد معمولا جابجایی زیادی ندارد ولی اگر هر دو استخوان شکسته شده باشند محل شکستگی معمولا در بالغین جابجایی زیادی دارد.

 البته در بچه ها شکسته شدن هر دو استخوان ساعد  معمولا با جابجایی اندکی همراه است.

علائم شکستگی های ساعد

 وقتی هر دو استخوان ساعد شکسته شده است شکل ظاهری ساعد بیمار تغییر میابد. ساعد در محل شکستگی خم میشود و گاهی اوقات میتوان نوک تیز استخوان در محل شکستگی را در زیر پوست ساعد لمس کرد. در بعضی موارد نوک تیز استخوان شکسته شده پوست را سوراخ کرده و بیرون میزند و شکستگی را به نوع باز تبدیل میکند.

       1082 1 

وقتی شکستگی فقط در یک استخوان ساعد ایجاد شده یا جابجایی کمی دارد معمولا ساعد در محل شکستگی بسرعت متورم و دردناک میشود. در این موارد ممکن است حرکت دادن ساعد موجب برخورد قطعات شکستگی به یکدیگر شده و ایجاد صدا کند که به آن کریپیتاسیون میگویند.

بیمار دچار شکستگی ساعد درد زیادی داشته و حرکات چرخشی ساعد و مچ دست وی بسیار دردناک میشود. تشخیص قطعی شکستگی های ساعد با رادیوگرافی است.

رادیوگرافی ساده شکل و محل شکستگی را نشان میدهد.


منبع : ایران ارتوپد

 

استخوان بازو (هومروس)

استخوان بازو یکی از استخوان های بلند اندام فوقانی است که در بالا با حفره کم عمق دوری (گلنویید) استخوان کتف (اسکاپولا) و در پایین با استخوان های ساق دست (به عربی ساعد یا زند) به نام های ساق دست بالایی یا رادیوس (به عربی زند اعلی یا زند زبرین) و ساق دست پایینی یا اولنا (به عربی زند اسفل یا زند زیرین) متصل می گردد.

سر استخوان بازو با حفره گلنویید اسکاپولا، مفصل شانه را ایجاد می کند و بخش مفصلی تحتانی آن در ایجاد مفصل آرنج نقش دارد. به علت کم عمق بودن حفره گلنویید و بزرگ بودن سر هومروس، مفصل شانه تحرک زیادی داشته و درنتیجه ثبات این مفصل در مقایسه با مفصل ران (مفصل هیپ) بسیار کمتر است. بی ثباتی مفصل شانه یک عامل مهم دررفتگی آن محسوب می شود.

 

تصویر استخوان بازو در دو نما:

 

 

 مشخصات استخوان بازو

 

*استخوان بازو از دو انتهای فوقانی و تحتانی و یک تنه تشکیل شده است

 

*انتهای فوقانی شامل سر، گردن آناتومیک (گردن تشریحی )، تکمه های کوچک و بزرگ و بخش بالایی ناودان بین تکمه ای (ناودان اینترتوبرکولار) است.

 

*گردن آناتومیک شیاری است که در زیر سر قرار می گیرد و این قسمت بین سر هومروس و تکمه های بزرگ و کوچک قرار دارد. بخشی که در زیر سر و تکمه های کوچک و بزرگ واقع می شود، گردن جراحی نام دارد که این ناحیه مستعد شکستگی است. عصب آگزیلاری (زیربغلی) در سمت داخل گردن جراحی و به فاصله کمی از آن عبور می کند.

 

*تاندون های عضلات سوپرااسپیناتوس (بالای خاری یا فوق خاری)، اینفرااسپیناتوس (زیرخاری یا تحت خاری) و ترس مینور (گرد کوچک) به تکمه بزرگ اتصال دارند.

 

*تاندون عضله ساب اسکاپولاریس (زیرکتفی یا تحت کتفی) به تکمه کوچک متصل می گردد.

 

*تاندون سر دراز عضله دوسر بازویی از درون ناودان بین تکمه ای (ناودان اینترتوبرکولار یا ناودان بیسیپیتال) عبور می کند. رباطی به نام رباط عرضی، تکمه های کوچک و بزرگ هومروس را به یکدیگرمتصل می کند. ناودان اینترتوبرکولار که از تکمه ها شروع می شود تا ناحیه فوقانی سطح جلویی داخلی تنه هومروس امتداد دارد.

 

*تاندون های عضله لاتیسموس دورسی (پشتی بزرگ) به کف ناودان بین تکمه ای، عضله ترس ماژور (گرد بزرگ) به لبه داخلی ناودان و عضله پکتورالیس ماژور (سینه ای بزرگ) به لبه خارجی ناودان متصل می گردد.

 

*تنه هومروس از سه کنار داخلی، خارجی و جلویی و سه سطح جلویی داخلی، جلویی خارجی و پشتی تشکیل می گردد.

 

*انتهای تحتانی هومروس شامل اپی کوندیل داخلی و خارجی (فوق لقمه ای داخلی و خارجی)، کاپیتولوم (لقمه خارجی) و تروکله آ (قرقره) است. کاپیتولوم با سر رادیوس و تروکله آ با استخوان اولنا متصل می گردد و مفصل آرنج را می سازند.

 

تصویر زیر:

 

 

 

 

 

 

*توبروزیته دلتویید (برجستگی دلتویید) که محل اتصال عضله دلتویید است، درحدود میانه ارتفاع سطح جلویی خارجی استخوان هومروس قرار می گیرد.

 

تهیه و تنظیم: فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

استخوانهای اندام فوقانی

اندام فوقانی در هر طرف از 32 استخوان تشکیل می گردد.

 

تصویر زیر استخوان های اندام فوقانی را نشان می دهد:

 

 

استخوان های اندام فوقانی عبارتنداز:

 

*استخوان ترقوه یا چنبر (کلاویکولا یا کلاویکل)

 

*استخوان کتف (اسکاپولا)

 

*استخوان بازو (هومروس)

 

*استخوان های ساق دست (به عربی ساعد یا زند) که شامل رادیوس (استخوان ساق دست بالایی یا زند زبرین یا زند اعلی) و اولنا (استخوان ساق دست پایینی یا زند زیرین یا زند اسفل) است.

 

*استخوان های مچ دستی یا کارپال ( استخوان های کارپوس یا مچ دست) از هشت استخوان در دو ردیف فوقانی و تحتانی تشکیل می گردد که شامل استخوان های زیر است:

ردیف فوقانی از خارج به داخل: استخوان ناوی (اسکافویید)، استخوان هلالی (لونیت)، استخوان هرمی (تریکتروم) و استخوان نخودی (یپزیفورم)

ردیف تحتانی از خارج به داخل: استخوان ذوزنقه(تراپزیوم)، استخوان شبه ذوزنقه (تراپزویید)، استخوان بزرگ (کاپیتیت ) و استخوان چنگکی (همیت)

 

*پنج استخوان کف دستی (متاکارپال)

 

*استخوان های انگشتان که هر یک دارای سه بند بوده به غیراز شست که دو بند دارد (در مجموع 14 استخوان)

تصویر زیر:

 

 منبع : وبلاگ فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار

سرطان استخوان و علائم آن


بخش بیرونی استخوان بسیار سفت و متشکل از املاح معدنی و مواد آلی است. سرطان استخوان از سنین شیرخوارگی تا سالمندی می تواند ایجاد شود و سبب فلج عضو و یا مرگ فرد مبتلا شود.


سرطان استخوان

متاسفانه سرطان استخوان اکثرا در گروه سنی نوجوان و جوان و بین 10 الی 30 سالگی شایع می باشد.


 نسبت ابتلا در دختران و پسران مساوی می باشد.


 شایع ترین محل بروز تومور در اطراف زانو، اطراف شانه و لگن خاصره می باشد.

 

علل سرطان‌ استخوان

اگرچه متخصصین مطمئن نیستند چه عواملی باعث بروز سرطان استخوان‌ می‌شوند، ولی تعدادی از عوامل ممکن است خطر بروز بیماری را افزایش دهند.

این سرطان‌ها اغلب در کودکان و بزرگسالان جوان اتفاق می‌افتند، خصوصا آن هایی که تحت درمان های رادیوتراپی و شیمی‌درمانی برای سایر بیماری ها می باشند.

بزرگسالان مبتلا به بیماری پاژه (یک وضعیت غیرسرطانی که با تولید سلول‌های استخوانی جدید، غیرطبیعی مشخص می‌شود) در معرض افزایش خطر سرطان استخوان قرار دارند.

تعداد کمی از سرطان های استخوان مربوط به عوامل ارثی می باشند.

 

علائم و نشانه‌های سرطان استخوان

علایم وابسته به محل و اندازه سرطان متغیر می باشد. علائم سرطان استخوان با گذشت زمان وخیم تر می شوند.

درد شایع ترین علامت سرطان استخوان است.

تومورهایی که در مفاصل یا نزدیک مفاصل بوجود می‌آیند، باعث ایجاد ورم و یا حساسیت در ناحیه مبتلا می شوند.

سرطان استخوان باعث اختلال در حرکات طبیعی استخوان ها شده و استخوان ها را ضعیف می کند. گاهی باعث شکستگی استخوان ها نیز می‌شود

علایم دیگر شامل خستگی ، تب ، کاهش وزن و نازک شدن جدار استخوان و خوردگی استخوان، کم خونی و ضعف عمومی، براق شدن پوست در سطح تومور است.

ولی هیچ کدام از این علایم، علامت قطعی سرطان نیستند. آنها ممکن است به علت شرایط غیرخطرناک دیگر نیز ایجاد شوند. لذا باید حتما توسط پزشک بررسی شوند.

 

تشخیص سرطان‌ استخوان

جهت تشخیص سرطان استخوان، پزشک سؤالاتی در مورد تاریخچه پزشکی، خانوادگی و شخصی بیمار می‌کند و هم‌چنین یک معاینه کامل از بیمار به عمل می‌آورد

جراح ممکن است بیوپسی (نمونه‌برداری) سوزنی یا بیوپسی برشی انجام دهد.

هنگام بیوپسی سوزنی، جراح یک سوراخ کوچک در استخوان ایجاد کرده و یک نمونه از بافت تومور را با وسیله‌ای مثل یک سوزن برمی‌دارد.

در بیوپسی برشی، جراح، تومور را بریده و نمونه ای از بافت را برمی‌دارد.

پزشک متخصص آسیب شناسی، بافت را جهت تعیین سرطانی بودن آن مورد آزمایش قرار می‌دهد.

 

درمان سرطان استخوان

انتخاب روش درمان بستگی به نوع، اندازه، مرحله سرطان، سن و سلامت‌ عمومی بیمار دارد.

جراحی اغلب اولین انتخاب درمانی می‌باشد، اگرچه گاهی اوقات قطع کردن عضو لازم می‌باشد.

در شیمی درمانی، جراح تنها قسمت سرطانی استخوان را بدون قطع عضو برمی‌دارد و به جای قسمت سرطانی، یک وسیله مصنوعی (پروتز) قرار می دهد.

شیمی‌درمانی و رادیوتراپی ممکن است به تنهایی یا همراه با هم استفاده شوند.

 

جلوگیری از سرطان استخوان

با توجه به اینکه علت اصلی ایجاد سرطان استخوان ناشناخته است، به نظر می رسد نتوان از ابتلا به آن پیشگیری کرد، ولی اجتناب از اشعه (مثل رادیوتراپی) و برخی مواد شیمیایی خاص که در ایجاد تومور های استخوان موثر شناخته شده اند (عدم تماس با ترکیبات رادیواکتیو و هسته ای) از ابتلا به سرطان استخوان جلوگیری می کند.

 

تغذیه در سرطان استخوان

با توجه به بیماری بدخیمی که این بیماران دارند و این که دوره های سنگین شیمی درمانی باعث کاهش محسوس اشتها و حالت تهوع و استفراغ می گردد، این بیماران مقدار زیادی از وزن و انرژی خود را از دست می دهند.

در کنار آن انجام عمل های جراحی سنگین به همراه مصرف آنتی بیوتیک های قوی و طولانی مدت، به این مشکل تغذیه ای بیشتر دامن می زند.

در نتیجه این بیماران و به خصوص خانواده ها، نگرانی شدید از لاغری مفرط داشته و در صدد رفع آن می باشند.

توصیه می شود بیماران را تشویق به خوردن غذاهای سالم و طبیعی و راحت الهضم کرد و از خوردن مواد غذایی سنگین و پر چرب و یا انواع ترشیجات و ادویه ها بازداشت.

همچنین بهتر است مقدار هر غذا در هر وعده کم شود، ولی تعداد وعده های غذایی را افزایش دهیم. نوشیدن هر گونه مایعات اعم از آب، چای، دوغ و نوشیدنی های بدون گاز دیگر توصیه می گردد.


منبع : تبیان

ورزش هایی برای رفع درد گردن


گردن درد

گردن‌درد، مشکل نسبتا شایعی است که برای بعضی‌ها همه‌روزه اتفاق می‌افتد. اما خوشبختانه بسیاری از علایم درد گردن را می‌توان با حرکات کششی، تمرینات مقاوم‌سازی و حفظ حالات صحیح استقرار گردن، کاهش داد یا کاملاً از بین برد و حتی بالاتر از همه اینها، گاهی می‌توان به همین ترتیب از بروز گردن‌درد جلوگیری کرد...


تحت هیچ شرایطی در صورتی که گردن درد شما همراه با احساس بی‌حسی در قفسه‌سینه، شانه و کتف، بازو و دست بود، حرکات و تمرینات زیر را انجام ندهید زیرا این تمرینات بیشتر در شرایطی توصیه می‌شوند که درد در اثر وضعیت‌های نامناسب،فشارها و ضربه‌های کوچک و سبک به وجود آمده باشند، در غیر این صورت اگر در اثر صدمات شدید و یا در حالی که درد بی‌دلیل و خود به خودی به وجود آمده است، حتماً به پزشک مراجعه نمایید. حفظ سلامت و صرف وقت برای آن بهتر از تأسف خوردن برای عواقب کارهای نسنجیده است. ضمن اینکه در هر حال باید درمان‌های اولیه گردن‌درد را هم پشت سر بگذارید:

1- گرمادرمانی:

یک دوش آب گرم بگیرید و اجازه دهید که آب مستقیما به گردن شما برسد. همچنین می‌توانید از جکوزی، پدهای گرم و بطری آب گرم استفاده کنید. فشار آب را تا اندازه‌ای که پوست کمی ‌قرمز و اندکی گرم شده باشد می‌توانید نگه دارید.

2- استراحت:

از انجام حرکات و کارهایی که درد شما را شدیدتر می‌کنند خودداری کنید و به گردن‌تان استراحت دهید.

انجام تمرینات ورزشی

این تمرین‌ها در شرایطی توصیه می‌شوند که درد گردن در اثر استقرار نامناسب گردن و وارد آمدن فشارها و ضربه‌های مختصر به گردن ایجاد شده باشد.  

تمرین اول: در حالی که عضلات کتف‌تان شل و ریلکس می‌باشد، سرتان را به یک طرف بچرخانید تا احساس کشش در گردن کنید، به طوری که نگاهتان به روی کتف و شانه باشد. 6 ثانیه مکث کنید و این حرکت را برای هر طرف 3 بار انجام دهید. (تصویر بالا)


تمرین دوم گردن

تمرین دوم : سر خود را به جلو خم کنید، به ‌طوری که چانه‌تان به قفسه‌سینه برسد. برای ایجاد کشش بیشتر می‌توانید با کمک انگشت به آرامی ‌از پشت سر فشار اندکی وارد کنید تا بیشتر به سمت قفسه‌سینه خم شود. زمانی که احساس کشش کردید به مدت 6 ثانیه مکث کنید و سپس به حالت اولیه برگردید. این حرکت را می‌توانید 3 بار تکرار کنید.

 




تمرین سوم گردن


 

 

تمرین سوم: کف دست را روی پیشانی‌تان قرار دهید (مانند حالت قبل) اما این بار رو به جلو فشار وارد کنید و در اینجا نیز سعی کنید سر و دست حرکت نکند. 10 ثانیه مکث کنید و 3 بار تکرار کنید.

 

 

 

تمرین چهارم گردن

 

 

تمرین چهارم: دست خود را دوباره بر کنار سرتان بگذارید اما این‌بار سر خود را به سمت شانه بچرخانید، به طوری که می‌خواهید بالای کتف و شانه را ببینید اما حرکتی نداشته باشید. 10 ثانیه مکث کنید و برای هر طرف 3 بار تکرار کنید.

 


 

تمرین پنجم گردن

 

 

تمرین پنجم: گردن خود را به آرامی‌ به بغل خم کنید و با دست نیز فشار اندکی برای ایجاد کشش بهتر وارد کنید؛ 6 ثانیه مکث کنید و به حالت اولیه برگردید. این حرکت را برای هر سمت 3 بار انجام دهید.



 


تمرین ششم گردن

 


 

تمرین ششم: یک دست خود را یک طرف سرتان بگذارید و سر را به سمت دست فشار دهید اما سعی نکنید آن را فشار دهید. روی این حالت 10 ثانیه تمرکز کنید. این حرکت را برای هر طرف 3 بار انجام دهید.

 

 


بالش مناسب

 

 

 

استفاده از بالش مناسب:

در صورتی که بیش از یک بالش زیر سرتان می‌گذارید، از بالش‌های طبی استفاده کنید. بالش در صورتی که به درستی انتخاب شود، با حفظ فقرات گردنی در وضعیت صحیح از درد شما می‌کاهد.

 

 

 

 


منبع :تبیان

بررسی علل درد در دست و شانه و روش های درمان آن

 - درد شانه نشانهٔ چیست؟
مفصل شانه پیچیده‌ترین مفصل بدن است. این پدیدهٔ عجیب شاهکار زیست مکانیکی و هنر حرکات است. لااقل یک چیز در مورد شانه واضح است: تا جائی که دچار ناتوانی شود، عدم درمان را تحمل می‌کند. و متأسفانه از کار افتادن آن معمولاً دردناک است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، یکی از شایع‌ترین علل درد شانه التهاب وترهای اطراف مفصل آن است. التهاب وتر بیشتر در اثر کار زیاد آن روی می‌دهد. وقتی کاری مثل اره‌کشیدن یا ورزش گلف می‌کنید، وترهای شانه‌ بر روی استخوان سائیده شده و به تحریک و درد آن منجر می‌گردد.
التهاب کیسهٔ زلالی مفصل هم، که به اندازهٔ التهاب وترها ایجاد درد شانه می‌کند، در اثر کار زیاد روی می‌‌دهد. اما شروع آن به‌صورت گسترده‌تری است. کیسهٔ نرمی در مفصل برای کاهش اصطکاک آن است، که تورم آن ایجاد درد می‌کند.
اگر به‌هنگام بالا بردن دست احساس درد در شانه می‌کنید، ممکن است علت آن رسوب کلسیم در آنجا باشد. این رسوب در زیر وتری در مفصل تیغهٔ شانه با استخوان چنبر تشکیل می‌شود.
گاهی درد شانه در اثر یک حادثه روی می‌دهد. افتادن ممکن است باعث در رفتن شانه شود، که بازو را از مفصل خود با استخوان کتف خارج می‌کند. شکستگی استخوان بازو گاهی وتر حرکت‌دهندهٔ بازو را پاره می‌کند. اگر این پارگی با عمل جراحی ترمیم نشود، ممکن است باعث گرفتاری شانه برای تمام عمر گردد.

- درمان درد شانه
هر درد شانه در اثر حادثه باید فوراً توسط پزشک درمان شود. پزشک بعضی در رفتگی‌ها را به‌آسانی جا می‌اندازد. موارد شدیدتر آن باید با جراحی درمان شود.
اگر درد شانه در اثر کار زیاد باشد، نکات زیر به رفع آن کمک می‌کند.
شانه را استراحت بدهید. اگر شانهٔ شما بعد از انجام کار تکراری دچار درد می‌شود، سعی کنید طرز انجام کار را عوض کنید. یا در فاصلهٔ کار به شانه استراحتی بدهید. ورزش را به‌طور کامل ترک نکنید مثلاً اگر گلف بازی می‌کنید، چند روز به‌جای آن دوچرخه‌سواری کنید.
آن را خنک کنید. با اولین آزردگی شانه کیسه‌ای یخ را چندبار در روز، و هر بار کمتر از ۲۰ دقیقه، روی آن بگذارید. یخ ناحیهٔ آزرده را بی‌حس کرده و تورم و التهاب آن را کاهش می‌ٔهد.
آن را گرم کنید. بعد سه روز یخ‌گذاشتن و کم شدن درد، چندبار در روز، هر بار بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، گرمای مرطوب به آن بدهید. گرما جریان خون را در ناحیهٔ آسیب دیده بیشتر می‌کند. حتی ریزش آب‌گرم در هنگان دوش گرفتن مؤثر است.
دارو بخورید. خوردن داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی مشکل را درمان نمی‌کند، ولی درد را موقتاً تسکین می‌دهد.
نزد پزشک بروید. اگر بعد از چند روز درد شانه از بین نرود، یا مرتباً به آن آسیب وارد می‌آید، نزد پزشک بروید تا او درمان فراصوتی، استروئیدی، یا جراحی را توصیه کند. یک تزریق داروی استروئید با بی‌حسی موضعی در مفصل می‌تواند تا یک سال درد را آرام کند. مدت تسکین درد بستگی به فعالیت شانه دارد. اگر به‌کار خود برگردید و دوباره شانه را زیاد به‌کار بگیرید، درد ظرف چند هفته باز می‌گردد.
در برخی افراد، عمل جراحی تراشیدن تکه‌ای استخوان که بر وتر فشار می‌آورد لازم می‌شود. بعضی دیگر نیاز به ترمیم وتر گردانندهٔ بازو دارند.
تقویت شانه. اگر درد شانه مکرر است تقویت ماهیچه‌ها و وترهای آن را احتمالاً مفید خواهد بود. هفت ورزش زیر به این کار کمک خواهد کرد.
۱. به شکم بر روی تخت یا میز محکمی دراز بکشید و دست‌ها را از دو طرف آویزان کنید. در کف هر دست یک وزنهٔ نیم‌کیلوئی گرفته و پشت دست را به طرف خود بگیرید. حالا وزنه‌ها را تا سطح چشم‌ها بالا بیاورید. این کار را ۸ تا ۱۲ تکرار کنید.
۲. صاف بایستید و در هر دست وزنه‌ای نیم‌کیلوئی بگیرید. شانه‌‌‌ها را به طرف گوش‌ها بالا بکشید. سپس شانه‌ها را به عقب کشیده و به‌هم نزدیک کنید. شانه‌ها را آزاد کرده و این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۳. به پشت دراز بکشید و دست چپ را بالای سر روی دست راست بگذارید. با دست چپ دست راست را به آرامی به‌طرف گوش چپ بکشید. با دست راست کمی مقاومت کنید. این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کرده و سپس با دست دیگر انجام دهید.
۴. بر لبهٔ صندلی محکمی نشسته و با دست‌هایتان صندلی را در دو طرف پاها بگیرید. حالا سعی کنید خود را از روی صندلی بلند کنید. این کار را ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۵. روی طرف چپ بدن دراز بکشید. آرنج راست را روی طرف راست بدن گذاشته و آن را ۹۰ درجه خم کنید. وزنه‌ای نیم‌کیلوئی را در دست راست گرفته و روی شکم بگذارید. حالا آرنج را محکم نگاه دارید و سعی کنید تا آنجا که می‌‌توانید وزنه را بلند کنید. دست را رها کرده و ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید. همین ورزش را با دست دیگر هم انجام دهید.
۶. بایستید و وزنه‌ای نیم‌کیلوئی در هر دست بگیرید. در حالی که دست‌ها را به‌‌دور خود می‌چرخانید، آنها را تا جائی که امکان دارد از دو طرف بلند کنید. دست‌ها را رها کرده و ۸ تا ۱۲ بار تکرار کنید.
۷. به شکم روی میز محکمی دراز بکشید، به‌طوری که شانه‌ها و بازوها روی میز و ساعدها از میز آویزان باشند. در هر دست وزنه‌ای نیم‌کیلوئی گرفته و دست‌ها را تا سطح میز بالا بیاورید. این کار را نیز ۸ تا ۱۲ تکرار کنید.
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دست را نمی‌توان بالای سر برد.
- شانه را نمی‌‌توان تکان داد.
- احساس شبیه خارج‌شدن شانه از جای خود وجود دارد. 
* درد دست
 
- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- دست بیش از دو روز است که درد دارد.
- درد با کار یا ورزش بدتر می‌شود.
- دست گرفتار درد حس ندارد.
- دست تغییر شکل داده یا ورم کرده است.
- دست را نمی‌‌توان دراز کرد.
- درد دست همراه با درد قفسهٔ سینه یا تنگی ممکن است علامت حملهٔ قلبی باشد. در این‌صورت یک فوریت پزشکی است.

- درد دست نشانهٔ چیست؟
دست ابزار انعطاف‌پذیر عجیبی است. می‌توان آن را برای کارهای مختلف، از پرتاب توپ گرفته تا حمل کیسهٔ خرید و تکان دادن برای خداحافظی، به کار گرفت. ولی، مانند هر ابراز دیگر، دست نیز تا حدی تحمل دارد.
درد دست علل متعددی دارد، ولی اغلب تا یک علت ردیابی می‌شود: خستگی ماهیچه‌ها. درد و خستگی امروز دست ممکن است فردا بهتر شود، در این‌صورت چیز مهمی نیست. اما اگر بدون هیچ دلیل مشخصی درد می‌آید و می‌رود، و باز بر می‌گردد، ممکن است ناشی از التهاب مفصل باشد.
اگر درد به تدریج زیاد می‌شود و ورم آزاردهنده‌ای دارد، احتمالاً دچار شکستگی استخوان ساعد یا بازو شده‌اید. ممکن است فکر کنید شکستگی استخوان چیز واضحی است، ولی گاهی استخوانی می‌شکند، بدون آنکه انسان متوجه شود. مثلاً ممکن است ضربه‌ای به دستتان بزنید یا زمین بخورید و احساس درد نکنید تا زمانی که فعالیت دست زیاد شود یا فشاری بر ناحیهٔ شکسته وارد آید.
آسیب دیدن مچ دست هم می‌‌تواند باعث درد شدید ساعد شود. از شایع‌ترین این دردها آسیب ناشی از تکرار یک حرکت است، مثل تایپ کردن، چکش زدن یا برداشتن تکراری یک چیز. این درد هر روز بدتر می‌شود، چون دست استراحت نمی‌کند. بالاخره کشیدگی بافت‌ها بر توانائی دست به بهبود غلبه می‌کند. گرچه آسیب‌دیدگی عمدتاً در مچ است، اما درد ممکن است تا آرنج بالا رود.
آسیب دیدن بازو کمتر اتفاق می‌افتد، چون ماهیچه‌های زیادی دور آن را گرفته است. یکی از شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌های بازو که به درد منجر می‌شود التهاب وتر ماهیچهٔ دو سر است که در آن، وتر نزدیک به شانه کوفته یا پاره شده است و درد فزاینده‌ای در ماهیچهٔ دو سر بازو ایجاد می‌کند.
درد هر جای بدن نیز می‌تواند به بازو مربوط باشد. مثلاً برداشتن اجسام سنگین ممکن است وترهای شانه را ملتهب کند که صورت درد بازو خود را نشان می‌‌دهد.
درد شدیدتر منتشر به پائین دست چپ علامتی سنتی حملهٔ قلبی است. این درد ممکن است با تهوع، تنگی نفس یا درد قفسهٔ سینه همراه باشد. اما گاهی درد دست چپ تنها علامت آن است.

- درمان درد دست
درمان درد دست بستگی به محل و شدت آسیب‌دیدگی دارد. ولی در اینجا چند مورد یادآوری می‌شود.
دست را راحت بگذارید. اگر درد دست شدید نیست و تغییری در آن مشاهده نمی‌شود، آسان‌ترین درمان، یعنی استراحت، را انجام دهید. چند روز دستتان را از انجام فعالیت معاف کنید.
کار دست را کم کنید. اگر استراحت مطلق برای دستتان امکان ندارد و باید کار کند، مقدار فعالیتش را نصف کنید و در فاصلهٔ آن چنند بار به آن استراحت دهید. کار کردن افراد تا حدی که فعالیت آنها باعث ایجاد درد نشود اشکالی ندارد، اما کارکردن آنها با درد زیاد غیر عاقلانه است. درد یک علامت هشداردهنده است.
دست را بالا بگیرید. در هنگام استراحت، دست را تا حد سینه بالا بیاورید. مثلاً وقتی دراز کشیده‌اید، آن را روی یک یا دو بالش نرم بگذارید.
دست را خنک کنید. یک قطعه یخ را بر روی ناحیهٔ دردناک بمالید تا پوست نسبت به آن بی‌حس شود، البته نه بیشتر از چهار دقیقه. مواظب باشید رنگ دست سفید یا آبی نشود. یا یک بستهٔ شیمیائی آمادهٔ ”خنک‌کننده سریع“ را در یک حوله پیچیده و آن را تا ۲۰ دقیقه بر روی دست بگذارید. هر ۱۰ دقیقه یک‌بار پوست را کنترل کنید.
مسکن بخورید. در صورت لزوم، از داروهای ضددرد مجاز، با رعایت دستورات آن، استفاده کنید.
به پزشک خبر دهید. اگر با همهٔ این کارها هنوز درد دارید، به پزشکتان اطلاع دهید. درمان‌های بیشتر ممکن است شامل استفاده از کورتیزون برای کاهش ورم، گچ گرفتن، و در موارد شدیدتر انجام عمل جراحی برای تصحیح اختلال درونی بدن باشد.

 

 

منبع:پزشکان بدون مرز 

 

شكستگي سر استخوان ران

شكستگي سر استخوان ران عبارت است از يك شكستگي كامل يا ناقص در سر استخوان ران ، كه با استخوان لگن مفصل مي شود. شكستگي در اثر صدمات قابل توجه در هر دو جنس و در تمام سنين ديده مي شود. اما شكستگي هاي خود به خودي يا شكستگي ناشي از صدمات خفيف تنها در افراد مسن تر ديده مي شوند. حدود 50% از شكستگي ها در افراد بالاي 80 سال رخ مي دهد. 
علايم شايع 
درد شديد به هنگام تلاش براي راه رفتن 
تورم ، دردناك بودن به هنگام لمس و خون مردگي در ناحيه مفصل استخوان ران 
از دست رفتن شكل طبيعي ناحيه مفصلي استخوان ران 
علل 
وارد آمدن صدمه ، خصوصاً زمين خوردن و سقوط و نيز تصادفات 
در مواردي كه استخوان ران قبلاً دچار بيماري بوده است ، شكستگي ممكن است خود به خود رخ دهد. 
عوامل افزايش دهنده خطر 
پوكي استخوان ، خصوصاً پوكي استخوان پس از يائسگي 
سرطان استخوان 
مصرف داروهاي متعدد كه ممكن است هوشياري را كاهش دهند. 
بيماري استخوان سازي ناقص (استئوژنز ايمپرفكتا) كه يك بيماري ارثي است كه در آن استخوان ها ترد و شكننده هستند و به راحت دچار شكستگي مي شوند. 
به هم خوردن تعادل كليسم بدن 
تغذيه نامناسب ، خصوصاً ناكافي بودن دريافت كليسم و پروتئين 
اختلالات و بيماري مغزي 
فعاليت هايي كه خطر بروز صدمات را زياد مي كنند. 
پيشگيري 
سعي كنيد دريافت روازنه كلسيم به حدكافي باشد (1500-1000 ميلي گرم در روز). با خوردن شير و محصولات لبني يا مكمل هاي كلسيم مي توان از اين امر اطمينان حاصل نمود. 
سعي كنيد زمين نخوريد، خصوصاً در منزل شرايطي را فراهم آوريد كه احتمال زمين خوردن كم شود. 
هورمون درماني پس از يائسگي را مي توان براي پيشگيري از پوكي استخوان مدنظر گرفت . براي تصميم گيري در مورد اين مسأله با پزشكتان مشورت كنيد. 
اگر احساس مي كنيد هنگام راه رفتن تعادل نداريد از عصا براي راه رفتن استفاده كنيد. 
عواقب مورد انتظار 
معمولاً با جراحي و بازتواني قابل معالجه است . 
عوارض احتمالي 
عفونت زخم ناحيه عمل جراحي 
آسيب به رشته هاي عصبي و رگ هاي خوني در ناحيه شكستگي 
در رفتگي علاوه بر شكستگي 
خونرساني ناكافي به ناحيه صدمه ديده استخوان كه باعث مرگ بافت استخواني مي شود. 
جوش نخوردن شكستگي 
تشكيل لخته خون به علت بستري شدن طولاني مدت 
درمان 

اصول كلي 
جراحي تنها راه درمان است و نبايد خود درماني كرد. جراح ارتوپد قطعات شكسته شده استخوان را به هم متصل مي كند و با استفاده از وسايل مخصوص آنها را در جاي خود ثابت مي كند. البته در افرادي كه استخوان هايشان توانايي رشد و ترميم مناسب را ندارند، تمام يا قسمتي از مفصل ران تعويض و جاي آن يك مفصل مصنوعي گذاشته مي شود. بر خلاف اكثر شكستگي ها، اين نوع شكستگي معمولاً احتياج به گچ گرفتن ندارد. 
پس از جراحي ، به طور معمول حمام بگيريد. مي توانيد محل بخيه را با ملايمت و با استفاده از صابون ملايم غيرمعطر بشوييد. پانسمان اختياري است . 
داروها 
امكان دارد برحسب نياز از داروهاي ضد درد مختلف استفاده شود. 
در صورت لزوم ، آنتي بيوتيك براي مبارزه به عفونت 
نرم كننده هاي مدفوع براي پيشگيري از يبوست 
امكان دارد هورمون درماني جايگزين و مكمل هاي كلسيم از دست رفتن استخوان را به تعويق اندازند. 
فعاليت 
پس از به دست آوردن هوشياري بعد از عمل ، پاي ديگر خود را مرتب حركت دهيد تا احتمال تشكيل لخته در سياهرگ هاي عمقي پا كمتر شود. اكثر متخصصين ارتوپدي بيماران خود را تشويق مي كنند تا هرچه زودتر برخيزند و راه بروند. 
نظارت دقيق توسط يك فيزيوتراپ براي بازتواني ضروري است . بازتواني ممكن است ماهها طول بكشد. در ابتدا نياز به استفاده از واكر يا چوب زير بغل خواهد بود. شناكردن و پازدن روي دوچرخه هاي ثابت براي بازتواني بسيار مفيد هستند. 
با پيشرفت روند ترميم شكستگي ، تدريجاً كارهاي روزمره خود را از سر گيريد. 
رژيم غذايي 
مصرف مايعات در روز اول پس از عمل . بعد از آن رژيم خاصي لازم نيست . البته امكان دارد توصيه شود كه كلسيم رژيم غذايي بيشتر باشد. 
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد 
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم شكستگي سر استخوان ران را داريد. اگر در پايين تر از ناحيه شكستگي كرختي يا بي حسي داريد فوراً اطلاع دهيد. اين يك اورژانس است ! 
اگر يكي از موارد زير پس از جراحي رخ دهد: ـ تورم در بالا يا پايين ناحيه شكستگي ـ تب ، لرز، دردهاي عضلاني ، يا سردرد ـ زيادتر شدن درد، تورم ، قرمزي يا ترشحات محل عمل ـ يبوست 



منبع:طب 

از چه زماني بيمار قادر به استفاده اندام مصنوعي است؟


زمان استفاده از اندام مصنوعي بستگي به وضعيت بيمار دارد. در شرايط مناسب ابتدا يك اندام مصنوعي موقت به بيمار داده مي‌شود. قطع عضو مي‌تواند بعلل مختلفي انجام شود. از اين علل مي‌توان به آسيب ناشي از حوادث، مشكلات مادرزادي و بيماريهائي مثل ديابت يا بيماري‌هاي عروقی اشاره کرد. مهمترين مسئله در تجويز و استفاده از يک اندام مصنوعی علت قطع عضو و يا ميزان قطع عضو نيست، بلكه انگيزه و همكاري بيمار در مراحل مختلف توانبخشي مي‌باشد. براي آمادگی بيشتر بايد به نكات زير توجه كرد. 

    صحبت با جراح در مورد جراحي و نگراني‌ها.

  صحبت با پزشك متخصص طب فيزيكي و توانبخشي قبل از جراحي. ممكن است نياز به يك دوره آموزش يا ورزشهاي تقويتي قبل از عمل جراحي باشد.     صحبت با كارشناس اندام مصنوعي در مورد اندامهاي مصنوعي.

صحبت با افرادي كه قبلاً قطع عضو انجام داده‌اند.


 

برگرفته از وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی و دکتر طناز احدی

www.rehab.blogfa.com