علت بی حسی پاها
بیحسی در پاها میتواند ناشی از چندین علت مختلف باشد، از جمله تنگی کانال نخاعی و دیابت. هر کدام از این دو شرایط ویژگیها و علائم خاص خود را دارند که میتواند به تشخیص درست کمک کند. در ادامه به تفاوتهای اصلی میان این دو بیماری پرداختهایم:
۱. تنگی کانال نخاعی (Spinal Stenosis)
تنگی کانال نخاعی زمانی رخ میدهد که فضای کانال نخاعی در ناحیه ستون فقرات باریک شده و فشار روی نخاع و عصبها وارد میکند. این فشار میتواند باعث بیحسی، درد و ضعف در نواحی مختلف بدن، به ویژه در پاها شود.
ویژگیهای بیحسی در تنگی کانال نخاعی:
درد در ناحیه کمر یا گردن: بیشتر افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی درد یا احساس ناراحتی در ناحیه کمر یا گردن دارند که به پاها یا دستها تابش میکند.
بیحسی یا سوزش: بیحسی معمولاً به صورت سوزش یا احساس گزگز در پاها یا بازوها احساس میشود.
افزایش درد هنگام ایستادن یا راه رفتن: درد یا بیحسی در هنگام ایستادن یا راه رفتن بدتر میشود، و معمولا با نشستن یا خم شدن به جلو کاهش مییابد.
ضعف عضلانی: در برخی موارد، ضعف در عضلات پاها یا دستها مشاهده میشود.
پاسخ به خم شدن یا نشستن: خم شدن به جلو یا نشستن میتواند درد و بیحسی را کاهش دهد، زیرا فشار روی عصبها کاهش مییابد.
تشخیص و درمان تنگی کانال نخاعی:
برای تشخیص دقیق، پزشک ممکن است از تصویربرداری امآرآی (MRI) یا رادیوگرافی استفاده کند.
درمان ممکن است شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب، و در موارد شدیدتر جراحی برای باز کردن کانال نخاعی باشد.
۲. دیابت (Neuropathy Diabetic)
دیابت به ویژه در صورتی که کنترل نشود، میتواند به مشکلات عصبی منجر شود که به آن نورپاتی دیابتی (neuropathy diabetic) میگویند. این اختلال عصبی باعث بیحسی، سوزش، و درد در پاها و دستها میشود.
ویژگیهای بیحسی در دیابت:
بیحسی در پاها و دستان: یکی از ویژگیهای اصلی نورپاتی دیابتی، بیحسی یا احساس سوزش در انگشتان پا یا دست است. این بیحسی معمولاً از پایین به بالا شروع میشود.
پیشرفت تدریجی: بیحسی و سوزش معمولاً به تدریج شروع میشود و به مرور زمان ممکن است گستردهتر شود.
احساس سوزش یا گزگز: افراد مبتلا به نورپاتی دیابتی ممکن است احساس سوزش یا گزگز در نواحی مختلف بدن، به ویژه در پاها، داشته باشند.
احساس درد شدید در شب: این مشکل معمولاً شبها بدتر میشود و ممکن است باعث اختلال در خواب شود.
نبود تغییرات در فعالیتهای فیزیکی: بیحسی یا درد در دیابت معمولاً وابسته به فعالیتهای خاص مانند راه رفتن یا ایستادن نیست و بیشتر به صورت تدریجی و در زمان استراحت بروز میکند.
تشخیص و درمان دیابت و نورپاتی دیابتی:
برای تشخیص، پزشک معمولاً آزمایشات خون برای بررسی سطح قند خون و همچنین ارزیابی عصبی انجام میدهد.
کنترل قند خون به شدت در درمان نورپاتی دیابتی اهمیت دارد. علاوه بر این، داروهای مسکن و درمانهای موضعی برای تسکین درد و سوزش میتوانند مفید باشند.
تفاوتهای اصلی میان تنگی کانال نخاعی و دیابت:
1. مکان و شیوه شروع بیحسی:
در تنگی کانال نخاعی، بیحسی معمولاً از ناحیه کمر یا گردن شروع شده و به پاها تابش میکند.
در دیابت، بیحسی معمولاً از نوک انگشتان پا شروع شده و به تدریج به سمت بالاتر در پاها حرکت میکند.
2. الگو و پیشرفت:
تنگی کانال نخاعی با فعالیتهای خاص مانند راه رفتن و ایستادن بدتر میشود.
در نورپاتی دیابتی، بیحسی معمولاً به طور تدریجی و در هر زمان، حتی هنگام استراحت، پیشرفت میکند.
3. علائم همراه:
در تنگی کانال نخاعی، ممکن است ضعف عضلانی و درد در ناحیه کمر یا گردن همراه با بیحسی وجود داشته باشد.
در نورپاتی دیابتی، سوزش، گزگز و درد شبانه از علائم برجسته هستند.
اگر بیحسی یا درد در پاها دارید که به تدریج بدتر میشود و همراه با مشکلاتی مانند سوزش یا گزگز است، ممکن است این علائم نشاندهنده نورپاتی دیابتی باشد. اما اگر بیحسی شما همراه با درد در ناحیه کمر یا گردن و افزایش علائم هنگام ایستادن یا راه رفتن است، احتمالاً مشکل شما مربوط به تنگی کانال نخاعی است. در هر صورت، برای تشخیص دقیقتر و درمان مناسب بهتر است به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کنید.
به نام يكتا خالق هستي