درمان درد لگن و باسن

برای توصیف درد لگن می‌توان از عبارات گوناگونی چون التهاب، درد سنگین، درد شدید از پای درآورنده یا احساس سوزش و گزگز استفاده کرد. این درد می‌تواند مداوم باشد یا تنها در زمان انجام حرکات معینی چون سر پا نشستن، سریع به راه افتادن یا چرخیدن شعله‌ور شود. درد استخوان لگن یا ناگهان آغاز می‌شود یا به تدریج در طول هفته‌ها یا ماه‌ها شکل می‌گیرد.

درمان

  • استراحت. حداقل به مدت 24 تا 48 ساعت استراحت کرده و از انجام فعالیت‌هایی که موجب تشدید درد می‌شوند خودداری کنید. برای مثال افراد دونده باید به مدت یک هفته دویدن را متوقف کرده و پس‌ازآن با شدت کمتری این کار را ادامه داده و نتایج درمان درد لگن  را مشاهده کنند.
  • یخ. گذاشتن یخ بر روی منطقه‌ی احساس درد می‌تواند موجب کاهش التهاب و ناراحتی شود.
  • فشار. با بستن محکم یک باند کشسان به دور استخوان لگن، آن را تحت‌فشار قرار دهید.
  • بالا بردن. بالا نگه‌داشتن یک مفصل ملتهب می‌تواند موجب کاهش ورم و تسکین و درمان درد لگن و باسن شود. بالا بردن مفصل ران نسبت به مچ پا و یا زانو دشوارتر است ولی می‌توان آن را انجام داد.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)

برخی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن که بدون نیاز به نسخه و برخی دیگر مانند ملوکسیکام و اتودولاک که تنها با تجویز پزشک به فروش می‌رسند، می‌توانند برای تسکین درد ناشی از آرتروز در استخوان لگن استفاده شوند.

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده‌ی بیماری (DMARDs)

ازجمله این داروهای می‌توان به متوترکسات و اتانرسپت اشاره کرد که به‌منظور کند کردن روند انواع خاصی از آرتروزهای التهابی مانند آرتروز روماتوئید استفاده می‌شوند.

تزریق کورتیکواستروئید

در برخی از موارد، کورتیکواستروئید را به‌صورت تزریقی مستقیماً وارد مفصل ران می‌کنند تا از التهاب ایجادکننده‌ی درد کاسته شود.

تزریقات غیر کورتیکواستروئیدی

داروهای غیر کورتیکواستروئیدی نیز با نام هیالورونان به مفاصل تزریق شده و باعث روان کاری و تسکین درد می‌شوند.

تزریق پلاسمای غنی‌شده با پلاکت (PRP)

این روش از فاکتورهای رشد خود فرد به‌منظور تسریع روند بهبودی و رشد بافت در محل آسیب‌دیده استفاده می‌کند. تزریق پلاسمای غنی‌شده با پلاکت می‌تواند به‌منظور درمان بورسیت مزمن شدید، نسبت به تزریق کورتیزون بسیار مؤثرتر عمل کند.

ماساژ درمانی

ماساژ درمانی به‌منظور کنترل درد مزمن و مشکلات مربوط به محدودیت حرکتی مفصل ران، بسیار مفید است. ماساژ درمانی می‌تواند در تسریع روند بهبودی و تقویت بافت‌های عضلانی بسیار مفید بوده و درنتیجه خطر ایجاد دوباره‌ی آسیب در آینده را کاهش دهد.

درمان دستی

انواع مختلفی از تکنیک‌های دستی وجود دارند که می‌توان به کمک آن‌ها مفاصل ران را تقویت کرد:

  • سرخوردن روبه‌جلو. این تمرین به‌منظور کشیدن کپسول مفصل و افزایش دامنه‌ی حرکتی خارجی استفاده می‌شود.
  • سرخوردن رو به عقب. این تمرین می‌تواند محدوده‌ی حرکتی داخلی موردنیاز را فراهم کند.
  • باز کردن پاها. این تمرین می‌تواند به‌منظور کاهش درد و گرفتگی‌های عضلانی کاربرد داشته و علاوه بر آن‌ها می‌تواند عملکرد مفصل برای انجام حرکاتی که نیاز به خم و راست کردن پا دارند را افزایش دهد.

طب سوزنی

طب سوزنی با تنظیم مدارهای بدن می‌تواند درد استخوان لگن را کاهش دهد. ثابت‌شده است که طب سوزنی می‌تواند گردش خون و لنف و همچنین سیستم عصبی را تقویت کند.

تحریک عصبی از راه پوست (TENS)

این، یکی از تکنیک‌های استفاده‌شده برای مدیریت درد بوده که به‌منظور تسکین درد از الکتریسیته استفاده می‌کند. باور بر این است که امواج الکتریکی ایجادشده در این روش، در پیام‌های درد که در اعصاب به سمت مغز می‌روند اختلال ایجاد کرده و همچنین باعث ترشح اندورفین که یک مسکن درد طبیعی در بدن انسان است می‌شود.

شاک ویو تراپی

شاک ویو نوعی موج صوتی است که انرژی زیادی را به مناطق دردناک و بافت‌های اسکلتی عضلانی مبتلابه عارضه‌های حاد یا مزمن منتقل می‌کند. این انرژی موجب تحریک روند بازسازی استخوان‌ها، تاندون‌ها و دیگر بافت‌های نرم می‌شود.

اوزون درمانی

اوزون درمانی یک روش بدون جراحی برای ترمیم رباط‌ها و راهی دائمی برای از بین بردن درد مزمن می‌باشد. در این روش مواد تحریک‌کننده تولید کلاژن به همراه گاز اوزون به درون بافت‌های پیوندی آسیب‌دیده و ضعیف شده در درون و اطراف مفاصل تزریق می‌شوند. این مواد به بافت‌های پیوندی آسیب‌دیده در درون و اطراف مفصل ران تزریق می‌شوند تا مناطق آسیب‌دیده را بازسازی کنند.

آب‌درمانی

آب‌درمانی روشی است که در آن از خواص درمانی آب استفاده می‌شود. می‌توان درون آب ورزش کرده و شدت تمرینات را نیز به‌تدریج افزایش داد. رانش ایجادشده به‌وسیله‌ی آب اثر گرانش زمین را تا حدی خنثی کرده و درنتیجه می‌توان بیشتر از حالت عادی به ورزش کردن پرداخت. افزایش دما و فشار ناشی از آب، به افزایش گردش خون و انعطاف‌پذیری کمک کرده و باعث کاهش ورم می‌شود.

درمان فيزيوتراپي اختلالات كف لگن

http://www.sciencephoto.com/image/459817/thumb

 اختلال عملكرد عضلات كف لگن به دو صورت ضعف عضلاني و يا سفتي بيش از حد عضله و عدم توانايي شل كردن آن بروز مي نمايد.

تعريف بي اختياري: خروج غير ارادي ادرار و مدفوع يا هر دو تحت عنوان بي اختياري شناخته مي شود. اين عارضه در درصد بالايي از افراد جامعه شيوع دارد.

يكي از اختلالات شايع ناشي از ضعف عضلات كف لگن بي اختياري ادرار مي باشد. در مجموع 5 نوع بي اختياري ادرار تعريف شده است.

1- بي اختياري استرسي ادرار: اين نوي بي اختياري ناشي از بروز اختلال در سيستم انقباض عضلات غالبا به دليل عدم تمرين يا كشيدگي بيش از حد عضلات كف لگن حين زايمان مي باشد. در اين نوع بي اختياري خروج غيرارادي درار به دنبال فعاليت هاي فيزيكي مثل عطسه كردن وخنديدن و بلند كردن اجسام سنگين اتفاق مي افتد.

2- بي اختياري اور‍‍ژانسي ادرار: در اين بيماري ضرورت خروج ادرار زماني احساس مي شود كه ميزان اندكي از ادرار در مثانه وجود دارد كه اين امر به خروج زود هنگام ادرار از مثانه منتهي مي گردد. عامل ايجاد اين نوع بي اختياري فعاليت بيش از حد عضلات مثانه مي باشد.

3- بي اختياري ادرار تركيبي: در اين بيماران مجموعه علائم بي اختياري استرسي و بي اختياري اورژانسي ديده مي شود.

4- بي اختياري سرريز: اين نوع بي اختياري ادرار به دليل عدم خروج ادرار و تجمع ادرار رخ مي دهد.

5- بي اختياري انعكاسي غير ارادي: اين بيماري به علت عدم كنترل مثانه به دنبال آسيب هاي شبكه عصبي رخ مي دهد.

شايع ترين انواع و دلايل ايجاد بي اختياري هاي دفع

بي اختياري دفع به دلايلي نظير بروز اختلال در سيستم انقباض عضلات كف لگن پس از زايمان و پارگي ناحيه پرينه و همچنين اعمال جراحي عضلات انقباضي كف لگن و افزايش سن ايجاد مي شود. عملكرد نادرست حسگر ها كه اغلب توام بت عدم ارسال اطلاعات مربوط به پر شدن و سفتي مواد دفعي است مي تواند موجب بي اختياري شود. دلايلي همچون اعمال جراحي هموروئيد و يا صدمات وارده به سيستم عصبي در اين امر دخيل هستند.

بي اختياري هاي دفع نيز بر اساس ميزان و شدت آن در سه گروه طبقه بندي مي شوند:

گروه يك: خروج غير ارادي گاز

گروه دو: خروج غير ارادي گاز و مدفوع آبكي

گروه سه: خروج غير ارادي مدفوع سفت

يبوست عملكردي

يكي از اختلالات عضلات كف لگن كه به علت عدم زمان بندي مناسب عضلات هنگام دفع رخ مي دهد يبوست عملكردي مي باشد. در اين اختلال بيمار نمي تواند عضلات خود را هنگام دفع ريلكس نمايد.

درمان بي اختياري ادرار

شيوه درمان بي اختياري به دلايل ايجاد اين بيماري بستگي دارد. كه مي تواند با دارو و فيزيوتراپي از طريق تمرين عضلات كف لگن تحريك الكتريكي و يا اعمال جراحي صورت گيرد. قبل از شروع درمان در انواع معاينات پزشك امري ضروري.

درمان فيزيوتراپي اختلالات كف لگن

يكي از درمان هاي بي خطر بي اختياري ها درمان فيزيوتراپي با استفاده از تحريكات الكتريكي و ورزش درماني مي باشد. در اين روش با استفاده از الكترودهايي كه روي سطح پوست يا درون مقعد يا واژن قرار مي گيرند جريان الكتريكي با هدف تقويت عضلات به بدن وارد مي شود. همچنين ورزش هاي تقويتي و ريلكسيشن نيز به بهبود اين عوارض كمك مي نمايد. يكي ديگر از درمان هاي جديد اختلالات عضلات كف لگن بيوفيدبك تراپي مي باشد كه توسط ابزار و دستگاه هاي مخصوص قابل انجام مي باشد.

 

درد لگن

درد لگن یا مفصل ران، یکی ازشکایت های شایع است که می تواند ناشی از طیف گسترده ای از مشکلات باشد. محل دقیق درد لگن می تواند سرنخ با ارزشی در مورد علت زمینه ای این درد در اختیار پزشک قرار دهد.

وجود مشکل در مفصل ران خود می تواند منجر به درد در داخل ران یا کشاله ران شود. وجود درد در خارج از مفصل ران، قسمت بالایی ران و یا outer buttock معمولا با وجود مشکلی در عضلات، رباط ها، تاندون ها و دیگر بافت های نرم اطراف مفصل ران در ارتباط است.

گاهی اوقات درد مفصل ران می تواند با بیماری ها و شرایط موجود در دیگر قسمتهای بدن مانند، قسمت پایین کمر یا زانو ها در ارتباط باشد. این نوع از درد، درد ارجاع نامیده می شود. در بیشتر مواقع درد مفصل ران را می توان با مراقبت از خود در خانه کنترل کرد.
گاهی اوقات نیز درد لگن میتواند ناشی از بیماریهای کلیوی یا عفونت های دستگاه ادراری باشد.

جهت مشاهده ادامه مطلب، اینجا کلیک کنید.

 

منبع: سایت دکتر وریانی