ورزش درمانی زانو

http://www.patelhospital.com/Images/physiotherapy/Quadriceps%20table.jpg

تجویز ورزش زانو درد درست مثل دارو می باشد. باید نوع ورزش، شدت آن، مدت آن, فواصل انجام ورزش های زانو درد و زمان مراجعه بیمار برای ارزیابی بعدی مشخص باشد. برخی تمرینها در یک بیماری درمان می باشند اما در نوع دیگر بیماریها ممکن است ممنوع باشند.

یکی ازمهمترین مسایل در تحویز ورزش برای زانو درد این است که باید به نحوی باشد که بیمار آنرا انجام دهد مثلا اگر به بیمار بگوییم هزار بار در روز ورزش تقویت عضله چهار سر را انجام بدهد، بجز عوارضی که برای بیمار ممکن است ایجاد شود، بیمار عملا انجام این کار را غیر عملی می بیند و از انجام آن خودداری می کند.

بنابراین برنامه تمرین درمانی ورزش زانو باید منحصر به بیمار باشد و برای بیماری خاص طراحی شده باشد. دادن یک جزوه کلی به بیماران برای انجام ورزش در مجامع تخصصی پذیرفته نیست. این بروشورها به شرطی قابل قبول می باشند که هر کدام از ورزشها به بیمار توضیح داده شده و از بیمار امتحان بعمل اید که تمرین را درست انجام می دهد. 

آهسته این ورزش فشار بیشتری بر زانو وارد می سازد.

 

ورزنه زدن از پشت ساق برای افرادی که آسیب رباط صلیبی خلفی PCL و درد حاد زانو دارند ممنوع است.

در آسیب رباط صلیبی قدامی ACL  در ورزش با وزنه زاویه پا باید بین 60-90 درجه باشد.  این نکته بخصوص پس از عمل جراحی مهم است.   اما در افرادی که سایدگی پشت کشکک دارند انجام ورزش تقویت ماهیچه در 45-90 درجه درد بیمار را بدتر می کند.

در استفاده از دوچرخه زین باید بلند باشد به حدی که وقتی پا روی پدال است زانو مستقیم  یعنی در ۱۸۰ درجه و کف پا کاملا روی پدال   قرار گیرد بالا بودن بیش از حد زین نیز باعث درد در جلو زانو قرار می گیرد.

 

انجام حرکات ایزومتریک زانو یعنی انقباض زانو در حالی که زانو در حالت کاملا مستقیم است دردهای نرمی پشت غضروف کشکک را بدتر می کند.

 

 

 

 

درمان آسیب های حاد زانو

http://www.sciencephoto.com/image/264384/350wm/M3300733-Physiotherapist_stretching_player_s_calf-SPL.jpg

در اثر  آسیب مثل پیچ خوردن مچ پا یا آسیب زانو التهاب بوجود می آید. التهاب منجر به درد و ورم  می شود. جریان خون به محل زیاد می شود نهایتا التهاب در صورت عدم کنترل مناسب باعث آسیب سلولی می شود. ورم در صورت باقی ماندن باعث رسوب پروتئین شده که درمان ورم را سخت تر می کند بنابر این باید  التهاب را کنترل کنیم.

در طب فیزیکی اقداماتی که برای درمان آسیب زانو انجام می دهیم شامل موارد زیر است.

بی حرکتی:

عضو مبتلا را در دوره التهاب حاد بی حرکت می  کنیم. باید این زمان حداقل زمان مورد نیاز باشد. و هرچه زودتر وقتی التهاب کاهش یافت حرکت را شروع کنیم.

استراحت :

استراحت سبب کاهش التهاب، تورم و درد می شود. عضو مبتلا استراحت می دهیم اما سعی می کنیم بقیه بدن حرکت داشه باشد زیرا خود بی حرکتی باعث ایجاد عوارض می شود

یخ درمانی :

سبب کاهش تورم می گردد و در آسیب حاد کاربرد دارد اما  بعد از 48-72 ساعت که از مرحله حاد التهاب گذشت از گرما استفاده می کنیم یخ را خورد کرده درون کیسه می ریزیم کیسه حاوی یخ را در حوله قرار دهید و حوله را روی محل می گزاریم.یخ درمانی  ۲۰ دقیقه وچندبار در روز صورت گیرد.یخ نباید روی عصب قرار گیرد و در صورت افزایش درد یا ایجاد بی حسی و گزگز بلافاصله آنرا قطع کرد. می توان از ماساژ یخ به مدت 5 دقیقه استفاده کرد

فشار موضعی به زانو توسط بانداژ محل :

بانداژ سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می شود. در حالت حاد باند کشی باید هر دو ساعت باز شده و با دو سوم تا سه چهارم کشش باند مجددا بسته شود. در صورت ایجاد درد، بدتر شدن درد یا گزگز باید باز شده و شل تر بسته شود

بالا نگه داشتن عضو :

با کاهش جریان خوم و افزایش خروج مواد التهابی و مایع  سبب کاهش تورم و التهاب می گردد.

استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل بروفن(ادویل،ژلوفن)، ناپروکسن، ملوکسیکام(موبیک)، ایندومتاسین

مطالب مرتبط: