درمان پارکینسون باطب سنتی چین

متخصصان هنگ کنگی در یک مطالعه جدید دریافته‎اند که طب چینی می‎تواند برای درمان پارکینسون مفید باشد.

 علت بیماری پارکینسون در اغلب موارد ناشناخته است . بعضي موارد آن ناشي از داروهايي نظير فنوتيازين ها؛ آسيب مغزي ؛ تومورها؛ آنسفاليت پس از آنفلوانزا؛ عفونت با ويروس هاي داراي رشد آهسته ؛ يا مسموميت با مونواكسيدكربن (احتمالاً) مي باشد.

بر اساس نتایج بدست آمده از مطالعه طب چینی برای درمان پارکینسون برای علائم خاص از بیماری پارکینسون موثر است و در عین حال عوارض جانبی ناشی از داروهایی را که برای درمان این بیماری مصرف می‎شوند، کاهش می‎دهد. 

این متخصصان بر آنند که نوعی گیاه سنتی چینی با نام محلی "کوتنگ" که برای درمان فشارخون بالا مورد استفاده قرار می‎گیرند به بیماران مبتلا به پارکینسون کمک می‎کند که بهتر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و همچنین کمتر با مشکلاتی همچون افسردگی و اختلالات خواب که از جمله علائم پارکینسون است مواجه شوند.

 

طبق این مطالعات در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما طب چینی می‎تواند به بهبود درمان بیماری پارکینسون کمک کند.

 

منبع: پزشکی

 

بیماری پارکینسون و تغذیه

 

تغذیه و بیماری پارکینسون

 

بيماري پارکينسون يا فلج رعشه‌اي اختلال مغزي است که موجب لرزش، سفتي و ضعف عضلات مي‌شود. علائم زودرس بيماري پارکينسون شامل: سفتي عضلات، خستگي زودرس نسبت به حالت معمول، رعشه که به طور معمول با لرزش خفيف در يک دست، بازو و يا پا شروع مي‌شود. اين لرزش زماني که بدن در حال استراحت است تشديد مي‌شود، اما عموما وقتي که بدن در حال انجام فعاليت است، متوقف مي‌گردد به عنوان مثال زماني که دو انگشت شست و سبابه به هم ماليده مي‌شود، لرزش وجود ندارد.

با پيشرفت بيماري پارکینسون علائمي مانند: ريزش آب دهان، کاهش اشتها ، سفتي عضلات در طرفين بدن، ضعف، لرزش ماهيچه‌ها، سخت ايستادن، حرکت آهسته، بي قراري، قدم‌هاي نامتعادل، لرزش مداوم دست‌ها و سر و به سختي خم شدن بروز مي‌کند. در مراحل بعدي بيماري، شخص توانايي کنترل حرکات خود را از دست مي‌دهد، فعاليت‌ها به سختي صورت مي‌گيرد و به تدريج قوه ادراک نيز تحت تاثير بيماري قرار مي‌گيرد. حدود يک سوم از افراد مبتلا به پارکينسون از افسردگي رنج مي‌برند. معمولاً اين بيماري حدود ده سال ادامه دارد و سرانجام به مرگ منجر مي‌شود که علت به‌طور عمده عفونت و يا پنوموني ناشي از آسپيراسيون است. شيوع اين بيماري در مردان بيشتر از زنان است.

 

چه مواد مغذي در اين بيماري موثر هستند؟

- ويتامين‌ها

ويتامينC : يک آنتي اکسيدان است که احتمالا پيشرفت بيماري را کند کرده و نياز به دارو درماني را به تعويق مي‌اندازد. در يک مطالعه در سال 1979 با تجويز توام 3000 ميلي‌گرم ويتامين C و 3200 واحد بين‌المللي ويتامين E در روز، براي بيماراني که در مراحل اوليه بيماري بودند، پيشرفت بيماري تا بيش از سه سال کندتر شد.

 

ويتامين E : اين آنتي‌اکسيدان به عنوان از بين برنده راديکال آزاد، سلول‌هاي مغز را از آسيب‌ حفظ مي‌کند. مصرف مقادير زياد ويتامين C و E براي اين بيماري پيشنهاد مي‌شود. اين مقادير به‌طور معمول از طريق مواد غذايي تامين نشده و بايد مکمل ياري صورت گيرد.

ويتامين‌هاي گروه B : نقش بسيار مهمي در عملکرد مغز و فعاليت آنزيم‌ها دارند.

ويتامين B5 : در انتقال سريع پيام از يک سلول عصبي به سلول ديگر دخالت دارد.

ويتامين B3 : گردش خون را در مغز بهبود مي‌بخشد، ولي در صورت ابتلا به اختلالات کبدي ، نقرس و يا فشار خون بالا نبايد از اين ويتامين استفاده کرد.

ويتامين B6 : توليد دوپامين در مغز بستگي به وجود اين ويتامين دارد، اما در صورت مصرف لوودوپا نبايد اين مکمل را مصرف کرد.

 

- مواد معدني

سلنيوم: يک آنتي اکسيدان قوي است.

کلسيم: همراه با منيزيم عمل مي‌کند و براي انتقال تحريک عصبي مورد نياز است.

 

- اسيدهاي آمينه

تيروزين: براي تنظيم و بهبود حالات و رفتار فرد مفيد است.

 فنيل آلانين: علائم را کاهش داده و در بهبود افسردگي موثر مي‌باشد. در افراد باردار و يا شيرده در موارد اضطراب بي‌مورد، ديابت، فشارخون بالا و يا فنيل کتونوري نبايد مصرف شود.

گلوتاميک اسيد: براي انتقال تحريک عصبي مفيد مي‌باشد.

- Ginkgo Biloba : اين عصاره از برگ‌هاي خشک درخت جينگو به دست مي‌آيد که بومي ايران نيز هست. اثرات بسيار مفيدي از اين گياه ديده شده، از جمله بهبود گردش خون و اکسيژن براي بهتر شدن عملکرد مغز، کاهش کرامپ‌پا، لرزش، رعشه و افزايش احساس بهبودي.

 

توصيه‌هاي تغذيه‌اي

تاکيد بر مصرف منابع خام مواد غذايي در رژيم غذايي: مطمئن شويد که سه چهارم دريافت غذايي شما از مواد غذايي خام مانند دانه‌ها و مغزها است.

تاکيد بر مصرف مواد غذايي حاوي فنيل آلانين: از آنجا که اسيد آمينه- L فنيل آلانين ممکن است به کاهش علائم پارکینسون کمک کند، مواد غذايي مانند بادام، مغزها، ماهي، گردو، کدوتنبل، کنجد، لوبيا، نخود و عدس را در رژيم غذايي خود بگنجانيد.

پروتئين رژيم غذايي بايد محدود شود: مقدار پروتئين رژيم غذايي بايد به هفت گرم در روز کاهش يابد به جاي مصرف گوشت و ماکيان، ساير منابع پروتئين مثل: جو، سويا، ماست، لوبياها و عدس استفاده شود. در بيماراني که لوودوپا مصرف مي‌کنند، پروتئين بايد بعدازظهر مصرف شود زيرا اسيدهاي آمينه‌ در اين مواد غذايي ممکن است از رسيدن لوودوپا به مغز جلوگيري کنند.

در صورت مصرف لوودوپا بايد دريافت ويتامين B6 کنترل شود: ويتامين B6 ممکن است با اثرات اين دارو تداخل پيدا کند.

بنابراين در صورت استفاده از اين دارو بايد ميزان دريافت مواد غذايي حاوي ويتامين B6 مانند: موز، ماهي، گوشت، جگر، جودوسر، بادام‌زميني، سيب‌زميني و غلات کامل کنترل شود.

تاکيد بر مصرف کربوهيدرات: ميزان دريافت کربوهيدرات به پروتيين 7 گرم به يک گرم است. از مصرف باقلا خودداري شود. باقلا حاوي دوپامين است و خوردن بيش از يک دوم ليوان آن به همراه دوز روزانه لوودوپا مي‌تواند سبب بروز علائم ناشي از مصرف زياد دوپامين گردد. باقلا به‌طور عمده در رژيم غذايي مديترانه‌اي مصرف مي‌شود.
تغيير سبک زندگي

ورزش: فعاليت جسماني و داشتن تمريناتِ متوسط روزانه مي‌تواند به عملکرد طبيعي عضلات کمک کند. تمرينات انتخابي مثل قدم زدن ، آهسته دويدن، شنا و حرکات کششي سبب حرکت عضلات و پمپ قلب و باعث بهبودی بیماری پارکینسون مي‌شود.

سموم: آفت کش‌ها، پاک‌کننده‌ها و ساير ترکيبات شيميايي که به‌طور معمول در محيط زندگي استفاده مي‌شوند، با بيماري پارکينسون ارتباط دارند. اگر چه ممکن است قرار گرفتن در معرض چنين موادي مکرر نباشد، ولي حتي مقادير کم آنها هم مي‌تواند مشکلاتي را در بچه‌ها، کهنسالان و افراد بيمار ايجاد کنند.

 

منبع: پارسی طب

 

تشخیص و درمان بیماری پارکینسون

 

 

بیماری پارکینسون چگونه درمان می شود؟

 

درمان بیماری پارکینسون علامتی است، یعنی فرد تا زمانی که دارو مصرف می کند علامتش کنترل می شود ولی اگر قطع کند بیماری باز می گردد و این طور نیست که علائم رفع شود و بهبودی کامل داشته باشد.

 

داروی اصلی پارکینسون که در کشور ما تولید می شود دارویی در دسترس وموثر است ولی داروهای تکمیلی فرآورده هایی هستند که اکثر بیماران به آن نیاز دارند از خارج از کشور وارد می شود که گران قیمت است.

 پارکینسون یک اختلال مغزی است که باعث رعشه، سفتی عضلات و اختلال در راه رفتن، اختلال در حفظ تعادل و عدم هماهنگی بین اعضای بدن می‌شود. در کشور ما حدود نیم میلیون نفر به این بیماری مبتلا و نیازمند درمان پارکینسون  هستند، البته این رقم احتمالاً در واقعیت بیشتر است. عوارض بیماری پارکینسون مزمن و  پیش‌رونده است؛ یعنی برای مدت زمان زیادی در بدن وجود داشته و به مرور زمان علائم ناشی از آن بدتر و وخیم‌تر می‌شود. بیماری پارکینسون مسری نیست.

تشخیص:

 

تشخیص این بیماری بالینی است یعنی با روش های تشخیصی مثل mri ،تصویر برداری رادیوایزوتوپ ،بیماری تایید می شود ولی تشخیص اصلی بالینی است .

 

 

منبع: پزشکی

 

علت بیماری پارکینسون

 

معمولا علت بیماری پارکینسون ناشناخته است ، ولی در بعضی از شرایط افرادی که ضربه مغزی می شوند مثل بوکسورها ، مسمومیت با فلزات به ویژه در معادن منگنز ، یا سکته های مغزی در ایجاد این بیماری بسیار موثر است.

در افراد جوان کمتر از 50 سال معمولا زمینه ژنتیکی وجود دارد که از طریق وراثتی به پارکینسون مبتلا می شوند.

اگر فرد جوان باشد با تست های ژنتیکی می توان تشخیص داد که آیا به این بیماری مبتلا است یا خیر ؟ ولی معمولا وراثتی نیست.

در پاسخ به این سوال که آیا لرزش دست هنگام غذا خوردن ونوشتن از علائم پارکینسون است یا خیر، باید گفت: در این بیماری لرزش دست هنگام غذا خوردن از بین می رود ولی افرادی که در هنگام غذا خوردن دستشان می لرزد بیماریهای دیگری را مطرح می کنند که بایستی بررسی شوند.

 

علت مکانیسم بیماری پارکینسون

علت مکانیسم بیماری پارکینسون، کاهش ماده شیمیایی موسوم به دوپامین است لذا برای درمان، فرآورده های دارویی استفاده می شود که سطح دوپامین مغز را بالا می برد.گر چه این دارو ممکن است پس از مصرف طولانی مدت اثر خود را از دست بدهد ولی اغلب در 8 سال اول، علائم بیماری را کنترل می کند.به همین دلیل دارو های شناخته شده ای وجود دارد که سطح دوپامین مغز را بالا می برد و باعث می شود علائم بیماری کاهش پیدا کند.

 

منبع: پزشکی

 

بیماری پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون، بیماری است که اولین بار آقای پارکینسون در سال 1817 شرح داد و بعد از آن به نام این دانشمند نامگذاری شد .

این بیماری ، بیماری حرکتی است که 1 تا 2 درصد افراد بالای 65 سال را درگیر می کند ودر خانم ها و آقایان به یک میزان دیده شده است.همچنین اگرچه این بیماری در بزرگسالان دیده می شود ولی 5 درصد این بیماری در جوانان نیز مشاهده می شود.

علائم:

بیماری پارکینسون، بیماری حرکتی است که با لرزش اندامها ، کندی حرکات، اختلال راه رفتن ،ناتوانی در حفظ وضعیت بدن و در مراحل بعدی اختلال شناختی نیزمشاهده می شود.

علامت مشخص در این بیماری لرزش دست ها است که اصطلاحا لرزش در هنگام استراحت به وجود می آید که معمولا به صورت حرکات متناوب انگشت ها ،نمایی شبیه شمردن پول است . معمولا علاوه بر لرزش دست ها، در پاها نیز گاهی لرزش مشاهده می شود ولی بر عکس بیماری های دیگر سر وگردن را دچار مشکل نمی کند.

در خصوص دیگر ویژگی این بیماری باید گفت: کندی حرکات از دیگر ویژگی های این بیماری است ، به عنوان مثال فرد برای انجام حرکتی که نیازمند زمان مشخصی است به 2 تا 3 برابر زمان نیاز دارد،به همین دلیل این بیماران در راه رفتن، غذا خوردن ، استحمام و فعالیت روزانه بسیار کند هستند و این کندی سبب می شود فرد از انجام برخی فعالیت ها باز بماند .

این اختلال در کندی پاها گاهی سبب زمین خوردن فرد، و باعث مشکلاتی همچون شکستگی پا، لگن و سر می شود. مشکل دیگر در این بیماری ، اختلال در حفظ وضعیت بدن است چرا که این بیماران نمی توانند درست بایستند و معمولا قامتی خم شده رو به جلو دارند،پاهایشان را به زمین می کشند وقدم های بسیار کوتاهی بر می دارند که سبب می شود در فعالیت های روزانه دچار مشکل شوند.

منبع: پزشکی

تشخیص بیماری پارکینسون

 

از آنجا که هیچ روش آزمایشگاهی و رادیولوژیک برای تشخیص بیماری پارکینسون وجود ندارد، تشخیص فقط توسط پزشک و بر اساس علائم بالینی داده می شود. وجود حداقل دو مورد از سه علامت اصلی (لرزش در موقع استراحت، کندی حرکت و سفتی عضله) لازم است، ضمن اینکه علل ثانویه بایستی رد شوند، نظیر مصرف داروهای ضدجنون، یا بروز سکته های متعدد در مناطقی از مغز که مسئول کنترل حرکت هستند. بیماران معمولا بیشتر از لرزش و کندی حرکت خود آگاه هستند و کمتر متوجه سفتی عضلات می باشند. پزشک برای تشخیص ابتدا معاینه استاندارد سیستم اعصاب انجام می دهد از جمله رفلکس ها و حرکات مختلف. 

 

    - برای بررسی کندی حرکت از بیمار خواسته می شود انگشتان شست و سبابه را به سرعت و مکررا بهم بزند. یا پایش را بالا پایین ببرد و کف پایش را به  زمین بزند.

  - برای بررسی لرزش، اندامهای بیمار در حالات مختلف بخصوص در حال استراحت مشاهده می شود. لرزش سر و لرزش صدا در بیماری پارکینسون معمول نیست ولی لرزش در فک و چانه دیده می شود.

   - برای بررسی سفتی عضلات، پزشک اندامها و سر را در حالی که بیمار سعی در شل نگه داشتن آنها دارد حرکت می دهد تا میزان مقاومت غیر ارادی آنها را ارزیابی کند.

   - برای بررسی ناپایداری وضعیتی (ناپایداری در موقع ایستادن)، پزشک از "تست کشیدن"  استفاده می کند. به این صورت که پزشک پشت بیمار می ایستد و از او می خواهد سعی کند تعادل خود را حفظ کند و بیمار را بطور ناگهان به سمت خود می کشد و توانایی بیمار را در برقراری مجدد تعادل خود بررسی می کند.

 

بایستی در مورد مصرف احتمالی داروهایی که می توانند علائم شبیه پارکینسون ایجاد کنند بخصوص داروهایی که عملکرد دوپامین در مغز را مختل می کنند سئوال کرد. نام تعدادی از این داروها که می توانند علائم شبیه پارکینسون ایجاد کنند در زیر آمده است:

آموکساپین، کلرپرومازین، فلوفنازین، هالویریدول، پرفنازین، تری فلوپرازین، پرومتازین، متوکلوپرامید، تیوریدازین، ریسپریدون.

 

چند بیماری دیگر خصوصیات شبیه بیماری پارکینسون دارند و ممکن است با این بیماری اشتباه شوند:

- لرزش اساسی (گاهی ارثی)  که در آن فقط لرزش دیده می شود.

- فلج فوق هسته ای پیشرونده (PSP)  که در آن علاوه بر علائم شبیه بیماری پارکینسون، ناتوانی در نگاه به سمت پایین وجود دارد.

- تحلیل چند سیستمی ( MSA)  که در آن علاوه بر علائم شبیه بیماری پارکینسون، اختلال شدید در سیستم اعصاب خودکار دیده می شود.

- پارکینسونیسم عروقی که ناشی از سکته های متعدد ریز در مغز است.

            - مسمومیت با منوکسید کربن، منگنز، آفت کش ها و بعضی سموم دیگر.

 

 

تغذیه (Nutrition) در پارکینسون

چرا تغذیه (Nutrition) در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اهمیت دارد؟ تغذیه نمی تواند منجر به علاج یا کند کردن پیشرفت بیماری شود؛ پس چرا اهمیت دارد؟

پاسخ این است که بیماری پارکینسون بسیاری از جنبه های سلامت را تحت تاثیر قرار می دهد. حرکات سیستم گوارشی را ممکن است کند نماید، که منجر به یبوست می شود، تخلیه معده را کند می کند، و مشکلاتی را در بلع ایجاد می کند. این بیماری می تواند باعث کاهش حس بویایی و چشایی شود.

داروهایی که در درمان بیماری پارکینسون بکار می روند می توانند منجر به تهوع و کاهش اشتها شوند. لوودوپا، از مهمترین داروهای این بیماری، برای جذب از روده بایستی با پروتئین های غذایی رقابت کند.

افراد دچار بیماری پارکینسون در معرض سوء تغذیه قرار دارند؛ بنابراین با توجه بیشتر به تغذیه می توان احساس سلامت بیشتری کرد و از بیماریهای مرتبط با تغذیه اجتناب کرد و از احتمال بستری در بیمارستان کاست.

 تغذیه ایده آل در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون چیست؟ این سوال یک پاسخ منفرد ندارد. بیماری پارکینسون در هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. برخی عوامل که نیازهای تغذیه ای شما را تعیین می کنند عبارتند از سن، جنس، ابتلاء شما به بیماریهای دیگر علاوه بر بیماری پارکینسون (نظیر فشار خون بالا، مرض قند یا دیابت)، آلرژی (حساسیت غذایی)، و غیره. همچنین داروهای مورد استفاده ممکن است طیف وسیعی ازعوارض را منجر شوند که می تواند روی سلامت تغذیه اثر سوء بگذارند. این داروها شامل داروهای پارکینسون، داروهای فشار خون، داروهای قلبی و نیز داروهای بدون نسخه می شود.

در اینجا به چند مورد مهم ناشی از مشکلات تغذیه اشاره بیشتری می شود:

1-      نازک شدن استخوان ها (Bone thinning):  تحقیقات نشان داده که بیماران پارکینسون (چه مردان و چه زنان) در معرض خطر بیشتری برای نازک شدن استخوان قرار دارند. از طرفی سوء تغذیه، کاهش وزن ناخواسته، و زمین خوردن های مکرر خطر شکستگی استخوان و ناتوانی های دیگر را افزایش می دهند. با پیشرفت بیماری پارکینسون احتمال زمین خوردن ها بالاتر می رود. بنابراین در بیماران پارکینسون مهم است تغذیه طوری باشد که مواد مغذی تقویت کننده استخوان را (نظیر کلسیم Calcium، منیزیم Magnesium، ویتامین Dو ویتامین K) تامین کند. همچنین تماس منظم با نور آفتاب (جهت تامین ویتامین D) و انجام ورزشهای تحمل وزن (نظیر پیاده روی) مهم است.

2-      کاهش آب بدن (Dehydration): داروهای پارکینسون می توانند خطر کاهش آب بدن را زیاد کنند. بسیاری از بیماران پارکینسون از اهمیت آب برای سلامت آگاه نیستند. کاهش آب بدن می تواند منجر به اغتشاش ذهنی، ضعف، مشکلات تعادل، نارسایی تنفسی، نارسایی کلیه، و مرگ شود. در آمریکا کاهش آب بدن بیماران پارکینسون باعث حدود دو میلیون روز بستری در سال می شود (بطور متوسط حدود 10 روز بستری در سال برای هر بیمار پارکینسونی) که هزینه ای معادل یک میلیارد دلار را تحمیل می کند.

3-      یبوست (Constipation): بیماری پارکینسون می تواند حرکات روده بزرگ (Colon) را کم کند که منجر به یبوست (Constipation)می شود. این موضوع اهمیت بسیار دریافت فیبرهای غذایی را درسبد غذایی روزانه بیشتر می کند. اگر برخورد مناسب با یبوست صورت نگیرد باعث ایجاد توده مدفوع خشک و سخت می شود که عبور آن بطور طبیعی غیر ممکن می شود. این حالت ممکن است منجر به بستری و حتی جراحی بیمار شود.

4-      کاهش وزن ناخواسته(Unplanned weight loss) : بعللی زیادی بیماران پارکینسون دچار کاهش وزن می شوند بدون اینکه خودشان بخواهند. تهوع، کاهش اشتها، افسردگی، و کندی حرکات از این علل هستند. این موضوع همراه با سوء تغذیه ممکن است باعث تضعیف سیستم ایمنی، تحلیل عضلات، کاهش مواد مغذی حیاتی، و افزایش خطر بیماریهای دیگر می شود. کاهش 10% حداکثر وزن دوران بزرگسالی از عوامل خطر بروز بیماریها و مرگ است.

5-      عوارض دارویی (Medication side effects): داروها نقش مهمی در کمک به درمان علائم بیماری پارکینسون دارند؛ با این حال این داروها در برخی بیماران عوارض ناخواسته ای دارند. دریافت بیش از یک نوع دارو ریسک عوارض را بیشتر می کند. از طرفی بسیاری از بیماران پارکینسون داروهایی جهت درمان بیماریهای دیگر (مثل فشار خون بالا، کلسترول بالا، و غیره) مصرف می کنند. این داروها نیز می توانند منجر به عوارض یا تشدید عوارض داروهای پارکینسون شوند.

برخی عوارض داروهای پارکینسون عبارتند از:

-          تهوع (Nausea)

-          کاهش اشتها و کاهش وزن

-          ورم Edema (تجمع آب در بافتها)

-          خوردن بیمارگونه (Compulsive eating) و افزایش وزن

 

6-      تداخل پروتئین – لوودوپا: یکی از مهمترین داروهای مورد استفاده در بیماری پارکینسون لوودوپا (Levodopa) است (به اسامی مختلف نظیر مادوپار Madopar، سینمت Sinemet، ایزیکام Isicom، پارکین سی Parkin – C، ال- دورام سی L-Doram – C، لوودوپا سیLevodopa – Cو ...). با این حال این دارو برای جذب در روده کوچک بایستی با پروتئین های غذایی رقابت کند، به همین دلیل باید در مورد زمان بندی مصرف این دارو و غذا دقت کرد.

در کل در بیماری پارکینسون یک تغذیه پر فیبر سرشار از غذاهای گیاهی می تواند جذب لوودوپا را تقویت کند، یبوست را بهبود بخشد و مواد مغذی لازم را تامین نماید.

 

نیازهای کلی تغذیه شما

رژیم غذایی روزانه شامل غلات کامل، سبزیجات، میوه جات، غذاهای سرشار از کلسیم و قسمت نسبتا کمتری از غذاهای پر پروتئین بهترین انتخاب در بیماران پارکینسونی است. غلات کامل حاوی فیبر است که دربهبود  یبوست کمک می کند، و در کنترل قند خون، فشار خون، کلسترول و بیماری قلبی مفید است. سبزیجات و میوه جات ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و مواد معدنی را تامین می کنند که در تغذیه و تقویت عضلات، سیستم عصبی و سایر اعضای بدن نقش دارند. کلسیم بخصوص در تقویت استخوان ها و جلوگیری از شکستگی مفید است. پروتئین نیز در سلامت سیستم عضلانی مهم است؛ عضلات قوی در برقراری تعادل لازم است.

آیا بهتر نیست سبزیجات و میوه جات تازه بخوریم؟

نه لزوما. روش های کنسروسازی و انجماد مواد غذایی پیشرفت کرده، بطوری که مواد مغذی بیشتری حفظ می شود. بصورت ایده آل بهتر است کمی فراورده خام و کمی پخته مصرف شود. با این حال اگر اختلال در جویدن یا بلع مانع مصرف خام آنها می شود، می توان فقط از فرم پخته مصرف کرد.

 

چند وعده غذا در روز بخوریم؟

متفاوت است. مثلا یک زن غیر فعال با جثه کوچک حدود 6 وعده نیاز دارد، در حالی که یک مرد یا یک زن با جثه بزرگتر و فعال تر وعده های بیشتری نیاز دارد.

 

اندازه هر وعده چقدر باشد؟

حجم غذای مصرفی در هر وعده بایستی کم باشد.

 

 

منبع:http://www.iranparkinson.com

 

 

علائم بيماري پاركينسون چيست؟

علائم بيماري پاركينسون چست؟

 

 

پاركينسون بعد از بيماري آلزايمر معمول ترين بيماري مخرب اعصاب به حساب مي آيد كه فرد مبتلا به آن به تدريج توانايي جسماني خود را از دست داده و در صورت عدم مراقبت و انتخاب راهكار مناسب، هر لحظه بر شدت آن افزوده مي گردد . متأسفانه عليرغم تحقيقات و پژوهش هاي علمي، بيمار ي پاركينسون در حال حاضر درمان قطعي ندارد ولي فعاليت هاي روزانه و تمرينات ورزشي از عواملي هستند كه مي توانند مشكلات ناشي از وجود اين بيماري را تا حد امكان كاهش داده و قواي جسماني فرد مبتلا را به طور نسبي متعادل سازد. ورزش علاوه بر تامين سلامت جسم در ايجا د بهداشت رواني نيز بسيار مؤثر است.

ورزش در افراد مبتلا به پاركينسون به عنوان يكي از ضروريات محسوب مي گردد . تحقيقات انجام شده بيان گر اين موضوع است كه تمرينات منطم در افراد مبتلا به بيماری پاركینسون همراه با دارو درماني ، موجب انعطاف پذيري بيشتر عضلات، مفاصل و بهبود وضعيت تعادل گرديده به طوري كه تحرك قسمت هاي مختلف بدن را تسهيل مي دهد

نكته بسيار مهمي كه لازم است مجددا به آن اشاره گردد آن است كه ورزش كردن فعاليتي است تقريبا بدون هزينه كه گرچه نمي تواند در درمان قطعي بيماري پاركينسون نقش داشته باشد ولي مطمئنا قادر خوا هد بود از اتفاقات پيچيده ناشي از عوارض اين بيماري تا حد زيادي پيشگيري نمايد.

علائم بيماری پاركينسون چست؟

 

الف: علائم اوليه

علایم بیماری پارکینسون ابتدا به صورت غيرمحسوس و تدريجي خود را نشان مي دهد . فرد امكان دارد علائم زير را داشته باشد:

احساس خستگي و كسالت

لرزش خفيف در اندام هاي حركتي

وجود مشكل در هنگام برخاستن از روي صندلي

مشكل در تكلم به صورت سليس و روان

تغييرات در نوشتن (دست خط ريزتر و به صورت ناخوانا)

افسردگي، زودرنجي، تندمزاجي و تحريك پذيري

ثابت قرارگرفتن در يك وضيعت خاص براي مدت زمان نسبتاً طولاني

ثابت ماندن اندام هاي صورت به حالت م اسك و بدون حركت ،چهره بيمار بي روح بوده وگوئي نقاب به صورت زده است (ظاهراً احساسات كمي بر چهره نمايان مي شود).

حالت خيرگي چشم (به دليل كاهش پلك زدن)

دشواري در حركت اندام ها "خشكي در ناحيه شانه ها و يا پا در قسمتي كه تحت تأثير بيماري قرار دارد".

 مفاصل مختلفی در کف پا وجود دارد و بیماری پارکینسون باعث  درد کف پا می گردد.

 

ب: علائم اصلي

علائم اصلي بيماري پاركينسون در همه افراد به صورت يكسان نبوده و به صورت هاي زيرخود را نشان مي دهد:

در بعضي افراد ، بيماري به سرعت پيشرفت مي كند و در بعضي روند پيشرفت با كندي مواجه است.

ناتواني در گروهي از مبتلايان سريع و شديد بوده ولي در گروه ديگر خفيف و به آهستگي صورت مي پذيرد.

در تعدادي از بيماران لرزش اندام ها شديد و كاملاً محسوس است ولي در تعدادي ديگر اين لرزش خفيف و غيرمحسوس مي باشد.

 

به طور كل مي توان گفت اين بيماري بر اساس چهار علامت اصلي آن مشخص مي شود:

 

1- ترمور (لرزش يا لرزه)

2- رژيديته (سفتي و خشك شدن دست، پا، صورت وگردن)

3- برادي كنيزي (كندي حركات)

4-اختلال تعادل

ج: علائم فرعي

موارد ديگري نيز در بيماران پاركينسون مشاهده مي گردد كه گرچه خطر ناك نيست ولي مي تواند فرد را با مشكل مواجه سازد . برخي از اين علائم با استفاده از دارو قابليت درمان داشته و گروهي ديگر از طريق تحرك و انجامتمرينات ورزشي قابليت اصلاح دارند. اين علائم عبارتند از:

افسردگي

تغييرات احساسي (هيجاني)

اختلال بلع

مشكلات ادراري

يبوست

مشكلات پوستي

مشكلات خواب

مشكلات جنسي

اختلال در حس بينايي و بويايي

 

 

اقداماتي جهت كاهش عوارض جانبي

عمده تغييرات ظاهري مشخص و قابل تشخيص دربيماران پاركينسوني، عبارتند از:

داراي شانه هاي خميده هستند.

چانه آنها به طرف جلو )خارج( تمايل دارد.

آرنج و زانوي آنها كمي خميده است.

بدن آنان به صورت خشك(مجسمه گونه) و به طرف جلو خم شده است.

بازوهاي آنها نزديك به بدن نگه داشته مي شود.

در هنگام راه رفتن قدم هاي كوچك برداشته و پاهايشان به زمين كشيده مي شود.

 

علائم فوق الذكر، مشكلات زير را در اين بيماران بوجود مي آورد:

- نفس كشيدن آنها به صورت عميق است.

- وجود مشكلات در بلعيدن دارند.

- در تكلم مشكل دارند(عدم توانايي صحبت كردن به صورت واضح و رسا)

- درحركت كردن، تعادل و گام برداشتن با اختلال مواجه هستند.
استفاده از تمرينات ورزشي و انجام فعاليت هاي مناسب و برنامه ريزي شده يكي از روش هاي درماني مفيد است كه هيچ گونه عوارض جانبي ندار د و ما را در دستيابي به اهداف مورد نظر ياري خواهد داد . گرچه حركات ورزشي نمي تواند موجب توقف و يا درمان قطعي پاركينسون و عوارض جانبي آن گردد ولي قادر است تا حد زيادي روند پيشرفت بيماري را كند نموده و عوارض ناشي از آن را كاهش دهد .

 

موارد احتياط در انجام تمرينات ورزشي

 

a از انجام تمرينات، بلافاصله بعد از خوردن غذا اجتناب كنيد.

a خوردن مايعات را در طول روز هيچگاه فراموش ننماييد.

a در هنگام انجام تمرينات سعي كنيد از تشكچه استفاده نماييد.

a قبل از انجام تمرين بدن خود را گرم(آماده)كنيد.

a در هنگام ورزش چنانچه با اختلالات زير روبرو شديد تمرين را قطع كرده و مراتب را با پزشك معالج در ميان بگذاريد:

+ احساس درد در قفسه سينه

+ تنگي نفس

+ درد شديد عضلاني و يا مفاصل كه هنگام ورزش تشديد مي شود.

a تمرينات ورزشي را تا جايي ادامه دهيد كه منجر به ايجاد درد نگردد.

a در صورتي كه به هر دليل مدتي تمرين ورزشي را انجام ن داده ايد، هنگام شروع مجدد تمرينات، آن را به صورت تدريجي آغاز كنيد.

منبع:كلينيك توانبخشي اميد