ورم پاها در اثر انسداد وريد ها

ورم پاها در اثر انسداد سیاهرگ‌ها

---

انسداد وریدها یا سیاهرگ‌ها می‌تواند در هر کدام از قسمت‌های بدن رخ دهد، ولی شایع‌ترین سیاهرگ‌هایی که انسداد پیدا می‌کنند، سیاهرگ‌های پاها هستند.

---

وقتی به دلایلی سیاهرگ‌های یکی از پاها دچار انسداد می‌شود پا ورم شدیدی می‌کند، دردناک می‌شود و حرکات پا مختل می‌شود. در این هنگام بر خلاف ادم‌های ناشی از بیماری های قلبی، با فشاردادن انگشت روی ساق پا، به راحتی انگشت فرو نمی‌رود، و به عبارتی ورم پا سفت است.

 

از دیگر سیاهرگ‌هایی که ممکن است دچار انسداد شوند، سیاهرگ‌های شکم هستند. در این حالت چون هر دو پا خونشان به سیاهرگ‌های شکم می‌ریزد، ممکن است هر دو پا دچار چنین ورم سفتی شوند.

 

البته سیاهرگ‌های دست و گردن هم ممکن است دچار انسداد شوند، ولی کمتر شایع است.

 

علت بسته شدن سیاهرگ‌ها

مهم‌ترین دلیل این بیماری، بی‌حرکتی طولانی به خصوص در سنین بالاست. وقتی یک فرد مسن به دلیل بیماری، بخصوص شکستگی لگن و ران، به مدت طولانی بستری می‌شود، احتمال لخته شدن خون در سیاهرگ‌های پاهایش وجود دارد.

 

در این حالت برای پیشگیری دو کار انجام می‌شود:

اول این‌که هر چه سریع‌تر بیمار باید حرکت کند و دوم این که داروی ضد لخته شدن خون شامل هپارین و وارفارین توسط پزشک به او داده شود.

در مسافرت‌های‌ طولانی‌ با اتومبیل‌ یا هواپیما، حداقل‌ هر یک تا دو ساعت‌، پاهای‌ خود را حركت‌ دهید تا خون در رگ ها لخته نشود

از عوامل دیگر لخته شدن خون در سیاهرگ‌ها، حاملگی است. در خانم‌های حامله به خاطر فشار جنین روی سیاهرگ‌های شکم و زیاد بودن هورمون‌های زنانه، خون در این رگ‌ها استعداد لخته شدن دارد. در این حال به طور معمول نیاز به دادن دارو برای پیشگیری از این بیماری نیست، ولی حتما باید از بی‌تحرکی خانم‌های باردار جلوگیری شود.

 

از عوامل دیگر این بیماری، بی‌تحرکی در مسافت‌های طولانی است. وقتی یک فرد مسن یا فردی که به دلایلی، استعداد لخته شدن خون را دارد، به مدت طولانی در سفرهای هوایی و زمینی به طور ساکن در یک جا می‌نشیند، احتمال لخته شدن خون در پاهایش وجود دارد، بنابراین توصیه اکید این است که در این حالت حتما هر دو ساعت یک بار پیاده‌روی صورت گیرد.

 

البته برخی بیماران به خاطر بیماری نمی‌توانند به راحتی پیاده‌روی کنند. در این حالت توصیه می‌شود با حرکت دادن متناوب پاها و باز و بسته کردن آنها مانع از لخته شدن خون شد.

 

عوارض‌ انسداد سیاهرگ

آمبولی‌ ریه‌ که‌ طی‌ آن‌ لخته‌ خون از محل اصلی خود در رگ رها می‌شود و به‌ ریه‌ می‌رود. لذا جلوی جریان‌ خون‌ ریه‌ گرفته می شود . باعث‌ مرگ‌ بافت‌ ریه‌ می‌گردد.

تعداد قابل‌ ملاحظه‌ای‌ از بیماران‌ دچار آمبولی‌ ریه‌، به‌ خاطر این بیماری‌ می‌میرند.

 

درمان انسداد سیاهرگ

وقتی خون در قسمتی از بدن لخته شود درمان آن، مصرف داروهای ضد لخته به مدت طولانی و بی‌حرکت کردن عضو به صورت مقطعی تا باز شدن مسیر رگ است.

در اکثر موارد این بیماران باید مدتی بستری شوند و درمان در بیمارستان برایشان انجام شود.

 

توصیه به این بیماران

- رفع‌ تمام‌ علایم‌ التهاب‌ در بستر استراحت کنید. در هنگام‌ استراحت‌، حرکت‌ دادن‌ عضلات‌ پا، خم‌کردن‌ مچ‌ پا و تکان‌ دادن‌ انگشتان‌ پا را به طور متناوب انجام دهید.

 

- از جوراب‌های‌ کشی‌ مناسب‌ یا بانداژهای‌ کشی‌ استفاده‌ کنید، ولی‌ از بند جوراب‌ یا جوراب‌ کشباف‌ بلند استفاده‌ نکنید.

 

- در هنگام‌ نشستن‌ به‌ مدت‌طولانی،‌ پاها را بالاتر از باسن‌ قرار دهید.

 

- پاها را از بستر بلند کنید.

بخش سلامت تبیان

آدرس مطب دكتر دقاق زاده در تهران و اراك:

1: اراك:ميدان شهدا(باغ ملي)،خيابان مخابرات،كلينيك تخصصي وفوق تخصصي قدس(جانبازان)

تلفن: [phone] الي 14
كد:0861
جهت هماهنگي تلفني در اراك: 09374715665

2: تهران :اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی -كلينيك طب فيزيكي و توانبخشي تبسم
تلفن:[phone](ده خط)
66576422-3

علت وعوامل ايجاد واريس

كار وريدها(سياهرگ ها) بازگردانيدن خون بدون اكسيژن از اندام هاي بدن به قلب است تا قلب براي تامين اکسيژن مورد نياز خون، آن را به شش ها بفرستد. پس از آن خون اكسيژن دار به قلب بازمي گردد و از آنجا به سرخرگ آئورت پمپ شده و بالاخره در سراسر بدن منتشر مى شود.

وريد هاى ساق پا كار دشوارترى دارند، چرا كه بايد خون را در مسيري طولانى، در خلاف جهت جاذبه زمين و فشار وزن بدن به جلو برانند. در وريدها دريچه هاى يك طرفه اى قرار دارند كه كار آنها پيشگيرى از بازگشت خون به عقب است. اگر اين دريچه ها كار خود را به خوبى انجام ندهند، خون به عقب بازمي گردد و در وريدها تجمع مي يابد و سبب تورم آنها مى شود.

وريدهاى متورم و بادكرده به دو شكل ديده مى شوند: وريدهاى واريسى و وريدهاى تارعنكبوتى(كه در پزشكى بدان تلانژيكتازى گفته مى شود). وريدهاى واريسى بزرگ تر بوده و به رنگ آبى تيره يا ارغوانى هستند و اغلب در سطح پوست، به صورت پرپيچ و خم ديده مى شوند. وريدهاى تارعنكبوتى، كوچك ترند و شبيه تارهاى عنكبوت به نظر مى رسند و رنگ آنها آبى يا قرمز است. اين وريد ها به سطح پوست نزديك بوده و درد و تورم ندارند. بزرگ ترين و طولانى ترين وريد سطحى، وريد صافن بزرگ است كه از سمت داخلى مچ پا وارد كشاله ران مى گردد. زمانى كه دريچه ها در مسير اين وريد و يا اتصالات آن با ساير وريدها خراب مى شوند، خون، تجمع يافته و يا در شاخه هاى وريدى به عقب بازمى گردد و واريس را ايجاد مى كند.

دلايل

وريدهاى متورم واريسى و تارعنكبوتى بسيار شايع هستند. بيش از 40 درصد زنان بالاى 50 سال به اين بيمارى دچارند. عوامل اين بيمارى شامل موارد زير است:

?- توارث: به نظر مى رسد كه تمايل به اين بيمارى به ويژه در سنين جوانى، در ميان برخى خانواده ها بيشتر باشد. برخى زنان با دريچه هاى وريدى با كارايى پايين تر و يا ديواره هاى عروقى ضعيف تر به دنيا مى آيند.

?- ايستادن به مدت طولانى: يك بررسى در مورد كارگران دانماركى در دسامبر 2005 نشان داد زنانى كه 75 درصد مدت زمان کار خود را به حالت ايستاده و يا در حال راه رفتن گذرانده بودند، تقريباً دو برابر زنانى كه مدت زمان كمترى بر روى پاهايشان ايستاده بودند، نياز به درمان واريس پيدا کردند. پژوهشگران تخمين مى زنند در بزرگسالاني كه سنين فعاليت و اشتغال را مى گذرانند، ايستادن هاى طولانى مدت مسئول بيش از 20 درصد موارد پيدايش واريس است.

?- سن: خطر واريس با افزايش سن زيادتر مى شود. رگ هاى خونى و عضلات پشت ساق پا كه در موقع راه رفتن با فشار بر وريدها، بازگشت خون را به سمت قلب تسهيل مى كنند، با گذشت زمان ضعيف تر مى شوند. كمتر از ده درصد زنان زير 30 سال و بيش از 75 درصد زنان بالاى 70 سال به واريس مبتلا هستند.

?- جنسيت: زنان بيش از مردان مستعد واريس هستند و باردارى عامل اصلى آن است. در دوران باردارى، وريدهاى ساق پا پرتر بوده و راحت تر پاره مى شوند، زيرا حجم خون و فشار شكمى در اين دوران افزايش مى يابد و هورمون ها سبب گشاد شدن رگ هاى خونى مى شوند. هرچه حاملگى به پايان خود نزديك مى شود، خطر واريس افزايش مى يابد.

?- وزن: وزن اضافى به ويژه در اطراف شكم، فشار اضافى را بر وريدهاى ساق پا تحميل مى كند. زنانى كه اضافه وزن دارند، نسبت به زنان لاغر بيشتر در معرض ابتلا به واريس هستند و اين خطر در مورد زنان چاق سه بار بيشتر است.

در مطالعات انجام شده بر روى مردان، ارتباط چندانى بين بروز واريس و وزن بدن ديده نمى شود.

علائم

وريدهاى تارعنكبوتى بيشتر به لحاظ زيبايى ناراحت كننده هستند، حال آن كه وريدهاى واريسى علاوه بر ظاهر طناب مانند، مشكلات متعدد ديگرى نيز به همراه دارند. در صورتى كه مبتلا به وريد واريسى هستيد، پس از ايستادن يا نشستن طولانى، در ساق پاهايتان احساس درد مبهم، سنگينى، سوزش، فشار و يا ضعف خواهيد كرد. معمولاً بالا نگاه داشتن ساق هاى پا به بهبود اين مشكل كمك مى كند. ممكن است شب ها گرفتگي دردناك عضلات پشت ساق پا را تجربه كنيد. پاها و مچ پاهايتان ورم مى كند و ممكن است پوست اطراف ناحيه واريس دچار خارش و خشكى شده و يا بر روى آن بثوراتى پيدا شود و يا رنگ آن به قهوه اى يا آبى تغيير كند. وريد هاى واريسى بزرگ تر لزوماً علائم شديدترى ندارند. در واقع، بسيارى از مردم مدت ها قبل از بروز تغييرات قابل رويت در وريد هايشان، ساير علائم را تجربه مى كنند.

اگر وريد هاى واريسى درمان نشوند، علائم بدتر شده و گاه عوارضى چون پارگى، زخم پوستى و ترومبوفلبيت(thrombophlebitis يا التهاب وريدى همراه با لخته شدن خون) پيدا مى شود.

ارزيابى وريدهاى غيرطبيعى

پزشك درباره علائم سئوال كرده و وريدها و پوست اطراف آن ها را معاينه مى كند. براى آزمايش واپس زدن خون، جريان خون را اندكى مسدود مى كند(براى اين كار از يك تورنيكت، بازوبند فشار خون و يا دست استفاده مى كند) و مشاهده مى كند كه پس از رها كردن ناحيه مسدود شده چه اتفاقى مى افتد. براى مشاهده وريدهاى سطحى و دريچه هاى آن ها، پزشك از سونوگرافى داپلر استفاده مى كند، يعنى چيزى شبيه به همان كه در دوران باردارى مورد استفاده قرار مى گيرد، و آن را بر روى سطح ساق پا حركت مى دهد. سونوگرافى داپلر، اطلاعات بيشترى در اختيار قرار مى دهد، چرا كه به پزشك امكان مى دهد سرعت و جهت جريان و قوام خون را ارزيابى كند. اين روش مى تواند مكانى را كه از آن جا خون شروع به پس زدن مى كند، شناسايى نموده و تاييد كند كه جريان خون وريد عمقى به مقدار كافى است.

راهكارهايى براى مراقبت از خود

وريدهاى واريسى ساق پا نياز به هيچ گونه درمانى ندارند، مگر اينكه علائم بروز كنند. در بسيارى موارد، روش هاى مراقبت از خود براى كاهش فشار وريدهاى ساق پا، تقويت جريان خون و پرهيز از استفاده از روش هاى موثرتر و يا به تاخير انداختن آن ها كفايت مى كند. اين روش ها به قرار زير هستند:

1) پاهايتان را بالا نگاه داريد. روزى چند بار با نگه داشتن پاها در بالاى سطح قلب به مدت 15 دقيقه، به آن ها استراحت دهيد. بدين ترتيب وريد هاى شما ناچار نخواهند بود كه در خلاف جهت جاذبه كار كنند.

2) فعاليت ساق پا را تغيير دهيد. اگر براى مدت طولانى مى نشينيد يا مى ايستيد، چندين بار براى مدتى كوتاه به قدم زدن سريع بپردازيد. عضلات پشت ساق پايتان را با فعاليت هاى فيزيكى از قبيل قدم زدن هاى سريع و تمرين هاى استقامتى تقويت كنيد.

3) از مسكن استفاده كنيد. استامينوفن، آسپيرين يا ايبوپروفن مى توانند دردهاى خفيف وريدهاى واريسى را كه گه گاه بروز مى كنند، تسكين بخشند.

4) جوراب هاى ساق بلند كشى بپوشيد. اين جوراب ها با تحت فشار قرار دادن وريدهاى ساق پا از بازگشت خون به عقب جلوگيرى مى كنند. اگر علائم خفيف باشند، جوراب هاى ساق بلند معمولى كفايت مى كنند. اگر علائم شديدتر باشند، پزشك شما جوراب هاى ساق بلند فشاردهنده اى را تجويز خواهد كرد كه از مچ پا تا ران ها خاصيت کشساني(سفتي) آنها كاهش مى يابد(مانند تصوير بالا). اين جوراب ها بايد صبح ها قبل از برخاستن از رختخواب پوشيده شوند.

5) از پوشيدن هرگونه لباس و پوشش تنگ در ناحيه كمر يا ساق پا خوددارى كنيد.

منبع:تبيان

واریس پا

---

واریس می تواند در هر قسمت بدن ایجاد شود، اما در قسمت های پایینی بدن متداول تر است.

---

سیاهرگ، یک رگ خونی است که خون را در تمام نقاط بدن حمل می کند. به طور طبیعی، این سیاهرگ ها کار خود را مانند یک دستگاه پمپ سالم و خوب روغنکاری شده انجام می دهند، اما گاهی اوقات این رگ ها، شکسته شده و جریان خون غیرعادی خواهد شد.

 

مطمئن هستم که اکثر ما کسانی را می شناسیم که در قسمت های پایین و قوزک پا دچار گشاد شدن و پیچیده شدن رگ های خونی هستند که واریس نام دارد.

 

واریس می تواند در هر قسمت بدن ایجاد شود، اما در قسمت های پایینی بدن متداول تر است.

 

علل واریس

این سیاهرگ ها ممکن است به خاطر عوامل ژنتیکی به این صورت درآیند، اما این تنها دلیل آن نیست.

از عوامل مهم در بروز واریس می توان به بارداری و یا ایستادن های طولانی مدت اشاره کرد

چاقی نیز می تواند در این زمینه نقش داشته باشد. فشار ناشی از وزن اضافه نیز می تواند منجر به ایجاد واریس و شکسته شدن رگ های خونی شود.

 

علائم واریس

علائم و نشانه های واریس نه تنها رگ های بدمنظر طناب شکل است، بلکه دردها و گرفتگی های مداوم، ورم و خستگی پس از مدتی سرپا ایستادن نیز جزء علائم این بیماری است.

 

رنگ پوست نیز ممکن است تغییر کرده و قهوه ای مانند شود که رکود رنگدانه های پوستی نام دارد. این مشکل نیز از شکسته شدن رگ های خونی و تراوش خون به منطقه آسیب دیده ایجاد می شود و در افرادی که به مدتی طولانی به این مشکل مبتلا بوده اند اتفاق می افتد.

 

تشخیص واریس

معمولاً تشخیص این مشکل از طریق مشاهده قابل انجام است، اما گاهی اوقات از طریق پروسه ای که فلبوگرافی (پرتونگاری از سیاهرگ ها) نامیده می شود، صورت می گیرد. این عملیات کاملاً بدون درد بوده و در آن، محلولی خاص را وارد جریان خون می کنند. آنگاه تصویر رگ ها را برای تشخیص اختلالات و ناهنجاری های موجود در جریان خون و فشار رگ ها، می گیرند.

 

شیوه تشخیص دیگر استفاده از اشعه فرابنفش برای آزمایش جریان خون در شریان های اصلی خون در دست ها و پاها است. این شیوه اولتراسونوگرافی دوپلر نام دارد. فرابنفش، یکی از امواج صوتی با فرکانس بالاست. این عملیات با اعمال یک ژل محلول در آب در بدن انجام می شود و سپس یک ابزار دستی به نام ترانسدوکتور روی ناحیه مورد نظر کشیده می شود.

 

درمان واریس

درمان واریس می تواند با استفاده از جوراب های کشی متراکم، کنترل وزن، انجام ورزش در سطح متوسط، اجتناب از ایستادن های طولانی مدت و بالا نگه داشتن پاها صورت گیرد.

 

روش درمانی دیگر اسکلرودرمانی فشرده نام دارد. در این عملیات، نقاطی از رگ ها که جریان خون در آنها غیرعادی است، تشخیص داده شده و با تزریق مداوم ماده ای به نام اسکلروسانت، رفع می شود.

 

در موارد حاد، استفاده از عمل جراحی که لیگاسیون یا بستن رگ نام دارد، ضروری خواهد بود. طی این عمل جراحی، یک یا دو شکاف بر روی رگ های واریسی ایجاد شده و بعد رگ بسته می شود. اگر چندین قسمت رگ گسسته شده و خود رگ شدیداً آسیب دیده باشد، رگ (یا بخش آسیب دیده آن) معمولاً برداشته می شود. شکافی در زیر رگ واریسی ایجاد شده، ابزاری انعطاف پذیر روی رگ تا شکاف اولیه کشیده می شود و بعد رگ را گرفته و برمی دارند.

 

اگر شما نیز به واریس مبتلا هستید، حتماً باید به دنبال درمان های پزشکی باشید. پزشک راه ها و روش های مختلف درمانی را به شما معرفی کرده و به شما برای مراقبت از وضعیت‌تان کمک می کند.

منبع: تبیان