هیدروتراپی وآب درماني برای معلولین

هیدروتراپی برای معلولین

تمرین (1)

در این حركت در حالیكه جلیقه نجات به تن معلول است او را به پشت روی آب می خوابانیم و مچ هر دو پا را می گیریم و به ترتیبی كه پاها از زانو خم شوند به سمت بالا و پائین حركت می دهیم این حركت در دفعه اول 4 بار و در دفعات بعدی 5 بار اضافه می شود. این فعالیت برای تقویت لگن خاصره و به حركت در آوردن عضلات و مفصلهای پای معلول مناسب است.

تمرین (2)

در این حركت انگشتان پای معلول را بر روی بدن خود تكیه می دهیم و با كف دستهای خود دو زانو او را می گیریم و به دفعات باز و بسته می كنیم باید توجه داشت كه میزان باز و بسته شدن زانوها از هم باید به شكل معقول انجام گیرد.

تمرین(3)

با یك دست مچ پای معلول و بادست دیگر پای او را گرفته و مطابق شكل آن را به سمت راست و چپ چرخش می دهیم . در این حركت تمام بدن معلول در حركت است .

تمرین (4)

در این حركت ابتدا معلول را بر روی آب می خوابانیم، سپس مچ پای او را گرفته به سمت بالا و پائین به حركت در می آوریم تعداد حركات از 40 حركت شروع شده و در نوبتهای بعدی برای هر پا 5 بار اضافه می شود.

تمرین (5)

در این حالت انگشتها و كف پای معلول بر روی بدن مددكار قرار می گیرد، مددكار با 2 دست مچ دستهای معلول را گرفته و به سمت بالا می كشد. در این حالت خود مدد كار عقب می رود و معلول در سطح آب قرار می گیرد

آدرس مطب دكتر دقاق زاده در تهران و اراك:

1: اراك:ميدان شهدا(باغ ملي)،خيابان مخابرات،كلينيك تخصصي وفوق تخصصي قدس(جانبازان)

تلفن: [phone] الي 14
كد:0861
جهت هماهنگي تلفني در اراك: 09374715665

2: تهران :اتوبان چمران- ابتدای باقرخان غربی -كلينيك طب فيزيكي و توانبخشي تبسم
تلفن:[phone](ده خط)
66576422-3

آرتروز

آرتروز

 

 

مقدمه

زانو، مفصلی از بدن است که بیشتر از بقیه مفاصل در معرض بیماری می‏باشد. این مفصل غیر از حرکات باز و بسته شدن دارای حرکات خفیف چرخشی به داخل و خارج نیز می‏باشد. در تشکیل و نگهداری مفصل زانو؛ استخوان‏ها، رباط ها و غضروف‏ها شرکت دارند که هر کدام نقش ساختاری و عملکردی بسیار مهمی در کارکرد این مفصل داشته و در نتیجه آسیب هر کدام از این عناصر باعث درد و مشکلات زانو می‏شود به صورتی که می‏توان ادعا کرد بروز درد در مفصل زانو بسیار بیشتر از سایر مفاصل می‏باشد.

آرتروز زانو

آرتروز شایع‏ترین بیماری مفصلی است که در نتیجه واکنش‏های پیچیده عوامل سلولی، بیوشیمیایی و بیومکانیکی مؤثر بر روی غضروف، سینویوم و نیز استخوان زیر غضروفی، ایجاد شده و به مرور زمان منجر به از دست دادن کارکرد مفصلی و بروز علائم می‏شود. در این بیماری، عمدتاً غضروف و استخوان زیر غضروف مفاصل محیطی و ستون فقرات درگیر می‏شود.
زانو بیش از هر مفصل دیگری در اثر آرتروز درگیر می‏شود. آرتروز زانو مخصوصاً در زنان مسن و چاق شایع تر است.
علایم مشترک در بیماران مبتلا به آرتروز مفاصل:

         • درد به دنبال استفاده از مفاصل مبتلا

         • درد در شروع حرکت یا خشکی مفاصل به دنبال بی حرکتی

         • کاهش دامنه حرکات مفاصل

         • احساس عدم اطمینان و کاهش توانایی در انجام کارهای روزمره

عوامل موثر بر آرتروز:

        • پدیده پیری

        • عوامل ژنتیکی

        • عوامل مکانیکی

          1) چاقی به ویژه در افراد مسن

          2) ورزش در سطح قهرمانی سبب افزایش احتمال وقوع آرتروز در هنگام پیری می‏شود

          3) فعالیت‏های زیاد و مستمر

          4) آسیب‏های پیشین مفاصل می‏تواند زمینه ساز باشد

          5) ناتوانی عضلات

       • عوامل التهابی

       • تغذیه

       • یائسگی و محرومیت از استروژن

پیشگیری از آسیب‏های مفصل زانو:

زانو مهمترین مفصلی است که وزن بدن را تحمل می‏کند از این رو کاهش وزن مؤثرترین راه پیشگیری و درمان آسیب‏های وارده به این بخش از بدن می ‏باشد. مفصل زانو در تمام فعالیت‏های انسان مانند ایستادن، راه رفتن، نشستن و حتی خوابیدن در معرض فشارهای مکانیکی بسیار زیادی قرار دارد، لذا رعایت نکاتی که در پی خواهند آمد نقش بسیار مهمی در پیشگیری و درمان دردهای زانو می‏توانند داشته باشند. نکته دیگری که در پیشگیری و درمان بسیار حائز اهمیت است نقش تغذیه در سلامت این مفضل این است که نکات ضروری تغذیه به طور جداگانه در ادامه مطالب آمده است.
در انتها، مکمل تمامی موارد فوق، اجرای روش‏های درمانی مناسب برای زانو می‏باشد که می‏بایست به طرز صحیح آموزش داده شده و اجرا شوند.

تغذیه:

به نظر می‏رسد در آرتروز، برنامه غذایی از طریق سیستم ایمنی اثر می‏کند تا جایی که برای پیشگیری یا تعدیل اثرات این بیماری، یکی از مواردی که توصیه می‏شود حذف و یا تعدیل مواد غذایی تحریک کننده التهاب و استفاده بیشتر از مواد کاهش دهنده التهاب می‏باشد.
بنابراین استفاده از غذاهایی که دارای اسیدهای چرب امگا3 هستند( ماهی‏ها، روغن گردو، سویا و..) و کاهش دریافت غذاهایی که دارای اسید آراشیدونیک هستند( چربی گاو، گوشت قرمز، فرآورده‏های گوشتی مثل سوسیس، کالباس و جگر و..) توصیه می‏شود.

استفاده کافی از منابع غذایی حاوی آنتی اکسیدان‏هایی نظیر ویتامین‏های D,E,C بتاکاروتن و ریزمغذی‏هایی مانند سلنیوم، روی و منیزیم و سایر مواد معدنی که در ساختمان استخوان‏ها وجود دارند مانند کلسیم و فسفر که در دانه‏ها و مغزها به وفور یافت می‏شوند. توصیه می‏شود.

همچنین شیر و لبنیات کم چربی، سبزیو میوه به ویژه های رژیمی است. از جمله غذاهایی که مصرف آنها توسط متخصصین تغذیه توصیه می‏شود منابع حاوی گلوکوزامین و کندروتین است که از غذاهای حاوی کلاژن مثل استخوان‏ها و غضروف‏های حاوی ژلاتین فراهم می‏شوندو مواد غذایی نظیر پاچه و پای مرغ دارای خواص مذکور می‏باشند.

نهایتاً می‏توان گفت حذف موارد ذیل می‏تواند در کاهش شدت بیماری موثر باشد:

            • مهار کننده‏های جذب کلسیم نظیر گوشت قرمز، تخم مرغ، الکل، قهوه، اکثر شیرینی‏جات و نمک اضافی

            • غذاهای دارای اگزالات بالا مثل اسفناج، زغال اخته، آلوها و ریواس

            • غذاهای ایجاد کننده تورم، مانند تمام چربی‏های حیوانی، لبنیات، دانه‏های چرب و کره گیاهی

چگونگی برخورد با آسیب‏های زانو:

در هر آسیب زانو، اولین عارضه‏ای که رخ می‏دهد، بوجود آمدن التهاب است، که این التعاب منجر به درد، تورم و کاهش توانایی حرکت مفصل زانو خواهد شد. شکستن این سیکل التهابی می‏تواند منجر به تسریع بهبودی و کاهش درد شود. بدین منظور انجام کارهای زیر توصیه می‏شود:

        • استراحت دادن به زانو

        • یخ درمانی

        • فشار موضعی به زانو توسط بانداژ

        • بالا نگه داشتن زانو

        • استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAIDs)

چه موقع باید به پزشک مراجعه شود؟

          • هرگاه پس از انجام اقدامات فوق، پس از 3 تا 7 روز علائم ادامه یافت.

          • هرگاه به دنبال آسیب زانو، قادر به راه رفتن و یا حرکت دادن زانو نیستند. و یا زمانی که دامنه حرکتی مفصل به شکل مشهودی کاهش می‏یابد.

          • تب به همراه درد زانو

          • احساس درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در زانو

          • ایجاد زخم بزرگ یا عمیق در ناحیه زانو

          • تورم زانو در افرادی که بیماری خونی دارند یا آنهایی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف می‏کنند.

دستوراتی جهت اصلاح انجام فعالیت‏های روزانه:

نکته‏ای که پیش از بیان نحوه صحیح انجام فعالیت‏های مختلف می‏بایست مدنظر بیماران باشد. خودداری از انجام حرکات شدید، ناگهانی و غیر معمول در زانو است. در ادامه، دستورات کلی جهت پیشگیری از ایجاد مشکل در زانو به اختصار بیان شده است:

1) از نشستن در وضعیت‏های که نیاز به خم نگه داشتن زانو دارد خوداری کنید. به طور مثال، اکیداً از نشستن در وضعیت‏های دو زانو و چهار زانو اجتناب کنید.

2) استفاده از سرویس‏های بهداشتی فرنگی را جایگزین استفاده از سرویس‏های ایرانی کنید، زیرا در استفاده از سرویس‏های ایرانی زانو در وضعیت خم و تحت فشار قرار می‏گیرد.

3) به صورت کلی در هر وضعیتی، از خم نگه داشتن زانو برای مدت طولانی خوداری کنید. در صورتی که روی صندلی نشسته‏اید هر 30-20 دقیقه چندبار زانوها را صاف کرده یا چند قدم راه بروید.

4) جهت نشستن، از صندلی و مبل استفاده کنید ولی دقت کنید هنگام برخاستن از صندلی به جای فشار بر روی پاها، کمی به جلو خم شده و با فشار دست‏ها بر روی صندلی از جای خود برخیزید و به همین صورت هنگام نشستن، جهت کاهش ارتفاع بدن و نشستن بر روی صندلی تمام وزن خود را روی زانوها نگه ندارید بلکه با قرار دادن دست‏ها روی دسته‏های صندلی، تحمل وزن را بین پاها و دست‏ها تقسیم کنید.

5) در حالت‏های نشسته، به خصوص پشت میز کار، حتما از زیر پایی‏های شیب دار استفاده کنید.

6) در صورت امکان استفاده از پله و راه رفتن بر روی سطوح شیب‏دار را کاهش دهید. ولی در صورتی که چاره‏ای نداشتید از سطوح شیب‏دار به جای پله استفاده کنید و در صورت در دسترس نبودن سطح شیب‏دار، از پهلو، پله‏ها راپایین و بالا بروید.

7) حتماً پشت میز نماز بخوانید، به صورتی که روی صندلی نشسته و مهر را بر روی میز روبروی خود قرار دهید.

8) از انجام فعالیت‏هایی که احتیاج به خم و راست کردن مکرر زانو دارد اکیدا خوداری کنید.

9) هنگام رانندگی، صندلی اتومبیل را به گونه‏‏ای تنظیم کنید که زانو در وضعیت خیلی خم نبوده و مفضل زانو در سطحی بالاتر از مفصل لگن قرار گیرد.

10) در صورتی که مجبور هستید برای مدت نسبتاً طولانی بایستید، یکی از پاهای خود را در سطحی بالاتر قرار دهید و به شکل متناوب جای پاها را تغییر دهید.

11) از پوشیدن کفش‏های خشک و سفت خوداری کنید زیرا این کفش ها مانع انجام حرکات طبیعی پا می‏شوند و زانو ها در معرض فشار شدید و ثانویه قرار می‏دهند؛ همچنین دقت کنید کفی کفش‏ شما مناسب باشد زیرا کفی نا مناسب نیز می‏تواند سبب وارد آوردن فشارهای ثانویه به زانو شود.

12) برای پوشیدن کفش، زانوها را زیاد خم نکنید و حتماً از پاشنه کش‏های بلند استفاده نمایید.

13) راه رفتن و انجام تمرینات مخصوص در آب برای تقویت عضلات اطراف زانو مفید است.

14) جهت انجام ورزش مناسب با پزشک خود مشورت کنید. ورزش هر فرد اختصاصی بوده و ممکن است دو نفر با درد مشابه، ورزش‏های متفاوت نیاز داشته باشند.

منبع:كلينيك توانبخشي آرمان

آسیب های تاندون و رباط

کشیدگی (رگ به رگ شدن , STRAIN )

رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضله زمانی روی می دهد که عضله بیش از محدوده حرکتی طبیعی کشیده شده و این عمل منجرب به پارگی فیبرها و رشته های عضلانی گردد.

در رگ به رگ شدن به تاندون ( زردپی ) آسیب وارد شده است .

● علائم و نشا نه ها :

۱- درد تیز و شدید بلافاصله بعد از آسیب دیدگی

۲- حساسیت بیش از حد ناحیه در لمس( تندرنس شدید)

۳- تغییر شکل عضو ( تورم بر اثر التهاب در منطقه آسیب )

۴- ضعف شدید و از دست دادن قدرت قسمت آسیب دیده

۵- صدای پارگی عضله در زمان ورود ضربه

توانبخشی بعد از کشیدگی تاندون

معمولا در مراحل اولیه بی حرکتی برای بخش آسیب دیده توصیه میشود که بنابر تشخیص پزشک متخصص ممکن است نیاز به استفاده از آتل یا در بعضی موارد گچ باشد.در پارگی کامل نیاز به انجام عمل جراحی و بازسازی رباط های پاره شده می باشد.در مراحل بعدی و پس از بهبود اولیه درمانهای مختلف فیزیوتراپی ،تمرین درمانی ،و در بعضی موارد درمانهای دستی جهت بهبود آسیب وارد شده انجام می پذیرد.

کشیدگی رباطها ( SPRAIN)

رباط ها بخشی از بافت الاستیک بدن میباشند که دو استخوان را به هم متصل می کنند.زمانی که نیروی کششی زیاد به یک رباط وارد شود یا نیرویی در جهتی غیر از آنچه که بیومکانیک رباط اقتضا میکند به آن وارد شود،پارگی در فیبر های رباط از سطح میکروسکوپی تا حد قابل مشاهده رخ میدهد.

اقدامات و کمک های اولیه :

۱- بی حرکت کردن عضو

۲- بالا قرار دادن عضو

۳ –استفاده از باند کشی

۴- اگر تورم شدید بود از یخ استفاده می کنیم (استفاده از سرما باید به مدت ۳۰ -۲۰ دقیقه ادامه یابد.

توانبخشی پس از کشیدگی رباط:

معمولا در مراحل اولیه بی حرکتی برای بخش آسیب دیده توصیه میشود که بنابر تشخیص پزشک متخصص ممکن است نیاز به استفاده از آتل یا در بعضی موارد گچ باشد.در پارگی کامل نیاز به انجام عمل جراحی و بازسازی رباط های پاره شده می باشد.در مراحل بعدی و پس از بهبود اولیه درمانهای مختلف فیزیوتراپی ،تمرین درمانی ،و در بعضی موارد درمانهای دستی جهت بهبود آسیب وارد شده انجام می پذیرد.

منبع:مركز توانبخشي اميد

مدرسه ستون مهره‏ها وكمر

مدرسه ستون مهره‏ها

پیشگفتار

+ زندگی ماشینی روح و جسم انسان را می‏فرساید.

+ انسان را دچار خستگی و افسردگی می‏کند.

+ بیماری‏های قلبی- عروقی را افزایش می‏دهد.

+ سبب افزایش وزن، چاقی، مرض قند، افزایش فشار خون و بالا رفتن چربی‏های خون می‏شود.

و همچنین:

- ستون مهره‏ها که در واقع تکیه‏گاه اصلی بدن انسان است را دستخوش فرسایش زودرس می‏سازد.

- شکی نیست که رعایت اصول صحیح نشستن، ایستادن، خوابیدن و کارکردن در حفظ سلامت ستون مهره‏ها نقشی مهم دارد.

- برای اینکه بهتر با این اصول آشنا شویم با هم سری به مدرسه ستون مهره‏ها می‏زنیم.

زنگ سر و گردن

1) برای زمان طولانی مثلاً در زمان کار کردن در یک حالت قرار نگیرید.

2) صندلی کار خود را به میز نزدیک کنید و آن را دور از میز قرار ندهید.

3) روی پشتی و دسته صندلی تکیه ندهید.

4) روی صندلی بدون پشتی ننشینید.

5) روی میزی که ارتفاع آن کوتاه یا بلند است کار نکنید.

6) در موقع کار در ارتفاع بالای سر، مواظب باشید که سرتان برای مدت زیاد به پشت خم نشود.

7) هنگام رانندگی در زمان عقب رفتن فقط سر و گردن را نچرخانید بلکه بطور همزمان از چرخش تنه نیز استفاده کنید و مدت این وضعیت را کوتاه کنید.

8) با پریدن بدون علت از روی ارتفاع، خصوصاً از روی ماشین یا وسیله در حال حرکت به مهره‏های خود فشار وارد نسازید.

9) از بلند کردن اجسام در ارتفاع و دور از تنه خودداری کنید.

10) سعی کنید انعطاف و قدرت عضلات سر و گردن را حفظ کنید.

11) اگر از عینک‏های دوکانونه استفاده می‏کنید در مواقع خواندن سر و گردن را در حالت خم به جلو نگه ندارید.

12) از گذاشتن بالش سفت و بلند زیر سر خودداری کنید.

13) مراقب حوادث در محیط کار خود باشید. این حوادث می‏تواند صدمات جبران‏ناپذیری به شما وارد می‏سازد.

14) سعی کنید آمادگی فیزیکی خود را حفظ کنید. اشخاص با وزن بالا و فیزیک بدنی ضعیف مستعد صدمات بیشتری هستند.

15) نشستن صحیح با تغییراتی در محیط کار می‏تواند از دردهای پشت گردن شما جلوگیری کند.

16) خم نگه داشتن گردن، فشاری حدود سه برابر وزن سر روی مهره‏ها اعمال می‏کند و می‏تواند باعث صدمه به مهره‏های گردن شود.

17) در مسافرت‏های طولانی موقع خواب از بالشتک‏های بادی به شکل U استفاده کنید.

18) از نگه داشتن گوشی تلفن با گردن و شانه خودداری کنید.

زنگ کمر

1) هنگامی که مدتی به صورت یکنواخت روی کمر فشار آمده، ضمن استراحت در خلاف جهت عضلات کمر را تحت کشش قرار دهید.

2) همیشه سعی کنید ستون فقرات را در حالت متناسب، متعادل و آماده قرار دهید.

3) کار در ارتفاع پایین باعث کمر درد می‏شود.

4) بلند کردن و بالا بردن اجسام به بالای سر ضمن زیاد کردن قوس کمر، فشار زیادی به کمر وارد می‏کند، در چنین مواقعی حتماً از یک چهارپایه یا نردبان استفاده کنید.

6) از وضعیت‏هایی که باعث کمر درد می‏شود اجتناب کنید.

7) هل دادن و کشیدن اشیاء سنگین بهتر از بلند کردن آنهاست.

8) سفتی مفاصل و کوتاهی عضلات از علل عمده کمر درد است.

9) هر کاری نیازمند وضعیت نشستن خاصی است توجه داشته باشید که حالت مناسب و صندلی و میز استاندارد برای سلامتی کمر ضروری است.

10) در بلند کردن اشیاء کمر باید مستقیم باشد هر چه که اشیاء به بدن نزدیکتر باشد، فشار کمتری به کمر وارد می‏شود.

11) یک زیرپایی در مواقع ایستادن طولانی مثل کار در پشت میز نقشه‏کشی یا ایستاده اتو زدن برای جابه‏جایی و انتقال وزن و کاهش قوس کمر ضروری است.

12) در موقع حمل اشیاء به وسیله دو یا چند نفر، آنها باید پیشاپیش از موانع موجود در مسیر حرکت اطلاع داشته باشند.

13) در موقع حمل اشیاء سنگین روی شانه، از دست مقابل برای کاهش انحراف استفاده کنید.

14) در جابه‏جایی اشیاء به جای حرکت ناگهانی و چرخش محوری کمر، با برداشتن قدم‏های کوچک به سمت مقابل بچرخید.

15) بلند کردن چند مرحله‏ای اشیاء سنگین از صدمه به کمر جلوگیری می‏کند.

16) سطح توانایی فیزیکی خود را افزایش دهید.

17) در مواقعی که مجبور هستید برای مدت طولانی در جایی بنشینید، با جابه‏جایی لگن از خستگی عضلات جلوگیری کنید.

18) یک تشک خیلی سفت باعث می‏شود زیر کمر شما خالی بماند.

19) بهتر است که روی شکم نخوابید اما اگر عادت به خوابیدن روی شکم دارید، از گذاشتن بالش زیر سر خودداری کنید.

20) تخت‏ خواب و تشک‏های نرم و زاویه‏دار برای ستون فقرات مناسب نیستند.

منبع:مركز جامع توانبخشي اميد

آمپوتاسيون (قطع عضو)

 

 

 

يادگيري طريقه صحيح باندپيچي توسط هر بيمار يكي از مسائل مهم در حفظ و مراقبت از عضو قطع شده اوست.
از طرفي باندپيچي كردن صحيح مي تواند از تغيير آناتوميكي و مكانيكي عضو باقيمانده در بدن فرد جلوگيري كند بنابراين يكي از كمكهاي اساسي هر فرد به خود نظارت و دقت در حفظ و نگهداي عضو قطع شده مي باشد . شكلهاي زير طريقه صحيح بانداژ عضو باقيمانده را نشان مي دهد.

شكل صحيح باندپيچي پاي آمپوته شده در شكلهاي زير نشان داده شده است.

آمپوتاسيون زير زانو :

 

1) از زير زانو در خط وسط شروع كنيد به سمت انتهاي يك طرف حركت كنيد بعد به طرف پشت زانو دور بزنيد.

2) يك دور پشت و بالاي زانو بزنيد و از سمت جلو به طرف پايين و انتهاي استامپ حركت كنيد.

3) دوباره به سمت عقب حركت كنيد و قسمتهاي باز پوست را با باند بپوشانيد.

4) به همين ترتيب ادامه دهيد تا تمام سطح پوست با باند پوشيده شود.

5) اين فرم باندپيچي شبيه شكل X مي ماند. انتهاي باند را با گيره وصل كنيد تا باندپيچي باز نشود بعد از اينكه باندپيچي را بازكرديد و يا هر 4 ساعت مجدداً باند را بپيچيد.

منبع:كلينيك توانبخشي اميد

چيزهايي كه بايد هنگام باندپيچي به خاطر داشته باشيد :

1) از بانداژ راحت و كشي استفاده كنيد تا چين و چروك نخورد يا باز نشود.

2) بصورت مورب با اريب باند را بپيچيد نه به شكل دايره اي.

3) لايه هاي باند را از پايين به بالا و از يك گوشه به گوشه ديگر كشيده شده باشند.

4) باند را در قسمت انتهاي استامپ كمي سفت تر از بالا بپيچيد.

5) هميشه باند را تا بالاي زانو ببريد.

6) باندپيچي هر 4 ساعت يكبارتجديد شود.

 

باندپيچي در آمپوتاسيون بالاي زانو :

بانداژ يا پهناي 15-10 سانتيمتر بكار ببريد.

1) اين بانداژ در حالي انجام مي شود كه مفصل لگن راست باشد . مفصل لگن نبايد خم شود از لبه داخل و جلويي ران شروع به باندپيچي كنيد سپس به سمت پشت و پايين حركت كنيد و دوباره به سمت جلو بياييد.

2) به طور ضربدري از بالاي پا ادامه دهيد و قسمتهاي داخلي كشاله ران را هم بپوشانيد . مهم است كه همه قسمتهاي پوست در كشاله ران پوشيده شود تا از ايجاد قسمتهاي دردناك در پوست جلوگيري شود.

3) همينطور به سمت پايين ادامه دهيد و از قسمت بالا و مخالف بيرون بياييد بعد به سمت پشت لگن برويد.

4) از پشت لگن به طور ضربدري به جلو و پايين و داخل پا حركت كنيد.

5) همه نقاط پوست بايد پوشيده شود. لذا ممكن است به بيش از يك بانداژ نياز داشته باشيد. انتهاي باند را به باندپيچي وصل كنيد. بعد از هر بار بازكردن باندپيچي دوباره آن را ببنديد يا هر 4 ساعت آن را تكرار كنيد.

 

 

كمردرد :

پس از قطع اندام تحتاني اهرم بندي بدن فرد براي انجام كارهاي مختلف بهم ريخته، قدرت عضلات و حركات مفاصل ديگر مثل سابق نيست. وزن وارده بدن مثل گذشته به عضو باقيمانده منتقل نمي شود و به همين دليل سبب مي شود عضو باقيمانده انحراف ميكانيكي پيدا كند و هميشه به دليل تغيير برآيند نيروهاي وارده بر مفصل عضو باقيمانده، از وضعيت طبيعي خود منحرف مي شود. همه اين عوامل باعث تغيير شكل عضو قطع شده مي شود.

تغييرات ايجادشده در محور آناتوميكي و مكانيكي عضو باقيمانده سبب انحراف ستون فقرات در دراز مدت شده و كمردرد را به دنبال خواهد داشت.

پيشگيري از كمردرد :

براي خوابيدن، بالش كوتاه زير سر بگذاريد از تشك سفت استفاده كنيد، به طوري كه تشك در ناحيه كمر فرو نرود. مي توانيد از دو يا چند لايه پتو به جاي تشك استفاده كنيد. خوابيدن در حالت طاقباز يا به پهلو براي كمر بهتر است، در حالت خوابيدن به پهلو، پايي كه در بالا قرار گرفته است را به داخل شكم جمع كنيد. بهتر است روي شكم نخوابيد. براي بلندشدن از رختخواب، ابتدا به يك پهلو بچرخيد. سپس با سفت كردن عضلات شكم و با كمك دست ها بنشينيد. براي دراز كشيدن اين مراحل را برعكس انجام دهيد.

کودکان و کوله پشتی

تحقيقات نشان داده بيش از ۵۰درصد كودكان كوله‌پشتي‌هاي بسيار سنگين با خود به مدرسه مي‌برند و ۵۵ درصد دانش‌آموزان بيشتر از حد مجاز يعني ۱۰تا ۱۵درصد وزن بدن حمل مي‌كنند.

بسياري از افراد دچار كمردرد هستند و اين درد يكي از شايع‌ترين علل مراجعه به پزشك است. كودكان نيز خيلي زودتر از آنچه تصور مي‌شود كمردرد را تجربه مي‌كنند و استفاده از كوله‌پشتي‌هاي سنگين يكي از علل اصلي ابتلا به اين درد است. علاوه بر اين ، حمل نامناسب اين كوله‌پشتي‌ها هم كودك را در معرض مشكلات متعدد قرار مي‌دهد.

مراقبان بهداشتي مدارس هم گزارش‌هاي زيادي در مورد درد يا آسيب در كودكان به علت حمل كوله‌پشتي‌هاي سنگين ارائه مي‌دهند. اين درحالي است كه تحقيقات نشان داده، ۶۰درصد دانش آموزان زماني كه به سن ۱۸سالگي مي‌رسند درد ناحيه پشت را تجربه مي‌كنند و نتیجه چند تحقیق نشان می دهد که ۶۵ درصد مراجعه غیر شکستگی نوجوانان به پزشك ارتوپد به علت آسيب‌هاي ناشي از حمل كوله پشتي سنگين است.

علل اصلي مربوط به آسيب عبارتند از:

- عدم تعادل عضلاني: به معني ضعف زياد ناحيه شكمي، شانه‌ها و قسمت‌هاي پاييني تنه.

- وضعيت خميده: در حالت ايستادن و نشستن

- تغييرات وضعيت بدن و صورت

- قوسي شدن كمر، و پيدا كردن انحناء به يك سمتاين فاكتورها ممكن است باعث وارد آمدن فشار بر ستون فقرات شود كه به نوبه خود بر مهره‌ها اثر منفي مي‌گذارد. زماني كه كوله پشتي سنگين باشد يا به طور مناسب بر پشت قرار گيرد، عضلات سخت‌تر كار مي‌كنند كه منجر به فشار و خستگي مي‌شود كه نهايتا كمر، گردن و شانه‌ها را نسبت به صدمات حساس‌تر مي‌كند.

توصيه‌هاي مفيد:

1- دقت كنيد وزن كوله‌پشتي از ۱۵ درصد وزن كودك بيشتر نشود.
۲- هر دو بند كوله پشتي را بر شانه‌هاي او بيندازيد. اين كار به توزيع مناسب وزن بر پشت كمك مي‌كند و در صورتي كه كمربند هم دارد از آن براي كاهش وزن بار بر شانه‌ها و گردن استفاده كنيد.
۳- مطمئن شويد كوله‌پشتي درست در وسط كمر قرار گرفته و پايين‌تر از دور كمر كودك قرار نگيرد. بندهاي كوله پشتي بايد حالتي آزاد داشته باشند تا حركت آزادانه دست‌ها را بدون خم شدن ستون فقرات ممكن سازند.
۴- براي قرار دادن كتاب‌ها و ساير وسايل در كوله‌پشتي و نيز در حمل آن به كودك كمك كنيد. در صورت لزوم از كودك بخواهيد يكي دو كتاب را در دست خود نگه دارد.
۵- به حرف كودك توجه كنيد. اگر پيوسته از درد و ناراحتي شكايت دارد او را ملامت نكنيد. در اين شرايط او را براي معاينه وضعيت كمر نزد متخصص ببريد.
۶- تعذيه مناسب و ورزش منظم در جلوگيري از صدمات جسمي در طول زندگي نقش مهمي دارند. به اين دو فاكتور مهم سلامت كودكان توجه داشته باشيد.

این نکات را در مورد کوله‌پشتی در نظر داشته باشید:

+ کوله‌‌پشتی باید همیشه در وسط پشت قرار گیرد
+ سعی نکنید که کوله‌پشتی را بیش از حد پر و سنگین کنید
+ سنگین‌ترین چیزها را نزدیک به پشت قرار دهید. هنگام بلندکردن کوله‌پشتی، زانوهای‌تان را خم کنید و با پاهای‌تان بلند شوید.

ويژگي‌هاي كيف مناسب براساس معيارهاي علمي

انجمن «كايروپراكتيك» كانادا در مورد انتخاب نوع كيف معتقد است: كيف بايد از سبك‌ترين جنس انتخاب شود، بالاي كوله پشتي نبايد بالاتر از شانه‌ها قرار گيرد و انتهاي آن نبايد از بالاي استخوان باسن پايين‌تر قرار گيرد، نوار كوله پشتي كه روي شانه قرار مي‌گيرد بايد پنهايي معادل ۵ سانتي متر(دو اينچ) داشته باشد و نبايد دور بازو جمع شود، براي اجتناب از صدمه به ستون مهره‌ها بايد هر دو بند را بر دوش انداخت، بندهاي كمري كيف بايد بتواند ۵۰ تا ۷۰ درصد وزن را از روي شانه و ستون مهره‌ها به استخوان لگن انتقال دهد تا فشار روي استخوان‌ها ومفاصل و ماهيچه‌ها يكسان شود و دانش آموزان بايد چيزهاي سنگين‌تر را نزديك به محور مركزي بدن طوري كه نزديك به مركز ثقل بدن باشد قرار دهند و از پيچ و تاب خوردن كوله پشتي در پشت خود پرهيز كنند.

منبع:كلينيك توانبخشي اميد

تمرین درمانی در آب برای بیماران M.S

تمرین درمانی در آب برای بیماران M.S

 

1. خواص مفید آب:

 

محیط آبی خواص ویژه ای دارد که می توان با استفاده از آن تمرینات بسیاری که در زیر به آنها اشاره می شود را انجام داد.

 

1-1 شناوری(بیونسی): بیونسی فشار رو به بالای آب به بدن است که در خلاف جهت نیروی جاذبه عمل می کند. بیونسی وزن بدن را کاهش می دهد که می تواند به فرد کمک کند اندامش را در دامنه کامل حرکت دهد و فشار را روی مفاصل کاهش می دهد.

2-1 تلاطم(توربولانس): تلاطم حرکت نامنظم یا چرخشی آب است. این محیط می تواند آموزش تعادل استاتیک و دینامیک را با کمترین ریسک آسیب فراهم کند. سطح فعالیت را می توان با تشدید گردش آب سخت تر کرد.

 

3-1 فشار هیدرواستاتیک: فشار هیدرواستاتیک، فشاری است که از طریق آب به جسم غوطه ور در آن وارد می شود که با عمق رابطه مستقیم دارد. این فشار می تواند در کاهش التهاب به اندام ها کمک کند.

 

4-1 مقاومت: تراکم آب بیشتر از هوا است و مقاومت بیشتری در مقابل حرکت ایجاد می کند. هرچه سطح مقطعی که باید حرکت کند بیشتر باشد، مقاومت بیشتری به وجود خواهد آمد و نیروی بیشتری برای حرکت مقابله با آن و اجرای حرکت نیاز است. این خاصیت برای تمرینات تقویتی در آب مهم است.

 

با توجه به این خواص تمرین درمانی در آب می توان تمرینات فراوانی را برای تسهیل حرکت طراحی کرد که بیمار M.S نیز از این تمرینات سود خواهد برد.

 

2. مزایای بالقوه تمرین درمانی در آب:

 

آب درمانی اشاره به انجام تمرینات درون یا روی آب دارد. این نباید با Hydrotherapy که به صورت اختصاصی برای درمان آسیب ها وبیماری ها استفاده می شود، اشتباه گرفته شود.بسیاری از مطالعات از سودمندی تمرین درمانی در آب برای M.S حمایت کرده اند.

 

 

تحقیقات نشان داده اند که تمرین درمانی در آب برای بیماران M.S این مزایا را دارا می باشد:

 

- بهبود قدرت عضلانی و انعطاف پذیری

- بهبود تناسب

- بهببود راه رفتن و حرکت و تعادل

- کاهش خستگی

- افزایش کیفیت زندگی و حس سلامتی

- کاهش درد

تمرین درمانی در آب در اختلالات دیگر اثرات زیر را نیز دارد:

- بهبود تناسب

- کاهش اسپاستیسیته

- کاهش التهاب در اندام ها

منبع:كلينيك توانبخشي اميد

 

علائم بيماري پاركينسون چيست؟

علائم بيماري پاركينسون چست؟

 

 

پاركينسون بعد از بيماري آلزايمر معمول ترين بيماري مخرب اعصاب به حساب مي آيد كه فرد مبتلا به آن به تدريج توانايي جسماني خود را از دست داده و در صورت عدم مراقبت و انتخاب راهكار مناسب، هر لحظه بر شدت آن افزوده مي گردد . متأسفانه عليرغم تحقيقات و پژوهش هاي علمي، بيمار ي پاركينسون در حال حاضر درمان قطعي ندارد ولي فعاليت هاي روزانه و تمرينات ورزشي از عواملي هستند كه مي توانند مشكلات ناشي از وجود اين بيماري را تا حد امكان كاهش داده و قواي جسماني فرد مبتلا را به طور نسبي متعادل سازد. ورزش علاوه بر تامين سلامت جسم در ايجا د بهداشت رواني نيز بسيار مؤثر است.

ورزش در افراد مبتلا به پاركينسون به عنوان يكي از ضروريات محسوب مي گردد . تحقيقات انجام شده بيان گر اين موضوع است كه تمرينات منطم در افراد مبتلا به بيماری پاركینسون همراه با دارو درماني ، موجب انعطاف پذيري بيشتر عضلات، مفاصل و بهبود وضعيت تعادل گرديده به طوري كه تحرك قسمت هاي مختلف بدن را تسهيل مي دهد

نكته بسيار مهمي كه لازم است مجددا به آن اشاره گردد آن است كه ورزش كردن فعاليتي است تقريبا بدون هزينه كه گرچه نمي تواند در درمان قطعي بيماري پاركينسون نقش داشته باشد ولي مطمئنا قادر خوا هد بود از اتفاقات پيچيده ناشي از عوارض اين بيماري تا حد زيادي پيشگيري نمايد.

علائم بيماری پاركينسون چست؟

 

الف: علائم اوليه

علایم بیماری پارکینسون ابتدا به صورت غيرمحسوس و تدريجي خود را نشان مي دهد . فرد امكان دارد علائم زير را داشته باشد:

احساس خستگي و كسالت

لرزش خفيف در اندام هاي حركتي

وجود مشكل در هنگام برخاستن از روي صندلي

مشكل در تكلم به صورت سليس و روان

تغييرات در نوشتن (دست خط ريزتر و به صورت ناخوانا)

افسردگي، زودرنجي، تندمزاجي و تحريك پذيري

ثابت قرارگرفتن در يك وضيعت خاص براي مدت زمان نسبتاً طولاني

ثابت ماندن اندام هاي صورت به حالت م اسك و بدون حركت ،چهره بيمار بي روح بوده وگوئي نقاب به صورت زده است (ظاهراً احساسات كمي بر چهره نمايان مي شود).

حالت خيرگي چشم (به دليل كاهش پلك زدن)

دشواري در حركت اندام ها "خشكي در ناحيه شانه ها و يا پا در قسمتي كه تحت تأثير بيماري قرار دارد".

 مفاصل مختلفی در کف پا وجود دارد و بیماری پارکینسون باعث  درد کف پا می گردد.

 

ب: علائم اصلي

علائم اصلي بيماري پاركينسون در همه افراد به صورت يكسان نبوده و به صورت هاي زيرخود را نشان مي دهد:

در بعضي افراد ، بيماري به سرعت پيشرفت مي كند و در بعضي روند پيشرفت با كندي مواجه است.

ناتواني در گروهي از مبتلايان سريع و شديد بوده ولي در گروه ديگر خفيف و به آهستگي صورت مي پذيرد.

در تعدادي از بيماران لرزش اندام ها شديد و كاملاً محسوس است ولي در تعدادي ديگر اين لرزش خفيف و غيرمحسوس مي باشد.

 

به طور كل مي توان گفت اين بيماري بر اساس چهار علامت اصلي آن مشخص مي شود:

 

1- ترمور (لرزش يا لرزه)

2- رژيديته (سفتي و خشك شدن دست، پا، صورت وگردن)

3- برادي كنيزي (كندي حركات)

4-اختلال تعادل

ج: علائم فرعي

موارد ديگري نيز در بيماران پاركينسون مشاهده مي گردد كه گرچه خطر ناك نيست ولي مي تواند فرد را با مشكل مواجه سازد . برخي از اين علائم با استفاده از دارو قابليت درمان داشته و گروهي ديگر از طريق تحرك و انجامتمرينات ورزشي قابليت اصلاح دارند. اين علائم عبارتند از:

افسردگي

تغييرات احساسي (هيجاني)

اختلال بلع

مشكلات ادراري

يبوست

مشكلات پوستي

مشكلات خواب

مشكلات جنسي

اختلال در حس بينايي و بويايي

 

 

اقداماتي جهت كاهش عوارض جانبي

عمده تغييرات ظاهري مشخص و قابل تشخيص دربيماران پاركينسوني، عبارتند از:

داراي شانه هاي خميده هستند.

چانه آنها به طرف جلو )خارج( تمايل دارد.

آرنج و زانوي آنها كمي خميده است.

بدن آنان به صورت خشك(مجسمه گونه) و به طرف جلو خم شده است.

بازوهاي آنها نزديك به بدن نگه داشته مي شود.

در هنگام راه رفتن قدم هاي كوچك برداشته و پاهايشان به زمين كشيده مي شود.

 

علائم فوق الذكر، مشكلات زير را در اين بيماران بوجود مي آورد:

- نفس كشيدن آنها به صورت عميق است.

- وجود مشكلات در بلعيدن دارند.

- در تكلم مشكل دارند(عدم توانايي صحبت كردن به صورت واضح و رسا)

- درحركت كردن، تعادل و گام برداشتن با اختلال مواجه هستند.
استفاده از تمرينات ورزشي و انجام فعاليت هاي مناسب و برنامه ريزي شده يكي از روش هاي درماني مفيد است كه هيچ گونه عوارض جانبي ندار د و ما را در دستيابي به اهداف مورد نظر ياري خواهد داد . گرچه حركات ورزشي نمي تواند موجب توقف و يا درمان قطعي پاركينسون و عوارض جانبي آن گردد ولي قادر است تا حد زيادي روند پيشرفت بيماري را كند نموده و عوارض ناشي از آن را كاهش دهد .

 

موارد احتياط در انجام تمرينات ورزشي

 

a از انجام تمرينات، بلافاصله بعد از خوردن غذا اجتناب كنيد.

a خوردن مايعات را در طول روز هيچگاه فراموش ننماييد.

a در هنگام انجام تمرينات سعي كنيد از تشكچه استفاده نماييد.

a قبل از انجام تمرين بدن خود را گرم(آماده)كنيد.

a در هنگام ورزش چنانچه با اختلالات زير روبرو شديد تمرين را قطع كرده و مراتب را با پزشك معالج در ميان بگذاريد:

+ احساس درد در قفسه سينه

+ تنگي نفس

+ درد شديد عضلاني و يا مفاصل كه هنگام ورزش تشديد مي شود.

a تمرينات ورزشي را تا جايي ادامه دهيد كه منجر به ايجاد درد نگردد.

a در صورتي كه به هر دليل مدتي تمرين ورزشي را انجام ن داده ايد، هنگام شروع مجدد تمرينات، آن را به صورت تدريجي آغاز كنيد.

منبع:كلينيك توانبخشي اميد

ماساژ پاها

ماساژ پاها

ماساژ پاها

در هنگام استراحت پاها را ماساژ دهيد . اين کار به افزايش جريان خون و کاهش ورم پاها کمک مي کند و خستگي پا را از بين مي برد .

براي انجام ماساژ پاها ، روي يک صندلي کوتاه بنشينيد و مانند تصوير ، تمام قسمت هاي کف پا ، رويه پا ، پاشنه پا و انگشتان پا را به آرامي ماساژ دهيد .

ماساز کف پا را با دست مشت شده و با برجستگي انگشتان به صورت چرخشي انجام دهید.

با دو دست پا را بگيريد و با حرکت چرخشي انگشتان ، رويه پا را ماساژ دهيد .

با کاهش خستگي پاها ، از خستگي کل بدن جلوگيري کنيم .

پاشنه پا را با دست گرفته و به صورت چرخشي حرکت دهيد .

به آرامي انگشت شست دست را ، از مچ پا تا روي هر يک از انگشتان پا بکشيد .

پا را با دو دست بگيريد و به سمت کف و رويه پا فشار دهيد . مثل حالتي که مي خواهيد تکه اي نان خشک را از وسط بشکنيد .

هر يک از انگشتان پا را به ملايمت بکشيد و بچرخانيد .

در پايان پا را بين دو دست نگهداريد .

     

 
 
توجه :
* در صورت بروز برآمدگي هاي گوشتي و ميخچه در پا ، از دست کاري آنها خودداري کرده و براي درمان به پزشک مراجعه کنيد . اين برآمدگي ها ، به علت فشار کفش ايجاد مي شوند . حتي پس از درمان ميخچه توسط پزشک چنانچه کفش شما مناسب نباشد دوباره ميخچه ايجاد خواهد شد .بنابراين بهترين کا ر انتخاب کفش مناسب است .

* گاهي تغييراتي که در پاها ايجاد مي شود به دليل ساير بيماريهاست . بعنوان مثال ورم پاها ، زخمي که خودبخود بوجود آمده و يا زخمي که خوب نمي شود ، مي تواند نشانه بيماري در ساير نقاط بدن باشد . پس در صورت مشاهده اين تغييرات به پزشک مراجعه نماييد .

چرا بايد از پاها مراقبت کرد ؟
ما روي پاي خود مي ايستيم .به کمک پاهاست که تعادل خود را حفظ مي کنيم و راه مي رويم . پاها هستند که وزن بدن را تحمل ميکنند .
* بسياري از مواقع خستگي و ناراحتي ما به دليل وجود مشکل در پاهاست .
* بروز يکسري مشکلات در پاها شايع است ، مثل
- خشکي پوست پا
- ترک خوردن پاشنه پا
- شکسته شدن ناخن هاي پا
- عفونت قارچي در لاي انگشتان پا
* پاها بيشتر از ساير قسمتهاي بدن در معرض خطر آسيب و حادثه هستند.
*زخم ها و جراحت هاي پا بخصوص در ناحيه کف پا ، ديرتر از ساير نقاط بدن خوب مي شود .
بنابراين لازم است از پاها بيشتر مراقبت کنيم .
 

براي مراقبت از پاها چه بايد کرد ؟
 
نظافت پاها
1- شستشوي پاها : هر روز پاها بخصوص لاي انگشتان پا را با آب ولرم بشوييد.

2- کوتاه کردن ناخن ها :وقتي ناخن ها نرم باشند ،کوتاه کردن آنها آسان تر است.براي اين کار مي توانيد قبل از کوتاه کردن ناخن ها ، بمدت 20 تا 30 دقيقه پاها را در يک ظرف آب گرم قرار دهيد و يا بعد از حمام کردن ناخن ها را کوتاه کنيد.
هنگام کوتاه کردن ناخن هاي پا دقت کنيد :

* لبه ناخن ها را گرد نکنيد و بگذاريد بشکل صاف بمانند .
* ناخن ها را خيلي از ته کوتاه نکنيد ، زيرا باعث زخم شدن ناخن مي شود.

3 - چرب کردن پاها: بعد از شستشوي پاها بهتر است با استفاده از وازلين يا ساير کرمهاي نرم کننده ، پوست پا و بخصوص پاشنه پا را چرب کنيد.
 
 
پوشش پاها
1-جوراب: جوراب هاي نخي بپوشيد . کش جوراب نبايد سفت باشد و بهتر است ساق آن بالاتر از برآمدگي مچ پا قرار گيرد.

2- کفش :کفشي بپوشيد که پاهاي شما را محافظت بکند و از سر خوردن و افتادن جلوگيري کند .
کفشي مناسب است که:
* پا در آن راحت باشد ، بين نوک انگشت بزرگ پا و نوک کفش ، حدود يک سانتيمتر فاصله باشد .
* رويه کفش تمام عرض پا را بپوشاند ، اما به پا فشار نياورد .
* پاشنه کفش پهن بوده و بلندي آن پيش از 3 سانتيمتر نباشد .
* پا در آن عرق نکند ، مثل کفشهاي چرمي و يآ گيوه هاي نخي
* کف آن ليز نباشد .

3- دمپايي : يکي از حوادث شايع در منزل ، فرو رفتن اجسام نوک تيز يا برنده در کف پا است ؛ که مي تواند موجب زخم يا سوراخ شدن کف پا شود بنابراين بهتر است که در منزل و روي فرش نيز دمپايي بپوشيد .دمپايي بايد کاملا اندازه پا باشد .با پوشيدن دمپايي هاي گشاد و يا دمپايي هاي کوچک که پا بطور کامل در آن قرار نميگيرد ، احتمال زمين خوردن بيشتر مي شود .
دمپايي هاي انگشتي بخوبي پارا محافظت نمي کند و مناسب نيستند . همچنين دمپايي ابري روي سراميک ، کاشي ويا سنگ بخصوص اگر سطح زمين خيس باشد ، بسيار ليز و خطرناک است و بايد از پوشيدن آنها اجتناب کرد.

 

تقویت استخوان ها

یك دستورالعمل مفید برای تقویت استخوان ها

تقویت استخوان‌ها برای سلامت و بهبود وضعیت كل بدن ضروری است و شما می‌توانید با رژیم غذایی و عادات ورزشی مناسب به تقویت این بافت حیاتی كمك كنید.

متخصصان طب فيزيكي وتوانبخشي تاكید دارند اگر می‌خواهید به این هدف دست یابید به خاطر داشته باشید كه به 6 ماده اصلی شامل فرآورده‌های لبنی، سبزیجات برگ پهن و سبز، ماست، مكمل كلسیم، مكمل منیزیم و ویتامین D‌ نیاز دارید.

سایت اینترنتی هلت ای هو در مقاله جدیدی در این باره آورده است برای افراد بین 10 تا 20 ساله مصرف روزانه 1300 میلی گرم كلسیم در روز ضروری است كه با خوردن غذاهای غنی از كلسیم مثل پنیر و سبزیجات برگ پهن قابل دریافت است. همچنین برای این گروه مصرف سه لیوان شیر در روز توصیه می‌شود.

برای گروه سنی 20 تا 35 ساله مصرف روزانه 1000 میلی گرم كلسیم در روز توصیه می‌شود و همچنین انجام ورزش‌هایی مثل دویدن آهسته یا پیاده‌روی برای استحكام استخوان تاكید می‌شود.

در افراد بین 35 تا50 ساله، هنوز هم دریافت 1000 میلی گرم كلسیم در روز ضروری است و همچنین انجام تست تراكم استخوانی توصیه می‌شود. از 50 سالگی به بعد نیز با همین دوز مصرف روزانه كلسیم، دست كم 30 دقیقه ورزش سه نوبت در هفته یا بیشتر توصیه می‌شود و ممكن است پزشك تشخیص دهد كه فرد نیاز به مصرف ویتامین D نیز دارد.

در این مقاله تاكید شده است كه هر فردی در هر گروه سنی باید برای حفظ سلامت استخوانهای خود اقدام كند اما البته اگر این اقدامات از سنین جوانی آغاز شود، نتیجه خیلی بهتر و شدیدتری در پیشگیری از پوكی استخوان خواهد داشت. همچنین قبل از این كه از هر نوع مكمل یا تركیب گیاهی استفاده كنید با پزشك خود مشورت كنید.

مطالعات نشان داده است كه دویدن و پیاده روی از هر فعالیت دیگری برای استحكام استخوانها مفید است.

گردآوری : گروه سلامت سیمرغ

www.seemorgh.com/health

منبع : Isna.ir