سرگیجه یکی از شایع ترین مشکلاتی است که اغلب افراد حداقل یک بار در طول زندگی تجربه کرده اند و از مهم ترین علل مراجعه به مطب پزشکان است.

 این بیماری اغلب شدید و ناگهانی است و اکثر بیماران را مضطرب و وحشت زده می کند، ولی در بیشتر موارد علت خوش خیمی دارد، بنابراین باید دانست که ناراحتی فرد قابل کنترل است و معمولا خود به خود بهبود می یابد.

درمان سرگیجه

۱) مراجعه به پزشک برای تشخیص علت گیج شدن بخصوص در صورت وجود علائم هشدار مثل اختلال حسی یا حرکتی یا تکلمی همراه با سرگیجه یا سرگیجه های خفیف و دائمی.

۲) استراحت فرد دارای سرگیجه در اتاق آرام و خلوت و کاهش میزان نمک و ادویه جات در وعده های غذایی.

۳) در صورت وجود سرگیجه مرکزی، بیمار حتما باید بستری شود، زیرا ممکن است در عرض چند ساعت دچار کما یا کاهش سطح هوشیاری و عوارض جبران ناپذیر شود.

علل سرگیجه

سرگیجه می‌تواند در اثر التهاب عصب گوش ایجاد که معمولا علائم به صورت سرگیجه شدید، تهوع، استفراغ و رنگ پریدگی همراه است و با باز کردن چشم بدتر و با بستن چشم بهتر می‌شود که در مدت یک هفته نیز بهبودی حاصل می‌شود.

سرگیجه دارای علل مختلفی است که مربوط به سیستم عصبی مرکزی می‌باشد و شامل ضایعات عروقی مغزی که همان سکته مغزی در قشر گیجگاهی یا ساختمان مغز مخچه است که باعث سرگیجه می‌شود. همچنین میگرن که به ویژه در اطفال به صورت سر دردهایی همراه با سرگیجه است.

تشنج با منشا لوب گیجگاهی می‌تواند به صورت سرگیجه تظاهر نماید و همچنین مصرف بیش از حد داروهایی مثل آنتی بیوتیک‌ها یا داروهایی کاهش فشار خون و آرام بخش‌ها ممکن است ایجاد سرگیجه کنند.

بعضی از تومورهای مغزی به خصوص در ناحیه مخچه می‌تواند باعث ایجاد سرگیجه شود.

از علل دیگر سرگیجه می‌توان به عوارض تروما (ضربات به سر) و گاها کم کاری تیروئید و عفونت‌های ویروسی اشاره کرد.

بیماری ام اس که بیماری سیستم عصبی مرکزی است ممکن است به صورت سرگیجه نمایان شود که معمولا شدت آن کمتر ولی مدت طولانی ادامه می‌یابد. اما سرگیجه‌های با منشا عصب گوش با شدت بیشتر ولی به صورت کوتاه مدت باقی می‌ماند.

 

منبع:پرشین پرشیا