Orthokin

تزریق ارتوکین داخل زانو یک روش درمانی جدید و نوین است که به‌طور ویژه برای درمان بیماری‌های مرتبط با مفصل زانو، به‌ویژه آرتروز زانو و مشکلات التهابی مفصل استفاده می‌شود. در این روش، از ترکیب خاصی از پلاسمای غنی از سلول‌های ایمنی (Orthokin) برای تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل استفاده می‌شود. این درمان معمولاً زمانی توصیه می‌شود که روش‌های درمانی دیگر مانند داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) یا فیزیوتراپی نتواسته‌اند به بهبود وضعیت بیمار کمک کنند.

در این مقاله، به‌طور کامل به تزریق ارتوکین داخل زانو، کاربردها، مزایا و نحوه عملکرد این روش می‌پردازیم.

1. تعریف تزریق ارتوکین داخل زانو

تزریق ارتوکین یک درمان غیرجراحی است که برای تسکین درد و کاهش التهاب در مفاصل زانو به‌ویژه در مبتلایان به آرتروز زانو و التهاب‌های مزمن مفصلی استفاده می‌شود. در این روش، از سلول‌های ایمنی بدن خود فرد (که از خون بیمار استخراج می‌شود) برای کاهش التهاب و بهبود روند التیام استفاده می‌شود.

این درمان در مقایسه با درمان‌های دارویی معمولی یا جراحی، یک گزینه کم‌تهاجم و طبیعی است که بدون نیاز به داروهای شیمیایی و با استفاده از پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد انجام می‌شود.

2. نحوه عملکرد تزریق ارتوکین

فرآیند تزریق ارتوکین به‌طور کلی شامل چند مرحله است:

الف) استخراج خون از بیمار

در ابتدا، مقداری خون از بیمار گرفته می‌شود (مانند خون‌گیری معمولی). حجم خون استخراجی معمولاً کم است (تقریباً 20-30 میلی‌لیتر).

ب) پردازش خون برای استخراج پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد

در مرحله بعد، خون استخراج‌شده در دستگاه‌های خاصی که به سانتریفیوژ معروف هستند، قرار می‌گیرد. این دستگاه خون را با سرعت بالا می‌چرخاند تا اجزای مختلف آن از یکدیگر جدا شوند. این فرآیند منجر به استخراج پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد می‌شود. این فاکتورها شامل سیتوکین‌ها، فاکتورهای رشد و آنتی‌بادی‌ها هستند که به کاهش التهاب و تسریع روند بهبود کمک می‌کنند.

ج) تزریق پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد به داخل مفصل زانو

پس از استخراج پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد، این مایع به داخل مفصل زانو تزریق می‌شود. این تزریق به‌طور مستقیم در ناحیه آسیب‌دیده انجام می‌شود تا به کاهش التهاب، تسکین درد و تحریک فرآیندهای التیام‌بخش در مفصل کمک کند.

3. کاربردهای تزریق ارتوکین داخل زانو

تزریق ارتوکین عمدتاً برای درمان مشکلات مفصلی به کار می‌رود، اما به‌طور خاص کاربردهای زیر دارد:

  • آرتروز زانو: مهم‌ترین و شایع‌ترین کاربرد تزریق ارتوکین، درمان آرتروز زانو است. در این بیماری، غضروف‌های زانو آسیب دیده و به تدریج تخریب می‌شوند. تزریق ارتوکین می‌تواند به ترمیم غضروف و کاهش درد و التهاب کمک کند.
  • التهاب‌های مزمن مفصلی: در بیمارانی که به مشکلات التهابی مفصل زانو دچار هستند، مانند آرتریت روماتوئید یا التهاب رباط‌ها و تاندون‌ها، تزریق ارتوکین می‌تواند به کاهش التهاب و تسکین درد کمک کند.
  • صدمات ورزشی و آسیب‌های بافت نرم: افرادی که به دلیل صدمات ورزشی دچار آسیب‌های مفصلی یا بافت نرم مانند رباط‌ها و تاندون‌ها در ناحیه زانو شده‌اند، می‌توانند از تزریق ارتوکین برای تسریع روند بهبود استفاده کنند.
  • بازتوانی بعد از جراحی زانو: در برخی موارد، تزریق ارتوکین به‌عنوان بخشی از روند بازتوانی پس از عمل جراحی زانو انجام می‌شود تا روند التیام بافت‌های آسیب‌دیده را سرعت بخشد.

4. مزایای تزریق ارتوکین داخل زانو

تزریق ارتوکین به‌عنوان یک روش درمانی نوین، مزایای زیادی دارد که موجب محبوبیت آن در میان بیمارانی که از آرتروز زانو یا مشکلات مفصلی رنج می‌برند، شده است. برخی از مزایای این روش عبارتند از:

الف) کاهش درد و التهاب

پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد حاوی مواد ضدالتهابی است که می‌تواند به‌طور مؤثری التهاب مفصل را کاهش دهد. این کاهش التهاب منجر به تسکین درد در ناحیه زانو می‌شود.

ب) تحریک فرآیند ترمیم و بهبود غضروف‌ها

پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد به تحریک فرآیندهای ترمیم غضروف و بازسازی بافت‌ها کمک می‌کند. این فرآیند می‌تواند موجب بهبود ساختار مفصل زانو شود و از تخریب بیشتر غضروف جلوگیری کند.

ج) کم‌تهاجمی و بدون نیاز به جراحی

یکی از مزایای بزرگ تزریق ارتوکین این است که نیازی به جراحی ندارد. این روش یک روش کم‌تهاجم است که تنها نیاز به تزریق مستقیم در مفصل دارد و به طور کلی خطرات و عوارض جراحی را ندارد.

د) استفاده از بدن خود بیمار

تزریق ارتوکین از سلول‌های ایمنی و فاکتورهای رشد خود بدن بیمار استفاده می‌کند، بنابراین احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک یا عوارض جانبی دیگر در مقایسه با درمان‌های شیمیایی یا دارویی بسیار پایین است.

ه) نتایج بلندمدت

مطالعات نشان داده‌اند که تزریق ارتوکین می‌تواند نتایج بلندمدت و ماندگاری در کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو داشته باشد، به‌ویژه در بیمارانی که در مراحل اولیه آرتروز قرار دارند.

5. عوارض و معایب تزریق ارتوکین

در حالی که تزریق ارتوکین به‌طور کلی روش کم‌خطری است، مانند هر درمان پزشکی دیگر، ممکن است برخی عوارض جانبی به همراه داشته باشد. برخی از عوارض و معایب احتمالی شامل:

  • واکنش‌های جزئی به تزریق: برخی بیماران ممکن است بعد از تزریق احساس درد، تورم یا التهاب موقتی در ناحیه تزریق داشته باشند.
  • عفونت محل تزریق: مانند هر تزریق دیگری، امکان عفونت در محل تزریق وجود دارد، هرچند این مورد نادر است.
  • نتایج متغیر: در حالی که بسیاری از بیماران نتایج خوبی از تزریق ارتوکین دریافت می‌کنند، برخی افراد ممکن است نتایج کمتری را تجربه کنند.
  • هزینه‌ها: هزینه درمان با تزریق ارتوکین نسبت به برخی درمان‌های دیگر مانند داروهای ضدالتهابی می‌تواند بالاتر باشد.

6. نحوه انجام تزریق ارتوکین داخل زانو

فرآیند تزریق ارتوکین داخل زانو به شرح زیر است:

  1. آماده‌سازی بیمار: بیمار روی تخت معاینه قرار می‌گیرد و ناحیه زانو تمیز و ضدعفونی می‌شود.
  2. استخراج خون از بیمار: مقداری خون از بیمار گرفته می‌شود، معمولاً در حدود 20-30 میلی‌لیتر.
  3. پردازش خون: خون استخراج‌شده در دستگاه سانتریفیوژ قرار می‌گیرد تا پلاسمای غنی از فاکتورهای رشد جداسازی شود.
  4. تزریق پلاسمای غنی به داخل زانو: پس از آماده شدن پلاسمای غنی، آن را به داخل مفصل زانو تزریق می‌کنند.
  5. مراقبت‌های پس از تزریق: معمولاً بیماران نیاز به استراحت و خودداری از فعالیت‌های سنگین به مدت چند روز پس از تزریق دارند.

7. نتایج و پیش‌بینی درمان

بیشتر بیماران پس از تزریق ارتوکین به تدریج کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو را تجربه می‌کنند. نتایج ممکن است از چند روز تا چند هفته طول بکشد تا کامل بروز کند. برای برخی افراد، ممکن است نیاز به چندین جلسه تزریق باشد تا اثرات درمانی کامل مشاهده شود.

تزریق ارتوکین داخل زانو یک روش مؤثر و کم‌تهاجم برای درمان مشکلات مفصلی زانو، به ویژه آرتروز زانو و التهاب‌های مزمن است