کاهش و توقف فعالیت هایی که باعث ایجادفشار و شدید ترشدن درد می شود اولین مرحله ای است که باعث کاهش درد میشود.برای پیشگیری از خار پاشنه در مورد فشارهایی که در طول روز به پاهای خود وارد می‌کنید مراقب باشید. شما ممکن است نیاز داشته باشیدکه ازانجام فعالیت های که باعث قرارگرفتن پاها درسطوح سخت می شود مانند دویدن جلوگیری کنید. در ادامه روش گوناگون درمان خار پاشنه پا و همچنین درمان پاشنه درد ناشی از آن بررسی شده اند :

استراحت و یخ

تا زمان تسکین کامل درد استراحت کنید. اگر مجبور به راه رفتن شدید، چون قرار دادن پا روی زمین ناراحت کننده خواهد بود، کفش ورزشی راحت بپوشید یا از چسب مخصوص استفاده کنید. پد محافظ پاشنه ژلاتینی مانند نیز در تسکین علائم مؤثر است. از یخ یا سرما درمانی برای کاهش درد و التهاب بهره بگیرید. در صورت شدید بودن درد می‌توانید در طول 24 تا 48 ساعت نخست بروز درد، هر روز هر یک ساعت یک بار به مدت 10 دقیقه از روش سرما درمانی استفاده کنید و به تدریج همگام با برطرف شدن علائم تعداد دفعات را به 3 بار در روز کاهش دهید.
 
فیزیوتراپی

متخصص فیزیوتراپی تمرین‌هایی را برای کشش پلانتار فاسیا و تاندون آشیل و همچنین تقویت عضله‌های پایین پا آموزش می‌دهد که موجب پایداری مچ و پاشنه می‌شود. همچنین متخصص نحوه استفاده از چسب ورزشی مخصوص برای حمایت از کف پا را به بیمار نشان می‌دهد.

داروی ضد التهاب غیراستروئیدی

داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسین درد و التهاب  خار پاشنه پا را کاهش می‌دهد. اما مصرف یک ماه بیشتر دارو باید با مشورت و اجازه پزشک انجام شود.

کفی‌های طبی

قرار دادن کفی‌های طبی در کفش، که موجب قرار گرفتن کف پا در وضعیت بهتری شده و از فشار وارده به فاسیت‌پلانتار می‌کاهند. تحقیقات نشان داده‌اند در مواردی که درد پاشنه بر اثر مشکلات بیومکانیکی ایجاد شده است، موثرترین روش درمانی استفاده از کفی‌های طبی است که به طور سفارشی ساخته می‌شوند. این کفی‌ها با استفاده از اسکن سه‌بعدی که از پا گرفته می‌شود، تهیه می‌شوند و برای کاهش فشار وارده بر کف پا و بازیابی راستای صحیح پا و در نتیجه عملکرد طبیعی مفاصل، تجویز می‌شوند.

شوک ویو تراپی

در شاک ویو درمانی امواج سونار با فرکانس بالا به طور مستقیم روی خار پاشنه یا ناحیه اطراف آن فرستاده می‌شود. این امواج صوتی از انرژی بسیار زیادی برخوردار هستند و بافت تاندون آسیب دیده را تحریک می‌کنند. تصور بر این است که چنین تحریکی فرایند التیام را شتاب می‌بخشد و مانع التهاب مزمن می‌شود. معمولاً دست‌کم 4 تا 8 جلسه درمانی باید طی شود تا علائم بهبود آشکار شود