الکتروتراپی با دستگاه فیزیوتراپی TENS
الکتروتراپی روش درمانی است که میتواند دردهای مزمن و حاد را کاهش دهد و همچنین در تقویت قدرت و استقامت عضلانی موثر باشد. این روش درمانی خصوصا در فاز حاد آسیبدیدگی میتواند بسیار کمککننده باشد. در روش الکتروتراپی (TENS)، از جریان الکتریکی ضعیفی برای تحریک تارهای عصبی استفاده میشود. تحریک الکتریکی عصبها میتواند موجب تولید مواد مسکن طبیعی در بدن به نام اندورفین شود و همچنین مسیر انتشار سیگنالهای درد به مغز را مسدود کند.
الکتروتراپی دارای متدهای مختلفی است که در اغلب آنها برای انتقال عامل تحریککنندهی الکتریکی از پدهای که به پوست چسبانده میشوند (الکترود)، استفاده میشود. منبع انرژی دستگاههای الکتروتراپی، باتری یا برق شهری است. الکتروتراپی در طب فیزیکی معمولا در مراحل اولیهی درمان و به منظور کنترل درد به کار میرود. این روش ممکن است با سایر درمانها مانند گرمادرمانی، سرمادرمانی، درمانهای دستی یا ورزش درمانی ترکیب شود و به طور همزمان انجام شود تا نتایج درمانی ارتقاء یابند.
روشهای انجام الکتروتراپی
با توجه به سیستم طبیعی انرژی در سلولها، دو روش برای اعمال الکتروتراپی در فیزیوتراپی وجود دارد:
- می توان به اندازهای انرژی به غشای سلولی اعمال کرد که بر انرژی غشای سلولی غلبه کند و در نتیجه سلول را وادار کند که واکنشهای خود را تغییر دهد.
- در روش دوم، میتوان انرژی بسیار کمی به سلول اعمال کرد و به جای وادار کردن غشای سلولی به تغییر واکنش، تنها کمی آن را تحریک کرد.
اعمال انرژی کم به غشای سلولی موجب تحریک غشا و در نتیجه تحریک سلول میشود. سلولهای تحریک شده رفتاری مشابه با دیگر سلولها دارند اما عملکرد آنها بسیار سریعتر و شدیدتر است. در واقع این درمان با الکتروتراپی نیست که موجب درمان شما میشود بلکه، سلولهای تحریک شده موجب پیشروی روند درمان میشوند. اعمال انرژی یا جریان بسیار ضعیف موجب افزایش توانایی طبیعی سلولها برای بازسازی و ترمیم بدن میشود. به جای ضربه زدن به سلولها با انرژی بسیار بالا و وادار کردن انها به نشان دادن واکنش، در روش دوم، از انرژی بسیار کمی برای تحریک سلول استفاده میشود تا سطح عملکرد سلول بهبود یابد و به همین خاطر در این روش از منابع طبیعی بدن برای بهبود آسیب بهره برده میشود.
این روش برای درمان چه بیماریهایی استفاده میشود؟
از روش الکتروتراپی با دستگاه TENS برای درمان طیف وسیعی از درد های حاد و مزمن استفاده می شود . از جمله کمر درد ، سیاتیک ، آرتروز ، روماتیسم ، فیبرومیالژیا ( درد و گزگز در تمام بدن ) ، درد آرنج ، درد گردن ، زانو درد ، درد های قاعدگی ، درد های نوروپاتی (درد های ناشی از آسیب به اعصاب یا نخاع مانند ام اس ) ، ساییدگی مهره های گردن (آرتروز گردن) ، درد های سرطانی و درد زایمان.
الکترود های دستگاه در نزدیکی محل درد قرار داده می شوند . به طور مثال در صورت درد کمر، الکترود ها در دور تا دور محل درد کمر قرار داده می شوند و جریان به عصب های آن ناحیه فرستاده می شود .
به نام يكتا خالق هستي