پوست به ترتیب از بیرون به داخل، از سه لایه اپیدرم، درم و چربی زیر پوست تشکیل شده است که در بعضی از مناطق بدن، ضخامت این لایه ها متفاوت است.

در کف دست و پا، ضخامت لایه اپیدرم یا شاخی پوست زیاد است و بر عکس در نواحی از پوست مانند پلک، ضخامت این لایه بسیار کم است.

ترک پا در نتیجه تماس زیاد پوست کف پا با محیط ایجاد می شود و ناحیه کف پا بیشتر از سایر بخش ها در معرض آسیب است.

 

عوامل ایجاد ترک پا

این عارضه در فصول سرد سال که هوا خشک تر می شود به وجود می آید و یا تشدید می شود.

 پوشیدن صندل و کفش‌های تابستانی و هر عاملی که جریان خون را در پا کاهش دهد، موجب ترک خوردن کف پا می‌شود.

 اضافه وزن نیز یکی دیگر از علل ترک پا می باشد. به دلیل وجود فشار زیاد بر بخش های خاص سطح کف پا در افرادی که از وزن بالایی برخوردار هستند، پوست آسیب دیده و واکنش به این فشار مداوم، ضخیم تر شدن پوست و به دنبال آن ترک کف پاست.

عوارض ترک پا

حفظ بهداشت پاها بسیار مهم است و در صورت آلودگی و نفوذ میکروب در داخل ترک ها، پاشنه ها بسیار دردناک و عفونی می گردند.

عارضه ترک کف پا‌ که در اثر خشکی و اگزاما بوجود می‌آید، شکافی در سطح پوست ایجاد می کند و با درد نیز همراه است.

گاهی به تنهایی ترک با قرمزی، پوسته و جوش همراه است که به آن اگزمای کف پا گفته می‌شود و در این موارد باید توسط پزشک متخصص درمان شود.

گاهی ترک پا به حدی ضخیم می‌شود که ایجاد مزاحمت می‌کند و عمیق و دردناک می‌شود، در این موارد خود بیمار قادر به درمان نیست و باید با یک متخصص پوست مشورت کند.

مهمترین بیماری‌های پوستی، ضایعات قارچی پوست و بیماری پسوریازیس است که توسط پزشک متخصص پوست تشخیص داده شده و با درمان های دارویی بهبود می یابند.


منبع: تبیان