سرطان در نوجوانان بسیار نادر است. بعضی بیماری‌های خاص مثل سرطان سینه معمولاً در زنان بزرگسال اتفاق می‌افتد و احتمال اینکه دختران نوجوان به این سرطان مبتلا شوند بسیار کم است. اما برخی از سرطان‌ها هستند که احتمال اتفاق افتادن آن در نوجوانان بیشتر است. مثلاً سرطان بیضه بیشتر در مردان کم‌سن‌تر اتفاق می‌افتد تا مردان بزرگسال‌تر.

همه سرطان‌هایی که در نوجوانان ایجاد می‌شود یک وجه اشتراک دارند: سلول‌ها، که کوچکترین ذره تشکیل دهنده بدن انسان هستند. سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌ها به طور ناهنجاری شروع به رشد می‌کنند. برای اینکه با انواع سرطان‌هایی که در نوجوانان ایجاد می‌شود و علائم و روش‌های درمان آنها آشنا شوید، تا ادامه مقاله را مطالعه کنید.

استئوسارکوم (نوعی سرطان استخوان)

استئوسارکوم متداولترین نوع سرطان استخوان است. در نوجوانان، این سرطان گاهی در دوران رشد اتفاق می‌افتد. احتمال ابتلای این سرطان در پسران نوجوان دوبرابر دختران است و معمولاً در افرادی که قدشان بلندتر از حد متوسط است بیشتر اتفاق می‌افتد. در اکثر موارد، این سرطان هیچ علت مشخصی ندارد.

شایع‌ترین علائم استئوسارکوم درد و است تورم که معمولاً با یک توده همراه است. برای برخی افراد درد در شب یا موقع ورزش بیشتر می‌شود. این سرطان معمولاً بیشتر در استخوان‌های دور زانو بیشتر ایجاد می‌شود اما در سایر استخوان‌ها نیز مشاهده می‌شود. در برخی موارد، تومر ممکن است به ریه و سایر استخوان‌ها نیز پخش شود یا متاستاز کند،متاستاز اصطلاحی است که دکترها برای زمانی استفاده می‌کنند که سلول‌های یک تومر از محل اصلی سرطان به سمت یک بافت یا اندام دیگر حرکت می‌کنند.

درمان استئوسارکوم معمولاً شامل شیمی‌درمانی داروهایی که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند و همچنین جراحی برای برداشتن تومر می‌شود. دکتر ممکن است جراحی نجات عضو را انجام دهد که استخوان سرطانی برداشته می‌شود و عضو که معمولاً دست یا پا است از طریق عمل قطع عضو با پر کردن شکاف با پیوند استخوان یا فلز، حفظ می‌شود. در موارد نادر، دکتر مجبور می‌شود عضو یا بخشی از آن را برای مقابله با سرطان قطع کند.
از دست دادن یک عضو وحشتناک به نظر می‌رسد، مخصوصاً برای نوجوانانی که با تغییرات بدن دست و پنجه نرم می‌کنند. مشاوره و ورزش درمانی (فیزیوتراپی) هر دو در چنین موقعیت‌هایی مفید هستند. برای افرادی که قطع عضو انجام می‌دهند، معمولاً پروتز یا عضو مصنوعی استفاده می‌شود. اکثر نوجوانانی که پروتز انجام می‌دهند می‌توانند دوباره به فعالیت‌های سابق خود--حتی ورزش—برگردند.
داروها و شیمی‌درمانی برای اکثر افراد عوارض جانبی مثل ریختن موها، خونریزی، عفونت و مشکلات پوستی و قلبی ایجاد می‌کند. شیمی‌درمانی ممکن است خطر ایجاد سایر سرطان‌ها را در آینده در فرد بالا می‌برد. خوشبختانه اکثر نوجوانانی که به این سرطان مبتلا می‌شوند، بهبود می‌یابند.

استئوسارکوم (نوعی سرطان استخوان)

نوع دیگری از سرطان که روی استخوان‌ها اثر می‌گذارد، سارکوم یوئینگ است. این سرطان نیز مثل استئوسارکوم روی نوجوانان و جوانان اثر می‌گذارد و معمولاً در ناحیه لگن و پاها اتفاق می‌افتد.

برای اکثر نوجوانان مبتلا به سارکوم یوئینگ شیمی‌‌درمانی و جراحی انجام می‌شود. برخی بیماران درکنار جراحی یا به جای آن نیاز به پرتودرمانی نیز پیدا می‌کنند تا مطمئن شوند که سلول‌های سرطانی باقیمانده همه از بین می‌روند. سارکوم یوئینگ معمولاً خیلی خوب به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی واکنش می‌دهد.

درمان استئوسارکوم و سارکوم یوئینگ عوامل خطرزا و عوارض‌جانبی مشابهی ایجاد می‌کند. احتمال بهبودی به محل تومر، سایز آن و اینکه پراکنده شده است یا نه بستگی دارد. اما هر دو نوع این سرطان‌های استخوان، به درمان خوب پاسخ می‌دهند و در بسیاری از موارد قابل علاج هستند.

لوکمی (سرطان خون)

لوکمی یکی از متداولترین سرطان‌های دوران کودکی است. این سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد زیادی از گلوبول‌های سفید خون ناهنجار مغزاستخوان را پر می‌کنند و گاهی‌اوقات وارد جریان خون می‌شوند.

  ازآنجاکه این سلول‌های خونی ناهنجار معیوب هستند، مثل گلوبول‌های سفید طبیعی از بدن دربرابر عفونت محافظت نمی‌کنند. و چون رشد غیرقابل‌کنترلی دارند، مغزاستخوان را در بر گرفته و در تولید سایر انواع سلول‌ها در جریان‌خون، مثل گلوبول‌های قرمز (که اکسیژن را حمل می‌کنند) و پلاکت‌ها (که به لخته شدن خون کمک می‌کنند) اخلال ایجاد می‌کنند.

لوکمی مشکلاتی مثل خونریزی، آنمی (پایین بودن تعداد گلوبول‌های قرمز خون)، درد استخوانی و عفونت ایجاد می‌کند. همچنین ممکن است به سایر قسمت‌ها مثل گره‌های لنفاوی، کبد، طحال، مغز و بیضه‌ها در مردان منتشر شود.

انواع لوکمی که بیشتر در نوجوانان اتفاق می‌افتد لوکمی لنفوسیتی حاد و لوکمی میلوئیدی حاد می‌باشد.

تقریباً همه افراد مبتلا به این دو نوع لوکمی با شیمی‌درمانی درمان می‌شوند و برخی پیوند سلول‌های بنیادین انجام می‌دهند که در آن به آنها سلول‌های بنیادین جدید از فردی دیگر داده می‌شود. پیوند مغزاستخوان یکی دیگر از شکل‌های پیوند سلول‌های بنیادین است. برخی افراد تحت پرتودرمانی نیز قرار می‌گیرند. طول مدت درمان و نوع داروی دریافت شده برحسب نوع لوکمی در افراد متفاوت است.

احتمال علاج در برخی از انواع لوکمی بسیار بالا است. اکثر بیماران مبتلا به لوکمی لنفوسیتی و بسیاری از مبتلایان لوکمی میلوئیدی به طور کامل علاج می‌یابند بدون اینکه بیماری آنها بازگشت داشته باشد.

تومور مغزی

تومور مغزی بیماری متداولی درمیان نوجوانان نیست.

دو مورد از متداول‌ترین انواع آن آستروسیتوم و اپاندیموم می‌باشد. آستروسیتوم تومورهای مغزی هستند که از سلول‌های مغزی که آستروسیت نامیده می‌شوند شروع می‌شوند. این نوع تومور معمولاً به خارج از مغز و نخاع پخش نمی‌شود و معمولاً اندام‌های دیگر را درگیر نمی‌کند. اپاندیموم‌ها تومورهایی هستند که معمولاً در پوشش حفره‌های مغزی شروع می‌شود. مغز چهار حفره دارد که گذرگاه مایع مغزی-نخاعی است، مایعی که مغز و نخاع را پوشانده و از آنها دربرابر آسیب محافظت می‌کند.

هیچکس علت اصلی سرطان مغزی را نمی‌داند. یک امکان این است که با شکل‌گیری مغز و نخاع، سلول‌ها دچار مشکلاتی می‌شوند.

درمان‌ها آن برحسب نوع و محل تومور متفاوت هستند. اگر برداشتن تومور مقدور باشد، معمولاً جراحی انجام می‌شود که متعاقب آن پرتودرمانی است. برخی بیماران شیمی‌درمانی نیز دریافت می‌کنند.

احتمال بقای بیمار از تومور مغزی به نوع، محل و روش‌درمان آن بستگی دارد. اما این احتمال هست که اگر تومور قابل برداشته شدن باشد و درمان‌های دیگری نیز صورت گیرد، سرطان علاج یابد.

لنفوم

لنفوم به سرطانی اطلاق می‌شود که در دستگاه لنفاوی ایجاد می‌شود که شامل گره‌های لنفاوی، غده طیموس، طحال، آدنوئیدها، لوزه‌ها، و مغزاستخوان می‌شود. دستگاه لنفاوی با جنگیدن دربرابر میکروب‌هایی که موجب عفونت و بیماری می‌شوند، در بدن عمل می‌کند. اکثر نوجوانی که سرطان لنفوم دارند سرطان همراه با بیماری هوچکین یا بدون آن دارند.

بیماری هوچکین معمولاً در نوجوانان و جوانان اتفاق می‌افتد. در گره‌های لنفاوی گردن، زیربغل، سینه یا سایر قسمت‌ها دیده می‌شود. گره‌های لنفاوی بزرگ شده اما معمولاً دردی ندارند.

بیماری هوچکین با بزرگ شدن غیرطبیعی سلول‌هایی که رید-استرنبرگ نامیده می‌شوند و بعد از بیوپسی در زیر میکروسکوچ قابل مشاهده هستند، مشخص می‌شود. شیمی‌درمانی و گاهی پرتودرمانی برای درمان بیماری هوچکین استفاده می‌شود.

لنفوم بدون بیماری هوچکیم، شبیه به لوکمی است زیرا در هر دو آنها لنفوسیت‌های بدخیم وجود دارد، گلوبول‌های سفید خونی که در گره‌های لنفاوی یافت می‌شوند و بسیاری از علائم این دو بیماری شبیه به هم هستند. این بیماری نیز معمولاً با شیمی‌درمانی درمان می‌شود.

نوجوانانی که به بیماری هوچکین یا لنفوم بدون هوچکین مبتلا بوده و دوره درمان خود را تکمیل کنند، احتمال درمان بسیار بالایی دارند.

سایر سرطان‌ها

سایر سرطان‌هایی که نوجوانان را مبتلا می‌کند—بااینکه بسیار نادر هستند—اما شامل سرطان بیضه و سارکوم بافت نرم می‌باشد.

بااینکه سرطان بیضه در نوجوانان بسیار نارد است اما یکی از متداول‌ترین سرطان‌هایی که در مردان 15 تا 35 ساله اتفاق می‌افتد. سرطان بیضه اگر زود تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گیرد معمولاً قابل درمان است. مردان باید یاد بگیرند که مرتب بیضه‌های خود را معاینه کنند تا درصورت دیدن هرگونه توده یا برآمدگی غیرعادی به پزشک مراجعه کنند.

سارکوم بافت نرم ازجمله سرطان‌های نادری است که معمولاً در نوزادان، کودکان و نوجوانان اتفاق می‌افتد. در سرطان‌های بافت، سلول‌های سرطانی در بافت‌های نرم عضلات اسکلتی عضلاتی از بدن که حرکات انسان را کنترل می‌کند رشد می‌کنند. بااینکه این سرطان‌ها ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود، اما معمولاً در عضلات قسمت تنه، دست‌ها و پاها ایجاد می‌شود. نوع درمان مورداستفاده و احتمال بهبودی به محل این سرطان و اینکه سرطان به قسمت‌های دیگر بدن پخش شده است یا نه بستگی دارد.


منبع : پرشیا