تفاوت ام اس واي ال اس

بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (به انگلیسی: Amyotrophic lateral sclerosis) (به صورت مخفف: ALS) یک بیماری موتور نورون‌های حرکتی یا (MND یا Motor Neuron Disease)است که موجب تباهی و تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم در دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و دستگاه عصبی محیطی می‌شود. اسکلروز جانبی آمیوتروفیک شایعترین بیماری نورون‌های حرکتی (MND) می‌باشد.بنابراین این بیماری هم علایم نورون محرکه فوقانی و هم نشانه‌های نورون محرکه تحتانی را ایجاد می‌کند. در حقیقت در ALS نشانه‌های فلج مرکزی و محیطی تواما ایجاد می‌شود.

این بیماری منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات (به ویژه عضلات مخطط) می‌گردد و با تضعیف ماهیچه‌ها بتدریج فرد به فلج عمومی مبتلا می‌شود. به طوری که توانایی هرگونه حرکتی از شخص سلب خواهد شد. معمولاً مبتلایان به این بیماری مدت زمان زیادی زنده نمی‌مانند. اگر چه این مدت برای استیون هاوکینگ بین ۲ تا ۳ سال پیش‌بینی شده بود، اما او علی‌رغم همه مشکلات و ناراحتی‌ها همچنان به زندگی خود ادامه می‌دهد و برای فرا رسیدن مرگ لحظه‌شماری نمی‌کند. بیماران مبتلا به این بیماری معمولاً دچار ناتوانی‌های حرکتی شده و ۳ تا ۵ سال پس از ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. اگر چه ۲۰ درصد این بیماران تا ۵ سال و ۱۰ درصد آن‌ها تا ۱۰ سال زنده خواهند ماند. در این بیماری دستگاه عصبی مرکزی و ماهیچه‌ها بویژه ماهیچه‌های دست، پا، ساعد، سر و گردن به شدت صدمه می‌بینند.

از جمله نشانه‌های شایع این بیماری دشواری در گفتار و گرفتگی ماهیچه، پرش و ضعف ماهیچه‌ها که اغلب از اندام‌ها (دست، بازوها و پاها) آغاز شده و گسترش می‌یابد و سرانجام ماهیچه‌های تنفسی و بلع را نیز درگیر می‌کند. ضعف و ناتوانی ناشی از این بیماری، راه رفتن و استفاده از دست‌ها برای انجام فعالیت‌های روزانه مانند شستن دست و صورت و لباس پوشیدن را غیرممکن می‌سازد. با گسترش ناتوانی حرکتی و ضعف ماهیچه‌ها در بدن فرد، بیمار در بلع، جویدن و تنفس نیز با مشکل روبه‌رو می‌شود. هنگامی که ماهیچه‌های تنفسی مورد حمله قرار می‌گیرند فرد برای ادامه زندگی خود به ناچار باید از دستگاه‌های تنفس مصنوعی استفاده کند.

بروز بیماری دونفر در هر صد هزار نفر می‌باشد و اغلب افراد بین چهل تا شصت سال را درگیر می‌سازد. بیماری ماهیت پیشرونده داردو اغلب بیماران بعد از دو تا پنج سال فوت می‌کنند ولی گاه دوره‌های توقف بیماری وجود دارد. که باعث می‌شود ۱۰ درصد از بیماران تا ۱۰ سال زنده بمانند. از آنجایی که این بیماری تنها به اعصاب حرکتی آسیب می‌رساند، بنابراین هیچ اختلالی در بینایی، بساوایی، شنوایی، چشایی و بویایی فرد به وجود نخواهد آمد و جالب این که اعصاب حرکتی موثر در حرکت چشم‌ها و مثانه برای مدت‌های طولانی از حمله عامل بیماری مصون خواهند ماند.

بررسی یک نوع امضا یا اثر انگشت مولکولی مشترک با استفاده از فناوری نانو، تشخیص بیماری ALS را در دو حالت ارثی و غیرارثی امکان‌پذیر می‌سازد. بررسی‌های انجام شده توسط پژوهشگران نشان می‌دهد که نوعی پپتید در مایع نخاعی همه بیماران مبتلا وجود دارد.
منبع ویکی پدیا

برچسب‌ها: ام اس, توانبخشي مولتيپل اسكلروز, بيماري موتور نورون, طب فيزيكي وتوانبخشي

+ نوشته شده در یکشنبه چهاردهم اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

ورزشهاي مفید برای درد زانو

پیاده روی باعث کاهش درد مفاصل و تقویت عضلات پا می شود و انعطاف پذیری بدن را بهبود می بخشد و برای قلب نیز بسیار خوب است.

در مطلب قبلی، 7 ورزش برای درد زانو را برای شما بیان کردیم. حال بقیه ورزش های مفید برای این عارضه را برای شما می گوییم.

1- پا را از یک طرف بلند کردن

پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید.

وزن بدن را روی پای چپ بیندازید.

پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید.

پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند.

خم نشوید.

پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید.

این حرکت را 10 بار انجام دهید، استراحت کنید و 10 بار دیگر هم انجام دهید.

اگر برایتان سخت است تا جایی که می توانید پایتان را بالا ببرید، نه بیشتر. بعد از چندین بار تمرین، خواهید توانست پای خود را بالاتر ببرید.

2- نشستن و بلند شدن

این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد.

دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید.

کف پاها باید روی زمین باشد.

به آرامی بلند شوید.

سپس، به آرامی بنشینید.

در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند.

دستان‌تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند.

اگر برایتان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.

3- تعادل بر یک پا

روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید.

به آرامی، پای خود را بالا ببرید.

20 ثانیه در این حالت بمانید.

به آرامی پای خود را به زمین برسانید.

دوباره این حرکت را انجام دهید.

این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است.

اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.

4- بالا رفتن از پله

این حرکت پا را قوی می کند.

ابتدا هر دو پا روی زمین باشند.

پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید).

به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید.

سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد.

پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید.

10 بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس 10 بار دیگر انجام دهید.

بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید.

اگر برایتان سخت است، می توانید از دیوار و نرده برای حفظ تعادل کمک بگیرید و یا در ابتدا، از پله هایی با ارتفاع کم استفاده کنید.

برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید

5- پیاده روی

پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد.

موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید.

بازوها و پاهایتان را حرکت دهید.

اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.

سایر ورزش های مفید

اگر ورزش کنید، وزنتان نیز کم می شود (البته با رعایت تعادل در خوردن غذا) و با کاهش وزن، فشار کمتری به مفاصل وارد خواهد شد.

سایر ورزش هایی که برای درد زانو مفید می باشند، عبارتند از: دوچرخه سواری، شنا و ورزش های آبی. ورزش های آبی برای درد مفاصل و آرتریت بسیار خوب هستند.

درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.

چه قدر ورزش کنید؟

در ابتدا با مقدار کم شروع کنید. اگر برای بار اول، بدون درد حرکات را انجام دادید، برای بار دوم تعداد حرکات را بیشتر کنید.

به طور کلی، در حدود 30 دقیقه هر روز ورزش کنید.

بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.

برخی از کوفتگی ها و درد عضلانی بعد از ورزش، طبیعی می باشند. اما اگر مفاصل شما آسیب دیدند و متورم شدند، نیاز به استراحت کردن دارید.

یخ درمانی و مصرف داروهای مسکن مانند: استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند برای درد مفاصل مفید باشد. اما بهتر است در اینگونه موارد، به پزشک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.

منبع:تبيان

برچسب‌ها: فوق تخصص زانو, طب فيزيكي وتوانبخشي, بهترین دکتر ارتوپد زانو و مفاصل واستخوان تهران واي, كمر درد

+ نوشته شده در دوشنبه یکم اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

ورزشهاي مفید برای درد زانو

1- پا را از یک طرف بلند کردن

پشت یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید.

وزن بدن را روی پای چپ بیندازید.

پای راست را بلند کنید و از پای چپ دور کنید.

پای راست باید صاف باشد و عضلات پا باید کشیده باشند.

خم نشوید.

پای خود را پایین بیاورید و استراحت کنید.

این حرکت را 10 بار انجام دهید، استراحت کنید و 10 بار دیگر هم انجام دهید.

2- نشستن و بلند شدن

این تمرین برای راحت بلند شدن می باشد.

دو بالش بر روی صندلی بگذارید و صاف بنشینید.

کف پاها باید روی زمین باشد.

به آرامی بلند شوید.

سپس، به آرامی بنشینید.

در این تمرین باید زانوها خم باشند و حرکت نکنند.

دستان‌تان هم می توانند آزادانه در طرفین باشند و هم می تواند ضربدری همدیگر را بگیرند.

اگر برایتان سخت است، یک بالش دیگر اضافه کنید و یا از صندلی دسته دار برای بلند شدن کمک بگیرید.

3- تعادل بر یک پا

روی یک پا بایستید. می توانید پشتی یک صندلی را برای حفظ تعادل بگیرید.

به آرامی، پای خود را بالا ببرید.

20 ثانیه در این حالت بمانید.

به آرامی پای خود را به زمین برسانید.

دوباره این حرکت را انجام دهید.

این حرکت برای زمانی که می خواهید از ماشین پیاده شوید و یا خم شوید، مفید است.

اگر برایتان مقدور است، مدت طولانی تری روی یک پا بایستید و یا با چشمان بسته این حرکت را انجام دهید.

4- بالا رفتن از پله

این حرکت پا را قوی می کند.

ابتدا هر دو پا روی زمین باشند.

پای چپ خود را بر روی پله بگذارید (می توانید به جای پله، از جسمی سفت به ارتفاع پله نیز استفاده کنید).

به دنبال آن، پای راست را نیز بر روی پله قرار دهید.

سپس صاف بایستید. الان کف هر دو پایتان روی پله قرار دارد.

پایین بیایید، بدین صورت که اول پای راست خود و سپس پای چپ را پایین بگذارید.

10 بار این حرکت را تکرار کنید و استراحت کنید و سپس 10 بار دیگر انجام دهید.

بار دوم ابتدا پای راست خود را روی پله قرار دهید.

5- پیاده روی

پیاده روی یک ورزش خوب برای درد زانو می باشد.

موقع پیاده روی، به جلو نگاه کنید و با آرامش اعصاب، راه بروید.

بازوها و پاهایتان را حرکت دهید.

اگر شما مبتلا به استئوآرتریت هستید، بهتر است قبل از انجام دادن ورزش، با پزشک خود مشورت کنید.

سایر ورزش های مفید

درباره ورزش هایی که نباید انجام دهید، از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود بپرسید.

چه قدر ورزش کنید؟

به طور کلی، در حدود 30 دقیقه هر روز ورزش کنید.

بعد از چندین جلسه، عضلات پای شما از زانویتان حفاظت می کنند و انعطاف پذیری بدن شما افزایش می دهند.

منبع:تبيان

بهترین دکتر ارتوپد زانو و مفاصل واستخوان تهران وايران

برچسب‌ها: فوق تخصص زانو, طب فيزيكي وتوانبخشي, كمر درد, گردن درد

+ نوشته شده در دوشنبه یکم اسفند ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

عوامل تشديد كننده بيماري ام اس

مطالعات نشان می دهند، در زمان تحمل استرس وقوع حملات بیماری دو برابر بیشتر از شرایط معمول می باشد.

1- گرما

گرمای محیط به خصوص اگر همراه با رطوبت باشد، می تواند بسیار آزار دهنده باشد. گرمای زیاد می تواند ضعف عضلانی شدید ایجاد کند، گرچه برخی بیماران ام اس بوسیله گرما اذیت نمی شوند و ممکن است از حمام گرم لذت ببرند.

باید بدانیم که حتی افزایش مختصر درجه حرارت مرکزی بدن می تواند توسط فرد تحمل نشود و او را دچار مشکل نماید. قبل از تماس با گرمای زیاد، تا وقتی نمی دانید که چگونه واکنش نشان خواهید داد، بسیار مراقب خود باشید. وارد وان داغ یا سونا نشوید، مگر کسی نزدیک شما باشد که در صورت نیاز شما را بیرون بکشد. اگر متوجه بدتر شدن علائم و نشانه ها در اثر گرما شدید، تنها چند ساعت خنک شدن شما را به حالت طبیعی برمی گرداند.

شایع ترین علایم ایجاد شده در اثر گرما در بیماران مبتلا به ام اس، ضعف و تاری دید است. هر عاملی که دمای مرکزی بدن را افزایش دهد، موجب تشدید علایم بیماران و یا ظاهر شدن علایم جدید می شود. علت این امر، این است که انتقال امواج عصبی، شدیدا نسبت به افزایش درجه حرارت حساس است.

جلوگری از تاثیر گرما

- در گرما از لباس های نخی و رنگ روشن استفاده کنید.

- از حجم زیاد مایعات استفاده کنید تا مایعات از دست رفته بدن شما جبران شود.

- در فصل گرما، تا حد امکان بیرون نروید و در محیط خنک استراحت کنید.

- در صورت نیاز به بیرون رفتن در فصل گرما، از لباس خنک استفاده کنید و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید .

- از محیط های گرم به خصوص گرم و مرطوب مانند حمام گرم، سونا، تابش شدید آفتاب و ورزش های سنگین پرهیز نمایند.

- مطالعات نشان داده است بیمارانی که نسبت به افزایش درجه حرارت بسیار حساسند، به کاهش درجه حرارت خیلی خوب جواب می دهند. به طوریکه با نوشیدن یک نوشیدنی خنک یا مکیدن یخ می توانند از تشدید علایم خود جلوگیری کنند.

- در صورت بروز تب هرچه سریع تر برای تشخیص علت و درمان آن اقدام کنید.

تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدید گذرای علائم بیماری می‌شوند

2- استرس

استرس های روحی و جسمی، چه صورت مزمن و چه به صورت حاد و ناگهانی می توانند سبب تشدید بیماری شوند. چنانچه مطالعات نشان می دهند، در زمان تحمل استرس وقوع حملات بیماری دو برابر بیشتر از شرایط معمول می باشد.

به نظر می رسد استرس ها سبب آزاد شدن موادی در بدن می شوند که این مواد از طریق تاثیر روی سیستم ایمنی می توانند بیماری را متاثر سازند.

3- خستگی

عبارتست از افت توانایی های جسمی یا ذهنی به طور برگشت پذیر که می تواند خود به خود یا بعد از فعالیت بدنی یا ذهنی روی می دهد.

خستگی، هم علامتی از بیماری ام اس است و هم عامل تشدید کننده آن و با خستگی معمولی تفاوت هایی دارد؛ مثلا این که شدت این خستگی بیشتر از یک خستگی معمولی است. معمولا در اوایل روز (صبح) احساس می شود و به تدریج در طول روز شدت می یابد و اغلب با یک استراحت کوتاه مدت ساده برطرف نمی شود.

این خستگی به دلیل اثرات مخرب بیماری روی سلول های عصبی حرکتی و حسی ایجاد می شود و لذا منطقی است که در نتیجه آن کلیه علائم بیماری تشدید یابند و یا علامتی جدید ایجاد شود.

شایع ترین عوامل ایجاد کننده خستگی عبارتند از : گرما و رطوبت، غذای سنگین، آلرژی غذایی، فعالیت زیاد، سیگار، گرسنگی و افت قند خون، استرس ها.

جلوگیری از خستگی

- ورزش در حدی که خسته و گرم نشویم.

- یوگا و شنا

- پرهیز از گرما

- پرهیز از کار زیاد (در خانه یا محل کار)

- استراحت در فواصل کار

- دراز کشیدن و قرار دادن پاها بالاتر از سطح بدن

- ایجاد نظم در خواب

- پرهیز از گرسنگی، غذای سنگین و غذای شیرین

- صبحانه فراموش نشود

4- ضربه ها

مطابق آمار موجود 10 تا 15 درصد افراد مبتلا به ام اس، شروع بیماری شان را پس از ضربه به مغز یا نخاع ذکر می کنند و 50 درصد آنان عود حملات را به ضربه نسبت می دهند. به نظر می رسد که ضربه مغزی سبب ایجاد تغییراتی در نسج مغز یا نخاع می شود که با توجه به آسیب های قبلی ناشی از خود بیماری در این محل ها، علائم جدید ایجاد می گردند.

چرا باید عوامل تشدید کننده ام اس را بشناسیم؟

باید بدانیم در صورت عدم تشخیص به موقع و رفع این عوامل نه تنها خود، علائم بیماری را تشدید می کنند، بلکه قادرند سایر عوامل تشدید کننده را ایجاد و یا تشدید کنند؛ مثلا اضطراب و افسردگی علاوه بر اینکه می توانند علائم بیماری را تشدید کنند، باعث می شوند فرد درد موجود را شدیدتر احساس کند یا دچار اختلال خواب شود و همانگونه که ذکر شد هر دوی این ها عوامل تشدید کننده بیماری هستند.

لذا تا جایی که ممکن است باید از استرس های عاطفی و جسمی و قرار گرفتن در گرما پرهیز کرد، زیرا افزایش درجه حرارت بدن، خستگی و استرس سبب تشدید گذرای علائم بیماری می‌شوند.

رژیم غذایی صحیح و متعادل نقش مثبتی در جلوگیری از پیشرفت M.S دارد. بیمار مبتلا به M.S بهتر است از رژیم با چربی حیوانی کم و دارای چربی های غیراشباع و روغن های گیاهی و رژیم حاوی اسید لینولئیک استفاده کنند.

منبع: تبیان

برچسب‌ها: ام اس, توانبخشي مولتيپل اسكلروز, مغز واعصاب, طب فيزيكي وتوانبخشي

+ نوشته شده در یکشنبه شانزدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

موارد مهم درباره بیماری ام اس (MS)(مالتيپل اسكلروز)

موارد مهم درباره بیماری ام اس (MS)

بیماری ام اس یا multiple sclerosis (MS) یک بیماری عصبی شایع می باشد. این بیماری عصبی غالبا افراد 20 تا 40 سال را درگیر می کند.

اگر به تازگی شما و یا یکی از دوستانتان به این بیماری مبتلا شده اید، این کارها را انجام دهید:

1- اطلاعات خود را درباره این بیماری بالا ببرید.

MS یک بیماری خود ایمنی مزمن می باشد که اثر خود را روی سیستم اعصاب مرکزی نشان می دهد.

زمانی که سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می کند، MS ظاهر می شود. میلین، غلاف محافظت کننده از فیبرهای عصبی در مغز و نخاع می باشد. میلین تخریب می شود و برخی اعصاب زمینه ای آسیب می بینند.

پزشک می تواند آخرین اطلاعات در مورد این بیماری را به شما بدهد.

2- بیماری MS به آسانی تشخیص داده نمی شود.

بسیاری از آزمایشات برای تشخیص وجود دارد، از جمله: ام آر آی و تجزیه و تحلیل مایع نخاع.

در طی مدت کمتر از یک ماه، این تخریب عصبی صورت می پذیرد.

زمانی که سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می کند، MS ظاهر می شود. میلین، غلاف محافظت کننده از فیبرهای عصبی در مغز و نخاع می باشد

3- علائم بیماری MS را بشناسید.

علائم این بیماری شامل:

بی حسی

تاری دید

عدم تعادل بدن

هماهنگی ضعیف عضلات

لکنت زبان

رعشه

خستگی بیش از حد

مشکلات حافظه

اختلال عملکرد مثانه

فلج

نابینایی

4- درمان بیماری MS را به تاخیر نیندازید.

درمان این بیماری شامل: کنترل علائم و بهبود زندگی بیمار است.

در حال حاضر بسیاری از داروها، موجب کاهش شدت حملات MS و کاهش سرعت پیشرفت این بیماری می گردند.

اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می گردد.

5- علائم MS را خودتان پیگیری کنید.

در یک دفتر، نشانه های بیماری MS را بنویسید.

به این وسیله به پزشک کمک خواهید کرد که پیشرفت بیماری را بداند و نیز بداند که آیا داروهای مورد استفاده برای شما مناسب است یا نه.

6- از عوامل زیر پرهیز کنید.

این عوامل بیماری MS را بدتر می کنند.

خستگی شدید

استرس

سیگار

تب

حمام گرفتن با آب گرم و یا در مکان های خیلی گرم بودن

در معرض نور خورشید قرار گرفتن

نوشیدن الکل

7- دکتر ماهر و مجرب برای بیماری خود بیابید.

وقتی که پزشک تشخیص بیماری MS را داد، باید به دنبال یک پزشک متخصص اعصاب که بیماران MS را نیز درمان می کند، باشید.

این بیماری، یک بیماری مزمن است و نیاز به یک پزشک متخصص MS دارد.

8- به درمان های طبیعی نیز توجه داشته باشید.

علاوه بر داروهای شیمیایی که پزشک برای شما تجویز کرده است، ممکن است تمایل به درمان های طبیعی نیز داشته باشید. از جمله این درمان ها می توان به طب سوزنی، ماساژ، تای چی، یوگا و مکمل های غذایی اشاره کرد.

بیشتر از 30 درصد افراد مبتلا به MS، از این درمان ها برای کاهش درد، استرس و خستگی استفاده می کنند.

9- شغل و بیماری MS

اگر مبتلا به بیماری MS هستید، ممکن است فکر کنید اگر کارفرمایتان بداند که مبتلا به این بیماری هستید، بر امنیت شغلی، گزینه های اشتغال و مسیر شغلی شما تاثیر بگذارد.

قبل از گفتن به کارفرما، راجع به بیماری خود اطلاعات کافی کسب کنید و جای هیچ گونه ابهام را باقی نگذارید.

اگر به محض تشخیص این بیماری، درمان صورت نگیرد، موجب از کارافتادگی فرد می گردد

10- امید خود را از دست ندهید.

گرچه در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، ولی درمان های جدید می توانند تسکین دهنده باشند. دانشمندان و محققان در حال بررسی روش های درمانی جدیدی می باشند.

11- بیماری MS و گیاهخواران

مطالعات نشان داده که بیماران مبتلا به MS، دچار کمبود ویتامین B12 می باشند. اگر فردی مبتلا به MS باشد و غذاهای حاوی ویتامین B12 را کم مصرف کند، زودتر دچار کمبود این ویتامین می شود. رژیم غذایی گیاهخواری ویتامین ب12 کمی دارد.

علائم کمبود ویتامین B12 عبارت است از: خستگی، سردرد و از دست دادن حافظه. این ویتامین در گوشت، تخم مرغ، ماهی و لبنیات یافت می شود.

ویتامین B12 برای انتقال دهنده های عصبی یک جزء مهم است. در غلاف میلین که اطراف فیبرهای عصبی را می پوشاند، ویتامین B12 وجود دارد.

12- بیماری MS و ویتامین D

یک مطالعه نشان داد که دریافت زیاد ویتامین D موجب کاهش علائم بیماری MS می شود.

به 25 نفر بیمار مبتلا به MS، روزانه 14000 واحد بین المللی (IU) ویتامین D در مدت یک سال داده شد. بررسی ها نشان داد که 1 درصد از بیماران، عدم پیشرفت بیماری را نشان دادند.

یکی از منابع ویتامین D، نور خورشید است. افرادی که دور از خط استوا زندگی می کنند، ابتلا به بیماری MS در آن ها بیشتر است.

این نکته را از یاد نبرید که افراد بزرگسال نباید بیشتر از 4000 IU ویتامین D در روز مصرف کنند.

در صورت مصرف بیش از اندازه ویتامین D دچار عوارض زیادی می شوید، از جمله: تهوع، استفراغ، یبوست، بی اشتهایی، ضعف و کاهش وزن.

در عین حال مصرف بیش از اندازه این ویتامین باعث می شود که کلسیم بدن زیاد شود و منجر به تشکیل سنگ کلیه گردد.

بهتر است میزان مورد نیاز خود را از پزشک بپرسید.

منبع:
تبیان

برچسب‌ها: ام اس, توانبخشي مولتيپل اسكلروز, مغز واعصاب, طب فيزيكي وتوانبخشي

+ نوشته شده در یکشنبه شانزدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

تاثیر طب سوزنی بر درد قاعدگی

در سراسر دنیا از طب سوزنی به عنوان راهی کم خطر برای درمان بیماری‌های مزمن استفاده می‌شود. بیماری‌های زنان از جمله مواردی است که همواره مورد توجه متخصصان طب سوزنی قرار می‌گیرد.

بعضی از خانم‌ها ممکن است در حوالی قاعدگی دچار تغییرات جسمی و روحی شوند.

دل‌پیچه‌های قاعدگی بسیار شایع است. در حقیقت بیش از نیمی ‌از زنانی که قاعده می‌شوند، در طی چند روز اول قاعدگی، دچار دل‌پیچه می‌گردند.

پزشکان فکر می‌کنند که علت این دل‌پیچه‌ها ماده‌ای به نام پروستاگلاندین باشد که باعث انقباض عضلات رحمی ‌می‌شود. انقباض عضلانی ممکن است مبهم، دردناک، تیرکشنده و یا شدید باشد و گاهی ممکن است در پشت یا حتی پاها و یا در شکم احساس شود.

معمولاً با افزایش سن شدت این دل‌پیچه‌ها کمتر می‌شود و حتی ممکن است کاملا از بین بروند. بعضی از داروهای بدون نیاز به نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مفنامیک اسید می‌توانند این دل‌پیچه‌ها را از بین ببرند.

قرار دادن یک حوله گرم یا یک دوش آب گرم ممکن است به تسکین دل‌پیچه‌ها کمک کند.

داشتن فعالیت بدنی مناسب در کل طول دوره قاعدگی معمولا باعث کاهش شدت دل‌پیچه می‌شود.

پژوهش‌ها حاکی از آن است که طب سوزنی می‌تواند به تسکین درد قاعدگی و بهبود اختلالات ناشی از آن کمک زیادی کند

هنگامی که یک متخصص طب سوزنی در نقطه‌ای از بدن سوزن را فرو می‌کند، هدف وی آن است که اگر بیماری در اثر تهاجم مثلا باد یا گرما ایجاد شده، با استفاده از این نقطه از بدن که مخصوص از بین بردن باد یا گرما می‌باشد، وضعیت بیمار بهبود یابد. در نتیجه عدم تعادلی که در بدن به وجود آمده است برطرف شده و جریان انرژی به حالت طبیعی‌اش باز می‌گردد.

اختلال در سیکل ماهیانه خانم‌ها مشکل شایعی است که به عوامل متعددی وابسته است از جمله استرس، نگرانی، زایمان‌های متعدد، افراط در روابط زناشویی، کمبود انرژی بدن، کم خونی و... .

در روش درمانی طب غربی، با توجه به این‌که درمان طولانی مدت بوده و مصرف داروها در دراز مدت همراه با یکسری عوارض از جمله چاقی و مشکلات هورمونی دیگر خواهد بود، بیماران در درازمدت ممکن است دچار عوارض شوند.

ولی در روش طب سوزنی مشکلات و ناراحتی بیماران به راحتی و بدون مصرف دارو و بدون عوارض کنترل می‌شود.

در این روش درمانی هم نیاز به زمان برای بهبودی کامل داریم تا بتوانیم مشکلات جسمی و روحی بیمار را برطرف کنیم.

اما با استفاده از کاشت نخ‌های قابل جذب کات گوت، مشکل زمان و تعداد زیاد جلسات برطرف شده و در یک جلسه با کاشت این نخ‌های مخصوص در نقاط طب سوزنی، کار انجام می‌شود. در طول مدت یک ماه که این نخ‌ها جذب بدن می‌شوند، مانند این است که هر روز بیمار مشغول انجام طب سوزنی می‌باشد و به مرور ظرف 2 تا 3 ماه مشکل بیمار بر طرف خواهد شد.

اولین تحقیق در مورد اثر طب سوزنی بر کاهش درد قاعدگی، روی 48 زن در کلینیکی در آمریکا انجام شد. این عده به سه گروه تقسیم شدند.

گروه اول طب سوزنی را به طور کامل دریافت کردند. این کار بر روی پاها ، شکم و مچ پا انجام شد.

گروه دوم، طب سوزنی پلاسبو (دارونما) دریافت می‌کردند. در این گروه سوزن‌ها در هیچ نقطه یا مداری روی پاها و بازوها وارد نمی‌شد. هر دو گروه درمان را هر هفته ( به جز دوران پریود ) طی 12 هفته دریافت کردند .

گروه سوم، شامل بیماران بالینی بود و متخصصان کلینیک به طور ماهیانه به مدت 3 ساعت جهت بررسی علائم و مشاوره، ایشان را ملاقات می‌کردند. این گروه طب سوزنی دریافت نمی‌کرد.

همه‌ی بیماران علائم پریود را تا یک سال به صورت روزانه یادداشت می‌کردند . اگر درد پریود از بین می‌رفت یا بیش از 50 درصد کاهش می‌یافت ، بیمار معالجه شده تلقی می‌شد.

نتایج تحقیق، کاهش چشمگیر درد را در گروه اول نشان می‌داد. کاهش درد کمتری در گروه دوم دیده شد و شکست درمان در گروه سوم اتفاق افتاد.

دومین تحقیق در سوئد انجام شد. در این تحقیق 31 بیمار در رده‌ی سنی 30 سال به صورت اتفاقی انتخاب شدند. این افراد بیش از 5 سال دچار پریود دردناک بودند. 19 نفر از این بیماران دو دوره درمان طب سوزنی را برای چند روز قبل از پریود در چهار سیکل متوالی دریافت کردند.

صورت‌های گوناگون طب سوزنی به کار گرفته شد. 5 نقطه در پاها ، شکم و پشت تحریک شد. نتایج نشان داد که اکثر بیماران قبل از پنجمین سیکل پریود، درد کمتری داشتند.

در تحقیقی بر طب فشاری، 61 زن به طور اتفاقی انتخاب و دسته بندی شدند. طب فشاری، ماساژ نقاط طب سوزنی است که متخصصان طب سوزنی از آن استفاده می‌کنند.

گروه کنترل، مراقبت معمولی داشتند. گروه آزمایش، پوشش مخصوصی از جنس پنبه لاکرا با ده نوار لاستیکی که در پایین‌ترین قسمت شکم و کمر ( نقاط مربوط به طب فشاری برای درمان دیسمنوره) قرار داده شده بود، برای دو سیکل متوالی در سه روز اول پریود، می‌پوشیدند. به بیماران توصیه شده بود از پوشش تا جایی که احساس ناراحتی نکنند، استفاده نمایند. آمار نشان می‌داد ، بیش از دو سوم زنانی که از پوشش استفاده کرده بودند بیش از 50 درصد کاهش درد داشتند.

منبع:تبیان

برچسب‌ها: طب سوزني, طب فيزيكي وتوانبخشي, دكتر دقاق زاده, طب سنتي

+ نوشته شده در چهارشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |

قبل از انجام طب سوزنی چه باید بدانید؟

روش ها و متدهای هرکس در انجام طب سوزنی منحصر به فرد است. معمولاً ترکیبی از روش های شرقی و غربی در انجام طب سوزنی موثر است.

در مطلب قبلی، فواید و خطرات طب سوزنی را برای شما بیان کردیم.

مواردی هستند که لازم است قبل از انجام طب سوزنی آنها را بدانید.

- باید به پزشک اعتماد داشته باشید.

- از داشتن گواهینامه پزشک جهت انجام طب سوزنی، اطمینان حاصل کنید. ممکن است افرادی هم با وجود عدم تخصص پزشکی، گواهی معتبری جهت انجام طب سوزنی داشته باشند.

- از پزشک درباره زمان درمان، میزان درد و هزینه انجام آن سوال کنید.

- بپرسید که آیا هزینه های این درمان تحت پوشش بیمه شما قرار دارد؟ از این نکته نیز آگاهی حاصل کنید.

ترسی از سئوال کردن در خصوص این روش درمانی از پزشک مربوطه نداشته باشید. ممکن است او در خصوص میزان تاثیر طب سوزنی بر شما و بیماری تان بگوید. بهتر است قبل از انجام آن، این موارد را بدانید.

قبل از شروع درمان، مطمئن شوید که آیا سوزن های استریل و یک بار مصرف برای شما استفاده می شود

زمان کافی برای درمان چقدر است؟

تعیین نوع درمان برای شما نیاز به بررسی پزشک دارد. وی ممکن است سوالات زیادی در خصوص نشانه ها و شیوه زندگی شما بپرسد. سوالات و معایناتی از این قبیل:

- چه بخش هایی از بدن شما دچار درد است؟

- بررسی شکل، پوشش و رنگ زبان شما

- بررسی رنگ صورت و چهره

- قدرت، تعدا و کیفیت نبض شما

این ارزیابی ممکن است تا یک ساعت به طول بیانجامد. البته در قرارهای بعدی این زمان ممکن است به نیم ساعت کاهش یابد.

معمولاً درمان بین 6 تا 12 جلسه انجام می شود که ممکن است چند ماه به طول بیانجامد. پس از درمان نیز تا یک سال، جلساتی برای مراقبت و بررسی تاثیرات درمان، توصیه می شود.

در طب سوزنی، سوزن ها ممکن است در تمام نقاط بدن وارد شوند. گاهی حتی در نقاطی بسیار دورتر از نقاط درد، سوزن زده می شود. این امکان وجود دارد که به خاطر سوزن زدن در بخش های مختلف، لازم باشد اغلب لباس های خود را در آورید. پس از آن بر روی تختی دراز می کشید و سپس وارد کردن سوزن ها به پوست شروع می شود.

وارد کردن سوزن: سوزن های طب سوزنی بسیار باریک هستند و پس از وارد شدن به پوست، درد زیادی ایجاد نمی کنند. در هر جلسه از درمان، معمولاً بین 5 تا 20 سوزن وارد بدن می شود.

دستکاری سوزن ها: ممکن است برخی اوقات، پزشک نسبت به حرکت و یا چرخاندن سوزن ها اقدام کند. همچنین این امکان وجود دارد که سوزن های وارد شده گرم شوند و یا پالس خفیفی از الکتریسیته بر روی آنها اعمال شود.

برداشتن سوزن ها: معمولاً در حالی که شما دراز کشیده اید و مشغول استراحت هستید، سوزن ها برای 15 تا 30 دقیقه در محل وارد شده باقی می مانند. در این زمان معمولاً شما ناراحتی و دردی را به خاطر وجود سوزن ها احساس نمی کنید. پس از آن سوزن ها ممکن است برداشته شوند و یا سوزن های دیگری در سایر نقاط بدن وارد شوند.

در این صورت دقت کنید که از یک سوزن برای دو بار استفاده نشود، چرا که ممکن است منجر به ایجاد عفونت شود.

مرحله آخر

پس از اتمام کار، برخی از افراد احساس آرامش می کنند. عده ای نیز ممکن است انرژی بیشتری در خود احساس کنند. البته همه به یک میزان نسبت به طب سوزنی واکنش نشان نمی دهند.

در صورتی که پس از چند هفته از شروع درمان، احساس بهبود و کاهش درد داشتید، می توان گفت که طب سوزنی برایتان موثر بوده است.

نتیجه

اثرات طب سوزنی در افراد مختلف ممکن است متفاوت باشد. اما بسیاری از مردم از آن به عنوان یک عامل موثر و مثبت یاد می کنند. طب سوزنی همچنین به افراد کمک می‌کند تا وزن خود را کاهش دهند و آن را در حالت متعادلی حفظ کنند.طب سوزنی و لاغری یک روش در طب باستانی چینی است که امروزه به طور مؤثر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به هر حال، مطالعات مختلف نشان داده اند که طب سوزنی تاثیرات مطلوبی دارد. همچنین این درمان برای افرادی که صبر بیشتری برای دریافت جواب دارند، جواب بهتری می دهد.

از آنجا که عوارض جانبی طب سوزنی بسیار کم است، امتحان کردن آن به شما توصیه می شود.

چنانچه دچار درد یا بیماری هایی که گفته شد، هستید، شاید بد نباشد این روش را هم برای تسکین دردها و آرامش بیشتر خود امتحان کنید.

منبع: تبیان

برچسب‌ها: طب سوزني, طب فيزيكي وتوانبخشي, دكتر دقاق زاده, طب سنتي

+ نوشته شده در چهارشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط دكتردقاق زاده -متخصص طب فيزيكي وتوانبخشي |