دفع سنگ کلیه با ورزش

سنگ کلیه عارضه ایست که در آن مواد معدنی و پروتئینی در ادرار شروع به کریستال شدن می کنند. بیمار در چنین وضعیتی باید شرایط را برای دفع هر چه سریعتر سنگ کلیه فراهم کند و یکی از راه های دفع سنگ کلیه و مثانه انجام حرکات ورزشی پر تحرک است.

اغلب سنگ ها کوچک و سخت بوده و در یک یا دو کلیه دیده می شود با انجام حرکات ورزشی مانند طناب زدن و راهپیمایی سریع می توان دفع سنگ های کلیه و مثانه را تسریع بخشید .

جهت مشاهده ادامه مطلب، اینجا کلیک کنید.

منبع: سایت دکتر وریانی

سنگ كلیه چیست ؟

سنگهای كلیوی در دستگاه جمع كننده ادرار در كلیه ها تشكیل می شوند.این سنگها هنگامی كه غلظت بعضی از مواد به قدری بالا می رود كه قابلیت حل شدن خود را از دست می دهند ، به صورت بلورهای كوچك شروع به رسوب كردن در ادرار می كنند . سنگهای كلیوی انواع متعددی دارند ولی اكثر آنهااز اگزالات كلسیم ایجاد می شوند . سنگهای كلیوی در مردان شایع تر است و در سفید پوستان شایع تر از سیاه پوستان است.

سنگهای كوچك ممكن است بدون ایجاد علامت عبور كنند. سنگهای بزرگتر از پنج میلیمتر آنقدر بزرگ هستند كه نمی توانند از حالب عبور كنند و به تدریج با گذشت چندین سال رشد می كنند. اگر آنها خیلی بزرگ شوند ممكن است باعث انسداد كلیه و تورم آن شوند. آنها ممكن است باعث تخریب بافت كلیه و خونریزی داخل ادرار شوند. سنگهای با اندازه متوسط ممكن است حین عبور از حالب باعث اتساع و خراشیدگی آن شوند و ایجاد خونریزی و درد شدید نمایند . این درد كه به قولنج كلیوی معروف است به عنوان یكی از شدید ترین دردها یی كه انسان مجبور به تحمل آن است ، شناخته شده است.این درد متناوب و خنجری از پشت شروع می شود و در حین عبور سنگ به طرف پایین حالب به تدریج به لگن و كشاله ران انتقال می یابد . درد معمولا همیشه در یك زمان خاص در یك سمت بدن ایجاد می شود. ولی اگر شما مستعد تشكیل سنگ هستید ، حمله بعدی ممكن است در طرف دیگرتان بروز كند.

درمان سنگ کلیه: هنگام عبور سنگ ،درمان بسته به شدت درد شامل تسكین آن با مسكن ها یا دارو های مخدر است . برای تسهیل عبور سنگ مقادیر زیادی مایعات باید مصرف شود . اگر سنگ در قسمت تحتانی حالب گیر كرده باشد ، ممكن است تحت بیهو شی و با عبور سیستوسكوپ از حالب و به دام انداختن سنگ آن را خارج كرد. اگر سنگ آنقدر بزرگ باشد كه نتواند از حالب عبور كند ، ممكن است برداشتن آن از طریق جراحی ضرورت یابد. اخیرا سنگ شكنی با نیروی امواج برای خرد كردن سنگهایی كه در كلیه قرار دارند ، رواج یافته است این دستگاه امواج پر قدرت صوتی ایجاد می كنند و آنها را روی سنگ كلیه متمركز می كنند .وقتی آنها با سنگ بر خورد می كنند ، آن را به ذرات كوچكی كه قادرند از حالب عبور كنند  ،می شكنند.

پیشگیری از سنگ کلیه:اگر سنگ كلیه دارید ، ممكن است به نوعی بیماری مربوط به ساخت و ساز مبتلا باشید معمولا اقدامات چندی برای كاهش دفعات بروز قلنج كلیوی علامت دار توصیه می شود گر چه شواهد علمی زیادی برای تایید آنها وجود ندارد.

 

منبع: تبیان

 

توصیه های مهم در سنگ کلیه

1- نوشیدن زیاد مایعات

در سنگ های کلیوی، نوشیدن آب و مایعات فراوان مهم است. مایعات باعث رقیق شدن ادرار می شوند.

به بیماران مبتلا به سنگ کلیه توصیه می شود که هر ساعت 1 تا 2 لیوان آب بنوشند و در فصول گرم سال و هنگام ورزش، مقدار آب مصرفی را باید بیشتر کرد.

تقریبا 50 درصد مایعات دریافتی، به صورت ادرار دفع می شوند. از رنگ ادرارتان می توانید متوجه شوید که آیا به مقدار کافی مایعات مصرف کرده اید یا نه. ا

اگر رنگ ادرار زرد روشن باشد، نشان می دهد به مقدار نیاز بدنتان، مایعات نوشیده اید.

 2- کلسیم

کلسیم موجود در غذاها، در روده ی کوچک جذب می شود. بدن به این عنصر غذایی برای فعالیت های مختلف نیاز دارد. مقدار اضافی کلسیم از طریق کلیه ها دفع می شود.

بهترین منابع غذایی کلسیم عبارتند از: شیر، پنیر و ماست. این مواد غذایی به خوبی جذب بدن می شوند. سبزیجات سبز نیز دارای مقدار کمی کلسیم هستند.

به طور کلی، افرادی که باید به مقدار کم کلسیم مصرف کنند، مانند بیماران مبتلا به سنگ کلیه ، نباید منابع غذایی کلسیم را از رژیم غذایی خود حذف کنند، زیرا بدن به کلسیم احتیاج دارد؛ برای مثال بیماران مرد مبتلا به سنگ کلیه روزانه 800 میلی گرم، زنان قبل از یائسگی روزانه 1000 میلی گرم و زنان یائسه روزانه  1200 میلی گرم کلسیم را باید از منابع غذایی آن دریافت کنند.

اگر پزشک برای فرد مبتلا به سنگ کلیه ، مکمل کلسیم بدهد، فرد می تواند با مشورت پزشک، مکمل پتاسیم و منیزیم را نیز مصرف کند تا از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری شود.

مقدار منیزیم و پتاسیم در بدن بسیاری از بیماران مبتلا به سنگ کلیه، کم است. فرآورده های گیاهی دارای منیزیوم و پتاسیم زیادی هستند.

3-  اسید اگزالیک یا اگزالات

 اگزالات غالبا در غذاهای گیاهی یافت می شود. کلسیم با اگزالات در روده ترکیب می شود. این ترکیب، باعث کاهش قدرت جذب کلسیم می گردد. گاهی، سنگ های اگزالات کلسیم در اثر کافی نبودن کلسیم در روده به وجود می آید. در نتیجه مقدار زیادی اگزالات برای دفع از بدن به طرف کلیه ها می رود.

در سنگ های کلیوی از نوع اگزالات کلسیم، بیمار بهتر است منابع غذایی اگزالات را در رژیم غذایی خود کاهش دهد. متخصصان تغذیه، به این افراد توصیه به مصرف 50 میلی گرم اگزالات در روز می کنند.

اگزالات در بیشتر غذاها وجود دارد، اما در ریواس، اسفناج، توت فرنگی ، شکلات، سبوس گندم ، آجیل، چغندر و چای از همه بیشتر است.

در نصف لیوان از مواد غذایی زیر بیشتر از 10 میلی گرم اگزالات وجود دارد:

لوبیا – چغندر- کرفس- کاکائو - برگ های سبز تیره سبزیجات- اسفناج – جعفری - کیک های میوه ای – بادمجان – نارنج – ریواس - بامیه - تره فرنگی - لیمو شیرین و لیمو ترش - پرتقال - مویز - سویا- توت فرنگی – چای - سبوس گندم - قهوه (بیشتر از 1لیوان)

4- شکر، نمک و پروتئین حیوانی

افزایش مصرف این مواد، سنگ های کلسیم یا اگزالات کلسیم را به وجود می آورد. آزمایشات انجام گرفته بر روی بیماران دارای سنگ کلیه نشان داده است که کاهش مقدار نمک و پروتئین حیوانی بسیار مفیدتر از کاهش کلسیم دریافتی می باشد.

- قند و شکر : برخی مواد غذایی به طور طبیعی دارای قند هستند که مصرف آنها جای نگرانی ندارد. اما به بیماران مبتلا به سنگ کلیه توصیه می شود از مصرف مواد غذایی شیرین مثل شیرینی، شکلات، کیک و .... ، و از افزودن شکر به غذای خود پرهیز کنند.

- نمک : کاهش مقدار نمک در رژیم غذایی، مقدار کلسیم دفع شده از طریق ادرار را کاهش می دهد. توصیه می شود بیماران مبتلا به سنگ کلیه بین 2 تا 3 گرم در روز نمک مصرف کنند. به طور کلی، مصرف زیاد نمک باعث اختلال در عملکرد کلیه، ایجاد سنگ کلیه، نرمی و شکنندگی استخوان ها ، افزایش فشار خون، بیماری قلبی و سرطان های معده و کلیه می شود.

- پروتئین حیوانی : بدن برای رشد، ساخت عضله، ترمیم و بازسازی بافت ها نیاز به پروتئین دارد، اما افزایش مصرف پروتئین حیوانی روی دفع املاح خاصی از ادرار که احتمال تشکیل سنگ کلیه را افزایش می دهند، موثر است. بنابراین به بیماران مبتلا به سنگ کلیه توصیه می شود بیشتر از نیاز بدنشان پروتئین مصرف نکنند و تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه باشند.

تغییرات پروتئین در داخل بدن:

- پروتئین می تواند تبدیل به اگزالات شده و از طریق ادرار دفع شود. علاوه بر آن، پروتئین موجب افزایش کلسیم دفعی می شود. پس اگزالات و کلسیم هر دو با هم از ادرار خارج می شوند و این خود باعث تشکیل سنگ کلیه می شود.

- بعد از مصرف پروتئین حیوانی، محصول زائدی به نام اوره (Urea) به وجود می آید. حال اگر عملکرد کلیه ها کم شده باشد، کلیه ها قادر به خارج کردن اوره نیستند.

بنابراین، باید پروتئین حیوانی را کم مصرف کنند.

5- فیبر نامحلول

فیبر یکی از اجزای گیاهان می باشد. دو نوع فیبر وجود دارد: فیبر محلول و فیبر نامحلول. هر دوی این فیبرها برای بدن لازم هستند.

اما فیبر نامحلول موجب کاهش دفع کلسیم از ادرار می شود. همچنین باعث افزایش حرکت روده می گردد و به همین خاطر زمان کمی برای جذب کلسیم وجود خواهد داشت.

این فیبر در روده با کلسیم ترکیب می شود، بنابراین کلسیم به جای خارج شدن از بدن به وسیله ادرار، با مدفوع از بدن خارج می شود.

فیبر نامحلول در سبوس غلات، گندم، برنج، جو و چاودار یافت می شود.

6- ویتامین C

هنگامی که ویتامین C توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرد، اگزالات تولید می شود. افزایش مصرف ویتامین C باعث افزایش مقدار دفعی اگزالات می شود.

ویتامین C همچنین باعث اسیدی شدن ادرار می شود و این خود سبب افزایش وجود کریستال در کلیه می گردد.

بنابراین هنگامی که پزشک یا متخصص تغذیه، مقدار اگزالات را در رژیم غذایی بیمار کاهش می دهد، نباید مکمل ویتامین C مصرف کرد.

7- فسفر

کلیه بیمار، قادر به خارج کردن فسفر از خون نیست و این باعث افزایش فسفر در خون می شود. افزایش فسفر در خون می تواند منجر به از دست دادن زیاد کلسیم از استخوان ها و در نتیجه پوکی استخوان ها و زود شکستن آنها گردد. پس بهتر است افراد مبتلا به سنگ کلیه ، مصرف فسفر را نیز در رژیم خود کم کنند.

منابع غذایی فسفر عبارتند از: لبنیات، لوبیا، نخود، عدس، آجیل، کره بادام زمینی و میگو.

 

منبع: تبیان

رژیم غذایی در سنگ های کلیوی

1- افزایش دریافت آب و مایعات:

نوشیدن مایعات کافی با رقیق کردن ادرار از تشکیل سنگ ها ممانعت می نماید .بیماران می بایست آب کافی برای تولید حدود 2 لیتر ادرار در طی روز را بنوشند.

به عنوان نمونه 240 تا 300 میلی لیتر مایع در هر ساعت در طی بیداری بنوشید و 240 تا 300 میلی لیتر را در طی شب گاهی توصیه می شود در طی شب نیز بیماران بیدار شده و قدری آب بنوشن.

حداقل 50 درصد از کل مایعات دریافتی باید از آب باشد که در آب و هوای گرم تر و برای افراد با فعالیت بدن بالاتر، دریافت مایعات بیشتری مورد نیاز است.

2- کنترل دریافت کلسیم برای بیماران مبتلا به سنگ های کلسیمی:

هر چند که پزشکان یک رژیم غذایی با کنترل مقادیر کلسیم دریافتی را توصیه می نمایند ولی راه کار اصلی آن است که دریافت کلسیم در حد متعادل حفظ شود(نه بیش از حد و نه کمتر) چرا که بدن به مقادیر مشخصی از کلسیم برای حفظ عملکردهای مهمی نیاز دارد. توصیه بر آن است که مردان کلسیم دریافتی شان را به 800 میلی گرم در روز محدود کنند و زنان در دوران قبل از یائسگی کلسیم دریافتی شان را به 1000 میلی گرم در روز و در دوران پس از یائسگی به 1200 میلی گرم در روز محدود نمایند.

برخی مواقع سنگ های اگزالاتی و یا اگزالات کلسیمی به این علت تشکیل می شوند که کلسیم کافی در دستگاه گوارش موجود نیست و در نتیجه اگزالات اضافی برای ترشح به کلیه ها می رود و لذا برخی مواقع  ممکن است پزشک کاهش دریافت اگزالات را به همراه افزایش دریافت کلسیم توصیه نماید.

بیشترین منبع کلسیم رژیم غذایی از شیر و محصولات لبنی حاصل می شود. کلسیم موجود در محصولات لبنی معمولا به آسانی جذب می شوند. غذاهای دیگری مانند سبزیجات برگ سبز حاوی مقادیر مشخصی از کلسیم هستند ولی حاوی مواد دیگری نیز می باشند که توانایی جذب کلسیم در بدن را کاهش می دهند. لذا قابلیت جذب کلسیم از سبزیجات برگ سبز کمتر از محصولات لبنی است.

برخی آنتی اکسیدان ها و برخی از داروهای بدون نسخه نیز حاوی کلسیم هستند که ممکن است به شکل قابل جذب برای بدن باشند و یا نباشند. هر چند که معمولا بدن کلسیمی را به میزان بیش از مقدار مورد نیازش جذب نمی کند ولی برخی شرایط خاص می توانند منجر به جذب مقادیر بیش از حد کلسیم و یا عبور مقادیر بیش از حد کلسیم از کلیه ها شوند.

بیمارانی که تحت رژیم غذایی با کنترل کلسیم دریافتی هستند می بایست قبل از مصرف هر نوع داروی بدون نسخه و یا مکمل ویتامینی با پزشک معالج خود مشورت نمایند.

3- محدودیت اسید اگزالیک یا اگزالات در بیماران مبتلا به سنگ های اگزالاتی:

اگزالات عموما در غذاهای با منشا گیاهی یافت می شود. در دستگاه گوارش کلسیم با اگزالات ترکیب می شود و این امر توانایی جذب کلسیم را کاهش می دهد. گاهی اوقات سنگ های اگزالاتی و یا اگزالات کلسیمی به این علت تشکیل می شوند که کلسیم کافی در دستگاه گوارش موجود نیست و در نتیجه اگزالات اضافی برای ترشح به کلیه ها می رود.

در برخی موارد خاص از سنگ های اگزالات و اگزالات کلسیم، پزشک ممکن است کاهش دریافت اگزالات را به همراه افزایش دریافت کلسیم توصیه نماید.

به طور کلی توصیه می شود که این بیماران بیش از 60 میلی گرم اگزالات را در رژیم غذایی شان دریافت نکنند. بدین منظور غذاهایی که حاوی مقادیر بالا و یا متوسطی از اگزالات هستند را می بایست کاهش داد و یا از رژیم غذایی حذف نمود.

هر چند که غذاهای بسیاری هستند که حاوی مقادیر زیادی اگزالات هستند اما 8 غذا به عنوان مسئول اصلی افزایش سطوح  اگزالات شناخته می شوند که عبارت هستند از: ریواس،اسفناج،شکلات،توت فرنگی، سبوس گندم، آجیل ،چغندر، چای.

4- محدودیت قند، سدیم و پروتئین حیوانی در سنگ های کلسیمی:

مشاهده شده است که مصرف مقادیر بیش از حد از مواد مذکور سنگ های کلسیمی و یا اگزالات کلسیمی را توسعه می دهند. 

برخی قند ها به طور طبیعی در غذاها موجود هستند و جای نگرانی از بابت این مواد طبیعی نیست ولی افرادی که سابقه ی سنگ های کلیوی را دارند می بایست از مصرف غذاهای فرآوری شده که به آن ها قند اضافه افزوده می شود اجتناب نمایند و همچنین از مصرف شکر اضافی در آماده سازی غذاها و یا سر میز غذا اجتناب کنند و همچنین از مصرف انواع شیرینی جات و شربت ها و خوراکی هایی که در تهیه ی آن قند و شکر  به کار رفته است، پرهیز کنند.

به نظر می رسد که کاهش سدیم در رژیم غذایی مقادیر کلسیم ترشحی در ادرار را کاهش می دهد. بر همین اساس و به دنبال آن افرادی که سابقه ی ابتلا به سنگ های کلیوی حاوی کلسیم را دارند از محدودیت سدیم در رژیم غذایی شانسود می برند.

یک رژیم غذایی حاوی پروتئین زیاد حیوانی بر یک سری مواد معدنی در ادرار اثر می گذارد و ممکن است در توسعه ی تشکیل سنگ های کلیوی موثر باشد. لذا افرادی که مستعد ابتلا به سنگ های کلیوی هستند می بایست از مصرف پروتئین بیش از نیاز بدن شان در طی روز اجتناب نمایند.

5- کنترل دریافت  فیبر در سنگ های کلسیمی:

فیبرها بخش غیر قابل هضم گیاهان می باشند. دو نوع فیبر غذایی موجود است: فیبر محلول(محلول در آب) و فیبر نامحلول. هر دوی آن ها عملکردهای مهمی را در بدن بر عهده دارند. ولی فیبر نامحلول ممکن است به کاهش کلسیم ادراری کمک نماید.

فیبرها در دستگاه گوارش با کلسیم ترکیب می شوند لذا کلسیم به جای دفع از کلیه از طریق مدفوع دفع می شود. فیبر نامحلول همچنین حرکت مواد را در دستگاه گوارش سرعت می بخشد و لذا زمان کمتری برای جذب کلسیم در اختیار خواهد بود.

6- کنترل دریافت ویتامین ث در سنگ های اگزالاتی:

هنگامی که ویتامین  Cتوسط بدن استفاده می شود، اگزالات تولید می گردد.

پس مصرف مکمل های ویتامین ث در جایی که پزشک توصیه بر کاهش اگزالات رژیم غذایی دارد ممکن است ایده ی خوبی نباشد و می بایست در این مورد با پزشک معالج تان مشورت نمایید.

7- نکاتی برای افراد مبتلا به سنگ های سیستینی:

بیماران مبتلا به سنگ های سیستینی باید آب فراوانی(بیش از 4 لیتر در روز ) بنوشند. حتی خیلی اوقات پزشکان توصیه می کنند در طول شب نیز بیدار شده و آب بنوشند. رژیم غذایی ای که ادرار را قلیایی نماید برای این افراد مفید است و غذاهایی که ادرار را اسیدی می کنند را نباید مصرف کنند.

سنگ های سیستینی حاوی سیستین هستند که محصولی از اسیدهای آمینه سیستئین و متیونین می باشد. لذا ساده ترین راه برای کاهش مقادیر سیستین بدن محدودیت دریافت پروتئین است. غذاهای خاصی بر حسب محتوای پروتئین شان ممکن است انتخاب و یا پرهیز شوند. ماهی و غلات حاوی پروتئین های غنی از متیونین هستند ولی پروتئین حبوبات مقادیر اندکی دارد.

ادرار بیش از حد اسیدی تشکیل سنگ های سیستینی را تقویت می کند. افزایش PH ادرار(یا قلیایی نمودن آن) به حل شدن سنگ های سیستینی کمک می کند.

غذاهایی که به افزایش PH ادرار کمک می کنند عبارت هستند از: آبمیوه ها و سبزیجات تازه و بسیاری از میوه ها .

8- نکات غذایی برای افراد مبتلا به سنگ های اسید اوریکی:

بیماران مبتلا به سنگ های اسید اوریکی باید آب زیادی مصرف کنند و رژیم غذایی آن ها طوری باشد که PH ادرارشان را کمی افزایش دهد و از اسیدی شدن ادرارشان پیشگیری شود. می بایست اعتدال در دریافت پروتئین غذایی حتی برای پروتئین های منابع گیاهی(مثل حبوبات و مغزها) رعایت شود و پروتئین بیشتر از نیاز دریافت نشود چرا که ادرار را اسیدی می کنند و شما باید از اسیدی شدن ادرارتان جلوگیری کنید و از مصرف غذاهایی که محیط ادرارتان را اسیدی می کنند مثل منابع پروتئین حیوانی اجتناب کنید. لذا توصیه می شود افراد مبتلا به سنگ های اوریکی تنها در حد نیاز بدن پروتئین را دریافت نمایند و نه بیشتر. 

در مورد حداقل پروتئین مورد نیاز روزانه تان با پزشک متخصص مربوطه مشورت نمایید. شما می بایست دریافت مایعات را به 5/2 تا 3 لیتر در طی روز افزایش دهید ورنگ ادرار تان می بایست بسیار کم رنگ باشد که به معنای دریافت مایعات کافی در شما است.معمولا پزشکان مصرف سیترات پتاسیم را برای شما تجویز می کنند.

توجه داشته باشید برخی سبزی ها مثل کلم ها نیز ممکن است سطح اسید اوریک خون را افزایش دهند.

 

منبع: تبیان

سنگ کلیه دارید؟ نوشیدن چای جوشیده ممنوع!

مصرف شیر همراه با چای موجب می‌شود اگزالات چای با کلسیم شیر ترکیب بزرگی ایجاد کند که این ترکیب به علت بزرگی نمی‌تواند از روده جذب خون شود و باعث کاهش جذب اگزالات چای شده، مانع از جذب کلسیم شیر از طریق خون می‌شود که این واکنش برای بیمارانی که دچار سنگ‌های کلیوی کلسیمی هستند بسیار مناسب است.

چای یخ حاوی مقدار فراوانی اگزالات است افراط در مصرف قهوه فوری و  چای یخ به دلیل بالا بودن مواد نگه‌دارنده نیترات موجب ایجاد آسیب در بافت‌های مختلف بدن از جمله سیستم ادراری می‌شود.

 افرادی که تمایل به مصرف چای فوری دارند بهتر است چای سبز استفاده کنند، زیرا این نوع چای حاوی آنتی اکسیدان بیشتری است.

 چای دم کرده به دلیل مقدار کم اگزالات آسیب کمتری به بافت کلیوی وارد می‌کنند گفت: چای نباید بیش از حد جوشیده شود، جوشیدن زیاد موجب افزایش اگزالات موجود در آن می‌شود.

 چای دفع ویتامین C را از بدن تشدید می‌کند گفت: مصرف چای کم رنگ مانع از دفع ویتامین C می‌شود، لذا بهتر است برای افزایش فواید چای همراه با آن از ترکیبات لیمو، برگ به لیمو و ادویه‌جاتی مانند: دارچین، هل، تخم گشنیز، بهار نارنج استفاده کرد.

مصرف انواع نوشابه های صنعتی که حاوی اسید فسفریک هستند، موجب می‌شود کلسیم از استخوان‌ها برداشته شده، محیط خون قلیایی شود و کلسیم بدن به سمت کلیه ها هدایت شده زمینه ایجاد سنگ‌های کلیوی تشدید شود

مصرف متعادل میوه ها در بیماران سنگ ساز مناسب است یادآور شد: مرکبات با افزایش سطح سیترات ادرار تشکیل سنگ را مهار کرده، مصرف میوه ها با جذب کلسیم و اگزالات همراه است و موجب می‌شود کلسیم به صورت نامحلول در روده در آمده و جذب خون نشود.

 بیماران سنگ ساز بهتر است مصرف ماءالشعیر را جایگزین چای کنند گفت: چای به دلیل دارا بودن تانین به شدت دافع آهن از بدن است ولی ماءالشعیر حاوی مقادیر فراوانی از ویتامین‌های گروه B و سیترات و بیکربنات فراوان است که برای بیماران سنگ ساز بسیار مفید است.

 مصرف انواع نوشابه های صنعتی که حاوی اسید فسفریک هستند، موجب می‌شود کلسیم از استخوان‌ها برداشته شده، محیط خون قلیایی شود و کلسیم بدن به سمت کلیه ها هدایت شده زمینه ایجاد سنگ‌های کلیوی تشدید شود.

منبع: تبیان 

نکات مهم تغذیه‌ای در دیالیزی‌ها

کلیه را پالایشگاه بدن می‌دانند چرا که وظیفه پاکسازی خون را به عهده دارد و هر روز چندین بار تمامی خون موجود در بدن از این دو عضو کوچک عبور می‌کنند تا از تمام مواد زائد که طی سوخت و ساز بدن تولید می‌شوند پاک شود. اما وقتی زمانی می‌رسد که کلیه‌های شخص از کار می‌افتد و دیگر نمی‌تواند وظیفه خود را انجام دهد اینجاست که تنها راه نجات فرد بیمار راهی نیست جز دیالیز.

 اما واقعیت این است که یک بیمار دیالیزی برای حفظ جان علاوه بر دیالیز به یک چیز مهم دیگر هم احتیاج دارد. چیزی که بسیاری از کسانی که به دلیل از کار افتادن کلیه‌ها جانشان را از دست می‌دهند از آن غافلند. بله! درست حدس زدید! تغذیه... واقعیتی مهم که هرگز نمی‌توان آن را نادیده گرفت. امروز از تغذیه و نکات مهمی که در این رابطه شما بیمار دیالیزی باید بدان توجه داشته باشید می‌گوییم پس نکات زیر را بخوانید و جدی بگیرید.

* مهم‌ترین نکته‌ای که این بیماران باید به آن توجه داشته باشند اجتناب از سوء تغذیه است. اصولاً سوء تغذیه در این بیماران به شدت برایشان خطرناک است و به عنوان یکی از عوامل مرگ و میر آن‌ها محسوب می‌شود. طبق آخرین تحقیقات به عمل آمده حدود 8- 6 درصد از بیماران دیالیزی دچار سوء تغذیه هستند و این خود موجبات مرگ آن‌ها را فراهم می‌آورد. این خود گویای این مطلب است که بحث تغذیه در این بیماران تا چه حد مهم است.

 * بیمار دیالیزی طی این پروسه درمانی مقادیری پروتیئن خونش را از دست می‌دهد و این خود سوء تغذیه او را شدیدتر می‌کند. از این رو توصیه می‌شود روزانه 150-130 گرم گوشت پخته بدون چربی مصرف کند تا کمبود پروتئین بدنش جبران شود. البته نکته‌ی مهم اینجاست که گوشت مصرفی این بیماران باید کاملاً بدون چربی باشد. از این رو توصیه‌ی اکید می‌شود که گوشت‌های صاف و بدون چربی را آب پز کنند و میل بفرمایند.

مصرف میوه‌هایی که حاوی پتاسیم بالا هستند در این بیماران کار درستی نیست.

از این رو در مصرف میوه‌هایی همچون موز، کیوی، شلیل، خربزه، آلو زرد و طالبی زیاده‌روی نکنند

* شاید باورش کمی سخت باشد اما واقعیت دارد که علت مرگ 50 درصد از این بیماران چربی بالا است. مصرف چربی در این بیماران مثل سم است و باید مصرف آن را محدود کنند. روغن‌های جامد و روغن‌های اشباع برای این دسته از بیماران بسیار مضر است. از این رو توصیه می‌شود در صورت استفاده از چربی، از روغن ذرت و روغن زیتون ، آن هم به میزان کم مصرف کنند. مصرف فرآورده‌های پرچرب مثل بستنی، ماست پرچرب، خامه به شدت ممنوع شود.

 * مصرف فیبر غذایی سبزیجات و میوه جات را فراموش نکنند. البته در مصرف میوه‌جات باید به پاره ای نکات توجه داشته باشند که در ادامه بیان خواهم کرد اما مصرف سبزیجات را حتماً در رژیم غذایی‌شان قرار دهند. از این رو توصیه می‌شود روزانه حدود 25-20 گرم فیبر در قالب سبزیجات و میوه‌جات مصرف کنند.

 * در مصرف مایعات زیاده‌روی نکنند. به دلیل از کار افتادن کلیه‌ها مصرف زیاد مایعات در این‌ها باعث می‌شود به سرعت حجم خون بالا رود و این حجم اضافی خون را به صورت فشارخون بالا نارسایی قلبی نشان دهد اما به دنبال دیالیز و کاهش ناگهانی حجم خون بیمار با کاهش فشار شدید خون، انقباض‌های عضلانی دردناک و صدمه به قلب مواجه شود. از این رو توصیه می‌شود روزانه بیشتر از CC1000-1500 مایعات مصرف نکنند.

* مصرف میوه‌هایی که حاوی پتاسیم بالا هستند در این بیماران کار درستی نیست. از این رو در مصرف میوه‌هایی همچون موز، کیوی، شلیل، خربزه، آلو زرد و طالبی زیاده‌روی نکنند. البته ویتامین‌ها در این بیماری بسیار برایشان مفید است اما این میوه ها به دلیل داشتن پتاسیم بالا برایشان ضرر دارد.

علت مرگ 50 درصد از این بیماران چربی بالا است. مصرف چربی در این بیماران

مثل سم است و باید مصرف آن را محدود کنند

* همان طور که گفته شد مصرف ویتامین ها برای این بیماران ضروری است اما باید در مصرف ویتامین‌های محلول در چربی مثل ویتامین D، E و A افراط و زیاده‌روی نکنند. از این رو مصرف جگر، آجیل، خرما، سیب زمینی و سایر خوردنی‌ها از این قبیل در این بیماران باید با احتیاط مصرف شود.

* مصرف نمک در این بیماران باید کاملاً محدود شود. مصرف نمک  سبب افزایش فشارخون می‌شود و فشارخون سبب می‌شود تا عوارض بیماری در این‌ها بسیار تشدید شود از این رو توصیه می‌شود که روزانه بیشتر از یک دهم یک قاشق چای‌خوری نمک بیشتر مصرف نکنند.

* و در آخر این که بیماران دیالیزی هم همچون همه بیماران دیگر می‌توانند با رعایت پاره‌ای نکات در امر تغذیه، بسیاری از عوارض بیماری را در خودشان بکاهند، تغذیه خوب و اصولی را جدی بگیرند و آن را در همه حال رعایت کنند. 

منبع: تبیان 

3 علت اصلی نارسایی حاد کلیه

نارسایی حاد کلیه به سرعت در طی چند ساعت و یا چند روز بروز می کند.

 نارسایی حاد کلیوی در افرادی که در بیمارستان بستری هستند، شایع تر است، به خصوص در افرادی که یک بیماری وخیم و نیاز به مراقبت شدید دارند.

نارسایی حاد کلیه می تواند کشنده باشد و نیاز به درمان فوری و شدید دارد. اما این نارسایی قابل درمان نیز است و کلیه ها می توانند مجددا به طور طبیعی کار کنند.

علائم نارسایی حاد کلیه

- کاهش میزان دفع ادرار، اگرچه گاهی اوقات میزان دفع ادرار طبیعی است.

- تجمع و احتباس مایعات در بدن که باعث ورم پا می شود.

- خواب آلودگی

- نفس نفس زدن

-خستگی

- گیجی و پریشانی

-تهوع

- بیهوشی یا کمادر موارد شدید

- درد قفسه سینه یا احساس فشار و سنگینی در آن

 گاهی اوقات نارسایی حاد کلیه، علامتی ندارد و در طی انجام آزمایشاتی برای یک بیماری دیگر، مشخص می شود.

اگر هر یک از علائم نارسایی حاد کلیوی را داشتید، سریعا نزد پزشک متخصص کلیه و مجاری ادرار بروید.

گاهی اوقات، نارسایی حاد کلیه باعث ناتوانی دائمی کلیه و یا مراحل نهایی بیماری کلیوی می شود. در این صورت بیمار نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه خواهد داشت

علل نارسایی حاد کلیه

1- کاهش جریان خون به کلیه ها

2- آسیب مستقیم به کلیه ها

3- وقتی میزنای (لوله ای که ادرار از کلیه به مثانه می برد) مسدود شود و مواد زائد نتوانند از طریق ادرار از بدن دفع شوند.

1- کاهش جریان خون به کلیه ها

بیماری ها و مشکلاتی که باعث کاهش جریان خون به کلیه ها و بروز نارسایی حاد کلیه می شوند عبارتند از:

- کاهش خون یا مایعات بدن

- مصرف داروهای قند خون

-سکته قلبی

- بیمارهای قلبی        

- عفونت

-نارسایی کلیه

- مصرف آسپیرین،پروفن، ناپروکسن و سایر داروهای مشابه

- واکنش شدید حساسیتی

-  شدید بدن

2- آسیب کلیه ها

بیماری ها، مشکلاتی و عواملی که باعث آسیب کلیه ها و نارسایی حاد کلیوی می شوند عبارتند از:

- وجود لخته خون در سیاهرگ ها و سرخرگ های داخل و اطراف کلیه ها

- در رگ های خونی که مانع جریان خون در کلیه ها می شود.

- گلومرونفریت یعنی التهاب صافی های خیلی کوچک (گلومرول) در کلیه ها

- سندرم اورمیک همولیتیک که در اثر تخریب زودرس گلبول های قرمز خون رخ می دهد.

- عفونت

- بیماری لوپوسکه یک اختلال سیستم ایمنی بدن است و باعث گلومرونفریت می شود.

- برخی داروها مثل داروهای شیمی درمانی، آنتی بیوتیک ها، مواد رنگی که برای آزمایشات تصویربرداری استفاده می شوند و داروی زولدرونیک اسید که برای درمان پوکی استخوان و کلسیم بالای خون استفاده می شود.

- میلوم چندگانه؛ سرطان سلول های پلاسما

-اسکلرودرما:یک گروه از بیماری های نادر که پوست و بافت همبند را تحت تأثیر قرار می دهد.

- ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک پورپورا: یک اختلال خونی نادر

- سموم مثل الکل،فلزات سنگین و کوکائین

واسکولیت: التهاب رگ های خونی

بستری بودن در بیمارستان به خصوص برای بهبود یک بیماری خطرناک که نیاز به مراقبت شدید دارد،خطر ابتلا به نارسایی حاد کلیه را افزایش می دهد

3- انسداد جریان ادرار در کلیه ها

بیماری ها و مشکلاتی که جلوی عبور و دفع ادرار از بدن را می گیرند (انسداد مجاری ادراری) و باعث نارسایی حاد کلیه می شوند عبارتند از:

-سرطان مثانه

- وجود لخته خونی در مجاری ادرار

 سرطان گردنه رحم-  در زنان

-سرطان روده بزرگ

سرطان پروستات- در مردان

-سنگ کلیه

- آسیب اعصابی که مثانه را کنترل می کنند

عوامل خطر نارسایی حاد کلیه

عواملی که ابتلا به نارسایی حاد کلیه را افزایش می دهند عبارتند از:

- بستری بودن در بیمارستان به خصوص برای بهبود یک بیماری خطرناک که نیاز به مراقبت شدید دارد.

- افزایش سن

- گرفتگی رگ های خونی در دست ها یا پاها (بیماری عروق محیطی)

- دیابت

- فشار خون بالا         

-نارسایی قلبی

- بیماری کلیه

-بیماری کبدی

عوارض نارسایی حاد کلیه

1- تجمع و احتباس مایعات در بدن: نارسایی حاد کلیه باعث تجمع مایعاتدر قفسه سینه و در نتیجه نفس نفس زدن می گردد.

 2- درد قفسه سینه: اگر پرده ای که قلب را می پوشاند دچار التهاب گردد، درد قفسه سینه بروز می کند.

 3- ضعف عضلات: وقتی تعادل مایعات و الکترولیت های بدن (تعادل شیمیایی خون) به هم بخورد، عضلات دچار ضعف و خستگی می گردند. به خصوص مقادیر زیاد پتاسیم در خون خطرناک است.

4- آسیب دائمی کلیه: گاهی اوقات، نارسایی حاد کلیه باعث ناتوانی دائمی کلیه و یا مراحل نهایی بیماری کلیوی می شود. در این صورت بیمار نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه خواهد داشت.

5- مرگ: نارسایی حاد کلیه باعث کاهش عملکرد کلیه ها و در نهایت مرگ خواهد شد. خطر مرگ در افرادی که قبل از ابتلا به نارسایی حاد کلیه، دچار بیماری کلیوی بوده اند بالاست.

منبع : تبیان